Κίνημα για την πραγματική δημοκρατία

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

Τέλος στα "Κοινωνικά Συμβόλαια" των απατεώνων.

Μόνον μια Ελληνική Επανάσταση μπορεί να δώσει λύσεις σε όλα τα θέματα, στα οποία απέτυχε η Γαλλική Επανάσταση.

Οι νέοι πρέπει ν' αγωνιστούν για μια "άλλη" Δημοκρατία.

...για την αυθεντική Δημοκρατία των προγόνων τους

...τη Δημοκρατία εκείνη, η οποία θα καταστρέψει τις "ιερές" οικογένειες του φασισμού στην πατρίδα μας

...τη Δημοκρατία εκείνη, η οποία θα στείλει στο διάολο τους "εκλεκτούς" της Global Government των τοκογλύφων.

...ΑΛΛΑΓΗ του Συντάγματος ...Τώρα !!!

Σήμερα —και για πρώτη φορά στη διάρκεια των τελευταίων αιώνων— ακούγονται όλο και πιο συχνά αρνητικές απόψεις για τη Δημοκρατία. Όλο και πιο πολλοί πολίτες ταυτίζουν... τη Δημοκρατία με τον ανεξέλεγκτο καπιταλισμό, αλλά και την αδυναμία τού συστήματος να ελέγξει τη διαφθορά. Η Δημοκρατία, ως το μόνο πολιτικό σύστημα, το οποίο επιβίωσε στη μεγάλη "μάχη" των ιδεολογιών του τελευταίου αιώνα, κινδυνεύει να γίνει η χλεύη των ηττημένων ...Μέχρι και οι δυστυχισμένοι σταλινικοί την κατηγορούν μέσα από τους "τάφους" τους ...Μέχρι και τα τοπικά σταλινικά χαφιεδομάγαζα την "λιθοβολούν".

Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Γιατί απλούστατα η σημερινή παρακμή και ο εκφυλισμός του συστήματος αποδίδονται αναγκαστικά στο μοναδικό σύστημα που επιβίωσε. Δυστυχώς, εκεί όπου έχουν καταλήξει τα πράγματα, ακόμα και οι πιο διεφθαρμένοι πολιτικοί παράγοντες είναι "εκλεκτοί" του λαού και της Δημοκρατίας. Αναγκαστικά η Δημοκρατία τούς "χρεώνεται" όλους αυτούς τους εγκληματίες. Το αποτέλεσμα είναι τραγικό. Αν κάποτε το "όνειρο" όλων των λαών ήταν να γευτούν τη Δημοκρατία, σήμερα αυτό το "όνειρο" διαρκώς φθίνει. Βλέπουν οι λαοί τις "τύχες" των "δημοκρατιών" σε ολόκληρο τον κόσμο και έχουν αρχίσει να αναθεωρούν τις απόψεις τους. Έχουν αρχίσει να σκέφτονται μήπως πρέπει ν' αρχίσουν ν' αναζητούν κάτι πιο "σύγχρονο" στον τομέα της διακυβέρνησης.

...Κάτι πολύ "σύγχρονο", όπως η "Global Government", που μας προτείνει ο Παπανδρέου Junior ...Κυβερνήσεις των "εκλεκτών" αυτού του κόσμου, που θα "φυτεύονται" απευθείας μέσα στα κράτη ...Κυβερνήσεις "αχυράνθρωπων", που θα επιλέγονται σε κλειστές συνεδριάσεις Λεσχών και χωρίς την ψήφο των λαών ...Κυβερνήσεις πρώην τραπεζοϋπαλλήλων, που θα προτείνονται από Τραπεζίτες ...Κυβερνήσεις τύπου Παπαδήμου ή Μόντι, που θα επιλέγονται από τους ιδιοκτήτες της Goldman Sachs και άλλων ευαγών ιδρυμάτων ...Κυβερνήσεις, οι οποίες θα προκύπτουν από "έγχρωμες" επαναστάσεις των διαφόρων ΜΚΟ ...Κυβερνήσεις αγαπητές σε όλους τους ιδιοκτήτες των παγκόσμιων ΜΜΕ, οι οποίοι καθημερινά κατηγορούν τους "ανεύθυνους", "χρεοκοπημένους" και "τεμπέληδες" λαούς, "πυροβολώντας" τη Δημοκρατία.

Όλα αυτά είναι απολύτως οργανωμένα και σε καμία περίπτωση τυχαία. Κάποιοι έχουν αποφασίσει να κάνουν ολοκληρωτικό πόλεμο απέναντι σε οτιδήποτε είναι ελληνικό και θεωρούν ότι θίγει τα συμφέροντά τους. Θεωρούν τους εαυτούς τους απόλυτα ισχυρούς και ως εκ τούτου έτοιμους για τη μεγάλη "αναμέτρηση". Γι' αυτόν τον λόγο επιτίθενται και με τόση "λύσσα" στην Ελλάδα ...Στη μικρή Ελλάδα, που της χρεώνουν σχεδόν τα πάντα ...Στην Ελλάδα, η οποία αντιπροσωπεύει λιγότερο από το 1 τοις χιλίοις της παγκόσμιας οικονομίας και όμως την εμφανίζουν σαν υπεύθυνη για όλα τα δεινά της ανθρωπότητας. Αυτήν την Ελλάδα προσπαθούν να δαιμονοποιήσουν στα μάτια των αφελών, αγράμματων και αστοιχείωτων αυτού του κόσμου ...ακόμα κι όταν αυτό για όλους τους υπόλοιπους, που γνωρίζουν τι συμβαίνει, φαίνεται τουλάχιστον γελοίο.

Η Ελλάδα είναι στο στόχαστρό τους, γιατί η κληρονομιά της είναι εκείνη, που τους απειλεί. Ελέγχοντας όλους τους μηχανισμούς προπαγάνδας, θεωρούν ότι μπορούν να εκμεταλλευτούν τη σημερινή δεινή θέση, στην οποία οι ίδιοι την έσπρωξαν προκειμένου να δυσφημίσουν τον ελληνικό πολιτισμό ...Τον πολιτισμό της ελευθερίας και της Δημοκρατίας, ο οποίος τους απειλεί. Δεν χρειάστηκε βέβαια να καταβάλουν και μεγάλη προσπάθεια. Το κόλπο είναι απλό ...Στους αγράμματους και τους αστοιχείωτους αυτού του κόσμου απευθύνονται ...Σ' αυτούς που συχνά-πυκνά "ρωτάει" η Bild για την άποψή τους ...Αυτοί είναι εύκολα διαχειρίσημοι ...Εύκολα "κατευθύνονται" εκεί όπου βολεύει τους προπαγανδιστές ...Δεν έχουν ούτε γνώση ούτε κρίση, για να έχουν ολοκληρωμένη άποψη ...Απλά συμπεράσματα βγάζουν, ως "καταναλωτές" των "προϊόντων" των προπαγανδιστών.

Αν τους πείσεις ότι οι Έλληνες είναι "κακοί", εύκολα τους πείθεις ότι είναι "κακά" και τα δημιουργήματά τους. Αν τους πείσεις ότι οι Έλληνες είναι τεμπέληδες, άχρηστοι κι ανίκανοι, είναι εύκολο να τους πείσεις ότι δεν μπορούν τέτοιοι άνθρωποι να δημιουργήσουν οτιδήποτε καλό. Είναι δυνατόν ένας τέτοιος λαός, που "ζει εις βάρος των άλλων" λαών, να δημιουργήσει κάτι καλό για τους λαούς, όπως είναι η Δημοκρατία; ..."Όχι" βέβαια ..."Απάτη" είναι η Δημοκρατία ..."Πονηροί" "τεμπέληδες" "έμποροι" ήταν οι Έλληνες, που απλά γνώριζαν να την "πλασάρουν" ως το καλύτερο πολίτευμα. Άλλωστε, πάντα στην πλέμπα της Δύσης βασίλευε το ..."φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας". Δεν είναι η πρώτη φορά που ο ελληνισμός δαιμονοποιείται εκ του πονηρού από τις εξουσίες της Δύσης, για να μην τον πλησιάζει η πλέμπα.

 Σήμερα είμαστε αυτόπτες μάρτυρες μιας συνομωσίας, η οποία εξυφαίνεται εναντίον των λαών και εις βάρος του καλύτερου συστήματος, το οποίο έχουν επινοήσει οι άνθρωποι για τη διακυβέρνηση των κοινωνιών τους. Είναι μια ύπουλη επίθεση κατά της Δημοκρατίας, που έχει ως στόχο τον απόλυτο και ολοκληρωτικό έλεγχο των λαών. Είναι μια επίθεση κατά της Δημοκρατίας, που της χρεώνουν όλα τα δεινά του κόσμου. Την εμφανίζουν σαν το πολίτευμα, που "γεννά" την αναξιοκρατία, τον νεποτισμό και τη διαφθορά, ενώ αυτό δεν είναι αλήθεια. Αυτό, το οποίο συμβαίνει, είναι το εξής απλό. Εκμεταλλεύονται αυτά τα οποία φαίνονται, χωρίς να επιχειρούν να ερμηνεύσουν αυτά, τα οποία πραγματικά συμβαίνουν.

