Η αστυνομία σκέψης να αφήσει τον κόσμο ήσυχο

Η thought police ή αστυνομία σκέψης, ένας εκ των εκτελεστικών βραχιόνων της αριστεράς, βγαίνει, όπως έβγαινε κάποτε η ΟΠΛΑ, παγανιά και όποιον πάρει ο χάρος. Όποιος λοιπόν βρεθεί στο διάβα της, σπιλώνεται:...

φασίστας, ακροδεξιός, ρατσιστής, ξενόφοβος ή και χρυσαυγίτης. Οι παραπάνω περιγραφές σημαίνουν έκαστη και «μη αριστερός» ή «μη προοδευτικός».

Να το, λοιπόν, το πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων! Στόχος των διωκτών, η περιθωριοποίηση του θύματος, η κοινωνική, πολιτική, επαγγελματική του εξόντωση (κάποιοι, με αφορμή την επίθεση στην ποιήτρια, μίλησαν για νέο μακαρθισμό). Ο αυτουργός της στήλης αυτής, τους έχει νιώσει για τα καλά στο πετσί του τους ασφαλίτικους «ελέγχους» κοινωνικών φρονημάτων, right in the middle of the road.

Κι ας είναι γιός μετανάστριας... Κι ας έγινε πρόσφυγας πολέμου μόλις στα πέντε του... Αλλά είπαμε, οι της αστυνομία σκέψης, δεν σκέφτονται λογικά ή νηφάλια. Όταν μάλιστα δεν έχουν τρόπο να σπιλώσουν ευθέως, αρχίζουν τα «ναι μεν, δεν έχει καμία σχέση με αυτό, αλλά...» Είναι και αυτή μια μέθοδος για να μπει κάποιος στο κάδρο όπως και να έχει και, να καταστεί στόχος, όλοι ξέρουμε ποιών. Αυτών που τους αρέσει να κρύβουν το πρόσωπό τους και να δρουν όπως οι ύαινες.

Και να τα άθλια υπονοούμενα. Σε άρθρα, βιβλία και μερικές φορές και σε ιστολόγια με ανώνυμους διαχειριστές. Α, όλα κι όλα! Προέχει η ισοπεδωτική (και «παγκοσμιοποιητική») κοινωνική μηχανική. Τώρα, αν δημιουργήσουν προβλήματα οι της «προόδου» σε συνανθρώπους και συμπολίτες τους, στοχοποιώντας τους, να μας συμπαθάτε αλλά η παραπάνω σχολή σκέψης, δεν διακρίνεται πολύ για τον ανθρωπισμό της, την ηθική της γενικότερα, τους τρόπους της ή την αισθητική της. Για την ακρίβεια, δεν φημίζεται για τίποτα άλλο πέρα από τον μηδενισμό της και τις εμμονές της.

Μόνο που με την Κική Δημουλά, φάγανε τα μούτρα τους. Και τα φάγανε άσχημα. Και λουφάξανε. Και αυτό, γιατί εκεί, απλά δεν τους παίρνει. Δεν τους παίρνει με τίποτα, γιατί δεν είναι σε θέση να ισοπεδώσουν αξίες διαχρονικές, που σήμερα λάμπουν ως φάροι ελπίδας και μας δείχνουν το δρόμο της ανάκαμψης και της δημιουργίας. Και η thought police, γύρισε πίσω στα λημέρια της, τσουρουφλισμένη, αποδεκατισμένη, τσακισμένη από την κατακραυγή και την ομόθυμη αντίδραση για την καθόλα αναίτια επίθεση στην ακαδημαϊκό Κική Δημουλά, η οποία χαίρει του σεβασμού όλων των Ελλήνων.

Όμως, η παραπάνω υπόθεση, ήταν και η αφορμή για να εκδηλωθεί μια αντίδραση στις ολοκληρωτικές μεθόδους μιας ομάδας προσώπων, οι οποίοι το έχουν όντως παρακάνει. ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΧΑΡΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ. ΔΕΝ ΘΑ ΤΗ ΧΑΡΙΣΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ. ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΦΟΒΗΘΟΥΜΕ, ΘΑ ΜΙΛΑΜΕ ΚΑΙ ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΘΑ ΦΩΝΑΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΨΕΛΛΙΖΟΥΜΕ.

