ΦΑΓΕ! Φύγε! Έφυγες!

Πάει κι η ΦΑΓΕ. Όπως ένα κεσεδάκι γιαούρτι που το τρως και φεύγει. Μπορεί φυσικά τα πάντα να εξακολουθούν να λειτουργούν όπως πρώτα αλλά πλέον θα είναι made in Luxemburg.
του Στρατή Μαζίδη
Στα διάφορα σχόλια σε αρκετούς ιστότοπους οι απόψεις είναι μοιρασμένες. Άλλες υπέρ και άλλες κατά της εταιρείας. Το ζήτημα είναι...
όμως ότι πέρα από τις κορώνες του στυλ “καλά έκανε κι έφυγε” ή “εμπάργκο από αύριο στην αγελαδίτσα” υπάρχει μια πραγματικότητα που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε.
Ποια; Το φορολογικό καθεστώς.
Γιατί άραγε η ΦΑΓΕ παίρνει τις “αγελάδες” και πάει στο μικρό αυτό κρατίδιο; Άραγε για το παρακάτω;
Τα στοιχεία του Eurostat, στα οποία αναφέρεστε, αποτυπώνουν τους φορολογικούς συντελεστές που είναι σε ισχύ. Αυτό πολλές φορές δεν ανταποκρίνεται στο συνολικό φορολογικό βάρος, γιατί ο συντελεστής που πραγματικά μετράει είναι ο Αποτελεσματικός Συντελεστής. Μια εταιρεία που εδρεύει σε μια χώρα που έχει φορολογικό συντελεστή 20%, είναι πιθανόν να πληρώνει λιγότερο φόρο από μια εταιρεία που πραγματοποιεί τα ίδια κέρδη και εδρεύει σε μια χώρα με συντελεστή 10%. Και αυτό γιατί βάσει της νομοθεσίας τους πολλές χώρες επιτρέπουν σε εταιρείες να αφαιρούν διάφορα εισοδήματα από το φορολογητέο εισόδημα. Έτσι, μια απλή σύγκριση μεταξύ των φορολογικών συντελεστών των διαφόρων κρατών δεν προϋποθέτει μια σωστή σύγκριση.
Η νομοθεσία μας έχει σωρεία προνοιών, όπου τα έξοδα της επιχείρησης δεν αφαιρούνται από τα έσοδα. Με αυτόν τον τρόπο ο φορολογικός συντελεστής δεν είναι 10%. Ένα παράδειγμα αποτελούν τα μερίσματα από το εξωτερικό, όπου φορολογούνται με συντελεστή 15%. Για παράδειγμα στο Λουξεμβούργο, έναν από τους πιο μεγάλους μας ανταγωνιστές, ο φορολογικός συντελεστής είναι στο 28,6%. Κάποιος θα μπορούσε να αναρωτηθεί πώς μια χώρα με τόσο ψηλό συντελεστή μπορεί να είναι βασικός ανταγωνιστής μας. Και όμως δεν περιορίζουν τα έξοδα, εξαιρούν από τη φορολογία μερίσματα και 80% του εισοδήματος από δικαιώματα και καταλήγουν με Αποτελεσματικό Φορολογικό Συντελεστή της τάξης του 6%. Άρα είναι σε πολύ πιο ευνοϊκή θέση από την Κύπρο. (sigmalive)
Κι αναρωτιέσαι; Οι Λουξεμβουργιανοί είναι καλύτεροι από εμάς; Γιατί να μην τα εισπράττουμε εμείς τα χρήματα αυτά; Τώρα κι αυτά που παίρναμε από τη ΦΑΓΕ και την κάθε ΦΑΓΕ θα τα προσπορίζονται χώρες με ευνοϊκότερο καθεστώς στη φορολογία. Διότι είναι σίγουρο πως θα ακολουθήσουν κι άλλοι. Η αρχή έπρεπε να γίνει. Κανείς, είτε πολίτης είτε ελεύθερος επαγγελματίας είτε επιχειρηματίας δεν επιθυμεί το κράτος συνέταιρο στα κέρδη του.
Κι η ΦΑΓΕ έπρεπε να επιλέξει ανάμεσα σε ένα καθεστώς υψηλής φορολογίας, έλλειψης σταθερότητας και γενικότερων προσκομμάτων στην επιχειρηματικότητα ή να μετακομίσει κάπου που να έχει μεγαλύτερη ελευθερία για να αναπτυχθεί περισσότερο.
Όσο κι αν κατηγορούμε τους επιχειρηματίες ως απάτριδες, δυστυχώς πρέπει να αποδεχθούμε μια σκληρή αλήθεια Το χρήμα δεν έχει πατρίδα. Κυκλοφορεί ελεύθερο. Το ζητούμενο δεν είναι να το μαντρώσεις με καταναγκαστικά και οριζόντια μέτρα αλλά να το έλξεις να έρθει να καθίσει δίπλα σου.
Είτε μιλάμε για επιχειρήσεις είτε για ιδιώτες, ποιες ήταν οι πολιτικές εκείνες που έφεραν κεφάλαια στη χώρα αντί να διώχνουν;
Και το αποτέλεσμα είναι να βλέπεις εταιρείες να φεύγουν είτε στα χαρτιά είτε στην πραγματικότητα αλλά να συνεχίζουν να βασίζονται στη δική σου αγορά, στο χρήμα των πολιτών σου μέρος του οποίου πλέον απολαμβάνει κάποιος τρίτος και όχι εσύ.
Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει γιατί επιμένουμε σε μια στείρα πολιτική η οποία πνίγει την οικονομία. Γιατί δεν μπορούμε να αντιληφθούμε πως τα ρούχα στράγγιξαν και δε βγάζουν πλέον άλλο νερό όσο και να τα στίψουμε αλλά αντίθετα πρέπει να τα απλώσουμε και να τα αφήσουμε ελεύθερα να αναπνεύσουν.
Η πολιτική της λιτότητας και της αυξημένης φορολογίας που δοκιμάζεται χρόνια τώρα ενώ έχει ενταθεί τα τελευταία 2 1/2 όχι μόνο δεν απέδωσε καρπούς αλλά βοήθησε αποφασιστικά (και φασιστικά αν αφαιρέσουμε το -από- όπως επιβλήθηκε) στην περαιτέρω επιδείνωση των δεικτών της ελληνικής οικονομίας.
Ποιος θα απέκρυβε εισοδήματα, ποιος δε θα ζητούσε αποδείξεις, ποιος θα μετακόμιζε, αν υπήρχε ένας απλός χαμηλός συντελεστής π.χ. 10%;
Την ώρα λοιπόν που άλλες χώρες αποτελούν τον προορισμό εταιρειών και ιδιωτών συγκεντρώνοντας κεφάλαια, εμείς συνεχίζουμε άφραγκοι το μοναχικό μας ταξίδι προς την ολοκληρωτική καταστροφή.

 freepen.gr