TON ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ ΟΛΟΙ! Ο αρχαίος κόσμος είχε προφητεύσει την Γέννηση Του!

Ὁ ἀρχαῖος κόσμος πρὶν τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Χριστοῦ στὴ γῆ τὸ βράδυ τῶν Χριστουγέννων – δὲ στερήθηκε φωτισμένων πνευμάτων ποὺ  προσέγγισαν κατὰ Θεία παραχώρηση τὴν Ἀλήθεια,  ἀποδεικνύοντας ὅτι προϋπῆρχε τὸ Σχέδιο Σωτηρίας τοῦ Θεοῦ καὶ πὼς γὶ΄ αὐτὸ ἀκριβῶς δόθηκε ὁ σπερματικὸς λόγος (σπέρματα ἀληθείας καὶ πληροφόρησης) σὲ διάφορα ἔθνη καὶ λαοὺς, σὲ ἐνάρετους ἀνθρώπους, σὲ εὐσεβεῖς ἐρευνητὲς καὶ φιλοσόφους, ἐπειδὴ ….ἀκριβῶς Θεὸς ὁ Πατὴρ καὶ αὐτῶν…

Oἱ Χαλδαῖοι – Πέρσες, στοὺς ὁποίους δόθηκε διὰ τοῦ Βαλαάμ, ποὺ ἔζησε στὰ χρόνια του Μωυσῆ (13ος αἱ. π.Χ.) ἡ προφητεία τοῦ λαμπροῦ ἄστρου καὶ τῆς Γέννησης τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία καὶ ἐπαληθεύτηκε αἰῶνες ἀργότερα, μὲ τὴν ἐμφάνιση πράγματι τοῦ κινούμενου λαμπροῦ νέου ἀστέρος – ποὺ ἦταν βέβαια Ἄγγελος Φωτὸς – καὶ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Χριστοῦ μὲ τὴ Γέννησή Του στὴ Βηθλεέμ, τὴν ὁποία ἐπιβεβαίωσαν προσωπικὰ καὶ ἐπιτόπου οἱ τρεῖς Πέρσες Μάγοι, ποὺ εἶδαν καὶ…. ἀκολούθησαν τὸ νέο λαμπρὸ ἀστέρι, ἐξαιτίας τῆς παλαιότατης προφητείας!
Στοὺς Ἰνδοὺς ὑπῆρχαν ἐπίσης προσδοκίες γιὰ τὴν ἔλευση τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. Π.χ. στὸν Βεδισμὸ ὑπάρχει προσδοκία γιὰ τὸ Θεὸ τοῦ Φωτὸς ὁ ὁποῖος θὰ  ἐνανθρωπιστεῖ  ἐκ τῆς Παρθένου καὶ θὰ ἀποσταλεῖ στὸν κόσμο ἀπὸ τὸν οὐράνιο Πατέρα Του, ὡς μεσίτης μεταξὺ Θεοῦ καὶ κόσμου!
Κατὰ τὰ κείμενα ἀκόμη τοῦ Μαχαγιάνα Βουδισμοῦ, ἀναμένονταν νὰ ἔρθει ὁ Θεῖος Λυτρωτὴς καὶ Διδάσκαλος, ὁ ὁποῖος θὰ ἀποκαλύψει θεῖες ἀλήθειες ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς Σοφίας Αὐτοῦ καὶ θὰ πληρώσει τὶς ἐσώτατες ἐπιθυμίες καὶ τὶς νοσταλγίες τοῦ ἀνθρώπου!..
Κατὰ τὰ κείμενα ἐπίσης τοῦ Ἰνδικοῦ Βουδισμοῦ, ὁ ἱστορικὸς Βούδας, ποὺ ἔδρασε κατὰ τὰ τέλη τοῦ 5ου π.Χ. αἰῶνος, ἀπέκρουσε κατηγορηματικὰ ἰσχυρισμοὺς ὀπαδῶν του ὅτι τάχα δὲν θὰ ὑπάρξει στὸ μέλλον διδασκαλία μεγαλύτερη ἀπὸ ἐκείνου. Ἔλεγε μάλιστα ὅτι μετὰ ἀπὸ 500 χρόνια θὰ χρεοκοπήσει ἡ διδασκαλία μου, σὰ νὰ προαισθανόταν τί ἐπρόκειτο νὰ ἐπακολουθήσει… Ἐπειδὴ ὅταν θὰ ἔβγαινε ὁ Ἀληθὴς Αὐτόφωτος Ἥλιος τοῦ Κόσμου, ὅλα τὰ μικρὰ ἑτερόφωτα ἀστέρια θὰ χανόταν… ἀκριβῶς 500 χρόνια μετά!
