Ειλικρινά πιστεύω ότι τα τραπεζικά ιδρύματα είναι πιο επικίνδυνα για την ελευθερία μας από τους παρατεταγμένους στρατούς. Έχουν ήδη δημιουργήσει μια αριστοκρατία χρήματος που περιφρονεί την κυβέρνηση.
Πρέπει να παρθεί η δυνατότητα έκδοσης χαρτονομισμάτων από τις τράπεζες και να αποδοθεί στο λαό, στον οποίο και δικαιωματικά ανήκει...
Thomas Jefferson Όλοι γνωρίζουν υποσυνείδητα, ότι οι τράπεζες δεν δανείζουν (πραγματικά) χρήματα. Όταν τραβάτε χρήματα απ’ το λογαριασμό σας, η τράπεζα δεν σας λέει ότι δεν μπορείτε να το κάνετε επειδή έχει δανείσει τα χρήματά σας σε κάποιον άλλο…
Mark Mansfield, οικονομολόγος
Στην αρχαιότητα ο άνθρωπος χρησιμοποίησε το ανταλλακτικό σύστημα, ανταλλάσσοντας προϊόντα που του περίσσευαν με προϊόντα άλλων παραγωγών που ο ίδιος δεν είχε. Αργότερα χρησιμοποίησε, σα χρήμα πια, μεταλλικά νομίσματα ή διάφορα άλλα αντικείμενα με βάση την αξία του υλικού από το οποίο ήταν αυτά κατασκευασμένα. Τα μεταλλικά νομίσματα ήταν αρχικά χάλκινα, μετά σιδερένια και τελικά αργυρά και χρυσά.
Οι πρώτοι τραπεζίτες που εμφανίστηκαν στην Ευρώπη ήσαν οι χρυσοχόοι, οι οποίοι διέθεταν μία κρύπτη ή θησαυροφυλάκιο για να φυλάνε το χρυσό τους. Σύντομα αρκετοί πολίτες τους ζήτησαν να φυλάξουν με αμοιβή στο ασφαλές αυτό μέρος και το δικό τους χρυσό, νομίσματα ή διάφορα άλλα πολύτιμα αντικείμενα. Ο χρυσοχόος έδινε σε αυτή την περίπτωση στο δικαιούχο μια απόδειξη για το χρυσό που του είχε αφήσει για φύλαξη.
Οι αποδείξεις αυτές θεωρήθηκαν τελικά πιο ασφαλείς από το να κουβαλάει κάποιος μαζί του πολλά βαριά χρυσά και αργυρά νομίσματα. Για ευκολία, για να αποφύγουν τα περιττά ταξίδια στους χρυσοχόους, οι καταθέτες άρχισαν να υπογράφουν αποδείξεις κατάθεσης χρυσού σε άλλους. Οι αποδείξεις αυτές έγιναν με τον καιρό ευρέως αποδεκτές σα μέσο πληρωμής και άρχισαν να χρησιμοποιούνται σα χρήμα. Ήταν τα πρώτα χαρτονομίσματα που κυκλοφόρησαν στην Ευρώπη.
Με το χρόνο η διαδικασία απλοποιήθηκε με τις αναλήψεις χρυσού να γίνονται από αυτόν που έφερε την απόδειξη/χαρτονόμισμα, χωρίς την ανάγκη μιας υπογραφής. Τελικά οι χρυσοχόοι παρατήρησαν ότι ένα μικρό μόνο μέρος των καταθετών ή των κατόχων των αποδείξεων έρχονταν για να πάρουν το χρυσό τους. Άρχισαν έτσι πονηρά να κλέβουν το σύστημα, δανείζοντας κρυφά άλλους με το χρυσό που τους είχε δοθεί για φύλαξη, κρατώντας τον τόκο που κέρδιζαν από αυτό το δανεισμό.
Γενόμενος έτσι από τεχνίτης τραπεζίτης ο χρυσοχόος, σύντομα ανακάλυψε ότι μπορούσε να εκδώσει περισσότερα «χαρτονομίσματα» (πιστοποιητικά κατάθεσης χρυσού) από όσο χρυσό είχε πραγματικά στο θησαυροφυλάκιό του και κανείς δε θα καταλάβαινε τίποτα. Με την πείρα που είχε ήδη αποκτήσει φαινόταν αδύνατο να έλθουν όλοι μαζί οι δικαιούχοι για να διεκδικήσουν το χρυσό τους.
Στη συνέχεια ανακάλυψε ότι μπορούσε να δανείσει αυτά τα πρόσθετα “χαρτονομίσματα” και να κρατά και από αυτά τόκο. Με αυτό τον τρόπο γεννήθηκε ο δανεισμός κλασματικού αποθέματος, δηλαδή ο δανεισμός περισσότερων χρημάτων από το απόθεμα των καταθέσεων. Ήταν σίγουρα μια απάτη και συχνά κηρύχθηκε εκτός νόμου όταν έγινε αντιληπτή.
Οι χρυσοχόοι ξεκίνησαν αρχικά με μια σχετικά μέτρια εξαπάτηση, δανείζοντας με πιστοποιητικά κατάθεσης χρυσού δύο ή τρεις μόνο φορές το χρυσό που είχαν πραγματικά στα θησαυροφυλάκιά τους. Γρήγορα όμως έγιναν σιγουρότεροι και πιο άπληστοι και δάνειζαν τέσσερις, πέντε ή ακόμη και δέκα φορές πιστοποιητικά χρυσού από αυτόν που είχαν πραγματικά σε κατάθεση! Γρήγορα ανακάλυψαν και ένα άλλο κόλπο: Όταν έκαναν ευκολότερο το δανεισμό των χρημάτων (με χαμηλότερο επιτόκιο), τότε το ποσόν των χρημάτων σε κυκλοφορία αύξανε. Τα χρήματα ήσαν άφθονα και οι άνθρωποι έπαιρναν περισσότερα δάνεια για να επεκτείνουν τις επιχειρήσεις τους. Τότε όμως οι χρυσοχόοι ανέβαζαν το επιτόκιο καθιστώντας δυσκολότερη τη λήψη δανείων.
