Ούτε περίσκεψη, ούτε λογική, ούτε ευαισθησία;

Μια απαράδεκτη αριστεριστικής έμπνευσης ανακοίνωση της Διοίκησης του Συνδικάτου ΟΤΑ Αττικής, κατά της Δημοτικής Αστυνομίας της Αθήνας, στοχοποιεί τους εργαζόμενούς της και ειδικά εκείνους που δίνουν τη μάχη κατά του παραεμπορίου.

Αφού μιλάνε οι των ΟΤΑ για «θύλακα φασισμού» στη Δημοτική Αστυνομία, καθιστώντας τους εργαζόμενούς της κινητούς στόχους, αποκαλύπτονται οι του Συνδικάτου και ως προστάτες της ανομίας:...

«Το κυνήγι του λεγόμενου παραεμπορίου που το συγκροτούν τα μεγάλα συμφέροντα είναι το προκάλυμμα για το κυνήγι των φουκαράδων και των μεταναστών».

Δηλαδή, αυτοί που εξαιτίας τους κλείνουν μαγαζιά και μικρομεσαίες κυρίως επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα την απώλεια δεκάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας, αυτοί που δεν πληρώνουν μια δεκάρα φόρο από την εμπορική τους δραστηριότητα, αυτοί εκ των οποίων κάποιοι ενδεχομένως εγκληματούν, είναι... «φουκαράδες»! Διαβάστε και τα υπόλοιπα για να καταλάβετε σε ποιο κόσμο ζουν όλοι αυτοί: «Ας γνωρίζουν ότι το οργανωμένο ταξικό κίνημα δε φοβάται και έχει τη δύναμη να αποκρούσει τον καρκίνο του φασισμού στο εργατικό κίνημα. Να αποκαλύψει στα μάτια κάθε τίμιου εργάτη ότι ο φασισμός δεν είναι παρά το καρκίνωμα του κόσμου της εκμετάλλευσης, του καπιταλισμού». Οι άνθρωποι ζουν ακόμα στο 1917.

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ

Και από την άλλη, στο προσκήνιο ήρθε ένας ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ γραφειοκράτης, ονόματι Γιώργος Μέργος, που έχει λύσει τα προβλήματά του και εμφανίστηκε από το πουθενά για να σπείρει απόγνωση στον χτυπημένο από την κρίση κόσμο. Δεν τον ενδιαφέρουν, είναι παραπάνω από εμφανές, τα προβλήματα στην ελληνική οικογένεια λόγω της πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης. «Προσωπικές απόψεις», μας είπαν, για να δικαιολογήσουν τον ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ. Είναι όντως «προσωπικές»; Διότι, μετά από αυτά που είπε ο Όλι Ρεν για αναθεώρηση του κατώτατου μισθού από το 2014, μάλλον ανατρέπεται αυτό το επιχείρημα και προοιωνίζουν νέα δεινά.

«Προσωπικές απόψεις», λοιπόν. Το ίδιο επιχείρημα που χρησιμοποίησε και ο ΣΥΡΙΖΑ για μια ακόμα φορά για τον εθνομηδενιστή Νάσο Θεοδωρίδη. Πολλή «προσωπική» άποψη έχει πέσει γενικώς, πολλές είναι οι «προσωπικές απόψεις» που υπερβαίνουν την κοινή λογική. Και ο κόσμος είναι στη μέση και δέχεται χτυπήματα. Από τη μία ένας ανομοιογενής πολιτικός θίασος που αποτελείται από σταλινικούς, τροτσκιστές, μαοϊκούς, ελευθεριακούς, μηδενιστές και αναρχικούς και από την άλλη, νεοφιλελεύθεροι γραφειοκράτες, χωρίς την παραμικρή κοινωνική & εθνική ευαισθησία. Και βάζουμε αυτά τα δύο μαζί, γιατί δεν νοείται εθνικόφρονας χωρίς κοινωνική ευαισθησία.

Από τη μία λοιπόν οι νεοφιλελεύθεροι θιασώτες της κοινωνίας των 2/3 (στη δική μας περίπτωση ίσως των 2/4, με τους έχοντες εδώ να είναι πλέον οι δημόσιοι υπάλληλοι), κυρίως γραφειοκράτες και πρώην «εκσυγχρονιστές» και από την άλλη, οι εθνομηδενιστές & διεθνιστές, αυτοί που μας θέλουν όλους φτωχούς και υποτελείς μιας εξουσίας απάνθρωπης και ολοκληρωτικής, μιας εξουσίας που θα αποτελεί στην περίπτωσή μας μια παραλλαγή της δικτατορίας του προλεταριάτου. Δικτατορίας, με «δημοκρατικό» προσωπείο, σε «σύγχρονη» μορφή, με λογοκρισία ελέω πολιτικής ορθότητας, «αντιφασιστικής» πολιτικής και «θετικών διακρίσεων».

