Ρεαλιστικό μελλοντικό σενάριο:
Η Τουρκία εισβάλλει στην Συρία για “ανθρωπιστικούς” λόγους παρακινούμενη από τους δυτικούς ή με δική της πρωτοβουλία.
Ο ΑΣΣΑΝΤ τυπικά της κηρύσσει τον πόλεμο και ζητά την βοήθεια των ρώσων και των κινέζων.
Αυτόματα η Τουρκία χαρακτηρίζεται τεχνικά εμπόλεμη.
Με βάση την συνθήκη της Λωζάννης έχει δικαιώματα να παρεμποδίζει την ναυσιπλοοία στα στενά του Βοσπόρου και να ελέγχει... τα πλοία που υποπτεύεται ότι βοηθούν τον εχθρό της.
Νομίζετε ότι κάτι τέτοιο θα το ανεχθεί η Ρωσία του Πούτιν?
Ποιοί θα αποφασίζουν για τυχόν ενστάσεις της Ρωσίας για τους χειρισμούς της Τουρκίας στα στενά του Βοσπόρου?
H Aγγλία,η Γαλλία, η Ιταλία, η Ιαπωνία (!) Καταλάβατε τώρα γιατί ήδη η Κίνα που είναι σύμμαχος με την Ρωσία στο θέμα της Συρίας τρώγεται αυτό τον καιρό με την Ιαπωνία?

Στην συνθήκη της Λωζάννης γίνεται επίκληση μίας προγενέστερης συνθήκης για τα σύνορα της Συρίας και του Ιράκ, ρυθμίζονται θέματα για δικαιώματα αιχμαλώτων, για αναγκαστικές μετακινήσεις πληθυσμών με βάση την θρησκεία.
Σας θυμίζουν και έχουν χρησιμότητα σε κάτι αυτές οι ρυθμίσεις σήμερα?
Aν αμφισβητηθεί έμπρακτα η ισχύς της συνθήκης αυτής ακόμη και η τύχη των νησιών του Αιγαίου αλλάζει.
Η συνθήκη αυτή είναι σήμερα σημαντική γιατί ρυθμίζει από το 1923 τα σύνορα σε περιοχές που γνωρίζουμε σήμερα ότι έχουν αξιόλογα ενεργειακά αποθέματα και πολύτιμους φυσικούς πόρους.
Οι προβλέψεις της κάλυπταν θέματα υπό το πρίσμα των τότε γνωστών δεδομένων.
Οι ρυθμίσεις της συνθήκης επέτρεψαν στην Τουρκία να μην συμμετάσχει στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Αν η Τουρκία ήταν εμπόλεμη με οποιοδήποτε σύμμαχο ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος θα ήταν σίγουρα βραχύτερος και πιθανότατα με άλλο νικητή και δεν θα υπήρχε η συμφωνία της Γιάλτας, ούτε όμως και η Τουρκία.
Στο σενάριο αυτό η πιθανότερη εξέλιξη είναι η σύρραξη Τουρκίας και Ρωσίας με πιθανότερη κατάληξη την εισβολή της Ρωσίας με σκοπό την κατάληψη των στενών του Βοσπόρου.
Τότε υποχρεωτικά θα πρέπει η Τουρκία που είναι χώρα του ΝΑΤΟ να επικαλεσθεί αρχικά την βοήθεια της Αγγλίας και της Ιταλίας και της Γαλλίας.
‘Οταν η βοήθεια αυτή δεν επαρκέσει θα προκύψει και η ανάμιξη της Ιαπωνίας στην Απω Ανατολή για διάσπαση των ρωσικών δυνάμεων.
Το σενάριο αυτό ήδη βρίσκεται στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ σε πολλά site που επικαλούνται προβλέψεις μοναχών όπως πχ ο Παίσιος.
Κανένας όμως δεν επεξεργάστηκε λογικά το γιατί πρόκειται να επισυμβούν αυτές οι εξελίξεις.
Απλά τίποτα δεν είναι τυχαίο.

Η εισβολή της Τουρκίας θα προκύψει, γιατί τα συριακά παράλια είναι ήδη οπλισμένα με ρωσικούς πυραύλους που δεν επιτρέπουν να γίνει ναυτικός αποκλεισμός.
Κάθε εχθρικό πλοίο σε απόσταση 200 χιλιομέτρων από τα παράλια κινδυνεύει να βυθισθεί.
Επιπλέον δεν είναι δυνατή και η δημιουργία ζώνης απαγόρευσης πτήσεων εκ μέρους των δυτικών, όπως έδειξε πρόσφατα η εμπειρία της κατάρριψης ενός τουρκικού αερσκάφους τύπου RF-4 που επιχείρησε να αεροφωτογραφήσει από χαμηλό ύψος την παράκτια συριακή άμυνα.
Σαν μόνη λύση απομένει η δράση δυνάμεων στο έδαφος και ο εξοπλισμός των ανταρτών.
Αυτά ήδη γίνονται μέσω των κούρδων της περιοχής, αλλά η Τουρκία δεν μπορεί να τους επιτρέψει να υπερεξοπλισθούν ή να οργανωθούν επιχειρησιακά.
‘Οταν ακούσετε για καταρρίψεις συριακών αεροπλάνων εκ μέρους των ανταρτών να ξέρετε ότι η εισβολή των τούρκων είναι επικείμενη στην Συρία.
Οι τούρκοι δεν θα επιτρέψουν ποτέ την απόκτηση αξιόλογων αντιαεροπορικών όπλων στους Κούρδους, γιατί ξέρουν ότι μετά τις επιχειρήσεις θα χρησιμοποιηθούν εναντίον τους.
Το συνολικό σχέδιο αποσταθεροποίησης της Συρίας είναι αμερικάνικης εμπνεύσεως και είχε ως σκοπό να ενισχύσει το Ισραήλ, κατεδαφίζοντας τα εθνικά κράτη των μουσουλμάνων.
Για να γίνει αυτό δυνατό έπρεπε να ξεφορτωθούν τις ηγεσίες παλαιάς κοπής και να εισάγουν ένα είδος ανάπηρης δημοκρατίας που βασίζεται σε διεφθαρμένους, αλλά συγχρόνως λαοφιλείς ηγέτες τύπου Ιουλίας Τιμοσένκο και καθεστώτων Γεωργίας και Ουκρανίας.
Έπρεπε επίσης να εξουδετερωθεί το “σκληροπυρηνικό” Ιράν.