Πράγματι, όπως βλέπουμε να συμβαίνει σήμερα, η Δημοκρατία είναι αυτήν, που έχει το πρόβλημα. Είναι αυτό όμως έτσι ή μήπως έτσι μας το "δείχνουν". Το πρόβλημα το έχει η Δημοκρατία ή αυτό, το οποίο "προσφέρεται" στους λαούς ως "δημοκρατία", δεν είναι τέτοιο; Έχει κάποιος την απάντηση σε αυτό το ερώτημα; Αυτό είναι το θέμα του κειμένου μας. Το πρόβλημα για εμάς είναι η "βραχυκυκλωμένη" "δημοκρατία", η οποία είναι σήμερα υπεύθυνη για την κοινωνική αθλιότητα και τη διαφθορά της εξουσίας ...Μια "πειραγμένη" "δημοκρατία", η οποία κάθε άλλο παρά τα συμφέροντα των λαών υπηρετεί. Αυτή η "δημοκρατία" είναι το πρόβλημα και αυτήν μισούν πλέον όλοι οι λαοί.

Αυτήν τη "δημοκρατία" εκμεταλλεύονται κάποιοι, για να επιτεθούν στην Ελλάδα και με αυτόν τον τρόπο επιχειρούν να εξαφανίσουν κάθε προοπτική ανάκαμψης της πραγματικής ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

Ο "βιασμός" της Δημοκρατίας στην Ελλάδα.

Το πρόβλημα, το οποίο μόλις τώρα περιγράψαμε, αποκαλύπτεται στο απόλυτο μέγεθός του, αν σκεφτεί κάποιος την κατάντια της Δημοκρατίας στη γη που τη γέννησε. Καθημερινά όλο και περισσότεροι νέοι όχι απλά την αμφισβητούν, αλλά κάνουν κάτι πολύ χειρότερο ...Τη "σκοτώνουν" ...Τη "σκοτώνουν" με το να μην συμμετέχουν στα κοινά ...Τη "σκοτώνουν" με το να μην γίνονται οι ίδιοι "καύσιμα" στη "μηχανή" της. Γιατί το κάνουν αυτό; Γιατί βλέπουν ότι δεν αλλάζουν τα πράγματα. Γιατί βλέπουν ότι με την ψήφο τους δεν μπορούν ν' αλλάξουν τις ζωές τους και τις μοίρες τους. Οι ίδιοι άνθρωποι των ίδιων οικογενειών, οι οποίοι ταλαιπωρούσαν τους παππούδες τους —και συνέχισαν να ταλαιπωρούν και τους πατεράδες τους— είναι αυτοί, οι οποίοι και σήμερα είναι έτοιμοι να ταλαιπωρήσουν και τους ίδιους.

Οι ίδιοι Παπανδρέου, Καραμανλήδες, Μητσοτάκηδες, Πάγκαλοι, Ράλληδες και Βαρβιτσιώτηδες είναι αυτοί, οι οποίοι μας κυβερνούν μέσα στον χρόνο. Οι ίδιοι είναι αυτοί, που έβαλαν τους παππούδες μας στον Εμφύλιο, τους πατεράδες μας στη Χούντα και εμάς σήμερα ...στο εφιαλτικό ΔΝΤ. Οι ίδιοι δεν "πληρώνουν" ποτέ κανένα από τα κόστη, που προκύπτουν εξαιτίας των δικών τους εγκλημάτων και είναι εκείνα, τα οποία βυθίζουν τον λαό στην απόγνωση και στον πόνο ...Ακλόνητοι μέσα στον χρόνο ...Ισχυροποιούνται, αντί να εξασθενούν ...Βελτιώνουν τις βιτρίνες τους, αντί να γκρεμίζονται ...Αυξάνουν τις περιουσίες τους, εξυπηρετώντας τα ξένα αφεντικά ...Φέρνουν ξένα πανάκριβα "πτυχία", αποκτημένα με τα δικά μας χρήματα και απαιτούν εκ νέου να μας κυβερνήσουν. Υπάρχουν αυθεντικές βασιλείες, οι οποίες άντεξαν λιγότερο χρόνο από τις "δυναστείες" της "δημοκρατίας" μας ...Τις "δυναστείες" των ηλιθίων.  

Αυτό ακριβώς είναι, που αποκαλύπτει το μέγεθος του προβλήματος. Οι νέοι βλέπουν την αδυναμία της Δημοκρατίας να τους εξασφαλίσει ένα καλύτερο μέλλον από αυτό το οποίο απόλαυσαν οι γονείς τους και αντιδρούν με την αποχή τους. Βλέπουν τη γενιά τους έτοιμη να παρασυρθεί στα ανίκητα "γρανάζια" μιας Δημοκρατίας, η οποία "κατασπαράζει" γενιές, για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των "εκλεκτών" της και αρνούνται να συμμετάσχουν. Βλέπουν ότι η δύναμη της ψήφου του πολίτη είναι ένας μύθος, ο οποίος απλά δεν ισχύει ...Ένα "παραμυθάκι", το οποίο μας το λένε λίγες ημέρες πριν τις εκλογές, προκειμένου να τους δώσουμε με τα "χεράκια" μας τη δημοκρατική νομιμότητα που χρειάζονται, ώστε να συνεχίσουν να μας ταλαιπωρούν και να μας κλέβουν ..."Κυρίαρχοι" της πλάκας οι πολίτες ...για λίγες ημέρες κάθε τέσσερα χρόνια.

Η Δημοκρατία μας δεν λειτουργεί και το κράτος μας έχει γίνει ιδιωτική περιουσία μερικών οικογενειών ...Οικογενειών, οι οποίες μάς φορτώνουν τα ηλίθια παιδιά τους, για να τα ταΐσουμε κι αυτά. Για να επιβληθούν όλοι αυτοί οι ηλίθιοι στο κοινωνικό και πολιτικό "στερέωμα", καταστρέφουν τον λαό, προκαλώντας κοινωνική "σήψη" ...Μια "σήψη" βαθιά, η οποία είναι μαθηματικά βέβαιον ότι οδηγεί τη Δημοκρατία στον "θάνατο" και το έθνος στον αφανισμό. Γι' αυτόν τον λόγο μιλάμε για τραγωδία ...Μιλάμε για τραγική ειρωνεία ...Η χώρα, η οποία γέννησε τη Δημοκρατία, απειλείται με αφανισμό, εξαιτίας της ίδιας της Δημοκρατίας. Φτάσαμε στο σημείο να μην μπορούν ούτε οι ίδιοι οι Έλληνες να αντιληφθούν τα προβλήματα της Δημοκρατίας τους ...Να μην μπορούν όχι να τα επιλύσουν, αλλά ούτε καν να τα κατανοήσουν. Πώς θα μπορούσαν άλλωστε να τα επιλύσουν, όταν δεν μπορούν να κατανοήσουν τα "μυστικά" της λειτουργίας της Δημοκρατίας;

Η σημερινή άθλια κατάσταση, που βιώνουμε ως λαός και ως κράτος, είναι πρωτίστως πρόβλημα της Δημοκρατίας μας ..."Εκλεγμένοι" είναι οι τύραννοί μας ..."Εκλεγμένοι" από τον λαό είναι οι προδότες της πατρίδας μας. Ο λαός είναι εκείνος, που τους ψήφισε όλους αυτούς, οι οποίοι έφαγαν τα χρήματα των ταμείων και σήμερα ξεπουλάνε τη χώρα. Ο λαός θα τους ξαναψηφίσει, όταν θα ξαναγίνουν εκλογές ...Ο λαός ...Ο λαός ...Ο λαός ...Ο "μαζί τα φάγαμε" λαός, ο οποίος δεν αντιδρά και ξαναψηφίζει τους υβριστές τους. Αυτό εκνευρίζει τον κόσμο και κυρίως την νεολαία και την απωθεί από την πολιτική.

Αυτό είναι σήμερα το μέγα πρόβλημα, που απειλεί την ίδια την επιβίωση της Δημοκρατίας και όχι μόνον την εύρυθμη λειτουργία της. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχει καν Δημοκρατία, για ν' ανησυχούμε για την "υγεία" της. Η νεολαία θεωρεί ότι υπάρχει δομικό σφάλμα στην ίδια την "κατασκευή" της Δημοκρατίας και δεν την ανέχεται πλέον. Θεωρεί ότι —αναγκαστικά— μαζί με τη Δημοκρατία θα παίρνει πάντα "πακέτο" και τους "γόνους" των κληρονομικών δυναστειών. Αυτή την κατάσταση δεν αντέχει η νεολαία και στρέφεται εναντίον του συστήματος, που νομίζει ότι την συντηρεί — και άρα εναντίον της Δημοκρατίας ...Εναντίον της Δημοκρατίας, που κάποιοι θεωρούν ότι "έφαγε τα ψωμιά" της.