Η ελευθερία είναι κατάκτηση, αλλά είναι πάνω απ’ όλα βίωμα, είναι τρόπος ζωής. Δεν έχει καμία σχέση με το ολοκληρωτικό έκτρωμα της ελευθεριότητας, που όπως η πολιτική ορθότητα, το μόνο που έχει, είναι κανόνες και επιβάλει τον τρόμο της ανηθικότητας και την εξουσία του χάους. Κι ας μην το ομολογεί. Η ελευθερία, είναι αδιαπραγμάτευτη και ιερή, όπως ιερή είναι και η ελεύθερη έκφραση. Αυτή που προσπαθεί η thought police ή αστυνομία σκέψης, να μας στερήσει. «Κουράστηκα να είμαι ‘politically correct’!

Αφού δεν είμαι ελεύθερος να ζήσω όπως θέλω και δικαιούμαι στην ίδια μου τη χώρα, στην ίδια μου την πόλη, αφήστε με τουλάχιστον να μπορώ να μιλώ... Χωρίς να ξερνάτε πάνω στα λόγια μου – κι ας μην είναι άξια όσο των ποιητών που δεν σας προσκύνησαν!», γράφει σε καταπληκτικό κείμενό του που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα aixmi.gr, ο Κώστας Παπαχρήστου.

Όντως, είναι φοβερό κάποιοι να έχουν ως κύρια συνήθειά τους να ξερνούν πάνω στα λόγια των άλλων. Αήθης μεθοδολογία... Να περιμένουν μια κατ’ αυτούς «φασιστική» ή «ξενόφοβη» διατύπωση για να την πέφτουν κατά κύματα και κατά ριπάς στο θύμα τους. Μόνο που μέσα στην ισοπεδωτική & μηδενιστική τους λογική, δεν αντιλαμβάνονται καμιά φορά ότι κάποια τείχη (όπως πχ αυτά της ευπρέπειας και του αστράτευτου λόγου) είναι ψηλά και άπαρτα, ότι διαχρονικές πορείες καταξίωσης και προσφοράς, δεν σβήνονται έτσι εύκολα, με ένα εμπαθές σχόλιο της κακιάς ώρας. Δεν αντιλαμβάνονται επίσης οι επιτιθέμενοι, ότι εκτίθενται.

Είναι δείγμα του μηδενισμού της εποχής μας άνθρωποι με τεράστια προσφορά, να γίνονται βορά των ιδεοληψιών του καθενός. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει πλέον σεβασμός, ότι αναγνωρισμένες διαδρομές καταξιωμένων συνανθρώπων μας, δεν εκτιμώνται από κάποιους, όπως θα έπρεπε να συμβαίνει.

Η πολύ «ανθρώπινη» Κική Δημουλά, μια γυναίκα που χαρακτηρίζεται για την απλότητά της, μια γυναίκα η οποία δεν επιδίωξε την προβολή, έχει καταθέσει τα διαπιστευτήριά της. Είναι από το 2002 ακαδημαϊκός, η τρίτη μάλιστα γυναίκα στην ιστορία της Ακαδημίας Αθηνών και της έχουν απονεμηθεί διαχρονικά ένα σωρό βραβεία, τα οποία αν προσπαθήσουμε να τα απαριθμήσουμε, δεν θα προλάβουμε να κλείσουμε το φύλλο (αφήστε που όλο και κάποιο θα ξεχάσουμε).

«Από τον κόσμο των γρίφων
φεύγω ήσυχη.
Δεν έχω βλάψει στη ζωή μου αίνιγμα:
δεν έλυσα κανένα», έγραψε η Κική Δημουλά. Η Κική Δημουλά, η ποιήτρια που δεν τους προσκύνησε και τώρα εισπράττει τη μήνη τους. Απλά, για να επιβεβαιωθεί για άλλη μια φορά η αγάπη του κόσμου στο πρόσωπό της.

Νίκος Χιδίρογλου

www.elora.gr