Στη δίνη των ακροτήτων

Το συμπέρασμα: έχουμε πολύ ακραίες τοποθετήσεις από δύο πλευρές, που παρέχουν άλλοθι για ακραίες συμπεριφορές. Κάποιες από αυτές τις «απόψεις», χρησιμεύουν ως άλλοθι για κάποιους βαριεστημένους των βορείων προαστίων, που τα έχουν όλα εκτός από σκοπό και το ρίχνουν στην τρομοκρατία. Όσοι διάβασαν την ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΗ επιστολή των τεσσάρων συλληφθέντων για τη ληστεία στο Βελβεντό, ένα κείμενο γεμάτο μισαλλοδοξία, αντιλαμβάνονται ότι ορισμένα πράγματα ξεφεύγουν από τη σφαίρα της πολιτικής και της λογικής και υπεισέρχονται σε αυτή της ψυχιατρικής. Με λίγα λόγια, η ρητορική της δήθεν «ρήξης» και «ανατροπής», φέρνει χάος και αίμα. Αυτό βέβαια το ξέρουν οι φορείς της πολιτικής μισαλλοδοξίας. Αλλά, δεν τους ενδιαφέρει. Καθόλου. Αν αυτό ικανοποιεί τις μικροπολιτικές τους σκοπιμότητες,

Και στο βαθμό που η ρητορική του μίσους και της βίας θα συνεχίσει να καλύπτει τις φωνές όλων όσων προειδοποιούν για τους μεγάλους και φρικτούς κινδύνους από την ενίσχυση του «κόκκινου» και του μαύρου «ολοκληρωτισμού» που τροφοδοτούνται από την οξύτητα, θα συνεχίσουμε να διολισθαίνουμε προς το χάος. Το χάος, είναι μια κατάσταση που όταν επιβληθεί, απλά δεν συμφέρει κανέναν. Την κατάσταση αυτή, τη ζω στο πετσί μου τις τελευταίες ημέρες, λόγω ακριβώς της έκθεσής μου σε «απόψεις», υιοθετημένες κάτω από ένα ιδιαίτερα δογματικό ιδεολογικό πρίσμα, που απέχει πολύ από κάθε νηφάλια προσέγγιση. «Απόψεις», που με παρουσιάζουν ως ένα είδος ιδεολογικοπολιτικού «τέρατος».

ΥΠΕΡ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Η προάσπιση της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ για την οποία θυσιάστηκαν αναρίθμητοι ΗΡΩΕΣ του έθνους, πρέπει να αποτελεί διαχρονικά τη βασική μας πρόνοια. Και οφείλουμε να είμαστε σχολαστικοί με αυτό το θέμα. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε εδώ καμία παρέκκλιση, κανένα συμβιβασμό. Και αυτό μας επιβάλλει (όπως πιστεύω πως επιβάλλει στον κάθε νηφάλιο) να αγωνιζόμαστε ενάντια στους θιασώτες του ολοκληρωτισμού.

Του ολοκληρωτισμού, που σε κάθε του έκφανση ή χρωματισμό, είναι αντεθνικός και προδοτικός. Θα ήθελα εδώ να επισημάνω, ότι η επίδειξη απανθρωπιάς με την έμμεση ή άμεση εισήγηση μέτρων που πλήττουν την κοινωνία και τη συνοχή της, είναι επίσης μια μορφή εξουσιαστικού ολοκληρωτισμού, που πολύ απέχει από τα εθνικά μας ιδεώδη και τις εθνικές μας αξίες. Στα δικά μου μάτια, οι διάφοροι τύποι σαν τον Μέργο, καμία διαφορά δεν έχουν από τους ελευθεριακούς και εθνομηδενιστές του ΣΥΡΙΖΑ και των «λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων» που χρόνια τώρα ναρκοθετούν τη σταθερότητα και την κοινωνική συνοχή στη χώρα.

Νίκος Χιδίρογλου

www.elora.gr