Το Λονδίνο και η Στοκχόλμη δεν λένε κάτι στην αριστερά;

Σχιζοφρένεια. Η Δύση μάχεται στο Αφγανιστάν και αλλού κατά των ισλαμιστών και από την άλλη, αφού δημιούργησε δύο μουσουλμανικά κράτη στην καρδιά της Ευρώπης, ενισχύει μέσα στα κάστρα της, τις πρωτεύουσές της, τις μουσουλμανικές ομάδες.

Και το κάνει αυτό δια της...

εφαρμογής πολιτικών θετικών διακρίσεων (positive discrimination), αλλά και διώκοντας και περιθωριοποιώντας ως «ρατσιστές» και «ξενόφοβους» τους πολίτες που αντιδρούν στον εξισλαμισμό των πόλεών τους από τις κυβερνήσεις που δρουν με βάση τα προστάγματα της «πολιτικής ορθότητας».

Την ίδια ώρα, η Ευρώπη μετατρέπεται σε Ευραβία, με τους λαθρομετανάστες ή «νόμιμους» μετανάστες να προσπαθούν να επιβάλλουν στις περιοχές όπου διαβιούν, τους κανόνες τους και κυρίως, τη σαρία. Είναι πάμπολλες, δε, οι περιπτώσεις, που ζητήθηκε επιτακτικά από μη μουσουλμάνες γυναίκες, όταν κυκλοφορούν στις παραπάνω περιοχές, να φορούν μαντίλα ή να μην υπάρχουν εκεί σκυλιά.

Η Ευρώπη αυτοκτονεί. Τα όσα συμβαίνουν αυτές τις ημέρες στα προάστια της Στοκχόλμης και ο τρόμος που βιώνουν οι εναπομείναντες Σουηδοί κάτοικοι των προαστίων του Μάλμοε, είναι χαρακτηριστικά. Η Σουηδία, παρακολουθεί έκπληκτη τους μετανάστες να παραφέρονται, τη στιγμή μάλιστα που τους έχει προσφέρει τα πάντα.

Μιλάμε για μια χώρα που χορηγεί με πολύ ελαστικά κριτήρια και χωρίς πολλές διατυπώσεις την υπηκοότητά της στους μετανάστες, μέσα σε λίγα χρόνια από την μέρα που θα πατήσουν το πόδι τους στην επικράτειά της, ενσωματώνοντάς τους πλήρως στο προηγμένο δίκτυο κοινωνικής προστασίας της. Και πάλι, να η ίδια ραγιάδικη λογική από τους «προοδευτικούς»: «δεν τους δώσαμε αυτά που πρέπει», «τους προσβάλλαμε» και άλλες τέτοιες μπούρδες. Και μετά, τους φταίει η άνοδος της ακροδεξιάς, την οποία οι ίδιοι τροφοδοτούν με τις ακρότητές τους και τον εξτρεμιστικό δικαιωματισμό τους, ο οποίος στρέφεται πάντα κατά των γηγενών.

Τα τεμένη στις ευρωπαϊκές πόλεις, έχουν μετατραπεί σχεδόν όλα σε σφηκοφωλιές της Αλ Κάιντα. Οι Ευρωπαίοι «προοδευτικοί», επιτρέπουν στους πάσης φύσεως μουσουλμάνους ιερωμένους να προσηλυτίζουν ακόμα και χριστιανούς και να τους μετατρέπουν σε μανιακούς δολοφόνους. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ των διεθνών ΜΜΕ, ο ένας εκ των δραστών ο 28χρονος και δεύτερης γενιάς μετανάστης, γεννημένος δηλαδή στη Βρετανία, Μάικλ Αμπεντολάτζο, αν και προερχόμενος από χριστιανική οικογένεια, το 2001 ασπάστηκε το Ισλάμ.