Συνέβαινε έτσι ό,τι ακριβώς και σήμερα. Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούσαν να ξεπληρώσουν προηγούμενα δάνειά τους, ούτε και να πάρουν νέα δάνεια για να ξεπληρώσουν τα παλιά με αποτέλεσμα να χρεοκοπήσουν και να αναγκαστούν να πουλήσουν τα αγαθά τους στο χρυσοχόο. Αυτό ονομάζεται απλά σήμερα στα χρηματιστήρια «διορθώσεις»…
Έτσι ακριβώς ξεκίνησε η αγγλική δυναστεία των Rothschilds. Όπως καταλαβαίνετε, ο πρόγονός τους ήταν ένας από αυτούς τους «έξυπνους» χρυσοχόους-τραπεζίτες. Αυτή είναι η αρχή του τραπεζικού συστήματος στην Ευρώπη. Απλά όταν έγινε φανερό όλο το κόλπο, ο τραπεζίτης δεν τιμωρήθηκε, αλλά προστατεύθηκε νομικά, αφού «βοηθούσε την ανάπτυξη» ικανοποιώντας την ανάγκη για δανεισμό. Απλά για να ριχτεί στάχτη στα μάτια του κόσμου άρχισε να δίνει ένα μερίδιο των κερδών του σαν τόκο στις καταθέσεις των πελατών του, έτσι για να φαίνεται ότι το δανειζόμενο χρήμα προέρχεται δήθεν από τις καταθέσεις και όχι το μεγαλύτερο μέρος του από αέρα κοπανιστό, όπως ήταν και είναι η πραγματικότητα Με ένα μαγικό τρόπο η ίδια η διαδικασία του δανεισμού γεννάει από το πουθενά χρήματα για την τράπεζα επί των οποίων αυτή κερδοσκοπεί δανείζοντάς τα στους ανίδεους πιστωτές της.
Αυτό ακριβώς κάνουν οι τράπεζες και σήμερα δανείζοντας πολύ περισσότερα χρήματα από αυτά που έχουν σε καταθέσεις. Είναι φανερό πως αν έρχονταν όλοι οι δικαιούχοι μαζί και απαιτούσαν τα λεφτά τους σε μετρητά, οι τράπεζες θα έμεναν γρήγορα χωρίς ρευστό, πριν καν πληρώσουν το 4%. Αυτός είναι και ο μεγαλύτερος πάντα φόβος τους.
Συμπέρασμα: η συντριπτική πλειοψηφία των χρημάτων που δανείζουν οι τράπεζες δεν «κόβεται» στο εθνικό νομισματοκοπείο από την κυβέρνηση, όπως νομίζουν αδαώς οι περισσότεροι από εμάς, αλλά δημιουργείται μαγικά από τις ίδιες τις τράπεζες μέσω της διαδικασίας της πίστωσης και της χρέωσης.
Όταν πριν περίπου 300 χρόνια δημιουργήθηκε η 1 Τράπεζα της Αγγλίας με βασιλική άδεια να δανείζει γραμμάτια χρυσού με το σύστημα του κλασματικού αποθέματος η αναλογία ήταν σχετικά μικρή 2:1, μπορούσε δηλαδή να δανείσει μέχρι ένα διπλάσιο αριθμό χρημάτων από τις καταθέσεις της. Σιγά-σιγά η αναλογία αυτή μεγάλωσε και έφτασε τη σημερινή εποχή το 9:1 ή το 10:1 και τελικά, με διάφορα κόλπα, το 20:1 ή 50:1 ή ακόμα απεριόριστα!
Το παγκόσμιο πια σήμερα αυτό σύστημα του κλασματικού αποθέματος μπορεί να δημιουργήσει μια απεριόριστη ποσότητα χρημάτων από αέρα κοπανιστό και έχει δέσει ολόκληρο τον πλανήτη χειροπόδαρα με ένα εκθετικά αυξανόμενο χρέος που δεν μπορεί να εξοφληθεί ποτέ.
Όπως επισημαίνει ο Sir Josiah Stamp (διευθυντής της Τράπεζας της Αγγλίας την περίοδο 1928-1941):
Το σύγχρονο τραπεζικό σύστημα δημιουργεί χρήματα απ’ το τίποτα. Η όλη διαδικασία είναι το πιο εκπληκτικό ταχυδακτυλουργικό κόλπο που ανακαλύφθηκε ποτέ.
Το τραπεζικό σύστημα επινοήθηκε από την αχρειότητα και γεννήθηκε μέσα στην αμαρτία. Οι τραπεζίτες κατέχουν τη γη. Ακόμα κι αν τους την πάρετε πίσω, αν τους αφήσετε τη δύναμη να δημιουργούν χρήματα, θα δημιουργήσουν με μια μολυβιά αρκετά για να την ξαναγοράσουν …
Αν τους αφαιρέσετε αυτή τη δύναμη, όλες οι μεγάλες περιουσίες τους, όπως η δική μου, θα εξαφανιστούν. Και πρέπει να εξαφανιστούν, γιατί τότε ο κόσμος θα είναι καλύτερος και πιο χαρούμενος για να ζήσει κάποιος. Αν ομως θέλετε να συνεχίσετε να είστε σκλάβοι των τραπεζών και να πληρώνετε το κόστος της ίδιας σας της σκλαβιάς, τότε αφήστε τους τραπεζίτες να δημιουργούν χρήματα και να ελέγχουν την πίστωση.
Ο Marriners Eccles, πρόεδρος του Ομοσπονδιακού Αποθεματικού Συμβουλίου των ΗΠΑ συμφωνεί:
Αυτή είναι η ουσία του χρηματικού μας συστήματος. Αν δεν υπήρχαν χρέη στο χρηματικό μας σύστημα, δεν θα υπήρχαν καθόλου χρήματα.
Και ο Robert H. Hemphill, διευθυντής πιστώσεων της Τράπεζας του Ομοσπονδιακού Αποθεματικού Συστήματος των ΗΠΑ στην Ατλάντα της Τζώρτζια συμπληρώνει:
Αυτή είναι μια τρομακτική σκέψη. Είμαστε πλήρως εξαρτημένοι από τις εμπορικές τράπεζες. Πρέπει να δανειστεί κάποιος κάθε δολάριο που υπάρχει στην κυκλοφορία, μετρητό ή πιστωτικό. Όσο οι τράπεζες δημιουργούν άφθονα συνθετικά χρήματα, ευημερούμε. Αν όχι, λιμοκτονούμε. Χωρίς αμφιβολία, το χρηματικό μας σύστημα δεν μπορεί να έχει διάρκεια. Όταν κάποιος αντιληφθεί πλήρως την εικόνα, ο τραγικός παραλογισμός της ανέλπιδης κατάστασής μας είναι σχεδόν απίστευτος, αλλά υπαρκτός.
Οι τράπεζες μπορούν να εφαρμόζουν αυτό το χρηματικό σύστημα μόνο με τη άμεση συνεργασία της κυβέρνησης, η οποία μας αναγκάζει νομοθετικά να χρησιμοποιήσουμε το επίσημο κρατικό νόμισμα, δίνει στις τράπεζες το δικαίωμα να παρέχουν πίστωση με αυτό και εξουσιοδοτεί τα δικαστήρια να τιμωρούν τη μη εξόφληση των τραπεζικών χρεών. Τελικά οι τράπεζες δε δανείζουν χρήματα, αλλά υποσχέσεις παροχής χρημάτων που δεν διαθέτουν.
Πολλά από τα παραπάνω προέρχονται από το εξαίρετο βίντεο “Money as Debt” (Το Χρήμα ως Χρέος)
Η ίδια πηγή αναφέρει:
Αναρωτηθήκατε ποτέ πως είναι δυνατόν όλοι, κυβερνήσεις, οργανισμοί, εταιρείες, οικογένειες, να έχουν όλοι ταυτόχρονα χρέη και μάλιστα για τέτοια αστρονομικά ποσά; Αναρωτηθήκατε ποτέ πως μπορεί να υπάρχουν τόσα πολλά χρήματα εκεί έξω ώστε να δανείζονται; Τώρα γνωρίζετε. Δεν υπάρχουν. Οι τράπεζες δεν δανείζουν χρήματα. Απλά τα δημιουργούν μέσω του χρέους.
Και καθώς το χρέος είναι δυνητικά απεριόριστο, το ίδιο είναι και η παροχή χρημάτων. Και όπως φαίνεται τελικά, ισχύε και η αντίθετη πρόταση: Χωρίς χρέος δεν υπάρχουν χρήματα. Δεν είναι απίστευτο, ότι παρά τον αφάνταστο πλούτο των φυσικών πόρων, της τεχνολογικής εξέλιξης και της παραγωγικότητας περίπου όλοι μας, από κυβερνήσεις και εταιρείες, μέχρι το κάθε ξεχωριστό άτομο, είμαστε βαθιά χρεωμένοι στους τραπεζίτες;
Ας μπορούσαν απλά να σταματήσουν για ένα λεπτό οι άνθρωποι και να σκεφτούν: «Πώς είναι δυνατόν; Πώς είναι δυνατόν οι άνθρωποι που ουσιαστικά παράγουν όλο τον πραγματικό πλούτο του κόσμου να χρωστούν σε αυτούς που απλά δανείζουν τα χρήματα που αναπαριστούν τον πλούτο;» Ακόμα πιο απίστευτο είναι το ότι αφού συνειδητοποιήσουμε ότι το χρήμα στην πραγματικότητα είναι χρέος, συνειδητοποιούμε επίσης ότι αν δεν υπήρχε χρέος, δεν θα υπήρχε χρήμα.
Και αυτό δεν είναι όλο. Οι τράπεζες δημιουργούν μόνο το ποσό του κεφαλαίου. Δεν δημιουργούν τα χρήματα που θα πληρώσουν τους τόκους. Πού υποτίθεται ότι θα βρεθούν αυτά;
Το μόνο μέρος στο οποίο μπορούν οι δανειζόμενοι να βρουν χρήματα για να πληρώσουν τους τόκους, είναι η συνολική διαθέσιμη ποσότητα χρημάτων της γενικής οικονομίας.
Το μεγαλύτερο όμως μέρος της συνολικής διαθέσιμης ποσότητας χρημάτων έχει δημιουργηθεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, σαν τραπεζική πίστωση, η οποία πρέπει να εξοφληθεί με περισσότερα χρήματα απ’ όσα δανείστηκαν. Συνεπώς υπάρχουν παντού άλλοι δανειολήπτες στην ίδια κατάσταση, που προσπαθούν απεγνωσμένα να βρουν τα χρήματα που χρειάζονται για να εξοφλήσουν το κεφάλαιο και τους τόκους, από μια συνολική πηγή χρημάτων που περιέχει μόνο το κεφάλαιο. Είναι φανερά αδύνατο να εξοφλήσουν όλοι το κεφάλαιο συν τους τόκους, αφού τα χρήματα που αντιστοιχούν στους τόκους, απλά δεν υπάρχουν.Αυτό μπορεί να εκφραστεί με μια απλή μαθηματική εξίσωση.
Το μεγάλο πρόβλημα εδώ είναι ότι για μακροπρόθεσμα δάνεια, όπως υποθήκες και κυβερνητικά χρέη, οι συνολικοί τόκοι ξεπερνούν κατά πολύ το κεφάλαιο. Έτσι, εκτός και αν δημιουργηθούν πολλά επιπλέον χρήματα, για να πληρωθούν οι τόκοι, αυτό σημαίνει ένα μεγάλο ποσοστό κατασχέσεων των υποθηκευμένων περιουσιών και μια μη λειτουργική οικονομία.
Για να διατηρηθεί μια λειτουργική κοινωνία, ο ρυθμός κατασχέσεων πρέπει να είναι χαμηλός. Κι έτσι για να γίνει αυτό, όλο και περισσότερα χρήματα θα πρέπει να δημιουργούνται από το χρέος, για να καλύπτουν τις σημερινές ανάγκες εξόφλησης παλαιότερων χρεών. Αλλά φυσικά, αυτό απλά αυξάνει το συνολικό χρέος. Και αυτό σημαίνει ότι τελικά περισσότεροι τόκοι πρέπει να εξοφληθούν, με αποτέλεσμα να έχουμε μια συνεχώς αυξανόμενη και αναπόφευκτη ακολουθία χρεών. Είναι απλά η χρονική καθυστέρηση μεταξύ της δημιουργίας χρημάτων ως νέων δανείων και της εξόφλησής τους που εμποδίζει την ανεπάρκεια χρήματος να προλάβει να χρεωκοπήσει ολόκληρο το σύστημα.
Ωστόσο, καθώς το αχόρταγο πιστωτικό τέρας των τραπεζών μεγαλώνει συνεχώς, η ανάγκη δημιουργίας όλο και περισσότερων χρημάτων από το χρέος, για να ταϊστεί, γίνεται ακόμα πιο επείγουσα.
Όπως επισημαίνει η Βίβλος: «Ο οφειλέτης είναι πάντα υπηρέτης του δανειστή».
Ο οικονομολόγος Kenneth Boulding επισημαίνει:
Το πρόβλημα φυσικά είναι ότι η αδιάκοπη ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας, απαιτεί συνεχώς αυξανόμενη χρήση πραγματικών φυσικών πόρων και ενέργειας. Ολοένα περισσότερα πράγματα πρέπει να μετατρέπονται από φυσικούς πόρους σε απόβλητα, κάθε χρόνο, για πάντα, μόνο και μόνο για να γλιτώσει το σύστημα από την κατάρρευση.
Όποιος πιστεύει ότι η εκθετική ανάπτυξη μπορεί να συνεχίζεται για πάντα σε έναν πεπερασμένο κόσμο, είναι είτε τρελός είτε οικονομολόγος Και μια ακόμα επισήμανση:
Όποιος ελέγχει τον όγκο των χρημάτων στη χώρα μας, είναι ο απόλυτος άρχοντας όλης της βιομηχανίας και του εμπορίου…και όταν συνειδητοποιείς ότι ολόκληρο το σύστημα ελέγχεται τόσο εύκολα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, από λίγους ισχυρούς ανθρώπους στην κορυφή, δεν χρειάζεται να σου πει κανείς που οφείλονται οι περίοδοι πληθωρισμού και οικονομικής ύφεσης. James A. Garfield, δολοφονημένος πρόεδρος των ΗΠΑ.
Αυτό είναι το «λογιστικό», μη αντιπροσωπευτικό, σύγχρονο χρήμα ή «χρήμα εξουσιοδότησης» (fiat money), του οποίου η αξία προέρχεται ουσιαστικά από κυβερνητικό διάταγμα και δεν έχει καμιά αντιπροσώπευση, όπως παλαιότερα, σε χρυσό. iεν υπάρχει τίποτα το αντικειμενικό, τίποτα το εγγενές που να υποστηρίζει την αξία αυτού του χρήματος, το οποίο είναι απλά αέρας κοπανιστός, με ανταλλακτική και αγοραστική όμως αξία που καταλήγει πάντα επιτηδίως στο μεγαλύτερο μέρος του στα χέρια των διεθνών τραπεζιτών και χρηματιστών, οι οποίοι λαμβάνουν έτσι με κυβερνητική εξουσιότηση τα πάντα, χωρίς να έχουν στην πραγματικότητα τίποτα! Απλά εμείς τους επιτρέπουμε να είναι και να κάνουν αυτό που είναι και κάνουν.
Στο παρελθόν ένα χάρτινο δολάριο ήταν ουσιαστικά μια απόδειξη που μπορούσε να εξαργυρωθεί για μια ισοδύναμης αξίας ποσότητα χρυσού ή ασημιού «επί τη εμφανίσει» του. Σήμερα ένα χάρτινο ή ένα ψηφιακό δολάριο (ή ευρώ) μπορεί να εξαργυρωθεί μόνο με ένα άλλο χάρτινο ή ψηφιακό δολάριο.
Το λογιστικό χρήμα παράγει επίσης «λογιστικό κέρδος» με τις αυξομειώσεις των μετοχών στα χρηματιστήρια, με τις νομισματικές ισοτιμίες, με δάνεια για να αποπληρωθούν άλλα δάνεια και ποικίλα άλλα χρηματιστικά εργαλεία και κόλπα που κάνουν μερικούς να μη δουλεύουν και να δουλεύει το χρήμα γι’ αυτούς…
Παρακάτω μπορείτε να παρακολουθήσετε και τα 3 μέρη της σειράς ντοκιμαντέρ το χρήμα ως χρέος I, II και III με ελληνικούς υπότιτλους. (Μόλις τελειώνει το ένα βίντεο, ξεκινάει αυτόματα το επόμενο)
EYGENIOS NIKASΠρέπει να παρθεί η δυνατότητα έκδοσης χαρτονομισμάτων από τις τράπεζες και να αποδοθεί στο λαό, στον οποίο και δικαιωματικά ανήκει...