Ἐπίσης καὶ στὸν Θιβετιανὸ Βουδισμό, ἀναμενόταν Παρθενογέννητος Θεάνθρωπος Λυτρωτής, ὁ ὁποῖος θὰ σώσει τὸν ἄνθρωπο καὶ θὰ ἐπαναγάγει τὴν ἀνθρωπότητα στὴν ἀρχέγονη χρυσὴ ἐποχή!..
Στὸ Ἰρᾶν ἀναμενόταν ὁ Σωτήρας Θεάνθρωπος, ὁ ὁποῖος θὰ γεννηθεῖ ἐκ Παρθένου καὶ θὰ συντελοῦσε στὴν ἀνακαίνιση καὶ τὸν καθαρμὸ τοῦ κόσμου!..
Στὴν Αἴγυπτο ἐπίσης ὑπῆρχε ὁ “μύθος” ὅτι θὰ ἔρθει στὸν κόσμο Ἐκεῖνος ποὺ θὰ σώσει καὶ θὰ λυτρώσει τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων!..
Ὁ Κομφούκιος στὴν Κίνα, 500 χρόνια κι αὐτὸς νωρίτερα, ἀνέμενε τὸν Ἅγιο, τὸν Θεάνθρωπο, ὁ ὁποῖος θὰ εἶχε τὴν λυτροῦσα γνώση καὶ θὰ ἔσωζε καὶ θὰ κυβερνοῦσε τὸν κόσμο!..
Ἀλλὰ καὶ πολλὲς κινέζικες παραδόσεις ἀνέμεναν τὸν Ποιμένα καὶ Ἄρχοντα, ὁ ὁποῖος χαρακτηρίζεται ὡς Ἁγιότατος καὶ Καθολικὸς Διδάσκαλος καὶ Κυρίαρχος!.. Ὁ Ἅγιος αὐτὸς ὑπῆρχε πρὸ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γής! Εἶναι ὁ ποιητής, Δημιουργὸς καὶ συντηρητὴς τῶν πάντων! Ὅσο Μέγας καὶ ἂν εἶναι, ἔχει καὶ τὴν Ἀνθρώπινη φύση! Αὐτὸς καὶ μόνος εἶναι ἄξιος νὰ θυσιαστεῖ εἰς τὸν ὑπέρτατον Δεσπότην καὶ Ἄρχοντα τοῦ Κόσμου! Αὐτὸς θὰ συνδιαλλάξει τὸν οὐρανὸ μετὰ τῆς γής! Ὁ προσδοκώμενος Ἅγιος εἶναι ἑνωμένος μετὰ τοῦ οὐρανοῦ!.. Γὶ΄ αὐτὸ στοὺς ἀρχαίους Κινέζους φιλοσόφους ὀνομάζεται Οὐρανάνθρωπος!..
Ὁ Αἰσχύλος, ποὺ ἔγραψε 500 χρόνια πρὶν ἀπὸ τὴ γέννηση τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὴν Παρθένο, γιὰ τὸν Παρθενογέννητο, ποὺ θὰ ἐρχόταν νὰ βοηθήσει τοὺς ἀνθρώπους!!!
Οἱ Σωκράτης καὶ Πλάτωνας, ὅπου στὸ βιβλίο Ἀλκιβιάδης ΙΙ τοῦ Πλάτωνα, ἐμφανίζεται ὁ Σωκράτης νὰ λέει στὸν Ἀλκιβιάδη, 400 χρόνια πρὶν τὴν Ἔλευση τοῦ Χριστοῦ, πὼς ὁ ἄνθρωπος πρέπει νὰ ζεῖ ἐν ἀναμονή, μέχρις ὅτου φτάσει ὁ καιρὸς νὰ διδαχθεῖ ἀπὸ τὸν προσδοκώμενο Ὑπεράνθρωπο Διδάσκαλο!.. Ἄλλωστε ἡ προσέγγιση τοῦ Σωκράτη πρὸς τὸν Μόνο, Ἕνα ἀληθινὸ Θεὸ καὶ ἡ ἀποποίηση τοῦ ἀνύπαρκτου δωδεκάθεου δὲν ἦταν ἐκείνη ποῦ τὸν καταδίκασε σὲ θάνατο;
Ὁ ἱστορικὸς Τάκιτος μαρτυρεῖ 60 χρόνια πρὶν τὴ Γέννηση τοῦ Σωτήρα, πὼς ὅλοι ἦταν πεπεισμένοι ἐπὶ τὴ πίστη ἀρχαίων προφητειῶν ὅτι ἡ ἀνατολὴ ἔμελλε νὰ ὑπερισχύσει καὶ ὅτι μετὰ ὄχι ἀπὸ πολὺ καιρό, θὰ ἔβλεπαν ἐξερχόμενους ἀπὸ τὴν Ἰουδαία αὐτοὺς ποὺ ἔμελλε νὰ ποιμάνουν τὴν Οἰκουμένη!