Δεν «ενσωματώθηκε» και άρχισε να αποκεφαλίζει κόσμο στο Λονδίνο. Με λίγα λόγια, κάποιοι «προοδευτικοί» και εθνομηδενιστές, εφαρμόζοντας τα δόγματα της πολυπολιτισμικότητας, έθεσαν σε κίνδυνο τις ζωές των Βρετανών. Φυσικά, τον μουλά που έβαλε στο κεφάλι του δράστη τις αηδίες της τζιχάντ, δεν θα τον πειράξει κανείς, για να μην κατηγορηθεί για... «ισλαμοφοβία». Ο άλλος δράστης, Νιγηριανός στην καταγωγή, είχε πρόσφατα πολιτογραφηθεί Βρετανός και σφαγιάζοντας έναν Βρετανό στρατιωτικό, «ευχαρίστησε» κατ’ αυτόν τον τρόπο τη χώρα που τον φιλοξενεί και του έδωσε το διαβατήριό του και μια ευκαιρία για μια καλύτερη ζωή.
Δυστυχώς, η πολύνεκρη επίθεση στο μετρό του Λονδίνου το καλοκαίρι του 2005, με δράστες μετανάστες δεύτερης γενιάς, δεν προβλημάτισε αρκετά τους ιθύνοντες στη Βρετανία, που αρνούνται να αποδεχθούν (παρά τη συζήτηση που διεξάγεται περί «βρετανικότητας») ότι το πολυπολιτισμικό μοντέλο, μόνο κινδύνους, εντάσεις, συγκρούσεις και τρομοκρατικές εξάρσεις και εντέλει χάος, εγκυμονεί.

Την ίδια ώρα, κάποιοι «προοδευτικοί» στην Αθήνα θέλουν να επιβάλλουν δια ενός σαφέστατα μη δημοφιλούς αντιρατσιστικού νομοσχεδίου, με το πρόσχημα της καταπολέμησης της δράσης της ναζιστικής Χρυσής Αυγής (την οποία οι ίδιοι τροφοδοτούν εκλογικά με τις ακρότητές τους), «ιδιώνυμο» κατά όσων εκφράζουν την αγανάκτησή τους για την κατάσταση που επικρατεί στην ελληνική επικράτεια, λόγω της συνεχιζόμενης έλευσης λαθρομεταναστών και της έκρηξης της εγκληματικότητας.
Αποσκοπούν φυσικά στην ψήφισή του και στη χρήση του στο μέλλον για την εφαρμογή πολιτικών κοινωνικής μηχανικής και την κατασταλτικής φύσεως ποινική δίωξη όσων εκφράζουν γενικότερα αντίθετη άποψη. Μακροπρόθεσμος στόχος της αριστεράς, η διάλυση του εθνικού κορμού και η επιβολή της ελευθεριότητας (δηλαδή της χειρότερης μορφής ολοκληρωτισμού που υπάρχει, του ηθικού χάους). Η ασφάλεια των γηγενών, δεν αποτελεί πουθενά προτεραιότητα στην ατζέντα της αριστεράς. Αντίθετα, παρασκηνιακά χρησιμοποιείται από αυτήν η τρομοκρατία (η εγκληματικότητα δηλαδή) των γηγενών, ως τρόπος αδρανοποίησης των αντιδράσεών τους.

Η Δύση, αποχαυνωμένη - ακόμα και μεσούσης της κρίσης - από τον φιληδονισμό της, δεν αντιδρά ενώπιον του θανάσιμου κινδύνου. Πριν μερικά χρόνια, η Ιταλίδα δημοσιογράφος Οριάνα Φαλάτσι, μας προειδοποίησε πως «ο πολιτισμός μας θα εξαφανιστεί και θα καταλήξουμε να έχουμε τζαμιά αντί για καμπαναριά, να φοράμε μπούρκα αντί για μίνι φούστες, να πίνουμε γάλα καμήλας αντί για το συνηθισμένο ποτηράκι μας» (σελ. 106, «Οργή και περηφάνια», Γκοβόστης Αθήνα 2003).

Φυσικά, στην Αθήνα, όπου το 6ο Διαμέρισμα έχει καταληφθεί από λαθρομετανάστες, η εθνομηδενιστική αριστερά προσπαθεί να φιμώσει με αντισυνταγματικά όσο και ιδεοληπτικά νομοθετήματα, όλους όσους διαφωνούν με τις παρωχημένες όσο και ολοκληρωτικές αλλά και επικίνδυνες, εθνικά και κοινωνικά, αντιλήψεις της. Ας κρατήσει τον σταλινισμό της η αριστερά για τις διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα στο εσωτερικό των κομμάτων και των συνιστωσών της. 

Νίκος Χιδίρογλου

www.elora.gr