Η λίστα Λαγκάρντ και η…καταλήστευση της νοημοσύνης του λαού!

Υπάρχει μια παροιμία που λέει, πώς όταν ο θεός έφτιαχνε τη Γη, κοσκίνιζε το χώμα και έριχνε τις πέτρες πίσω του. Και ονομάτισε τις χώρες. Το σωρό με τις πέτρες τον βάφτισε Ελλάδα. Έτσι κανακεύαμε πάντα οι Έλληνες το κακό ριζικό μας. Και η Ελβετία βουνό είναι. Εκεί έπεσε και πράσινο, αλλά δεν τρώγεται. Συσσωρεύτηκε, όμως, το...

παγκόσμιο χρήμα υπό ελβετικό έλεγχο. Εμείς στην Ελλάδα ακουμπήσαμε στην “τουρκοκρατία” για να κρύβουμε, σχεδόν δύο αιώνες, την αθλιότητά μας. Με τους προνομιούχους και κατέχοντες, κυρίως βέβαια με τους άρπαγες του κρατικού χρήματος να καταφεύγουν στην εχεμύθεια και τη γρανιτώδη ασφάλεια των ελβετικών τραπεζών. Οι πολλοί, έχοντας υποστεί και τις ξένες επιρροές, σχηματίζουμε το ασφυκτικό πλαίσιο της…αποικίας των τιμωρημένων!

του Στέλιου Συρμόγλου
Δανείστηκα τον τίτλο από τον Κάφκα, γιατί ταιριάζει στην ελληνική πραγματικότητα. Μόνο που δεν είναι όλοι οι Έλληνες τιμωρημένοι. Κάποιοι ανέλαβαν το ρόλο του τιμωρού. Συνέπραξαν με τους “αποικιοκράτες” και μεταλλάχθηκαν σε…ευδαίμονα σκουλίκια. Μοσχαναθρεμμένα από το υστέρημα του λαού, από την προιούσα κοινωνική σαπρία. Και επιβιώνουν γιατί είναι ασπόνδυλα….Και είναι “σκουλίκια” με…εγκεφαλική λειτουργία, που προσλαμβάνουν και τη μορφή σπουδαιοφανών παραγόντων της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ζωής του τόπου. Αυτοί οι …ανθρωπόμορφοι σκώληκες προσπαθούν να “βγάλουν από τη μύγα ξύγκι” προκειμένου να προασπίσουν τα συμφέροντά τους και να επεκτείνουν τις αναιδείς διεκδικήσεις τους…
Δουλειά των διαφόρων αποχρώσεων “σκουλικιών” είναι και η επίμαχη λίστα Λαγκάρντ…Το θέμα προσέλαβε τις όποιες διαστάσεις του, γιατί έτσι εξυπηρετούνται οι ευκαιριακές επιδιώξεις των ασπόνδυλων της πολιτικής και επιχειρηματικής ζωής του τόπου. Κι ας δημιουργούνται εντάσεις. Κι ας περιπλέκεται το θέμα. Κι ας ενοχοποιούνται ή χρησιμοποιούνται πρόσωπα τόσο στο χώρο της πολιτικής, όσο και της “θλιβερής” δημοσιογραφίας.
Κι ας εγείρονται ενστάσεις για τις πολιτικές παρενέργειες που προκαλούνται από την ανεπάρκεια των διαχειριστών της εξουσίας. Κι ας γράφονται ευφάνταστα σενάρια από τις γραφίδες της εξαγορασμένης επιβίωσης ή δαπανάται αφείδωλα τηλεοπτικός χρόνος με ατέρμονες συζητήσεις και ανισόρροπους σχολιαστές, για την τύχη της λίστας με τους υποτιθέμενους μεγαλοφοροφυγάδες, αλλά και τις ευθύνες όσων ενεπλάκησαν στη διαχείρισή της…
Και ο λαός βιώνει για πολλοστή φορά την κοροιδία και την πρακτική αποπροσανατολισμού του από την ουσία των δισεπίλυτων προβλημάτων του. Και “καταληστεύεται” η νοημοσύνη του από το…θεατρινισμό των πολιτικών και από τις άθλιες μεθοδεύσεις τους. Και επιστρατεύονται διάφοροι “γραφικοί” για να…ενισχύσουν τον θίασο της γελοιοποίησης της πραγματικότητας, της περαιτέρω υποτίμησης της νοημοσύνης, αλλά και ταυτόχρονα και την “ενδυνάμωση” της ανοχής του λαού, με διάφορες τάσεις, που προβάλλουν στο πολιτικό προσκήνιο. Άλλες ευτράπελες και…πικάντικες κι άλλες επικίνδυνα ανόητες.
Γνωρίζουν οι…ανθρωπόμορφοι σκώληκες, ωστόσο, ότι χωρίς αυτές τις..τάσεις και τις “εντάσεις” η τελμάτωση σε μια κοινωνία συντηρητική, ευεπίδεκτη στην κοροιδία και “αγκιστρωμένη” στην επιφάνεια των πραγμάτων, γιατί έτσι εθίστηκε ώστε να είναι ευάλωτη και πάντα αμήχανη, θα ήταν ανυπόφορη. Επιστρατεύονται, λοιπόν, οι “σεναριογράφοι”, στήνεται και ένα πρόχειρο σκηνικό και οι …θεατές είναι σχεδόν δεδομένοι!
Αυτά συμβαίνουν σε μια χώρα, όπου ρηξικέλευθες, κάθετες, δολικές αλλάγες γίνονται στα χωρίς όρια λόγια, ενώ τίποτα στην πράξη δεν ταράζει τη μακάρια ακινησία της κοινωνίας.Κι όλα αυτά μεσούσης της πολύπλευρης κρίσης. Το παιχνίδι της κομματικής επιβίωσης και της επικάλυψης της δυσοσμίας παίζεται και πάλι ερήμην του λαού. Η βουρβονική νοοτροπία χαρακτηρίζει τους κυβερνώντες. Ο αφεντισμός αποτελεί γνώρισμά τους.
Με την παράλογη ή υπέρλογη ερμηνεία των γεγονότων επιχειρείται η αδρανοποίηση της κρίσης των πολιτών. Χωρίς ντροπή από τους πολιτικούς της ευκαιριακών προσαρμογών…Από ποιούς, άλλωστε, ζητούμε ντροπή, που αποτελεί μάλιστα έννοια ταυτόσημη με την ευαισθησία; Από τον Αντώνη Σαμαρά, που επιζητεί τη λαική συναίνεση και ομοψυχία, ενώ απεκδύεται της ευθύνης για ό,τι με τις ενέργειές του προκαλεί; Από την κυβέρνηση των εταίρων; Αυτό το “αντιανθρώπινο κυβερνητικό πείραμα” με σοσιαλιστικο-καπιταλιστικές αποφύσεις, με ψευδομαρξιστικές προρρήσεις και νεοφιλελεύθερες προσφύσεις;
Και για να τελειώνουμε με την παρωδία της λίστας Λαγκάρντ. Αν ήθελε ο Σαμαράς, ο οποίος υποτίθεται την παρέλαβε από τον…επιλήσμονα Βενιζέλο, θα μπορούσε ασφαλώς και άμεσα να διασταυρώσει το περιεχόμενο της.. Και η δικαιοσύνη να αποδοθεί και το χρήμα στα δημόσια ταμεία να εισρεύσει…Για να μην μένουμε στις ευτράπελες καταστάσεις της…σκυταλοδρομίας απόκρυψης της λίστας από τους…εν πολλαίς αμαρτίες περιπεσόντας πρώην υπουργούς και δημοσίους λειτουργούς!
Όλα τα άλλα αποτελούν προσχήματα και απροκάλυπτη συγκάλυψη της αλήθειας των πραγμάτων. Και ισχύει το…όσοι ληστές προσέλθετε “ότι ευρεία η πύλη η άγουσα” στην ανεντιμότητα και την αναισχυντία. Και “στενή η άγουσα” στην εντιμότητα και τη διαφάνεια. ‘Οσοι Γραμματείς και Φαρισαίοι σε θέσεις σκοπιμοτήτων προσέλθετε, ότι των….ανθρωπόμορφων σκωλήκων “εστίν η βασιλεία της Ελλάδας”.

freepen.gr