Η λύση που έχει επιλεγεί είναι η καταστροφή των πυρηνικών εγκαταστάσεων του με δηλωμένο σκοπό να μην δημιουργηθεί πυρηνική βόμβα από τους τρομοκράτες Ιρανούς.
Σε κάποια άλλη εποχή μπορεί να γινόταν πιστευτός ο ισχυρισμός, αλλά ήδη το Πακιστάν διαθέτει πυρηνικά όπλα.
Γιατί δεν φοβούνται το Πακιστάν που θα μπορούσε να πουλήσει ή να φτιάξει για λογαριασμό των Ιρανών πυρηνικά όπλα?

O μόνος πραγματικός κίνδυνος που φοβούνται είναι η αποτυχία της επιχειρήσεως, όπως έγινε πχ επί Κάρτερ για την σωτηρία των ομήρων της αμερικανικής πρεσβείας στην Τεχεράνη.
Η αποτυχία αυτή στοίχησε την προεδρία στον Κάρτερ και οφειλόταν σε τεχνικά λάθη εξοπλισμού των αμερικάνικων ελικοπτέρων.
Το λάθος αυτό δεν θέλει να το επαναλάβει ο ΟΜΠΑΜΑ προεκλογικά και αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα.
Τα πυρηνικά εργαστήρια και εργοστάσια του ιράν είναι διεσπαρμένα και πολλά από αυτά είναι υπόγεια.
Για να πληγούν χρειάζονται την βοήθεια πολύ εξειδικευμένου και τεχνικά αδοκίμαστου πολεμικού εξοπλισμού.
Τα λάθη και οι παράπλευρες απώλειες σε αμάχους καθώς και η κατά λάθος πυρηνική μόλυνση περιοχών είναι πολύ πιθανά.

Για τον λόγο αυτό σχεδιάστηκε και διευκολύνθηκε μία επιχείρηση παραπληροφόρησης του κοινού και του εχθρού.
Ξαφνικά με πρόσχημα μια βλάσφημη ταινία για τον Μωάμεθ αμερικανοισραηλινής παραγωγής διοργανώθηκαν “αυθόρμητες” επιθέσεις μουσουλμάνων σε αμερικάνικες πρεσβείες σε μουσουλμανικά εδάφη.
Ο στόχος της επιχείρησης ήταν να καταστραφεί κάποια πρεσβεία ή να πιασθούν κάπου όμηροι ή να σκοτωθούν Αμερικανοί διπλωμάτες για να επαναληφθεί το προεκλογικό σκηνικό επί Κάρτερ και να δικαιολογηθεί κατ αυτό τον τρόπο η επίθεση στο Ιράν και στην Συρία πριν τις αμερικανικές εκλογές.

Η μεθόδευση αυτή καλύπτει και τον κίνδυνο αποτυχίας των επιχειρήσεων ή τις παράπλευρες απώλειες, καθώς οι αντίπαλοι μουσουλμάνοι εμφανίζονται αποκρουστικοί να χύνουν the first blood, για να χρησιμοποιήσω την ορολογία της πρώτης ταινίας του RAMBO που αντιπροσωπεύει επάξια την νοοτροπία, την γνώση, αλλά και τις μεθόδους των πολιτικών σχεδιαστών της επιχείρησης.
Στα πλαίσια αυτά πρέπει να ειδωθεί και η επίθεση όχλου στην Αμερικάνικη πρεσβεία της Βεγγάζης στην Λιβύη με θύμα τον αμερικανό πρεσβευτή.
Ενδέχεται η επίθεση να ήταν αναμενόμενη και στημένη από τους Αμερικανούς με σκοπό να διαρρεύσουν χαλκευμένα έγγραφα σχεδίων με λεπτομέρειες και ημερομηνίες για τις σχεδιαζόμενες επιχειρήσεις.
Ο πρεσβευτής-θύμα δεν ήταν τυχαίος διπλωμάτης και είχε θητεύσει σε κρίσιμα πόστα συμπεριλαμβανόμενης της Δαμασκού και της Ιερουσαλήμ .
Είχε κατάρτιση σε σχεδιασμό πολεμικών επιχειρήσεων (σπουδές), γύρισε πρόσφατα στη Λιβύη από ταξίδι σε ευρωπαικές πρωτεύουσες και σίγουρα στο αρχείο του είχε πρόσφατες ενημερώσεις και στοιχεία για μελλοντικές επιχειρήσεις.
‘Ηξερε όμως την ημερομηνία έναρξης των επιχειρήσεων?
Oι μουσουλμάνοι πάντως την γνωρίζουν από άλλη πηγή και την προσδιορίζουν από τις 3 Νοεμβρίου έως τις 23 Νοεμβρίου 2012…
by Son Ofeon
 anti-ntp.net