Μνημόνιο Ι, ΙΙ, ΙΙΙ, ΙV. Τα σίκουελ κάποτε τελειώνουν. Ιδίως τα φρικιαστικά…

Το Μάη του 2010 κυκλοφόρησε το Μνημόνιο Ι. Η “επιτυχία” του είχε ως συνέπεια την επιστροφή του σχεδόν ένα χρόνο αργότερο με το Μνημόνιο ΙΙ – Μεσοπρόθεσμο. Ακολούθησε το Μνημόνιο ΙΙΙ το Φεβρουάριο του 2012 και η “σπουδαία” αυτή σειρά συνεχίζεται αύριο με το Μνημόνιο IV.
του Στρατή Μαζίδη
Η συνταγή γνωστή. Μπόλική δόση...
αίματος, θύματα και αγωνία πάντα πριν τις επίμαχες σκηνές. Κάτι σαν τον “εφιάλτη στο δρόμο με τις λεύκες”, το “Παρασκευή και 13″, το “Saw” και άλλα λιγότερα γνωστά έργα σε συνέχειες με κυρίαρχο χαρακτηριστικό τον τρόμο.
Αυτό συμβαίνει και με το Μνημόνιο. Μια διεθνής συνομωσία για να μετατραπεί σε άμοιρο πειραματόζωο μια ολόκληρη χώρα της οποίας κόβουν τη σάρκα κάθε φορά από λίγο.
Σε πρωταγωνιστικό ρόλο οι κάθε φορά εκτελεστές με το Γιώργο Παπανδρέου να υποδύεται το δήμιο στα δύο πρώτα έργα, το Λουκά Παπαδήμο στην τρίτη ταινία και τη μεγάλη έκπληξη, τον Αντώνη Σαμαρά που κάποτε δήλωνε δημόσια απέχθεια για τέτοια κατασκευάσματα να λαμβάνει τη σκυτάλη για να ενσαρκώσει το φονιά στην πιο άγρια μέχρι στιγμής συνέχεια.
Όλες όμως σειρές ταινιών είχαν ένα κοινό γνώρισμα πέρα από την υπερβολική δόση τρόμου και αίματος, τη φθίνουσα πορεία. Ξεκινούσαν από την οροφή για να κατέβουν στο υπόγειο.  Αυτό συνέβαινε γιατί εξαρχής δεν είχαν τίποτε ουσιαστικό να δώσουν πέρα από μια ίσως πρωτότυπη σύλληψη σκηνικού και σεναρίου.
Το ίδιο συμβαίνει και με το Μνημόνιο. Η τέταρτη ταινία της σειράς θα είναι η μεγαλύτερη αποτυχία. Καιρός πρωταγωνιστές, σκηνοθέτες και λοιποί συντελεστές καλά θα κάνουν να μας αδειάσουν τη γωνιά.
Καιρός να δούμε και κάτι διαφορετικό. Πιο αισιοδόξο… Πιο ελπιδοφόρο. Με δύσκολη ίσως αρχή αλλά με αίσιο τέλος!

 freepen.gr