Γιώργος Δελαστίκ:Δεν υπάρχει ίσως πιο γνωστός φιλοευρωπαϊστής Βρετανός από τον Τίμοθι
Γκάρτον Ας. Ακόμη και αυτός όμως δείχνει πλήρως απογοητευμένος από την
κατάσταση στην ΕΕ. Αυτό το συναίσθημα τουλάχιστον προδίδει ένα άρθρο του
στην κεντροαριστερή βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν» το οποίο ξεχειλίζει
από πίκρα. «Σήμερα φτιάξαμε το ευρώ και η κρίση του ευρώ ξεκάνει τους
Ευρωπαίους», γράφει περίλυπος αρχίζοντας το άρθρο του: «Υφίσταται
πραγματικός κίνδυνος να γίνουν κομμάτια οι συναισθηματικοί δεσμοί και οι
δεσμοί σύμπνοιας που είναι ουσιώδεις για κάθε πολιτική κοινότητα...
Καθώς τμήματα της Ευρώπης έγιναν πιο αντιγερμανικά, έτσι και τμήματα της
Γερμανίας έγιναν πιο αντιευρωπαϊκά» διαπιστώνει...
Ποιος φταίει; Το ευρώ! «Γιατί βρισκόμαστε τώρα σε αυτό το σπιράλ αμοιβαίας έχθρας που μας οδηγεί προς τα κάτω; Σίγουρα εξαιτίας των βασικών ελαττωμάτων του σχεδιασμού του ευρώ» υποστηρίζει ο Βρετανός φίλος της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Δεν είναι ο μόνος που έχει αυτήν την άποψη. Κάθε άλλο.
«Ζώνη των ζόμπι (!) έχει γίνει τώρα η Ευρωζώνη» έγραψε στην ίδια εφημερίδα μια μέρα νωρίτερα ένας άλλος αρθρογράφος της, ο Σιούμας Μάιλνι. «Το πείραμα του ευρώ αποτυγχάνει. Η ΕΕ μπορεί να σωθεί από πολλές άλλες απόψεις, αλλά το ενιαίο νόμισμα ήταν τρέλα» υπογράμμιζε στη διεθνή έκδοση των «Τάιμς της Νέας Υόρκης» ο Γουίλιαμ Πφαφ, γνωστός αρθρογράφος. «Αυτή η κρίση τώρα μπορεί να καταστρέψει την ευρωπαϊκή νομισματική ένωση, όπως αυτή υφίσταται σήμερα» προσθέτει με έμφαση. «Η Ευρωζώνη γνώρισε την πρώτη μείζονα πράξη αποσύνθεσής της. Η θεαματικά κακότεχνη διάσωση της Κύπρου δημιούργησε επισήμως μια Ευρωζώνη δύο ταχυτήτων. Οι καταθέσεις είναι πιο ασφαλείς στη Γερμανία παρά στην περιφέρεια και αυτό έχει τεράστιες συνέπειες», γράφει στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» ο Τόμας Ράιτ του Ινστιτούτου Μπρούκινγκς της Ουάσιγκτον.
Απειλείται με διάλυση η ΕΕ; Αυτό ουσιαστικά υποστηρίζει ο προαναφερθείς Αμερικανός αρθρογράφος. «Το ερώτημα δεν είναι πλέον "θα διαλυθεί η Ευρώπη;" Πρέπει να ρωτάμε "μπορεί να αντιστραφεί η αποσύνθεση της Ευρώπης;"» γράφει χαρακτηριστικά. «Τα γεγονότα των τελευταίων έξι μηνών συνάδουν με μια διαδικασία αποσύνθεσης ενώ η διαδικασία της ολοκλήρωσης έχει αποδυναμωθεί σταθερά... Η ευρωπαϊκή πολιτική πολώνεται κατά τρόπο που καθιστά απίθανη περαιτέρω πρόοδο (της διαδικασίας ολοκλήρωσης)» ισχυρίζεται. Αν έχει δίκιο, θα το δούμε.
«Ζουρλομανδύας (!) που ροκανίζει σιγά σιγά τον χώρο που είχε μέχρι τώρα αφεθεί στις εθνικές πολιτικές των κρατών - μελών και που αδειάζει από κάθε περιεχόμενο τις εθνικές δημοκρατίες, φαντάζει η ΕΕ κάθε μέρα και περισσότερο στα μάτια όλο και αυξανόμενου αριθμού πολιτών της Νότιας Ευρώπης», γράφει η «Μοντ» σε αφιέρωμα για την Ευρώπη που κυκλοφορεί ταυτόχρονα από 6 μεγάλες ευρωπαϊκές εφημερίδες. «Ενα ουσιώδες μέρος της δημοκρατίας έχει εξαφανιστεί σε εθνικό επίπεδο χωρίς να αποκατασταθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο», τονίζει.
Η δημοκρατία κινδυνεύει στην ΕΕ είναι και η γνώμη του περιοδικού «Εκόνομιστ». «Η πάλη εναντίον των ελλειμμάτων των προϋπολογισμών διευρύνει το άλλο έλλειμμα της Ευρώπης - το δημοκρατικό» υπογραμμίζει.