Αυτή είναι μια διαπίστωση "εύκολη", την οποία την ενθαρρύνουν οι διάφορες Λέσχες Μπίλντεμπεργκ και τα κατά τόπους ΜΚΟ "υποκαταστήματά" τους ...Μια διαπίστωση, που κερδίζει εύκολα έδαφος, γιατί είναι απόλυτα συμβατή με τη σημερινή λογική. Σε μια εποχή, όπου το νέο και το πρωτοποριακό είναι εξαιρετικά ολιγόζωο, είναι δύσκολο να μην τεθεί υπό αμφισβήτηση το κλασικό. Σε μια εποχή, όπου μέσα σε μια βραδιά το νέο τεχνολογικό επίτευγμα γκρεμίζει το προηγούμενο, ευνόητο είναι ότι τέτοιες λογικές είναι όχι μόνον οικείες, αλλά έλκουν την νεολαία. Σε μια εποχή, όπου το σημερινό "τέλειο" γίνεται το αυριανό "σκουπίδι", είναι βέβαιο ότι η Δημοκρατία θα βρεθεί απέναντι σε μια τεράστια αμφισβήτηση. Είναι εξοικειωμένη η νεολαία με συνεχείς "γεννήσεις", αλλά και "κηδείες" προϊόντων και ιδεών ...Γιατί να μην είναι η γενιά τους, που θα "νικήσει" τη Δημοκρατία και θα "εφεύρει" το νέο; ...Το εναλλακτικό; ...Το "δεν υπάρχει";

Μέσα σε λίγα χρόνια είδαν πράγματα, τα οποία κάποτε δέσποζαν στην αγορά ή στην κοινωνία και σήμερα δεν έχουν ούτε μουσειακή αξία. Γιατί στο όνομα τής εξέλιξης να πάει στα "σκουπίδια" το πρώτο "μεγαλειώδες" κι "ανεπανάληπτο" iphone της Apple και όχι η Δημοκρατία των αρχαίων Ελλήνων; Αγαπημένα και πολύτιμα ήταν καί τα δύο, αλλά ο χρόνος και η εξέλιξη τα "νικάει" όλα ...Έτσι δεν είναι; ...Πόσο μπορεί ν' αντέξει ένα αρχαίο δημιούργημα, το οποίο δείχνει σημάδια κόπωσης και δεν υπάρχει θέληση για βελτίωσή του; ...Πόσο μπορεί ν' αντέξει ένα αρχαίο δημιούργημα, όταν μάλιστα δέχεται μια πρωτοφανούς εντάσεως επίθεση από όλα τα κέντρα, τα οποία σήμερα ελέγχουν τη σκέψη των νέων;

Το αποτέλεσμα είναι τραγικό. Οι λαοί έχυσαν αίμα για τη Δημοκρατία και σήμερα οι νέοι δεν πηγαίνουν καν να ψηφίσουν. Οι ίδιοι οι Έλληνες, οι οποίοι δοξάστηκαν εξαιτίας της Δημοκρατίας, την "εγκαταλείπουν", επενδύοντας τη διαιώνιση του "είδους" τους σε νεότερα "επιτεύγματα" αμφιβόλου αξίας. Το 40% των Ελλήνων απείχε στις ίσως πιο κρίσιμες εκλογές της μεταπολεμικής περιόδου ...Ο εφιάλτης της Δημοκρατίας ...Ο πολίτης, ο οποίος απειλεί να την γκρεμίσει, τείνει να γίνει η πλειοψηφία ...Αυτός, για τον οποίον ο μεγάλος Περικλής έλεγε: Αυτός, ο οποίος δεν παίρνει μέρος στα κοινά, όχι μόνον δεν κάνει τίποτα, αλλά είναι ελεεινός, άθλιος, άχρηστος ...Κι όμως, αυτοί οι πολίτες σε λίγα χρόνια θα είναι στην Ελλάδα η πλειοψηφία.

...Τραγικό και μόνον να το σκεφτεί κάποιος, εφόσον μιλάμε για την νεολαία της Ελλάδας ...Την νεολαία, η οποία ζει κάτω από τον ίδιο φωτεινό ήλιο που έζησαν και οι πρόγονοί της ...Την νεολαία, η οποία αναπνέει τον ίδιο αέρα και πατάει στην ίδια γη με τους προγόνους της ...Την νεολαία, μάλιστα, η οποία —με διαφορά από όλες τις υπόλοιπες γενιές— απόλαυσε τις καλύτερες συνθήκες διαβίωσης όλων των εποχών για τον ελληνισμό. Στην τρίτη χιλιετία —και με τους Έλληνες να έχουν στο σύνολό τους πλέον πρόσβαση στην εκπαίδευση— φτάσαμε στο σημείο να μην καταλαβαίνουν οι Έλληνες το πώς λειτουργεί το μέγα επίτευγμα των προγόνων τους. Τόσο πολύ έχει "διαβρωθεί" η ελληνική σκέψη με το πέρασμα των χρόνων, που δεν μπορούν με μια απλή ανάγνωση των αρχαίων κειμένων να κατανοήσουν το προφανές.

Η "γύμνια" αυτής της σκέψης φαίνεται ειδικά τώρα, που το πρόβλημα της δημοκρατικής λειτουργίας είναι εμφανές ...Τώρα, που πλέον η κατάσταση έχει φτάσει στο "μη παρέκει" ...Τώρα, που ακόμα και οι πιο άσχετοι αρχίζουν και καταλαβαίνουν ότι πράγματι υπάρχει πρόβλημα Δημοκρατίας ...Μεγάλο πρόβλημα, όταν κάποιες φασιστικές μειοψηφίες —υπό την εξουσία προδοτών και δωσίλογων— αναγκάζουν ένα κράτος, παρά τη θέληση του λαού του, να υποταχθεί σε ξένους κατακτητές.

...Υπάρχει προφανές πρόβλημα, όταν από τη Βουλή του λαού "απουσιάζει" το 40% του λαού αυτού ...Μας "δουλεύει" κατάμουτρα ο ανεπάγγελτος και άεργος Πρωθυπουργός Σαμαράς, όταν μέσα σε αυτήν τη Βουλή εμφανίζεται σαν "εκλεκτός" του Λαού, ενώ στην πραγματικότητα είναι απλά ένας κληρονομικός γόνος, ο οποίος τυγχάνει εκλεκτός της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ και των νόμων των δωσίλογων "Συνταγματολόγων" ...Υπάρχει πρόβλημα, όταν οι πλειοψηφίες της Βουλής δεν βγαίνουν με προσθέσεις, αλλά με πολλαπλασιασμούς ...Όταν τα "δώρα" των πενήντα εδρών αλλοιώνουν την "ισοτιμία" μεταξύ των ψήφων των πολιτών ...Όταν οι απατεώνες με ψέματα και υποσχέσεις κλέβουν τις ψήφους και μόλις εκλεγούν γίνονται ..."ρεαλιστές".

Όλα αυτά έχουν αρχίσει να γίνονται πλέον αντιληπτά από τον λαό και έχει αρχίσει μια "συζήτηση" πάνω σε θέματα λειτουργίας της Δημοκρατίας ...Μια "συζήτηση", η οποία θα έπρεπε να έχει γίνει δεκαετίες πριν ...Μια "συζήτηση" χρήσιμη μεν, αλλά αποκαλυπτική της άγνοιας που διέπει την ελληνική κοινωνία πάνω σε θέματα που αφορούν την ίδια τη Δημοκρατία ...Πάνω σε θέματα, τα οποία θα έπρεπε να τα έχει "ξεκάθαρα" στο μυαλό της από την εποχή που πήγαινε σχολείο και έκανε το μάθημα της "Αγωγής του Πολίτη". Και τι δεν έχουμε ακούσει αυτόν τον καιρό για τη λειτουργία της Δημοκρατίας ...Ό,τι δεν είναι απόλυτα λάθος, είναι απόλυτα παράλογο. Η τραγικότητα της κατάστασης σε αυτό το σημείο αποκαλύπτεται. Άνθρωποι, οι οποίοι είναι πραγματικά αγανακτισμένοι και ανιδιοτελείς, εμφανίζονται με προτάσεις, οι οποίες στην καλύτερη περίπτωση είναι βλακώδεις.

...Όλα τα έχουμε ακούσει αυτήν την περίοδο της μεγάλης απελπισίας των Ελλήνων. Τα πάντα έχουν ακουστεί με μια επιχειρηματολογία, η οποία εκφράζει ένστικτα και ως εκ τούτου είναι το λιγότερο αφελής ...Να μειώσουν τον αριθμό των Βουλευτών, προτείνουν κάποιοι, που "βλέπουν" μακριά ...Είναι πολλοί και κοστίζουν πολλά. Πόσο "πολλά" λέμε εμείς; Δεν χρειάζεται να σκεφτείς πολύ βαθιά, για να καταλάβεις ότι βρίσκεσαι σε λάθος "δρόμο" σκέψης. Μια απλή σύγκριση αρκεί. Όταν μια αρχαία Αθήνα των 100.000 κατοίκων μπορούσε να συντηρεί 500 έμμισθους Βουλευτές, μια σύγχρονη Ελλάδα των 11.000.000 δεν μπορεί να συντηρήσει 300; Μια αρχαία Αθήνα με πρωτόγονη οικονομία —και άρα με την ελάχιστη δυνατή παραγωγή πλούτου— μπορούσε να συντηρήσει ένα τόσο μεγάλο έμμισθο "σώμα" και η σύγχρονη Ελλάδα δεν μπορεί να κάνει το ίδιο;

Περίεργο δεν είναι το αποτέλεσμα της σύγκρισης που κάνουμε; Περίεργο, αλλά αληθές. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Γιατί απλά οι αρχαίοι Έλληνες ήταν έξυπνοι και γνώριζαν πώς λειτουργεί η Δημοκρατία και άρα πόσο έπρεπε να πληρώνουν τους Βουλευτές, ενώ οι σύγχρονοι Έλληνες όχι. Οι σύγχρονοι Έλληνες δεν γνωρίζουν καν τι πληρώνουν και για ποιον λόγο το πληρώνουν ...Δεν κατανοούν την ίδια τη λειτουργία της Δημοκρατίας και άρα και των στελεχών της ...Δεν κατανοούν καν την ιδιότητα του Βουλευτή και γι' αυτό τον πληρώνουν σαν "στρατηγό". Αυτή είναι η διαφορά. Ολόκληρη η Δημοκρατία της αρχαίας Αθήνας πλήρωνε 500 βουλευτές και 1 στρατηγό, ενώ η Δημοκρατία της σύγχρονης Ελλάδας πληρώνει 300 στρατηγούς, γιατί κάποιοι τη "δουλεύουν".