Ὁ Κικέρων, ὁ ὁποῖος ἐμφανίζεται 50 μόλις χρόνια πρὶν τὴν Σάρκωση τοῦ Χριστοῦ, νὰ νοσταλγεῖ τὴν ἐποχὴ ποὺ θὰ κυβερνᾶ παντοῦ εἷς Διδάσκαλος καὶ Κυρίαρχος, ὁ Θεός!.. Ἐποχὴ βέβαια ποὺ δὲν εἶναι ἄλλη ἀπὸ τὴν αἰώνια Βασιλεία τοῦ Χριστοῦ ἐν οὐρανοῖς!
Ὁ Ὀράτιος καὶ ὁ Ὀβίδιος ποὺ κάνουν λόγο γιὰ τὴ χρυσὴ ἐποχὴ (τοῦ Παραδείσου) ποὺ χάθηκε…
Ὁ Βιργίλιος στὴν 4η Ἐκλογή του, ἀφιερωμένη στὸ φίλο του Πολύωνα, μιλᾶ γιὰ τὸ Θεῖον Παιδίον, τὸ ὁποῖο θὰ ἐπαναφέρει στὴν ἀνθρωπότητα τὸν Χρυσὸ Αἰώνα. Ἐπίκειται, λέει ὁ Βιργίλιος, ἔναρξις νέα χρονικῆς περιόδου, περιόδου παγκοσμίου τάξεως, ὁσονούπω φτάνει ἡ ἐπάνοδος τῆς ἀρχικῆς βασιλείας τοῦ Ὑψίστου Θεοῦ! Ὁσονούπω νέα χρυσὴ γενεὰ στέλλεται ἄνωθεν ἀπὸ τὰ οὐράνια ὕψη εἰς τὴν γῆν. Σὺ λοιπὸν φωτεινὴ ἐπιλόχειος θεά, προστάτεψε τὴν Μητέρα, κὰθ΄ ἢν στιγμὴν θὰ γεννᾶται ἐξ  αὐτῆς τὸ Βρέφος, διὰ τοῦ ὁποίου θὰ λήξει ἡ δυστυχὴς γενεά! Δία πρώτην φορὰ στὴν παγκόσμιο ἱστορία! Καὶ νέα γενεὰ εὐτυχὴς θὰ ἀνατείλει σ΄ ὅλον τὸν κόσμο. Ἤδη ἄρχισε νὰ βασιλεύει ὁ πάμφωτος Εἰς (ἕνας) Θεός… Ἐλθὲ πολυτίμητε Υἱὲ τοῦ Θεοῦ, μεγάλε Υἱὲ τοῦ Ὑψίστου. Ὁσονούπω φτάνει ἡ ἐποχή. Ρίψον τὸ βλέμμα Σου εἰς τὴν ἀνθρωπότητα, τὴν κλονιζομένη ἀπὸ τὸ βάρος τῆς ἁμαρτίας. Ρίψον τὸ βλέμμα Σου καὶ εἰδὲ πὼς τὰ πάντα σκιρτοῦν γιὰ τὴν ἐποχή, ἡ ὁποία ὁσονούπω φτάνει!.. Καὶ αὐτὸ τὸ “ὁσονούπω” τοῦ Βιργίλιου λέχθηκε 41 χρόνια μόλις πρὶν ἀπὸ τὴν ἐνσάρκωση τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὴν Πανάγια Μητέρα Του στὴ Βηθλεέμ!!!