Thomas Jefferson Όλοι γνωρίζουν υποσυνείδητα, ότι οι τράπεζες δεν δανείζουν (πραγματικά) χρήματα. Όταν τραβάτε χρήματα απ’ το λογαριασμό σας, η τράπεζα δεν σας λέει ότι δεν μπορείτε να το κάνετε επειδή έχει δανείσει τα χρήματά σας σε κάποιον άλλο…
Mark Mansfield, οικονομολόγος
Στην αρχαιότητα ο άνθρωπος χρησιμοποίησε το ανταλλακτικό σύστημα, ανταλλάσσοντας προϊόντα που του περίσσευαν με προϊόντα άλλων παραγωγών που ο ίδιος δεν είχε. Αργότερα χρησιμοποίησε, σα χρήμα πια, μεταλλικά νομίσματα ή διάφορα άλλα αντικείμενα με βάση την αξία του υλικού από το οποίο ήταν αυτά κατασκευασμένα. Τα μεταλλικά νομίσματα ήταν αρχικά χάλκινα, μετά σιδερένια και τελικά αργυρά και χρυσά.
Οι πρώτοι τραπεζίτες που εμφανίστηκαν στην Ευρώπη ήσαν οι χρυσοχόοι, οι οποίοι διέθεταν μία κρύπτη ή θησαυροφυλάκιο για να φυλάνε το χρυσό τους. Σύντομα αρκετοί πολίτες τους ζήτησαν να φυλάξουν με αμοιβή στο ασφαλές αυτό μέρος και το δικό τους χρυσό, νομίσματα ή διάφορα άλλα πολύτιμα αντικείμενα. Ο χρυσοχόος έδινε σε αυτή την περίπτωση στο δικαιούχο μια απόδειξη για το χρυσό που του είχε αφήσει για φύλαξη.
Οι αποδείξεις αυτές θεωρήθηκαν τελικά πιο ασφαλείς από το να κουβαλάει κάποιος μαζί του πολλά βαριά χρυσά και αργυρά νομίσματα. Για ευκολία, για να αποφύγουν τα περιττά ταξίδια στους χρυσοχόους, οι καταθέτες άρχισαν να υπογράφουν αποδείξεις κατάθεσης χρυσού σε άλλους. Οι αποδείξεις αυτές έγιναν με τον καιρό ευρέως αποδεκτές σα μέσο πληρωμής και άρχισαν να χρησιμοποιούνται σα χρήμα. Ήταν τα πρώτα χαρτονομίσματα που κυκλοφόρησαν στην Ευρώπη.
Με το χρόνο η διαδικασία απλοποιήθηκε με τις αναλήψεις χρυσού να γίνονται από αυτόν που έφερε την απόδειξη/χαρτονόμισμα, χωρίς την ανάγκη μιας υπογραφής. Τελικά οι χρυσοχόοι παρατήρησαν ότι ένα μικρό μόνο μέρος των καταθετών ή των κατόχων των αποδείξεων έρχονταν για να πάρουν το χρυσό τους. Άρχισαν έτσι πονηρά να κλέβουν το σύστημα, δανείζοντας κρυφά άλλους με το χρυσό που τους είχε δοθεί για φύλαξη, κρατώντας τον τόκο που κέρδιζαν από αυτό το δανεισμό.
Γενόμενος έτσι από τεχνίτης τραπεζίτης ο χρυσοχόος, σύντομα ανακάλυψε ότι μπορούσε να εκδώσει περισσότερα «χαρτονομίσματα» (πιστοποιητικά κατάθεσης χρυσού) από όσο χρυσό είχε πραγματικά στο θησαυροφυλάκιό του και κανείς δε θα καταλάβαινε τίποτα. Με την πείρα που είχε ήδη αποκτήσει φαινόταν αδύνατο να έλθουν όλοι μαζί οι δικαιούχοι για να διεκδικήσουν το χρυσό τους.
Στη συνέχεια ανακάλυψε ότι μπορούσε να δανείσει αυτά τα πρόσθετα “χαρτονομίσματα” και να κρατά και από αυτά τόκο. Με αυτό τον τρόπο γεννήθηκε ο δανεισμός κλασματικού αποθέματος, δηλαδή ο δανεισμός περισσότερων χρημάτων από το απόθεμα των καταθέσεων. Ήταν σίγουρα μια απάτη και συχνά κηρύχθηκε εκτός νόμου όταν έγινε αντιληπτή.
Οι χρυσοχόοι ξεκίνησαν αρχικά με μια σχετικά μέτρια εξαπάτηση, δανείζοντας με πιστοποιητικά κατάθεσης χρυσού δύο ή τρεις μόνο φορές το χρυσό που είχαν πραγματικά στα θησαυροφυλάκιά τους. Γρήγορα όμως έγιναν σιγουρότεροι και πιο άπληστοι και δάνειζαν τέσσερις, πέντε ή ακόμη και δέκα φορές πιστοποιητικά χρυσού από αυτόν που είχαν πραγματικά σε κατάθεση! Γρήγορα ανακάλυψαν και ένα άλλο κόλπο: Όταν έκαναν ευκολότερο το δανεισμό των χρημάτων (με χαμηλότερο επιτόκιο), τότε το ποσόν των χρημάτων σε κυκλοφορία αύξανε. Τα χρήματα ήσαν άφθονα και οι άνθρωποι έπαιρναν περισσότερα δάνεια για να επεκτείνουν τις επιχειρήσεις τους. Τότε όμως οι χρυσοχόοι ανέβαζαν το επιτόκιο καθιστώντας δυσκολότερη τη λήψη δανείων.