Κάποιοι άλλοι συμπολίτες μας εντόπισαν το πρόβλημα αλλού ...Πολιτειακό είναι το πρόβλημα της Ελληνικής Δημοκρατίας, ήταν το τελικό τους "πόρισμά". Το πρόβλημά τους ήταν η Προεδρευόμενη Δημοκρατία και αυτή έπρεπε ν' αντικατασταθεί με την Προεδρική. Ενώ, δηλαδή, δεν γνωρίζουν για ποιον λόγο ένας αιρετός άρχοντας στη διάρκεια του χρόνου "εκφυλίζεται", με αποτέλεσμα να εμφανίζεται ως ανεξέλεγκτος κληρονομικός δικτάτορας, θεωρούν ότι το πρόβλημα είναι ο τίτλος του. Αν, δηλαδή, τον τυραννικό Πρωθυπουργό τον αντικαταστήσουμε με έναν Πρόεδρο, αυτός δεν θα είναι τυραννικός, γιατί απλά δεν θα είναι πρωθυπουργός. Ενώ, δηλαδή, δεν έχουν εντοπίσει τα αίτια για τα οποία ένας κορυφαίος αιρετός παράγοντας της δημοκρατικής εξουσίας δεν ελέγχεται και φέρεται ως κληρονομικός άρχων, θεωρούν σαν λύση την απλή αλλαγή του αξιώματός του. Μέχρι τότε απλά θα ελπίζουν ότι η λύση τους είναι η σωστή.

Τι άλλο ακούσαμε; Το φοβερό περί της αναβίωσης της Άμεσης Δημοκρατίας ...Αυτοί κι αν δεν γνωρίζουν τα στοιχειώδη για τη δημοκρατική λειτουργία. Είναι ντροπή για την Ελλάδα να υπάρχουν "οπαδοί" της Άμεσης Δημοκρατίας όπως την είδαμε" αυτήν να ενσαρκώνεται στην "κάτω" πλατεία Συντάγματος — των πιο άσχετων από τους "αγανακτισμένους". Γιατί είναι ντροπή; Γιατί ούτε καν σαν "αναπαράσταση" της αρχαίας λειτουργίας δεν μπορούμε να δούμε το εμετικό "σόου" της Πλατείας Συντάγματος ...Στις Πλατείες συγκεντρώνονταν και οι βάρβαροι, για να βγάλουν "αποφάσεις" ...Ακόμα και οι "μάγισσες" του Μεσαίωνα σε κάποιες πλατείες αγανακτισμένων πλειοψηφιών καταδικάζονταν σε θάνατο. Τι σχέση έχει αυτή η βαρβαρική "συνάθροιση" των άσχετων και των αιμοβόρων με τους αρχαίους Έλληνες; Η ευφυΐα των αρχαίων Ελλήνων αποκαλύπτεται μόνον αν κατανοήσει κάποιος τη λειτουργία της "εφεύρεσής" τους.

Άμεση δημοκρατία με τη λογική της πλατείας Συντάγματος είναι η οχλοποίηση της κοινωνίας ...Αυτό είναι καθαρά βαρβαρισμός. Το είδαμε να συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας. Πήγαμε οι ίδιοι και το είδαμε να συμβαίνει στην Πλατεία. Όποιος είχε "μέσον", τσαμπουκά ή θράσος, ανέβαινε σε ένα "καφάσι", για να πει αυτά, τα οποία ήθελε ν' ακούσει ο "αγανακτισμένος" όχλος, για να τον "χαϊδέψει" και να "δοξαστεί" ο ίδιος εκ του ασφαλούς. Αυτοί, οι οποίοι εξέφραζαν την πρωτόγονη αυτή διαδικασία, θεωρούν ότι αυτή ήταν η "δημοκρατία", που είχαν "εφεύρει" οι βιολογικοί τους πρόγονοι; ...Ακόμα και οι αγέλες των ζώων με "άμεση δημοκρατία" λειτουργούν, αν σκεφτεί κάποιος ότι οι πλειοψηφίες των αγελών είναι αυτές, οι οποίες καθορίζουν τις τελικές συλλογικές συμπεριφορές τους.

Αυτό ήταν το "επίτευγμα" των αρχαίων Ελλήνων, που τους έκανε διάσημους στους αιώνες; Όχι βέβαια. Γιατί; Γιατί σε μια τέτοια περίπτωση κανένας δεν τους εξασφάλιζε από τη βαρβαρότητα και την ασχετοσύνη των πλειοψηφιών. Ποιος είπε ότι η επιβολή της άποψης της πλειοψηφίας είναι το μοναδικό ζητούμενο για τη Δημοκρατία; Ποιος είπε ότι οι πλειοψηφίες "γνωρίζουν" την αλήθεια; Ποιος θα μας σώσει από τις "πλειοψηφίες", όταν είναι γνωστό ότι μέσα στις πλειοψηφίες αυτές βρίσκεται πάντα ό,τι πιο άσχημο, απολίτιστο και βάρβαρο διαθέτει μια κοινωνία; Το ζητούμενο για τη Δημοκρατία είναι το δίκαιο του λαού και του πολίτη ...Η ικανοποίηση του αισθήματος του δικαίου της κοινωνίας και όχι απλά η ικανοποίηση της θέλησης της πλειοψηφίας.

Άρα; Άρα, το επίτευγμα των Ελλήνων είχε σχέση με τη μοναδική τους ικανότητα να διακρίνουν τα συμφέροντα μέσα στην κοινωνία τους. Με τη μοναδική τους ικανότητα να κατανοούν την ανθρώπινη φύση και ν' αντιλαμβάνονται την κοινωνική λειτουργία, μπορούσαν να μοιράζουν τις "δυνάμεις" της κοινωνίας με τέτοιον τρόπο, ώστε να τις κάνουν "χρήσιμες" για την κοινωνία ...Να μπορούν να διασφαλίζουν την κοινωνική Δικαιοσύνη όλων των επιπέδων μέσα στην κοινωνία τους ...Να βάζουν απέναντι στην τεράστια ισχύ των λίγων και ισχυρών τη μικρή ισχύ των πολλών και αδυνάτων ...Να τη βάζουν όμως όχι ως δύναμη εξουδετέρωσης, η οποία οδηγεί στον μηδενισμό των δυνάμεων που "κινούν" την κοινωνία, αλλά ως δύναμη "προστασίας" της κοινωνίας.

Σε αυτό το σημείο η ευφυΐα των Ελλήνων τούς έκανε μοναδικούς στον κόσμο. Κατόρθωσαν και μετέτρεψαν συγκρουόμενα συμφέροντα σε δυνάμεις που "κινούσαν" την κοινωνία και όχι το αντίθετο. Κατόρθωσαν και μετέτρεψαν σε δυνάμεις "κίνησης" —και όχι "στασιμότητας"— δυνάμεις αντίρροπες μεταξύ τους. Κατόρθωσαν και "ένωσαν" σε ένα κοινό πλαίσιο λειτουργίας δυνάμεις, οι οποίες είχαν αντίθετο "πρόσημο". Αυτή ήταν η μοναδικότητά τους. Δημιούργησαν τη Δημοκρατία, η οποία λειτουργούσε ως κοινωνικό "πηνίο" ...Ένα "πηνίο", το οποίο συνδύαζε τις αντίθετες και συγκρουόμενες δυνάμεις και παρήγαγε "έργο" ...Αυτό ήταν το επίτευγμά τους ...Αυτό ήταν το "θαύμα" εκείνο, που τους έκανε διάσημους μέσα στους αιώνες.

Σε έναν θεοσκότεινο αρχαίο κόσμο, όπου ο μισός κυβερνούνταν από τα δόγματα των "εκλεκτών" του Θεού και ο άλλος μισός από τα ένστικτα των αιμοβόρων και πεινασμένων όχλων, οι Έλληνες ήταν αυτοί, οι οποίοι είχαν βρει τη χρυσή τομή. Σε έναν θεοσκότεινο κόσμο, όπου ο μισός καταπιεζόταν από τους "λίγους" και ο άλλος μισός "σερνόταν" από τους "πολλούς", οι Έλληνες είχαν βρει τη λύση να συνδυάσουν τα καλά όλων των δυνάμεων, παραλείποντας όλα τα κακά. Είχαν βρει το "μέτρο" της κοινωνίας και αυτό ήταν η Δημοκρατία. Η κοινωνία τους "σκεφτόταν" με τη γνώση των λίγων και εκλεκτών και "κινούνταν" με τη δύναμη των πολλών.

...Βρήκαν έναν τρόπο να εκμεταλλεύονται την ευφυΐα και τη γνώση όλων των "εκλεκτών" και όλων των "τύπων" και ταυτόχρονα να μην τους επιτρέπουν να υποδουλώνουν την κοινωνία. Βρήκαν έναν τρόπο να εκμεταλλεύονται τη μάζα και τη δύναμη των πολλών και ταυτόχρονα να μην της επιτρέπουν να οχλοποιεί την κοινωνία. Λάτρευαν τον Θεό, αλλά δεν επέτρεπαν σε ελάχιστους "εκλεκτούς" να μετατρέψουν την κοινωνία τους σε θεοκρατική "Βαβυλωνία". Λάτρευαν τον άνθρωπο, αλλά δεν επέτρεπαν στα ένστικτά της πλειοψηφίας του να μετατρέψει την κοινωνία τους σε μια άθεη "ταμερλανομηχανή", που σκότωνε άλλους ομοίους της, προκειμένου να επιβιώσει.

Αυτό ήταν το ζητούμενο για τους αρχαίους Έλληνες ...Η κοινωνία θα λειτουργούσε με τη γνώση των ολίγων ...υπέρ των συμφερόντων των πολλών. Η κοινωνία θα εξασφάλιζε πολλά και κοινά συμφέροντα μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών μελών της ...Μεταξύ ισχυρών και αδυνάμων. Οι πλούσιοι και ισχυροί θα απολάμβαναν την ασφάλεια των κεκτημένων τους, αλλά θα έδιναν ως "αντιπαροχή" τη Δικαιοσύνη, που είχε ανάγκη ολόκληρη η κοινωνία. Κοινοί νόμοι για όλους, γιατί αυτό ήταν το κοινό συμφέρον όλων. Διαφορετικοί άνθρωποι εξασφάλιζαν διαφορετικά πράγματα, εξαιτίας διαφορετικών αναγκών με κοινούς νόμους.

Αυτή η Δικαιοσύνη ήταν το ζητούμενο για τους Έλληνες. Δεν τους ενδιέφερε ούτε η δύναμη των λίγων ισχυρών ούτε η δύναμη των πλειοψηφιών ...Η Δικαιοσύνη τούς ενδιέφερε ...Η Δικαιοσύνη, που θα τα έφερνε όλα σε ισορροπία. Αυτό ήταν το μυστικό της Δημοκρατίας και αυτό το είχαν αντιληφθεί οι Έλληνες. Συστήματα, τα οποία να εξασφάλιζαν ασφάλεια, δύναμη ή οικονομική απόδοση μεγαλύτερη και αμεσότερη από το Δημοκρατικό, υπήρχαν πολλά. Κανένα σύστημα όμως —και ποτέ— ούτε καν "πλησίασε" τη Δημοκρατία σ' ό,τι αφορά τη Δικαιοσύνη, που προσέφερε στον λαό της.

Γι' αυτόν τον λόγο η Δημοκρατία ήταν η μεγάλη αγαπημένη των ανθρώπων. Ήταν αγαπημένη, γιατί εξασφάλιζε τη μέγιστη δυνατή Δικαιοσύνη ...Δικαιοσύνη για όλους και όχι μόνον για τους ισχυρούς ...Δικαιοσύνη, η οποία διασφαλιζόταν απόλυτα και μόνιμα από την επιθυμία της πλειοψηφίας. Σε αυτό το σημείο αποκαλύπτεται το μεγαλείο της ελληνικής σκέψης. Εφάρμοσαν τη απόλυτη δύναμη της πλειοψηφίας στην απόλυτη ευαισθησία των ελαχίστων. Έβαλαν την πλειοψηφία να "σπρώχνει" το δυσκίνητο και βαρύ "κάρο" της κοινωνικής δικαιοσύνης. Οι Έλληνες εντόπισαν και εκμεταλλεύτηκαν απόλυτα την απόλυτη δύναμη της πλειοψηφίας. Την έβαλαν να εκδηλώνει τη δύναμή της με τρόπο τέτοιο, που να γίνεται χρήσιμη για την κοινωνία. Η δύναμη της πλειοψηφίας θα διασφάλιζε για πάντα τη θέληση της κοινωνίας για Δικαιοσύνη.

...Δικαιοσύνη πανέμορφη, αλλά υποχρεωτικά "τυφλή" ...Δικαιοσύνη, που "άκουγε" τους πάντες, αλλά δεν ξεχώριζε κανέναν με βάση την ταυτότητά του ή τα "ενδύματά" του ...Δικαιοσύνη σκληρή, που, όταν ύψωνε το "ξίφος" της, μπορούσε να συντρίψει ακόμα και τον πιο ισχυρό άνθρωπο ...Δικαιοσύνη γενναία, που, όταν ύψωνε το ξίφος της, μπορούσε να συντρίψει και τον πιο ισχυρό λαό. Γιατί; Γιατί, όταν μια κοινωνία είναι απόλυτα δίκαιη για τα μέλη της, είναι απόλυτα δίκαιη και για τον εαυτό της. Όταν μια κοινωνία προστατεύει με γενναιότητα και το πιο αδύναμο μέλος της, ευνόητο είναι ότι προστατεύει με την ίδια γενναιότητα και τον εαυτό της απέναντι ακόμα και στον πιο ισχυρό εχθρό.

Αυτή ήταν η Δημοκρατία, που έκανε τους αρχαίους Έλληνες μοναδικούς στην ανθρώπινη ιστορία. Η Δικαιοσύνη της την έκανε πρότυπο στον ελληνικό κόσμο και η ίδια Δικαιοσύνη αμύνθηκε απέναντι στους πανίσχυρους Πέρσες. Τη δίκαιη κοινωνία, που αισθάνονταν ότι έχαναν από τον μεγάλο Μονάρχη, βγήκαν να υπερασπιστούν στον Μαραθώνα. Η αδικία, που "ερχόταν", τους τρόμαζε πιο πολύ από τον θάνατο στο πεδίο της μάχης. Αυτή η Δημοκρατία ήταν το κατόρθωμά τους ...Το πνευματικό τους κατόρθωμα, το οποίο ήταν πιο συγκλονιστικό από το στρατιωτικό τους κατόρθωμα ...Το κατόρθωμά να βάλουν τη γνώση των λίγων και των ισχυρών να "παράγει" απόψεις εμφανώς συμφέρουσες για ολόκληρο τον λαό και όχι μόνον για τους εαυτούς τους. Στην πραγματικότητα υπέταξαν τη γνώση στο κοινό συμφέρον ...Υπέταξαν την ευφυΐα του "μοναδικού" στην υπηρεσία του Δήμου και άρα των "πάντων".

Η σωστή διακυβέρνηση αυτού του Δήμου ήταν η απαραίτητη προϋπόθεση, ώστε να εξασφαλιστούν στους Αθηναίους πολίτες όλα τα παραπάνω. Για να εξασφαλιστεί η επιθυμητή διακυβέρνηση, έκαναν τη διάκριση μεταξύ των εξουσιών. Διαχώριζαν απόλυτα την έννοια του Στρατηγού —ο οποίος εξουσιάζει εξαιτίας του νόμου— από τον Βουλευτή — ο οποίος παίρνει την "ευθύνη" για τον νόμο. Διαχώριζαν απόλυτα την έννοια αυτού που εξουσιάζει ή "φτιάχνει" νόμους από αυτόν που κρίνει την παρανομία των πάντων με το "μέτρο" του νόμου. Στρατηγός, Βουλευτής και Δικαστής ήταν διαφορετικές ιδιότητες, τις οποίες έφεραν διαφορετικοί πολίτες, επιλεγμένοι με διαφορετικό τρόπο.

Τον Στρατηγό τον επέλεγαν οι πολίτες ανάμεσα στους λίγους και ικανούς, οι οποίοι έθεταν τους εαυτούς τους στη διάθεση της κοινωνίας. Τον βουλευτή τον επέλεγε η "τύχη" ανάμεσα σε όλα τα μέλη της κοινωνίας. Τον Δικαστή δεν τον επέλεγε ούτε ο λαός ούτε η "τύχη". Τον Δικαστή τον επέλεγε η λογική της Δημοκρατίας, εφόσον έβαζε σχεδόν όλους τους πολίτες μαζί να δικάζουν. Σε μια εποχή, που το σύστημα δεν είχε εξασφαλίσει μηχανισμούς εκπαίδευσης επαγγελματιών δικαστών, για να εξασφαλίσουν το κοινό περί δικαίου αίσθημα, αναγκαστικά αυτό γινόταν με τον κυριολεκτικό τρόπο ...Το κοινό εξέφραζε το "αίσθημά" του απευθείας.