Διπλὴ χαρὰ γιὰ τὸν Ἑλληνισμὸ
Ἡ μεγάλη παγκόσμια χαρὰ τῶν Χριστουγέννων, τῆς Σωτηρίας τῆς Ἀνθρωπότητας, εἶναι διπλὴ χαρὰ γιὰ τὸν Ἑλληνισμό, τοῦ ὁποίου οἱ σοφοὶ καὶ φιλόσοφοι μὲ κάθε τρόπο ἔψαξαν νὰ ἀνακαλύψουν τὸν Ἀληθινὸ Δημιουργό του Κόσμου, Ἐκεῖνον ποὺ καὶ τὴ γλώσσα μᾶς χάρισε καὶ διὰ τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου τὴν ἅπλωσε, ἀλλὰ καὶ τὴν ὑψηλὴ καὶ μεγίστη ἀποστολή, νὰ μεταφέρουμε διὰ τῆς γλώσσας μας, μέσα στὶς χιλιετηρίδες, πολεμούμενοι καὶ θριαμβεύοντες, τὴν ὁλόχρυση γνώση τοῦ ἴδιου του Θεοῦ, τὴν Ὀρθὴ Πίστη, τὴν Θεία Ὀρθοδοξία καὶ νὰ τὴν ὑπερασπιστοῦμε μὲ αἷμα, μὲ χαρὰ καὶ μὲ θάρρος, γράφοντας τὴν πιὸ ἔνδοξη ἱστορία τοῦ κόσμου! Ἱστορία ποὺ δὲν τελείωσε, ἀλλὰ ἀναμένει σὲ λίγο τὴν τελικὴ λαμπρὴ φάση της…
Ἡ εἴδηση, τὸ κήρυγμα τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ ἴδιου του Θεοῦ μας, τοῦ Χριστοῦ, διὰ στόματος τῶν Ἀποστόλων, βρῆκε τότε τὸν Ἑλληνισμὸ σὲ μία τραγικὴ στιγμή, σὲ ὧρες ποὺ «σταυρωνόταν» ἀπὸ τὸν βαρβαρισμὸ καὶ τὸν ἐκχυδαϊσμὸ τῶν Ρωμαίων (μὲ λίγες φωτεινὲς ἐξαιρέσεις), τὴν ὥρα ποὺ τὸ λεπτὸ πνεῦμα τοῦ Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ καταπατοῦνταν καὶ μάτωνε σὲ Ἀρένες ἀντὶ σὲ Θέατρα καὶ σὲ παρωδίες Ἑορτῶν, ἀκόμη καὶ σὲ παρωδίες δῆθεν «Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων»…
Στὶς πληγωμένες καὶ εὐσεβεῖς καρδιὲς τῶν Ἑλλήνων ἀλλὰ καὶ στὶς προχωρημένες διάνοιές τους, τὸ μήνυμα τῆς Σωτηρίας, ἡ ἐλπίδα τῆς Ἀνάστασης, ἡ βεβαιότητα τῆς Αἰωνιότητας, τὸ ὑψηλὸ νόημα τοῦ Χριστιανισμοῦ, ἔπεσε σὰν μάννα ἐξ οὐρανοῦ, ἀφοῦ ὁ Ἑλληνισμός, συναντοῦσε ἐπιτέλους Ἐκεῖνον ποὺ τὸν ἔπλασε, γιὰ νὰ μεταφέρει τὴ νέα Κιβωτὸ τῆς Καινῆς Διαθήκης Του! Ἔβρισκε Ἐκεῖνον, ποὺ ἄγγιζε καὶ δονοῦσε τὸ εὐσεβὲς πνεῦμα καὶ τὸ ὑψηλὸ πολιτισμικὸ ἐπίπεδό του λαοῦ μας, δῶρα καὶ πάλι δικά Του…
Καὶ ὅταν ἦρθε ἐκείνη ἡ συγκλονιστικὴ καὶ μοναδικὴ θεία ὥρα, ἐκείνη ἡ ἅγια νύχτα τῶν Χριστουγέννων, κάπου στὸν οὐρανό, ἡ ψυχὴ τοῦ Σωκράτη, ποὺ θανατώθηκε ἐπειδὴ πρωτομίλησε γιὰ Ἐκεῖνον τὸν Ἕνα καὶ Ἀληθινὸ Θεό, ἡ ψυχὴ τοῦ Σωκράτη ποὺ γκρέμισε πρῶτος τὰ εἴδωλα τῆς ἀγνοίας, σίγουρα εὐφραινόταν…
Ὁ Ἑλληνισμὸς ἔχει συνέχεια. Ἐπειδὴ ἀκριβῶς ἦταν συνέχεια μέσα στὸ Σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴ Σωτηρία τῆς Ἀνθρωπότητας. Ἡ ἐντυπωσιακὴ ἀρχαία εὐσέβειά του, τὸν ἔσπρωξε σὲ θαυμαστὰ ἔργα, ἐνῶ ταυτόχρονα ἡ ἀκούσια ἄγνοιά του γιὰ τὸν Ἀληθινὸ Θεό, εἵλκυσε τὸ ἔλεος καὶ τὴν ἰδιαίτερη ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μας, ἀλλὰ καὶ τὴ μεγάλη καὶ φοβερὰ προστασία τῆς Παναγίας Μητέρας Του…(noiazomai), orthodoxia-ellhnismos.gr 
anti-ntp.net