Συνέβαινε έτσι ό,τι ακριβώς και σήμερα. Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούσαν να ξεπληρώσουν προηγούμενα δάνειά τους, ούτε και να πάρουν νέα δάνεια για να ξεπληρώσουν τα παλιά με αποτέλεσμα να χρεοκοπήσουν και να αναγκαστούν να πουλήσουν τα αγαθά τους στο χρυσοχόο. Αυτό ονομάζεται απλά σήμερα στα χρηματιστήρια «διορθώσεις»…
Έτσι ακριβώς ξεκίνησε η αγγλική δυναστεία των Rothschilds. Όπως καταλαβαίνετε, ο πρόγονός τους ήταν ένας από αυτούς τους «έξυπνους» χρυσοχόους-τραπεζίτες. Αυτή είναι η αρχή του τραπεζικού συστήματος στην Ευρώπη. Απλά όταν έγινε φανερό όλο το κόλπο, ο τραπεζίτης δεν τιμωρήθηκε, αλλά προστατεύθηκε νομικά, αφού «βοηθούσε την ανάπτυξη» ικανοποιώντας την ανάγκη για δανεισμό. Απλά για να ριχτεί στάχτη στα μάτια του κόσμου άρχισε να δίνει ένα μερίδιο των κερδών του σαν τόκο στις καταθέσεις των πελατών του, έτσι για να φαίνεται ότι το δανειζόμενο χρήμα προέρχεται δήθεν από τις καταθέσεις και όχι το μεγαλύτερο μέρος του από αέρα κοπανιστό, όπως ήταν και είναι η πραγματικότητα Με ένα μαγικό τρόπο η ίδια η διαδικασία του δανεισμού γεννάει από το πουθενά χρήματα για την τράπεζα επί των οποίων αυτή κερδοσκοπεί δανείζοντάς τα στους ανίδεους πιστωτές της.
Αυτό ακριβώς κάνουν οι τράπεζες και σήμερα δανείζοντας πολύ περισσότερα χρήματα από αυτά που έχουν σε καταθέσεις. Είναι φανερό πως αν έρχονταν όλοι οι δικαιούχοι μαζί και απαιτούσαν τα λεφτά τους σε μετρητά, οι τράπεζες θα έμεναν γρήγορα χωρίς ρευστό, πριν καν πληρώσουν το 4%. Αυτός είναι και ο μεγαλύτερος πάντα φόβος τους.
Συμπέρασμα: η συντριπτική πλειοψηφία των χρημάτων που δανείζουν οι τράπεζες δεν «κόβεται» στο εθνικό νομισματοκοπείο από την κυβέρνηση, όπως νομίζουν αδαώς οι περισσότεροι από εμάς, αλλά δημιουργείται μαγικά από τις ίδιες τις τράπεζες μέσω της διαδικασίας της πίστωσης και της χρέωσης.
Όταν πριν περίπου 300 χρόνια δημιουργήθηκε η 1 Τράπεζα της Αγγλίας με βασιλική άδεια να δανείζει γραμμάτια χρυσού με το σύστημα του κλασματικού αποθέματος η αναλογία ήταν σχετικά μικρή 2:1, μπορούσε δηλαδή να δανείσει μέχρι ένα διπλάσιο αριθμό χρημάτων από τις καταθέσεις της. Σιγά-σιγά η αναλογία αυτή μεγάλωσε και έφτασε τη σημερινή εποχή το 9:1 ή το 10:1 και τελικά, με διάφορα κόλπα, το 20:1 ή 50:1 ή ακόμα απεριόριστα!
Το παγκόσμιο πια σήμερα αυτό σύστημα του κλασματικού αποθέματος μπορεί να δημιουργήσει μια απεριόριστη ποσότητα χρημάτων από αέρα κοπανιστό και έχει δέσει ολόκληρο τον πλανήτη χειροπόδαρα με ένα εκθετικά αυξανόμενο χρέος που δεν μπορεί να εξοφληθεί ποτέ.
Όπως επισημαίνει ο Sir Josiah Stamp (διευθυντής της Τράπεζας της Αγγλίας την περίοδο 1928-1941):
Το σύγχρονο τραπεζικό σύστημα δημιουργεί χρήματα απ’ το τίποτα. Η όλη διαδικασία είναι το πιο εκπληκτικό ταχυδακτυλουργικό κόλπο που ανακαλύφθηκε ποτέ.
Το τραπεζικό σύστημα επινοήθηκε από την αχρειότητα και γεννήθηκε μέσα στην αμαρτία. Οι τραπεζίτες κατέχουν τη γη. Ακόμα κι αν τους την πάρετε πίσω, αν τους αφήσετε τη δύναμη να δημιουργούν χρήματα, θα δημιουργήσουν με μια μολυβιά αρκετά για να την ξαναγοράσουν …
Αν τους αφαιρέσετε αυτή τη δύναμη, όλες οι μεγάλες περιουσίες τους, όπως η δική μου, θα εξαφανιστούν. Και πρέπει να εξαφανιστούν, γιατί τότε ο κόσμος θα είναι καλύτερος και πιο χαρούμενος για να ζήσει κάποιος. Αν ομως θέλετε να συνεχίσετε να είστε σκλάβοι των τραπεζών και να πληρώνετε το κόστος της ίδιας σας της σκλαβιάς, τότε αφήστε τους τραπεζίτες να δημιουργούν χρήματα και να ελέγχουν την πίστωση.
Ο Marriners Eccles, πρόεδρος του Ομοσπονδιακού Αποθεματικού Συμβουλίου των ΗΠΑ συμφωνεί:
Αυτή είναι η ουσία του χρηματικού μας συστήματος. Αν δεν υπήρχαν χρέη στο χρηματικό μας σύστημα, δεν θα υπήρχαν καθόλου χρήματα.
