Tivictim: Ο χορτάτος δεν καταλαβαίνει τον πεινασμένο, στην ελληνική τηλεόραση!

Από την Αλεξάνδρα Τσόλκα

  «Πολλοί έσονται πρώτοι έσχατοι και έσχατοι πρώτοι» λέει η βιβλική ρήση αλλά και η AGB τελευταία. Τα «σιγουράκια», τα φλος ρουαγιαλ της τηλεθέασης δείχνουν να μη στήνουν καλό καρέ φέτος! Ο Άλφα βλέπει το Τσαντίρι να μη στέκεται στις σκάλες τηλεθέασης όπως άλλες χρονιές, με τον πολυαγαπημένο του κοινού δημιουργό του Λάκη Λαζόπουλο. Και το δελτίο του Μέγκα χάνει... την δεδομένη για δεκαετίες πρωτειά του, απ το αουτσάιντερ πολλα χρόνια ΑΝΤ1, ενώ ο Σρόιτερ και η ανάσα του Άλφα είναι πίσω του. Σε γενικές γραμμές οι τηλεθεάσεις όμως είναι χαμηλές, πλην κάποιων ενημερωτικών εκπομπών, σαφέστατα αντιμνημονιακών και ας τις κατηγορούν για «λαϊκισμό». Γιατί;

Διότι οι άνθρωποι μπροστά απ τις κάμερες, οι δημοσιογράφοι της ενημέρωσης και της ψυχαγωγίας, οι εκπομπάρχες, δείχνουν καλοζωισμένοι. Μπορεί να διαλαλούν «είμαι ένας από σας», να διατρανώνουν πως δεν πάει άλλο και πως ο λαός πεινάει (όχι, αυτοί όμως). Παραμένουν δε λαμπρότεροι απ τα σκηνικά τους και πιο καινούργιοι απ τα έπιπλα. Του κουτιού από νυστεριές, βαμμένα μαλλιά και καλοαμπαλαρισμένοι σε ρούχα που είναι δυο και τρία μηνιάτικα ημών των υπολοίπων. Το βλέπεις στο μάτι τους, πως κάνουν ότι είναι θλιμμένοι, πως προσποιούνται ότι νοιάζονται.

Σα τηλεστάρ σε φιλανθρωπικό γκαλά, κάνουν γκριμάτσες χωρίς συναίσθημα συμπόνιας και φιλευσπλαχνίας. Μιλάνε για την κρίση. Θυμούνται στις συνεντεύξεις τους φτωχές δικές τους στιγμές. Λένε σα το τωρινό πρωθυπουργό της χώρας πως δούλεψαν πιτσέρηδες και σαν το προηγούμενο πως δούλεψαν λαντζέρηδες. Υπολογίζοντας τα μηνιάτικα εμείς βλέπουμε πως ή ΔΕΗ θα πληρώσουμε ή φαί θα φάμε, γιατί και τα δυο δε γίνεται! Ενώ στη μικρή οθόνη, η υπέρκομψη ανκοργούμαν με το πανάκριβο ταγιέρ και τα κοσμήματα να κοστίζουν όσο δυο διαμερίσματα στα Σεπόλια –προ κρίσης- λέει ειδήσεις για τη μείωση των συντάξεων, την μείωση των μισθών, την αύξηση των εργατοωρών, την αύξηση της φορολογίας της τακτικής, του χαρατσιού, του ΦΠΑ, αλλά και της ΔΕΗ, του νερού, των βασικών αγαθών διαβίωσης.

Ξέρει η κάθε κυρία και ο κάθε κύριος απ αυτούς πόσο κοστίζει ένα μπουκάλι γάλα, μισό κιλό ψωμί, ένα πακέτο ζάχαρη και ένα μακαρόνια, όταν τρώει μόνο σούσι, στέλνει για ψώνια την Φιλιππινεζα και όταν μιλάει για κρίση εννοεί πως δεν θα αλλάξει φέτος λιμουζίνα; Πώς να εμπιστευτεί λοιπόν, το κοινό αυτές τις φωνές; Και πώς να φτάσουν στα δικά τους αφτιά οι φρίκες της καθημερινότητας;   
Στα κότερα των καναλαρχών, στa lear jets, στους εξωτικούς προορισμούς διακοπών δεν φτάνουν οι στεναγμοί του κόσμου! Μόνο που αυτός ο πεινασμένος έχει το τελευταίο λόγο κι η γυρισμένη του πλάτη φαίνεται στο πάτημα του τηλεκοντρόλ! Δε κοροϊδεύεται εύκολα. Ή ακόμα καλύτερα δεν κοροϊδεύεται για πολύ! Και είμαστε ακόμη στην αρχή και πολλούς πρώτους, έσχατους θα δούμε, αλλά και πολλούς έσχατους, πρώτους... 

 

newpost.gr