Πιασ’το ευρώ και κούρεφτο!

Αυτό που συμπεραίνει κανείς είναι πως η Ευρωζώνη υπήρξε εξαρχής προβληματική. Όχι μόνο ως υπαρκτή πραγματικότητα αλλά και ως σύλληψη.
του Στρατή Μαζίδη
Για παράδειγμα πως παντρεύονται η Ελλάδα με τη Γερμανία; Και καλά η Γερμανία ήθελε να δώσει ένα σκληρό νόμισμα στον ευρωπαϊκό νότο ώστε με φθηνά επιτόκια να δανείζονται τα κορόιδα και να αυξάνει τις πωλήσεις του ο βορράς. Ο νότος όμως; Τι δουλειά είχε;...

Η Ελλάδα του τουρισμού και των υπηρεσιών τι είχε να ωφεληθεί χάνοντας το όπλο να χαράσσει τη νομισματική της πολιτική; Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι αν η Ελλάδα απέτυχε στο ευρώ ευθύνεται διότι δεν αναδιάρθρωσε το κράτος και δε διόρθωσε τα κακώς κείμενα (υπερτροφικό δημόσιο, σύμβουλοι, διαγωνισμοί, μίζες κτλ). Μα πως θα τα άλλαζε όλα αυτά με αυτούς τους απατεώνες της πολιτικής που διαχειρίζονταν τις τύχες της; Θυμηθείτε το Γιάννο Παπαντωνίου να μιλά για πρωτογενές πλεόνασμα… Κι έτσι κατέληξε να αγοράζει φθηνότερα το λεμόνι από την Αργεντινή αντί το Κιάτο, το γάλα από τις Αλπεις αντί την Πέλλα και να νοικιάζει μια τρύπα στην Πάρο ακριβότερα από ότι τα τετράστερα στο Κουσάντασι.
Με λίγα λόγια ανόμοια πράγματα έμπλεξαν μεταξύ τους. Δεν μπορείς να βάλεις στο ίδιο τηγάνι και μπριζόλες και ψάρια και αυγά. Κάποιοι υπήρξαν απλά λογικοί και δεν μπήκαν όπως η Δανία, η Σουηδία και η Μ. Βρετανία.
Όλοι οι άλλοι έβαλαν λίγο “ευρωπαϊκή ολοκλήρωση” και βούτηξαν μέσα στην κατσαρόλα.
Ήρθε όμως ύστερα μια παγκόσμια κρίση και τα όνειρά τους για αυτό το ευρωκάτι που οραματίζονταν τα πήρε ο βοριάς αφού δεν τα έχτισαν σε στέρεες βάσεις.
Και τώρα τι κάνουμε φαίνεται να είπαν στο eurogroup ο Σόιμπλε και αυτός ο Dijsselbloem, μπλούμενταλ, Μπεκενμπάουερ και όπως αλλιώς λέγεται.  Και μάλλον ακούγοντάς τους οι ογκόλιθοι της πολιτικής Σαμαράς και Ανα(ν)στασιάδης θα είπαν “πιάσ’τ’αυγό και κούρεφτο”. Ευρώ άκουσαν οι κουτόφραγκοι και έγινε ότι έγινε…

 freepen.gr