Εκπλήσσει η βιαιότητα της γλώσσας του περιοδικού: «Αν η Ευρώπη κάνει το άλμα προς έναν νέο δήμο (σ.σ. χρησιμοποιεί την αρχαία ελληνική λέξη), μπορεί να είναι ένας ενωμένος στη θέληση να απαλλαγεί από το ευρώ και τους μπάσταρδους (!) στις Βρυξέλλες», καταλήγει επί λέξει.
Ποιος φταίει; Το ευρώ! «Γιατί βρισκόμαστε τώρα σε αυτό το σπιράλ αμοιβαίας έχθρας που μας οδηγεί προς τα κάτω; Σίγουρα εξαιτίας των βασικών ελαττωμάτων του σχεδιασμού του ευρώ» υποστηρίζει ο Βρετανός φίλος της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Δεν είναι ο μόνος που έχει αυτήν την άποψη. Κάθε άλλο.
«Ζώνη των ζόμπι (!) έχει γίνει τώρα η Ευρωζώνη» έγραψε στην ίδια εφημερίδα μια μέρα νωρίτερα ένας άλλος αρθρογράφος της, ο Σιούμας Μάιλνι. «Το πείραμα του ευρώ αποτυγχάνει. Η ΕΕ μπορεί να σωθεί από πολλές άλλες απόψεις, αλλά το ενιαίο νόμισμα ήταν τρέλα» υπογράμμιζε στη διεθνή έκδοση των «Τάιμς της Νέας Υόρκης» ο Γουίλιαμ Πφαφ, γνωστός αρθρογράφος. «Αυτή η κρίση τώρα μπορεί να καταστρέψει την ευρωπαϊκή νομισματική ένωση, όπως αυτή υφίσταται σήμερα» προσθέτει με έμφαση. «Η Ευρωζώνη γνώρισε την πρώτη μείζονα πράξη αποσύνθεσής της. Η θεαματικά κακότεχνη διάσωση της Κύπρου δημιούργησε επισήμως μια Ευρωζώνη δύο ταχυτήτων. Οι καταθέσεις είναι πιο ασφαλείς στη Γερμανία παρά στην περιφέρεια και αυτό έχει τεράστιες συνέπειες», γράφει στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» ο Τόμας Ράιτ του Ινστιτούτου Μπρούκινγκς της Ουάσιγκτον.
Απειλείται με διάλυση η ΕΕ; Αυτό ουσιαστικά υποστηρίζει ο προαναφερθείς Αμερικανός αρθρογράφος. «Το ερώτημα δεν είναι πλέον "θα διαλυθεί η Ευρώπη;" Πρέπει να ρωτάμε "μπορεί να αντιστραφεί η αποσύνθεση της Ευρώπης;"» γράφει χαρακτηριστικά. «Τα γεγονότα των τελευταίων έξι μηνών συνάδουν με μια διαδικασία αποσύνθεσης ενώ η διαδικασία της ολοκλήρωσης έχει αποδυναμωθεί σταθερά... Η ευρωπαϊκή πολιτική πολώνεται κατά τρόπο που καθιστά απίθανη περαιτέρω πρόοδο (της διαδικασίας ολοκλήρωσης)» ισχυρίζεται. Αν έχει δίκιο, θα το δούμε.
«Ζουρλομανδύας (!) που ροκανίζει σιγά σιγά τον χώρο που είχε μέχρι τώρα αφεθεί στις εθνικές πολιτικές των κρατών - μελών και που αδειάζει από κάθε περιεχόμενο τις εθνικές δημοκρατίες, φαντάζει η ΕΕ κάθε μέρα και περισσότερο στα μάτια όλο και αυξανόμενου αριθμού πολιτών της Νότιας Ευρώπης», γράφει η «Μοντ» σε αφιέρωμα για την Ευρώπη που κυκλοφορεί ταυτόχρονα από 6 μεγάλες ευρωπαϊκές εφημερίδες. «Ενα ουσιώδες μέρος της δημοκρατίας έχει εξαφανιστεί σε εθνικό επίπεδο χωρίς να αποκατασταθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο», τονίζει.
Η δημοκρατία κινδυνεύει στην ΕΕ είναι και η γνώμη του περιοδικού «Εκόνομιστ». «Η πάλη εναντίον των ελλειμμάτων των προϋπολογισμών διευρύνει το άλλο έλλειμμα της Ευρώπης - το δημοκρατικό» υπογραμμίζει.
Εκπλήσσει η βιαιότητα της γλώσσας του περιοδικού: «Αν η Ευρώπη κάνει το άλμα προς έναν νέο δήμο (σ.σ. χρησιμοποιεί την αρχαία ελληνική λέξη), μπορεί να είναι ένας ενωμένος στη θέληση να απαλλαγεί από το ευρώ και τους μπάσταρδους (!) στις Βρυξέλλες», καταλήγει επί λέξει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου