Η αυτοκρατορία του χρήματος κατά της Ελλάδος

του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου*
Η βαθύτερη εξάρτηση της ελληνικής ελίτ ούτε είναι, ούτε ποτέ ήταν από τη Γερμανία, είναι από τον άξονα «ΗΠΑ-Αγγλία-Χρήμα». Μοιραζόμαστε με τους Ευρωπαίους την καταπληκτική ξεφτίλα, να δωροδοκούν τους πολιτικούς μας για να τους εκβιάζουν μετά οι υπηρεσίες των άλλων. Δεν είναι δυνατό, διαχρονικοί φορείς της αγγλικής και αμερικανικής εξάρτησης, που δεν είχαν...
πρόβλημα να συνεργαστούν παράλληλα και με τους Ναζί στη διάρκεια της κατοχής, να σηκώνουν τώρα το «λάβαρο του Παπαφλέσσα» εναντίον του Βερολίνου. Κάποιο μεγάλο λάκκο έχει τούτη η φάβα. Επί τρία χρόνια διεξάγεται επικοινωνιακή-πολιτική επίθεση μεγάλων παγκόσμιων μέσων κατά της ευρωπαϊκής περιφέρειας και ιδίως της Ελλάδας
Η επίθεση κατά της Ελλάδας «στοχοποίησε» ακόμα και σύμβολα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Δεν το έκαναν τυχαία ή μόνο γιατί είναι ελληνικά. Η νέα «Βασιλεία του Χρήματος», των μεγάλων τραπεζών και Οίκων, των «αγορών», που άρχισαν, από την Ελλάδα, άμεσα να νομοθετούν, απεχθάνεται τις αξίες της Ελευθερίας, του Πολίτη και της Δημοκρατίας, που εφηύραν οι κάτοικοι του Ιωνικού Δωδεκάπολου, των Αβδήρων και της Αθήνας, άπιαστης ως τώρα κορυφής στην ανθρώπινη πολιτική εξέλιξη. Μοιάζει πολύ φυσικό και λογικό, για την «Αυτοκρατορία του Χρήματος», να αρχίσει από την Ελλάδα, και τα σύμβολα του πολιτισμού της, την προσπάθεια να κυριαρχήσει στην Ευρώπη, κατεδαφίζοντας τον κόσμο που θεμελίωσε ο Διαφωτισμός και η Αγγλική, Γαλλική, Ρωσική Επανάσταση (και η Ελληνική, του 1821).
Η επίθεση αυτή παραμένει όμως δυστυχώς και χωρίς αντίδραση, ή με πολύ περιορισμένη ή ακατάλληλη αντίδραση και από τις δυνάμεις που διαφωνούν και επικρίνουν το Μνημόνιο και τις Δανειακές. Οι δυνάμεις αυτές μοιάζουν να μην καταλαβαίνουν πλήρως ότι το μέλλον της χώρας και το δικό τους, κρίνεται, αν όχι περισσότερο, πάντως εξίσου στο εξωτερικό και στο εσωτερικό. ‘Οτι έπρεπε, εδώ και καιρό, να επενδύσουν μυαλό, ανθρώπους, πόρους, να αναζητήσουν κάθε λογιών διεθνείς συμμάχους σε μια γιγαντιαία και έξυπνη συνάμα παγκόσμια καμπάνια, π.χ. “Save Europe, Save Greece, Stop the Banks”. Πρέπει να οργανώσουμε μια καμπάνια αντίστοιχη με αυτή που έχουν κάνει οι Εβραίοι για το δικό μας «κοινωνικό ολοκαύτωμα».
Σε όλο τον πλανήτη, το ελληνικό είναι στο επίκεντρο των διεθνών συζητήσεων, μόνο ‘Ελληνες όμως δεν συμμετέχουν – και συχνά, όταν συμμετέχουν, κάνουν κακό! Οποιαδήποτε παράταση αυτού του κλίματος θα έχει για την Ελλάδα τις ίδιες συνέπειες που είχε για τη Σερβία ή το Ιράκ η «δαιμονοποίησή» τους, έστω και αν, η τελική επίθεση κατά της Ελλάδας δεν γίνει με αεροπορικούς βομβαρδισμούς ή στρατιωτικές εισβολές, αλλά δια οικονομικών όπλων. Ποτέ στην ιστορία της, η Ελλάδα δεν ήταν τόσο πολύ εξαρτημένη  από το ευρωπαϊκό και παγκόσμιο γίγνεσθαι. Και ποτέ αυτό δεν γινόταν τόσο λίγο κατανοητό,  ποτέ το πολιτικό προσωπικό, η δημόσια-πνευματική ζωή, δεν είχαν τόσο «επαρχιακά», στενά εθνικά ρεφλέξ, ποτέ δεν έλειπε τόσο πολύ η αίσθηση του διεθνούς περιβάλλοντος, όσο σήμερα. Η «ατέλεια» αυτή, ο «εθνικός επαρχιωτισμός», αλλά και η βαθιά εξάρτηση του εθνικού υποκειμένου (κράτος, πολιτικό σύστημα, οικονομική-εκδοτική ελίτ, διανοούμενοι, κοινωνικός σχηματισμός), υπονομεύουν τον ρόλο του. Ακόμα κι αν προκύψει μια Επανάσταση θα στερείται των εργαλείων, ιδεών και στελεχών που χρειάζεται. Μια μακρά πορεία εκφυλισμού, αλλά και παντοειδούς ελέγχου των εθνικών ελίτ, ακόμα και της γερμανικής, που είναι η περισσότερο ανεξάρτητη στην Ευρώπη, είναι το βασικό όπλο της Αυτοκρατορίας του Χρήματος, για μη μπορέσουν, τυχόν εξεγειρόμενοι, οι ευρωπαϊκοί λαοί να βρουν τις ηγεσίες και τα εργαλεία που θα χρειαστούν. Το Χρήμα έχει παγκόσμια στρατηγική, οι κυρίαρχες τάξεις της «Ευρω-Γερμανίας» περιφερειακή, τα έθνη-κράτη και οι λαοί στενά εθνική στρατηγική, με ότι αυτό δυστυχώς συνεπάγεται...

ΠΗΓΗ: konstantakopoulos.blogspot.gr
www.elkeda.gr