Και ο Robert H. Hemphill, διευθυντής πιστώσεων της Τράπεζας του Ομοσπονδιακού Αποθεματικού Συστήματος των ΗΠΑ στην Ατλάντα της Τζώρτζια συμπληρώνει:
Αυτή είναι μια τρομακτική σκέψη. Είμαστε πλήρως εξαρτημένοι από τις εμπορικές τράπεζες. Πρέπει να δανειστεί κάποιος κάθε δολάριο που υπάρχει στην κυκλοφορία, μετρητό ή πιστωτικό. Όσο οι τράπεζες δημιουργούν άφθονα συνθετικά χρήματα, ευημερούμε. Αν όχι, λιμοκτονούμε. Χωρίς αμφιβολία, το χρηματικό μας σύστημα δεν μπορεί να έχει διάρκεια. Όταν κάποιος αντιληφθεί πλήρως την εικόνα, ο τραγικός παραλογισμός της ανέλπιδης κατάστασής μας είναι σχεδόν απίστευτος, αλλά υπαρκτός.
Οι τράπεζες μπορούν να εφαρμόζουν αυτό το χρηματικό σύστημα μόνο με τη άμεση συνεργασία της κυβέρνησης, η οποία μας αναγκάζει νομοθετικά να χρησιμοποιήσουμε το επίσημο κρατικό νόμισμα, δίνει στις τράπεζες το δικαίωμα να παρέχουν πίστωση με αυτό και εξουσιοδοτεί τα δικαστήρια να τιμωρούν τη μη εξόφληση των τραπεζικών χρεών. Τελικά οι τράπεζες δε δανείζουν χρήματα, αλλά υποσχέσεις παροχής χρημάτων που δεν διαθέτουν.
Πολλά από τα παραπάνω προέρχονται από το εξαίρετο βίντεο “Money as Debt” (Το Χρήμα ως Χρέος)
Η ίδια πηγή αναφέρει:
Αναρωτηθήκατε ποτέ πως είναι δυνατόν όλοι, κυβερνήσεις, οργανισμοί, εταιρείες, οικογένειες, να έχουν όλοι ταυτόχρονα χρέη και μάλιστα για τέτοια αστρονομικά ποσά; Αναρωτηθήκατε ποτέ πως μπορεί να υπάρχουν τόσα πολλά χρήματα εκεί έξω ώστε να δανείζονται; Τώρα γνωρίζετε. Δεν υπάρχουν. Οι τράπεζες δεν δανείζουν χρήματα. Απλά τα δημιουργούν μέσω του χρέους.
Και καθώς το χρέος είναι δυνητικά απεριόριστο, το ίδιο είναι και η παροχή χρημάτων. Και όπως φαίνεται τελικά, ισχύε και η αντίθετη πρόταση: Χωρίς χρέος δεν υπάρχουν χρήματα. Δεν είναι απίστευτο, ότι παρά τον αφάνταστο πλούτο των φυσικών πόρων, της τεχνολογικής εξέλιξης και της παραγωγικότητας περίπου όλοι μας, από κυβερνήσεις και εταιρείες, μέχρι το κάθε ξεχωριστό άτομο, είμαστε βαθιά χρεωμένοι στους τραπεζίτες;
Ας μπορούσαν απλά να σταματήσουν για ένα λεπτό οι άνθρωποι και να σκεφτούν: «Πώς είναι δυνατόν; Πώς είναι δυνατόν οι άνθρωποι που ουσιαστικά παράγουν όλο τον πραγματικό πλούτο του κόσμου να χρωστούν σε αυτούς που απλά δανείζουν τα χρήματα που αναπαριστούν τον πλούτο;» Ακόμα πιο απίστευτο είναι το ότι αφού συνειδητοποιήσουμε ότι το χρήμα στην πραγματικότητα είναι χρέος, συνειδητοποιούμε επίσης ότι αν δεν υπήρχε χρέος, δεν θα υπήρχε χρήμα.
Και αυτό δεν είναι όλο. Οι τράπεζες δημιουργούν μόνο το ποσό του κεφαλαίου. Δεν δημιουργούν τα χρήματα που θα πληρώσουν τους τόκους. Πού υποτίθεται ότι θα βρεθούν αυτά;
Το μόνο μέρος στο οποίο μπορούν οι δανειζόμενοι να βρουν χρήματα για να πληρώσουν τους τόκους, είναι η συνολική διαθέσιμη ποσότητα χρημάτων της γενικής οικονομίας.
Το μεγαλύτερο όμως μέρος της συνολικής διαθέσιμης ποσότητας χρημάτων έχει δημιουργηθεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, σαν τραπεζική πίστωση, η οποία πρέπει να εξοφληθεί με περισσότερα χρήματα απ’ όσα δανείστηκαν. Συνεπώς υπάρχουν παντού άλλοι δανειολήπτες στην ίδια κατάσταση, που προσπαθούν απεγνωσμένα να βρουν τα χρήματα που χρειάζονται για να εξοφλήσουν το κεφάλαιο και τους τόκους, από μια συνολική πηγή χρημάτων που περιέχει μόνο το κεφάλαιο. Είναι φανερά αδύνατο να εξοφλήσουν όλοι το κεφάλαιο συν τους τόκους, αφού τα χρήματα που αντιστοιχούν στους τόκους, απλά δεν υπάρχουν.Αυτό μπορεί να εκφραστεί με μια απλή μαθηματική εξίσωση.
Το μεγάλο πρόβλημα εδώ είναι ότι για μακροπρόθεσμα δάνεια, όπως υποθήκες και κυβερνητικά χρέη, οι συνολικοί τόκοι ξεπερνούν κατά πολύ το κεφάλαιο. Έτσι, εκτός και αν δημιουργηθούν πολλά επιπλέον χρήματα, για να πληρωθούν οι τόκοι, αυτό σημαίνει ένα μεγάλο ποσοστό κατασχέσεων των υποθηκευμένων περιουσιών και μια μη λειτουργική οικονομία.
