Όταν μια καρδιά ματώνει...

Από το Μαρικάκι
Σε ποιον ανήκει η δήλωση «Ματώνει η καρδιά όταν βλέπει κανείς μειώσεις συντάξεων για δημοσίους και ιδιωτικούς υπαλλήλους» στην Ελλάδα; Μην είναι κάποιος ομόλογος του Τσίπρα, ηγέτης αριστερού κόμματος από το εξωτερικό που δείχνει με αυτό τον τρόπο την αλληλεγγύη του; Μην είναι κάποιος...
φιλλέλην μεγάλου διαμετρήματος, υπεράνω πολιτικής και ιδεολογίας; Μην είναι κάποιος αλλοδαπός τουρίστας που πρόσφατα επισκέφθηκε τη χώρα μας;
Η δήλωση ανήκει στην Άνγκελα Μέρκελ και καλό θα ήταν να λείπουν οι ειρωνίες  και τα σκωπτικά σχόλια που αφήνουν υπαινιγμούς ότι η γυναίκα αυτή δεν έχει καρδιά(πόσο μάλλον να ματώνει κιόλας), λειτουργεί με κέρματα (ευρώ) και τα τοιαύτα. Και έγινε σε διάρκεια εκδήλωσης, στο πλαίσιο ενός φόρουμ της Καγκελαρίας  με θέμα το μέλλον της Γερμανίας, δηλαδή έγινε μπροστά σε γερμανικό κοινό.
Δεν θα πρέπει να αποκλείσουμε τελείως το ότι μπορεί να «ματώνει η καρδιά» της Μέρκελ, ωστόσο αυτό μπορεί να συμβαίνει για άλλο λόγο: αφού ξεζούμισε τα συνήθη κορόιδα της ελληνικής επικράτειας που κάθε τέσσερα χρόνια ψηφίζουν τους εκμεταλλευτές τους, μισθωτούς και συνταξιούχους δηλαδή, κατάλαβε πως ό,τι ήταν να πάρει από αυτούς το πήρε. [Εκτός κι αν θέλει σκλάβους ελληνικής καταγωγής μέσα στο Bundeskanzleramt, το κτίριο όπου στεγάζεται η καγκελαρία τέλοσπάντων, να τους στήνει στον τοίχο εξασκούμενη στις ρίψεις μαχαιριών αναλογιζόμενη πάνω στο υπαρξιακό δίλημμα «με ή χωρίς ευρώ;»...]
Ε  λοιπόν η καρδιά της ματώνει γιατί «λεφτά υπάρχουν» και πολλά μάλιστα, αλλά δεν είναι σίγουρο ότι μπορεί να τους βάλει χέρι εύκολα, γρήγορα, ανώδυνα, ανεπαίσθητα και ειρηνικά. Κι αυτά βρίσκονται στις τσέπες των εύπορων Ελλήνων των οποίων η απόσταση από την κατάσταση του μέσου Έλληνα είναι μεγάλη, παραδέχτηκε. Όπως είπε «είναι ‘’ευκίνητοι’’ ώστε μπορούν χωρίς πρόβλημα να εγκαταλείψουν τη χώρα» [και αυτοί και τα λεφτά τους, υποθέτουμε εννοούσε, που ξεκουράζονται και «ωριμάζουν» στις Ελβετίες και τις offshore και άντε να τα εντοπίσεις ]
Σε αυτήν την κατηγορία ανθρώπων αναφέρθηκε και στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε τη συνάντηση με τον Σαμαρά λέγοντας ότι δεν πρέπει να υποφέρουν πάντα οι αδύναμοι αλλά
και εκείνοι οι οποίοι «έχουν επωφεληθεί από την πατρίδα τους, χαίρονται που είναι Έλληνες, αλλά ίσως δεν έχουν κάνει τόσες πολλές θυσίες».
Το πιάσαμε το υπονοούμενο αλλά αν η ελίτ πιαστεί στις δαγκάνες της φορολογίας μετά ποιοι θα στηρίζουν τα εγχώρια ανδρείκελα; Από την άλλη και να θελε ο Σαμαράς δεν είναι βέβαιο ότι θα μπορούσε να ελέγξει την φοροδιαφυγή των ανώτερων εισοδηματικά κλιμακίων, πολύ απλά γιατί στις περισσότερες των περιπτώσεων τέτοια εισοδήματα έχουν διαφύγει, πόπως είπαμε στο εξωτερικό και δεν υπόκεινται σε νομοθεσίες και άλλες τέτοιες ταπεινές συμβάσεις.
Το ερώτημα λοιπόν είναι μίλησε βάσει κάποιου εκκολαπτόμενου σχεδίου ή αυτές οι αναφορές ήταν «τυχαίες»;

topontiki.gr