Οι φοροφυγάδες συλλαμβάνονται αλλά αφήνονται ελεύθεροι χωρίς να πληρώσουν τα χρέη!

Τον Φεβρουάριο του 2012 με επιστολή του στο τον τότε πρωθυπουργό, Λουκά Παπαδήμο, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Xρήστος Παπουτσής επεσήμανε την αναποτελεσματικότητα του κρατικού μηχανισμού στην αξιοποίηση προς όφελος της ελληνικής οικονομίας των συλλήψεων όσων όφειλαν χρέη στο Δημόσιο.

Σχεδόν οκτώ μήνες αργότερα, καμία πρόοδος δεν έχει σημειωθεί... από πλευράς οικονομικών και δικαστικών αρχών. Η Οικονομική Αστυνομία αν και συνεχίζει απερίσπαστη το έργο της με δεκάδες συλλήψεις επιχειρηματιών για χρέη προς το Δημόσιο κάθε εβδομάδα, οι δικαστικές αρχές και το ΥΠΟΙΚ αφήνουν τους οφειλέτες ελεύθερους είτε με ποινές «χάδια» είτε παραβλέποντας τα χρέη τους.

Σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο για την ελληνική οικονομία και την δυσπραγία των δημόσιων ταμείων, όπου οι κυβέρνηση επιβάλλει δυσβάσταχτα μέτρα για την εξεύρεση ρευστού, δεκάδες εκατομμύρια ευρώ μένουν στα… αζήτητα. Ειδικότερα, οι ενίοτε υπέρογκες οφειλές των συλληφθέντων από την Οικονομική Αστυνομία δεν καταβάλλονται ποτέ στο Δημόσιο, ενώ οι κατηγορούμενοι αφήνονται ελεύθεροι με αναστολή από τα δικαστήρια.

Όπως αναφέρεται και στην επιστολή του κ. Παπουτσή, «Οι προσπάθειές μας δεν «εξαργυρώνονται», δεν αξιοποιούνται προς όφελος της εθνικής οικονομίας, καθώς οι συναρμόδιες δικαστικές και οικονομικές αρχές δεν εκμεταλλεύονται το έργο που παράγεται από την Ελληνική Αστυνομία.

Αδιάψευστα επ’ αυτού είναι και πάλι τα στατιστικά στοιχεία, καθώς από το σύνολο των 133 συλληφθέντων κατά το τελευταίο 4μηνο σε περίπου 20 επιβλήθηκαν πρωτόδικες ποινές φυλάκισης από 8 μήνες μέχρι και 5 έτη, οι περισσότερες με αναστολή, ενώ στην συντριπτική πλειοψηφία των συλληφθέντων ορίστηκε τακτική δικάσιμος και αφέθηκαν ελεύθεροι, χωρίς περιοριστικούς όρους».

Ο τότε υπουργός τονίζει δε ότι «Οι κατηγορούμενοι για κακουργηματικής φύσεως οφειλές, αφήνονται επίσης ελεύθεροι με αποφάσεις των ανακριτών, χωρίς περιοριστικούς όρους που θα μπορούσαν να ωφελήσουν οικονομικά το Δημόσιο, όπως θα ήταν η καταβολή μιας υψηλής εγγυήσεως. Από την άλλη πλευρά, τα οφειλόμενα ποσά δεν εισπράττονται ούτε διασφαλίζονται για λογαριασμό του Δημοσίου, ενώ παράλληλα είναι ιδιαίτερα προβληματική η εικόνα δημοσίων υπαλλήλων που είναι επιφορτισμένοι να καταθέσουν στα Δικαστήρια ως μάρτυρες κατηγορίας, να απουσιάζουν κατά την εκδίκαση υποθέσεων».

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία της περιόδου, οι συνολικές οφειλές των συλληφθέντων προς το Δημόσιο μόνο κατά το χρονικό αυτό διάστημα των 4 μηνών δράσης της Οικονομικής Αστυνομίας ξεπερνούν το ποσόν των 483.000.000 ευρώ (!), ενώ μόνο πέντε από τους συλληφθέντες έχουν οφειλές κάτω των 100.000 ευρώ.

Ο τότε υπουργός πρότεινε μεταξύ άλλων:

· οι αρμόδιες κρατικές οικονομικές Υπηρεσίες να ασκούν συστηματική οικονομική εποπτεία στις επιχειρήσεις συλληφθέντων, ώστε να μην αφήνεται περιθώριο συσσώρευσης τεραστίων οφειλών,

· να επιταχυνθούν οι διαδικασίες σε ό,τι αφορά στην απονομή της ποινικής δικαιοσύνης

· να δεσμεύονται άμεσα, ακόμη και πριν τη διενέργεια της σύλληψης, τα περιουσιακά στοιχεία των συλλαμβανομένων · οι καταδικασθέντες με ποινές φυλάκισης να καταβάλλουν τουλάχιστον ένα μέρος της οφειλής προκειμένου η άσκηση εφέσεως να έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα.

· οι συλλαμβανόμενοι για κακουργηματικές πράξεις να κρατούνται προσωρινά ή να τους επιβάλλεται ως εγγύηση τουλάχιστον του ½ της οφειλής, · να αναθεωρηθεί συνολικά το σύστημα αναστολών των ποινών, ώστε σε περίπτωση υποτροπής να μην είναι εφικτή η αναστολή ποινής,

· να προβλεφθούν αυστηρότερες ποινές στο πειθαρχικό δίκαιο των δημοσίων υπαλλήλων που συνεργούν στα οικονομικά εγκλήματα.

Ωστόσο, παρά τις επισημάνσεις και προτάσεις Παπουτσή το θέμα δεν έλαβε την προσοχή που έπρεπε από τη Βουλή και μέχρι σήμερα που οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί και ο υπουργός Οικονομικών πασχίζουν να βρουν τη χρυσή τομή στο πακέτο μέτρων των 11,6 δισ. ευρώ με την τρόικα, παραπάνω από μισό δισεκατομμύριο δεν έχει εισπραχθεί!

Ούτε οι δικαστικές αρχές ούτε το ΥΠΟΙΚ έλαβαν τα απαιτούμενα μέτρα, ώστε να εισπράξει το Δημόσιο τα… πολύτιμα ποσά (καθώς τα ταμεία αιμορραγούν και οι περικοπές θερίζουν τους πολίτες) και να τιμωρήσει τους παραβάτες.

Συνεπώς, η κωλυσιεργία των ιθυνόντων και η αδιαφορία του κρατικού μηχανισμού οκτώ μήνες μετά μπορεί να χαρακτηριστεί τουλάχιστον παροιμιώδης…

Αναστασία Γαλάνη

 

newpost.gr