Για να διατηρηθεί μια λειτουργική κοινωνία, ο ρυθμός κατασχέσεων πρέπει να είναι χαμηλός. Κι έτσι για να γίνει αυτό, όλο και περισσότερα χρήματα θα πρέπει να δημιουργούνται από το χρέος, για να καλύπτουν τις σημερινές ανάγκες εξόφλησης παλαιότερων χρεών. Αλλά φυσικά, αυτό απλά αυξάνει το συνολικό χρέος. Και αυτό σημαίνει ότι τελικά περισσότεροι τόκοι πρέπει να εξοφληθούν, με αποτέλεσμα να έχουμε μια συνεχώς αυξανόμενη και αναπόφευκτη ακολουθία χρεών. Είναι απλά η χρονική καθυστέρηση μεταξύ της δημιουργίας χρημάτων ως νέων δανείων και της εξόφλησής τους που εμποδίζει την ανεπάρκεια χρήματος να προλάβει να χρεωκοπήσει ολόκληρο το σύστημα.
Ωστόσο, καθώς το αχόρταγο πιστωτικό τέρας των τραπεζών μεγαλώνει συνεχώς, η ανάγκη δημιουργίας όλο και περισσότερων χρημάτων από το χρέος, για να ταϊστεί, γίνεται ακόμα πιο επείγουσα.
Όπως επισημαίνει η Βίβλος: «Ο οφειλέτης είναι πάντα υπηρέτης του δανειστή».
Ο οικονομολόγος Kenneth Boulding επισημαίνει:
Το πρόβλημα φυσικά είναι ότι η αδιάκοπη ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας, απαιτεί συνεχώς αυξανόμενη χρήση πραγματικών φυσικών πόρων και ενέργειας. Ολοένα περισσότερα πράγματα πρέπει να μετατρέπονται από φυσικούς πόρους σε απόβλητα, κάθε χρόνο, για πάντα, μόνο και μόνο για να γλιτώσει το σύστημα από την κατάρρευση.
Όποιος πιστεύει ότι η εκθετική ανάπτυξη μπορεί να συνεχίζεται για πάντα σε έναν πεπερασμένο κόσμο, είναι είτε τρελός είτε οικονομολόγος Και μια ακόμα επισήμανση:
Όποιος ελέγχει τον όγκο των χρημάτων στη χώρα μας, είναι ο απόλυτος άρχοντας όλης της βιομηχανίας και του εμπορίου…και όταν συνειδητοποιείς ότι ολόκληρο το σύστημα ελέγχεται τόσο εύκολα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, από λίγους ισχυρούς ανθρώπους στην κορυφή, δεν χρειάζεται να σου πει κανείς που οφείλονται οι περίοδοι πληθωρισμού και οικονομικής ύφεσης. James A. Garfield, δολοφονημένος πρόεδρος των ΗΠΑ.
Αυτό είναι το «λογιστικό», μη αντιπροσωπευτικό, σύγχρονο χρήμα ή «χρήμα εξουσιοδότησης» (fiat money), του οποίου η αξία προέρχεται ουσιαστικά από κυβερνητικό διάταγμα και δεν έχει καμιά αντιπροσώπευση, όπως παλαιότερα, σε χρυσό. iεν υπάρχει τίποτα το αντικειμενικό, τίποτα το εγγενές που να υποστηρίζει την αξία αυτού του χρήματος, το οποίο είναι απλά αέρας κοπανιστός, με ανταλλακτική και αγοραστική όμως αξία που καταλήγει πάντα επιτηδίως στο μεγαλύτερο μέρος του στα χέρια των διεθνών τραπεζιτών και χρηματιστών, οι οποίοι λαμβάνουν έτσι με κυβερνητική εξουσιότηση τα πάντα, χωρίς να έχουν στην πραγματικότητα τίποτα! Απλά εμείς τους επιτρέπουμε να είναι και να κάνουν αυτό που είναι και κάνουν.
Στο παρελθόν ένα χάρτινο δολάριο ήταν ουσιαστικά μια απόδειξη που μπορούσε να εξαργυρωθεί για μια ισοδύναμης αξίας ποσότητα χρυσού ή ασημιού «επί τη εμφανίσει» του. Σήμερα ένα χάρτινο ή ένα ψηφιακό δολάριο (ή ευρώ) μπορεί να εξαργυρωθεί μόνο με ένα άλλο χάρτινο ή ψηφιακό δολάριο.
Το λογιστικό χρήμα παράγει επίσης «λογιστικό κέρδος» με τις αυξομειώσεις των μετοχών στα χρηματιστήρια, με τις νομισματικές ισοτιμίες, με δάνεια για να αποπληρωθούν άλλα δάνεια και ποικίλα άλλα χρηματιστικά εργαλεία και κόλπα που κάνουν μερικούς να μη δουλεύουν και να δουλεύει το χρήμα γι’ αυτούς…
Παρακάτω μπορείτε να παρακολουθήσετε και τα 3 μέρη της σειράς ντοκιμαντέρ το χρήμα ως χρέος I, II και III με ελληνικούς υπότιτλους. (Μόλις τελειώνει το ένα βίντεο, ξεκινάει αυτόματα το επόμενο)
ramnousia
anti-ntp.net
![Αρνηθείτε τις Ηλεκτρονικές Νέες Ταυτότητες: [Διαβάστε το για να γνωρίζετε και ενημερώστε τους...]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBkIu-HTS_ZxLoK0A_d9qXYTbuhnkXP1xpWFDFzsInYAosRt1SIK8WPPYGJntAQCbM9y7oW8D11nITBKL94GT6bCZhqshS8JnkRT8kJN9bWxKwWpD01koCZpxCtnyD-OwlH178nF11RyLi/s236/%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AC%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25BF%25CF%2582.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου