Χάος στη Συρία

Ο επιταχυνόμενος ρυθμός των συγκρούσεων ανάμεσα στις δυνάμεις του καθεστώτος και τους ενόπλους εξεγερμένους στη Συρία υποχρεώνει τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους να διαμορφώσουν επειγόντως εναλλακτικά σχέδια για την περίπτωση που οι εξελίξεις δημιουργήσουν ανεπιθύμητα τετελεσμένα!
Η αμερικανική κυβέρνηση διαπιστώνει ότι....
οι διπλωματικές της προσπάθειες απέτυχαν παταγωδώς και σπεύδει τώρα να προχωρήσει σε ενέργειες οι οποίες υπάρχει η ελπίδα ότι θα οδηγήσουν στην απομάκρυνση του προέδρου Άσαντ, αλλά δεν θα καταστήσουν τελείως ανεξέλεγκτη την κατάσταση στη Συρία.
Η προσπάθεια αυτή, όμως, δεν έχει πολλές πιθανότητες επιτυχίας, γιατί η τελευταία εντυπωσιακή ενέργεια, με την εξολόθρευση τεσσάρων ηγετικών στελεχών του συστήματος ασφαλείας του καθεστώτος, έδειξε ότι οι εξεγερμένοι – ανεξάρτητα από την αδυναμία τους να συσπειρωθούν και να αποκτήσουν ενιαία εκπροσώπηση – έχουν τη δυνατότητα να πλήττουν σε καίρια σημεία το καθεστώς...
Ταυτόχρονα, η εμφάνιση ένοπλων ανταρτών στην καρδιά της Δαμασκού αλλά και στο Χαλέπι, τις δύο μεγαλύτερες πόλεις, όπου ζουν και οι περισσότεροι αλαουίτες που αποτελούν το εθνικό στήριγμα του καθεστώτος, έδειξε ότι η εξέγερση προχωρά σε εντυπωσιακές επιχειρήσεις στην καρδιά του συστήματος, έστω και αν τα οφέλη είναι για την ώρα μόνο συμβολικά. Αυτό αποδείχθηκε και με την κατάληψη συνοριακών διαβάσεων, όπου οι αντικαθεστωτικοί κατέλαβαν για ορισμένες ώρες τα σημεία αυτά, για να τα εγκαταλείψουν στη συνέχεια, κερδίζοντας όμως τις εντυπώσεις.
Έτσι, φαίνεται ότι οι Αμερικανοί προσπαθούν, λίγο καθυστερημένα, να αποκαταστήσουν επαφή με ηγετικά στελέχη τόσο του καθεστώτος όσο και της αντιπολίτευσης, για να προλάβουν το γενικευμένο χάος ενός εμφυλίου πολέμου.
Πρόσθετος κίνδυνος
Το τραγικό είναι ότι καμία από τις μεγάλες δυνάμεις ή από τα αραβικά κράτη που ενισχύουν και υποθάλπουν την εξέγερση εδώ και μήνες, δεν φρόντισε εξαρχής η αντιπαράθεση να παραμείνει σε πολιτικό επίπεδο, δηλαδή ανάμεσα στο δικτατορικό καθεστώς και τον εξεγερμένο λαό που ζητά ελευθερία και δημοκρατία.
Οι εξελίξεις αναδεικνύουν τον πρόσθετο κίνδυνο της ανεξέλεγκτης δράσης ακραίων τρομοκρατικών ομάδων της Αλ Κάιντα, που σπεύδουν στη Συρία, καθώς η χώρα «προσφέρεται» για τη δράση τους, ενώ από την άλλη πλευρά αυξάνονται οι φόβοι για ενδεχόμενη χρήση χημικών όπλων από το καθεστώς Άσαντ, όπως πριν από αρκετά χρόνια ο Σαντάμ Χουσέιν χρησιμοποίησε χημικά όπλα εναντίον των Κούρδων…
Για να αποτρέψουν την επιδείνωση της κατάστασης και βέβαια για να ενισχύσουν έμμεσα τους εξεγερμένους, οι Αμερικανοί προσπαθούν να ελέγξουν με κάθε τρόπο την αποστολή βοήθειας στη Συρία – σε όπλα και εξοπλισμό – από το Ιράν.
Ευρύτερη τραγωδία
Φαίνεται, όμως, πως η Συρία μπαίνει αμετάκλητα σε έναν δρόμο, ο οποίος μάλλον αποκλείει την οποιαδήποτε ομαλή μετάβαση. Μπορεί ενδεχόμενη απομάκρυνση του Άσαντ, μια ιδέα με την οποία «παίζουν» και οι Ρώσοι υποστηρικτές του, να μη σημάνει το τέλος των εμφύλιων συγκρούσεων, αλλά απλώς την πρώτη φάση μιας ευρύτερης τραγωδίας...