Αυτό δεν πρέπει να μας φαίνεται παράξενο, γιατί, αν το σκεφτεί κάποιος, αυτό είναι κάτι, το οποίο "φτάνει" μέχρι τις ημέρες μας. Τα ανώτατα δικαστήρια, ακόμα και στις πιο σύγχρονες χώρες, είναι μικτά ορκωτά. Στα ανώτατα δικαστήρια, δηλαδή, "δικάζουν" απλοί πολίτες, γιατί πρέπει στις μεγάλες υποθέσεις να "μπαίνει" ο λαός μέσα στην αίθουσα, όπου απονέμεται η Δικαιοσύνη. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο, που το ανώτατο λαϊκό δικαστήριο της Αθήνας —η Ηλιαία— το απάρτιζαν 6000 πολίτες ...Ένα δυναμικό σχεδόν ίσον με την απαρτία της Εκκλησίας του Δήμου ...Ένα δυναμικό τόσο μεγάλο, που "αποδεικνύει" με τον πιο απόλυτο τρόπο αυτό, το οποίο είπαμε παραπάνω ...που αποδεικνύει ότι η Δικαιοσύνη ήταν το μέγα ζητούμενο της Δημοκρατίας ...και μετά όλα τα άλλα.

Οι Έλληνες ήταν αυτοί, οι οποίοι πρώτοι στον κόσμο διέκριναν τις τρεις κορυφαίες εξουσίες μέσα στη Δημοκρατία ...Την Εκτελεστική, την Νομοθετική και τη Δικαστική Εξουσία. Σε αυτό το κείμενο ταυτίζουμε την εκτελεστική εξουσία με αυτήν του Στρατηγού-Αυτοκράτορα, γιατί στο σημείο αυτό μάς ενδιαφέρει το πώς λειτουργεί η Δημοκρατία στα όριά της ...Πώς λειτουργεί αυτή, όταν η κατάσταση είναι κρίσιμη και το μάξιμουμ της εξουσίας θα πρέπει να μεταβιβαστεί σε κάποιον κυβερνήτη. Ο λαός, με την αρχή της πλειοψηφίας, επέλεγε τον Στρατηγό-Αυτοκράτορα, ο οποίος θα έπαιρνε την τύχη της Πολιτείας στα χέρια του ...Τον σημερινό δηλαδή Πρόεδρο ή Πρωθυπουργό των μοντέρνων Δημοκρατιών.

Το πιο περίεργο πράγμα στην Αθηναϊκή Δημοκρατία ήταν αυτό, το οποίο δημιούργησε όλες τις παρεξηγήσεις και στην κυριολεξία επέτρεψε στους εχθρούς τής Δημοκρατίας να της κάνουν κακό ...και αυτό είναι η Εκκλησία του Δήμου. Εξαιτίας της Εκκλησίας του Δήμου, αιώνες μετά κάποιοι "προχωρημένοι" βάρβαροι της Δύσης εξασφάλισαν το "άλλοθι" να επέμβουν στην "εφεύρεση" των Ελλήνων. Γιατί μιλάμε για "άλλοθι"; Γιατί στην πραγματικότητα ήθελαν να καταργήσουν τη Δημοκρατία με τις επεμβάσεις τους. Θεωρώντας ότι η ελληνική επινόηση έχει περιορισμένα "όρια", τα οποία φτάνουν μέχρι αυτά της πόλης-κράτους, επιχείρησαν να την "βελτιώσουν", για να την φέρουν στα επίπεδα του σύγχρονου κράτους. Αυτό είναι "άλλοθι", γιατί οι Έλληνες είχαν βρει τη λύση, η οποία προσαρμοζόταν σε όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης και δεν είχαν ανάγκη τις "βελτιώσεις" των βαρβάρων.

Η Εκκλησία του Δήμου, που όλοι γνωρίζουμε, αλλά δεν κατανοούμε την ύπαρξή της, είχε έναν πολύ συγκεκριμένο ρόλο. Έναν ρόλο, ο οποίος γίνεται κατανοητός, εάν κάποιος σκεφτεί με όρους αγοράς. Οι Έλληνες ήταν "εφευρέτες" και "κατασκευαστές" της Δημοκρατίας. Ως "εφευρέτες" ενός συστήματος, είχαν εκτός όλων των άλλων και ένα "θέμα" με το "μάρκετινγκ" της "εφεύρεσής" τους. Ήθελαν να "προωθήσουν" την "εφεύρεσή" τους και αυτό το επιτύγχαναν με τη "διαφήμισή" του. Δέχονταν επισκέψεις απ’ όλο τον κόσμο και ήθελαν να κάνουν μια ζωντανή "επίδειξη" της λειτουργίας του συστήματός τους. Γι' αυτόν τον λόγο παρουσιαζόταν ο "πλεονασμός" της ταυτόχρονης ύπαρξης της Εκκλησίας του Δήμου και της Βουλής ...Του οργάνου του συνόλου της κοινωνίας και του οργάνου εκείνου, που την αντιπροσώπευε συνολικά ...Του οργάνου εκείνου, το οποίο μπορούσε να βγάλει νόμιμα πλειοψηφία σε πραγματικά μεγέθη και του οργάνου εκείνου, το οποίο μπορούσε να βγάλει επίσης νόμιμη πλειοψηφία σε αντιπροσωπευτικά και άρα σε "εικονικά" μεγέθη.

Όμως, οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν ότι το βασικό εργαλείο της Δημοκρατίας τους ήταν η Βουλή και όχι η Εκκλησία του Δήμου ...Η Βουλή των αντιπροσώπων. Την Εκκλησία του Δήμου τη διατηρούσαν μόνον για λόγους "μάρκετινγκ" και μόνον για την Αθήνα ...Ήταν ένα "demo", για να χρησιμοποιήσουμε την αγγλική λέξη, η οποία μπορεί να περιγράψει με απόλυτη σαφήνεια την έννοια της "επίδειξης" της λειτουργίας μιας "μηχανής". Δεν τους απειλούσε η παράλληλη ύπαρξη αυτών των δύο μηχανισμών, που "παρήγαγαν" το ίδιο "έργο", γιατί μόνον στην περίπτωση της αρχαίας Αθήνας "απλή Δημοκρατία" και "άμεση Δημοκρατία" ήταν το ίδιο πράγμα. Άμεση Δημοκρατία υπήρχε στην αρχαία Αθήνα, γιατί υπήρχαν οι προϋποθέσεις. Το "όλον" της Αθήνας μπορούσε να είναι παρόν στην Εκκλησία του Δήμου και αυτό της επέτρεπε να μπορεί να λειτουργήσει παράλληλα με το "alter ego" του της Βουλής. Αυτό, όμως, μπορούσε να γίνει μόνον στην Αρχαία Αθήνα και μόνον γι' αυτήν.

Η Άμεση Δημοκρατία των Ελλήνων, δηλαδή, δεν είχε σχέση με τον σχεδιασμό του συστήματός τους, αλλά με τη φύση της Αθήνας, που ήταν πόλη-κράτος. Είχε σχέση με το γεγονός ότι σε μια πόλη-κράτος μπορούσε μια "απόφαση" να παρθεί άμεσα από την απόλυτη πλειοψηφία της κοινωνίας. Γνωρίζοντας όμως οι αρχαίοι την ιδιομορφία αυτήν, που αφορούσε αποκλειστικά την Αθήνα, εξασφάλισαν και πάλι την ουσία έναντι των εντυπώσεων. Παρ' όλο που τυπικά η Εκκλησία του Δήμου "κάλυπτε" τις ανάγκες της Δημοκρατίας, οι αρχαίοι δεν την άφηναν στην τύχη της. Τυπικά απαγορευόταν η Εκκλησία να λαμβάνει αποφάσεις, χωρίς ένα προβούλευμα. Απαγορευόταν το "demo" να λειτουργεί ακόμα και "εικονικά", χωρίς πρώτα να έχει ενεργοποιηθεί το ουσιαστικό "εργαλείο" της Δημοκρατίας, που ήταν η Βουλή.

Πρακτικά, για να καταλάβει ο αναγνώστης τι σημαίνει αυτό το οποίο λέμε, θα το κάνουμε "προβολή" στη σημερινή κατάσταση. Η Άμεση Δημοκρατία λειτουργούσε όπως θα λειτουργούσε σήμερα το σύστημα, εάν στηριζόταν σε απευθείας Δημοψηφίσματα. Όμως, τα "ερωτήματα", τα οποία θα τίθονταν, ώστε να διαλέξουν οι αρχαίοι Αθηναίοι, δεν τα άφηναν στη διάθεση του λαού και του όχλου. Δεν άφηναν την Άμεση Δημοκρατία να "απλοποιεί" τη Δημοκρατία και να την φέρνει μπροστά στον κίνδυνο της οχλοποίησης από τους δημαγωγούς. Τα "ερωτήματα" προετοιμάζονταν στη Βουλή από τους βουλευτές ...Από τους επαγγελματίες βουλευτές, εφόσον κατά τη διάρκεια της θητείας τους πληρώνονταν και εκπαιδεύονταν. Στην πραγματικότητα, δηλαδή, η Βουλή "εκμαίευε" από τον λαό τις αποφάσεις, τις οποίες έτσι κι αλλιώς θα έπαιρνε η ίδια. Με αυτόν τον τρόπο λειτουργούσε η Εκκλησία του Δήμου, χωρίς να απειλείται η ίδια η Δημοκρατία ...Λειτουργούσε το "demo" της Δημοκρατίας, χωρίς να απειλείται η ουσία της.

Για κάποιον, που έχει τις κατάλληλες γνώσεις, το σύστημα των αρχαίων Ελλήνων δεν έχασε ποτέ τη μοναδικότητά του ...Δεν έχασε ποτέ τη "φρεσκάδα" του. Ακόμα και σήμερα μπορεί εύκολα ν' αποκαλύψει την τελειότητά του. Μπορεί να εφαρμοστεί σε όλες τις κλίμακες, γιατί δεν έχει ανάγκη το "demo" της Εκκλησίας του Δήμου. Ο σχεδιασμός του αποκαλύπτει την ευφυΐα των αρχαίων Ελλήνων ...Ο σχεδιασμός εκείνος, που, ανάμεσα στα χιλιάδες συμφέροντα των χιλιάδων πολιτών με τις χιλιάδες απόψεις, κατόρθωσε και "διέκρινε" τις τρεις εξουσίες, οι οποίες θα μπορούσαν να τα διασφαλίσουν όλα, χωρίς να αδικείται κανείς.

Πώς προέκυψε η σημερινή Ψευδοδημοκρατία;

Αν η ανθρωπότητα ευγνωμονεί τους Έλληνες για τη Δημοκρατία, ποιους θα πρέπει να καταριέται για το εμετικό "κατασκεύασμα" της Democracy, που καταστρέφει τα πάντα;

...Αυτήν την ψεύτικη "δημοκρατία" εκμεταλλεύονται οι φασίστες και σ' αυτήν επιτίθενται, με στόχο να διαγράψουν από τη συνείδηση του ανθρώπου την πραγματική Δημοκρατία. Πώς όμως προέκυψε αυτή η "δημοκρατία"; Ποιοι την δημιούργησαν και ποιοι την "σέρβιραν" στους λαούς σαν πραγματική Δημοκρατία; Όλο το "βραχυκύκλωμα" της ελληνικής επινόησης, που λέγεται Δημοκρατία, έγινε από τους Βρετανούς μονάρχες. Πώς; Με τον παραδοσιακό μεσαιωνικό τρόπο. Ως δυνάμεις του Μεσαίωνα, έκαναν αυτό το οποίο γνώριζαν ...Πήραν το "κρέας" και το "βάπτισαν" "ψάρι" ...και το επέβαλαν σαν τέτοιο. Τι έκαναν; Σε μια περίοδο, όπου ο βρετανικός λαός "αφυπνιζόταν" και ζητούσε τη χειραφέτησή του, αυτοί ανέλαβαν να τον "παγιδεύσουν".

Βλέποντας "μπροστά", καταλάβαιναν ότι η σύγκρουσή τους με τον λαό τους θα ήταν αναπόφευκτη. Έβλεπαν τους ευρωπαϊκούς θρόνους να κλονίζονται από τις αμφισβητήσεις και έβλεπαν επίσης ότι δεν θα μπορούσαν επί μακρόν να επενδύουν στον έλεγχο της γνώστης. Ήταν θέμα χρόνου να μην μπορούν να σταματήσουν τον διασκορπισμό της γνώσης ...Τον διασκορπισμό της πιο επικίνδυνης γι' αυτούς γνώσης, που ήταν η ελληνική. Πριν λοιπόν έρθουν αντιμέτωποι με τη φοβερή και τρομερή ελληνική Δημοκρατία, έκαναν ένα "θαύμα". "Κατασκεύασαν" μια δική τους βαρβαρική ηλιθιότητα και την ονόμασαν "δημοκρατία". Αυτό ήταν το θαύμα" της δημιουργίας της Democracy ...Το θαύμα εκείνο, που η ανθρωπότητα "χρωστά" στη βρετανική μοναρχία.

Εμφανίστηκαν σαν "μεγαλόψυχοι" μονάρχες, που έδωσαν "δικαιώματα" στον λαό, χωρίς αυτό να συμβαίνει. Έδωσαν "δικαιώματα" στον λαό πριν καν τους τα ζητήσει ο ίδιος. Έβαλαν τους αφελείς πολίτες να παίζουν σε μια "παράσταση" δημοκρατίας, χωρίς να τους απειλούν τα δικαιώματα αυτά ...Τους έδωσαν το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι θεωρητικά. Πρακτικά τούς "δούλευαν", εφόσον τους έβαζαν να διαλέγουν ανάμεσα στα "οικόσιτά", που ταΐζανε οι ίδιοι. Αν μέχρι τότε τους συμβούλους τους τούς διόριζαν οι ίδιοι με βασιλικά διατάγματα, αυτήν την αρμοδιότητα την πέρασαν στο λαό.

...Οι πρώην "αυλικοί" θα ψηφίζονταν και άρα θα διορίζονταν από τον λαό σε θέσεις ανάλογες με αυτές τις οποίες ήδη κατείχαν. Όλους τους πρώην "αυλικούς" τούς ονόμασαν "πολιτικούς" και τους έβαλαν να τους ψηφίσει ο κόσμος, για να τους στείλει στη Βουλή. Το αποτέλεσμα ήταν να εμφανίσουν μια δήθεν Βουλή, η οποία απλά ήταν το πίσω μέρος της "αυλής" τους. Εκμεταλλεύτηκαν το πολυπρόσωπον της αρχαίας ελληνικής Βουλής και φόρτωσαν σ' αυτήν όλο το προσωπικό, το οποίο μέχρι τότε απασχολούνταν στα παλάτια τους. Μετέτρεψαν σε πολιτικούς της Δημοκρατίας όλους τους σφουγκοκολάριούς τους. Τη μισθοδοσία τους τη μετέφεραν από το βασιλικό λογιστήριο στη δήθεν Βουλή του λαού και τους εμφάνισαν σαν "υπηρέτες" του λαού, ενώ αυτοί παρέμεναν δικοί τους υπηρέτες.

Έχοντας γνώση της κατάστασης, φρόντισαν εξ’ αρχής και για την ασφάλεια των δουλικών τους. Αυτό ήταν ένα πρόβλημα, το οποίο έπρεπε να επιλύσουν, εφόσον, απαλλάσσοντάς τους από τη βασιλική "προστασία", θα έπρεπε να τους "φορτώσουν" με προνόμια και ασυλίες, προκειμένου να μην κινδυνεύουν από τον λαό, τον οποίο πρόδιδαν καθημερινά. Μετά από όλα αυτά τούς άφησαν να παριστάνουν τους δημοκράτες ...Τους δημοκράτες, που, για ν' αναλάβουν τα καθήκοντά τους, θα πρέπει ακόμα και σήμερα να πάνε να προσκυνήσουν τον "Άνακτα". Με αυτόν τον τρόπο "καπέλωσαν" τη Βουλή και "βραχυκύκλωσαν" προκαταβολικά κάθε έννοια Δημοκρατίας. Όταν ελέγχεις το κύριο όργανο της Βουλής, το οποίο υποτίθεται δίνει νόημα στο "κράτος" του Δήμου, ευνόητο είναι ότι το "κράτος" περιέρχεται ολόκληρο στην εξουσία σου.

Αυτό ήταν εύκολο να το πετύχουν, εφόσον δεν τους έλεγχε κανένας για τις επιλογές τους. Ποιος θα τους έλεγχε; Η αγράμματη βρετανική "πλέμπα"; Δεν σεβάστηκαν την πιο βασική αρχή της λειτουργίας της Δημοκρατίας και το αποτέλεσμα ήταν να την "καπελώσουν". Δεν σεβάστηκαν τον τρόπο στελέχωσης της Βουλής, που διασφάλιζε την "παρουσία" του λαού στην εξουσία. Αλλοίωσαν τις ιδιότητες των πρωταγωνιστών της Δημοκρατίας και το αποτέλεσμα ήταν τραγικό. Παραβίασαν τη βασικότερη αρχή, που εξασφάλιζε την ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος ...Την αρχή εκείνη, η οποία απαγόρευε στον πολιτικό να είναι βουλευτής.

Σε αυτό το σημείο βρίσκεται η διαφορά μεταξύ της ελληνικής Δημοκρατίας και της βρετανικής Democracy ...Η διαφορά, η οποία μετατρέπει τη Δημοκρατία σε ένα "θέατρο σκιών" ...Η διαφορά, η οποία στερεί από την κοινωνία τη Δικαιοσύνη και την παραδίδει "λάφυρο" στους τύραννους. Στην πραγματική Δημοκρατία των αρχαίων Ελλήνων οι πολιτικοί διαγωνίζονταν μεταξύ τους για τη θέση του Στρατηγού, ενώ οι βουλευτές ήταν το χρήσιμο "έρμα" της Δημοκρατίας. Προέκυπταν από κλήρωση ανάμεσα στο σύνολο των πολιτών. Οι πολιτικοί ήταν "εκλεκτοί" άνθρωποι, ενώ οι βουλευτές ήταν "κοινοί" άνθρωποι. Αυτό δεν συμβαίνει στη Democracy και από αυτήν τη διαφορά ξεκινάνε τα προβλήματα ...Όπως δεν υπάρχει "ολίγον έγκυος" έτσι δεν υπάρχει "ολίγον Δημοκρατία".

Με την "αφελή" αυτή σύγχυση μεταξύ των κυρίαρχων ιδιοτήτων της Δημοκρατίας κατόρθωσαν οι Βρετανοί και την "καπέλωσαν" πριν αυτή στραφεί εναντίον τους. Δημιούργησαν επαγγελματίες πολιτικούς, τους οποίους τους έβαλαν να παριστάνουν τους βουλευτές-αντιπροσώπους του λαού, ενώ αυτό από τη φύση του δεν μπορεί να ισχύει ...Ο πολιτικός δεν μπορεί να αντιπροσωπεύει τον λαό ...Από τη φύση του. Ο πολιτικός αντιπροσωπεύει τον βασιλιά του, τον Θεό του, την ταξική του συνείδηση ή απλά τον εαυτό του και τους έχοντες κοινές απόψεις με αυτόν και άρα το κόμμα του. Άρα; Άρα, εκ των δεδομένων δεν μπορεί να είναι βουλευτής.

Ο Βουλευτής είναι "Ένα" με τον λαό και αυτό σημαίνει ότι πρέπει μόνιμα να αποτελεί αντιπροσωπευτικό "δείγμα" του λαού. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να είναι τυχαίος. Πρέπει να λαμβάνει αυτό το αξίωμα με κλήρωση. Οι Βρετανοί μονάρχες, γνωρίζοντας τι ακριβώς απειλεί τις εξουσίες τους, σχεδίασαν ένα "δημοκρατικό" σύστημα με βάση τις δικές τους ανάγκες. Το βάπτισαν "δημοκρατικό" και το "βραχυκύκλωσαν". Έχοντας απέναντί τους έναν λαό απροετοίμαστο και αστοιχείωτο, τον "παγίδεψαν" εύκολα. Δημιούργησαν μόνοι τους τα κόμματα και τους κομματάρχες και τους παρέδωσαν τη Βουλή. Αυτοί είχαν το "μαχαίρι" και αυτοί είχαν και το "καρπούζι" ...και έτσι καπέλωσαν τα πάντα. Έστειλαν τον λαό στις κάλπες να ψηφίζει ανάμεσα στα δουλικά τους. Η βρετανικής εμπνεύσεως "δημοκρατία" έγινε μια θλιβερή "αναπαράσταση" ενός αρχαίου "δρώμενου", του οποίου κανένας δεν αντιλαμβανόταν τη σημασία.

Αυτό ακριβώς ήταν το μυστικό της Democracy, η οποία ουδεμία σχέση είχε με τη Δημοκρατία των Ελλήνων. Οι Βρετανοί μονάρχες δημιούργησαν τα κομματικά δίπολα των επαγγελματιών πολιτικών, που σήμερα όλοι μας αντιλαμβανόμαστε ότι κατέστρεψαν τους λαούς. Αυτοί δημιούργησαν ένα κόμμα, το οποίο επισήμως τούς εξέφραζε και οι ίδιοι επίσης δημιούργησαν και το "αντίπαλο" κόμμα, το οποίο επίσης επισήμως τους "απειλούσε". Κάθε φορά, δηλαδή, που βλέπουμε έναν Θαπατέρο "απέναντι" σε έναν Ραχόι, έναν Σαρκοζί "απέναντι" σε έναν Ολάντ ή έναν Παπανδρέου "απέναντι" σε έναν Καραμανλή, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι βλέπουμε μια "παράσταση" αθλιότητας, την οποία δημιούργησαν οι Βρετανοί μονάρχες.

Με αυτόν τον τρόπο έλεγξαν τα πάντα. Με τις ψευδοσυγκρούσεις των "αχυράνθρωπων" τους, οι οποίοι παρίσταναν τους κομματάρχες, έλεγχαν τα πάντα. Οι πάντες "συνθλίβονταν" ανάμεσα στους γίγαντες του δικομματισμού, οι οποίοι σε μια "στημένη" αντιπαλότητα υπηρετούσαν το ίδιο αφεντικό. Τόσο το κόμμα των Torry όσο και αυτό των Labour ήταν το ίδιο υποταγμένα στους μονάρχες και εξίσου χρηματοδοτούμενα από αυτούς. Ως εκ τούτου ήταν εξίσου εχθρικά απέναντι σε όσους πολεμούσαν πραγματικά τη Μοναρχία και άρα υπηρετούσαν τη Δημοκρατία. Όλα τα κόμματα στις σύγχρονες δημοκρατίες είναι κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν των δύο μεγάλων βρετανικών κομμάτων.

Έχοντας οι μονάρχες υπό τον απόλυτο δικό τους έλεγχο τα "κατοικίδια", που ασκούσαν την εκτελεστική εξουσία και τον κοινοβουλευτικό "έλεγχο", δέχθηκαν και τα "δωράκια" τους. Απαίτησαν και κατάφεραν να κρατήσουν υπό τον απόλυτο έλεγχό τους το επίσης απόλυτο "όργανο" της Δημοκρατίας ...Τη Δικαιοσύνη. Τη Δικαιοσύνη τη θεωρούσαν "ιερή" ...Τόσο "ιερή", που θα ήταν ιεροσυλία να την παραδώσουν στον έλεγχο της αγράμματης "πλέμπας" ...Τόσο "ιερή", που μόνον ένας "φιλεύσπλαχνος" και "εμπνευσμένος" από το Άγιο Πνεύμα Βασιλιάς μπορούσε να επιλέγει την ηγεσία της ..."Δικαιοσύνη" κατ’ ευφημισμόν, εφόσον —ειδικά για τη Βρετανία— επρόκειτο περί θεσμοθετημένης Αδικίας. Οι εκλεκτοί και γαλαζοαίματοι όχι απλά κρίνονταν από ειδικούς δικαστές, αλλά κρίνονταν και με ειδικούς νόμους ...Σε παράλληλο "σύμπαν" ζούσαν σε σχέση με την υπόλοιπη κοινωνία.

Μονάρχες και γαλαζοαίματοι απολάμβαναν ειδικές συνθήκες απόλυτα παράλογες για την ελληνική λογική. Αυτό ποτέ και καθόλου δεν απασχόλησε τους Βρετανούς μονάρχες. Ούτε καν σήμερα τους απασχολεί, εφόσον ακόμα και σήμερα οι "γαλαζοαίματοι" της Βρετανίας κρίνονται με βάση διαφορετικούς νόμους σε ειδικά δικαστήρια, τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που δικάζουν την "πλέμπα". Αντιλαμβανόμαστε πως, για να είναι ανεκτή αυτή η αθλιότητα σήμερα, πόσο εύκολο ήταν γι' αυτούς να την επιβάλουν τότε, όταν το επιχείρησαν.

Εδώ ο αναγνώστης θα αναρωτηθεί για το πώς είναι δυνατόν να επιβιώσει μέσα στον χρόνο μια τόσο άδικη κοινωνία. Πώς δεν έφτασε στο όριο της "έκρηξης", όταν, ακόμα και ως "απομίμηση" της Δημοκρατίας, έδινε το δικαίωμα στους πολίτες της να ψηφίζουν. Αυτό, το οποίο συνέβη με τη Βρετανία, ήταν το γεγονός ότι μπορούσε και "εξήγαγε" την αδικία της ...Είχε "βαλβίδα" διαφυγής. Το σύστημα, το οποίο αντιμετώπιζε τους πολίτες του ως κατοικίδια των μοναρχών του, δεν κινδύνευε από αυτούς, γιατί τους σκορπούσε στις αποικίες του. Οι δυστυχείς Βρετανοί γίνονταν δυστυχείς λοχίες της αυτοκρατορίας. Όπως τους φέρονταν άδικα και απάνθρωπα στη Βρετανία, φέρονταν και οι ίδιοι στους λαούς των αποικιών τους. "Αντιπαροχή μεγαλείου" ήταν για όλους αυτούς η αδικία, που είχαν υποστεί στη Βρετανία.

Αυτό, το οποίο έχει σημασία, είναι ότι οι Βρετανοί μονάρχες με τον έλεγχο της Δικαιοσύνης έλεγχαν τα πάντα ...Απολύτως τα πάντα, εφόσον μέσω της Δικαιοσύνης ελέγχεις ακόμα και την οικονομία, ενώ το δεύτερο δεν συμβαίνει. Η γνώση τους αυτή είναι αναμφισβήτητη και έχει αποδειχθεί σε μύριες άλλες υποθέσεις μέσα στον χρόνο. Οι αποικιοκράτες Βρετανοί, προκειμένου να μην "εγκαταλείψουν" ποτέ την Κύπρο, θέλησαν να επιβάλουν στους Κυπρίους το Σχέδιο-Ανάν. Το Σχέδιο εκείνο, το οποίο θα τους έκανε μόνιμα "κύριους" της Κύπρου, απλά και μόνον επειδή θα τους παραχωρούσε τον απόλυτο έλεγχο της Κυπριακής Δικαιοσύνης. Η Γερμανία εξακολουθεί να είναι κατακτημένη από τους Αμερικανούς χώρα, μόνο και μόνο γιατί ξένοι ελέγχουν το σύστημα δικαιοσύνης της. Γιατί οι "νικημένοι" Ναζί δεν τιμωρήθηκαν ποτέ και έχουν τοποθετηθεί από τους κατακτητές να ελέγχουν το σύστημα δικαιοσύνης της. Οι ατιμώρητοι εγκληματίες έχουν "παραδοθεί" στους εκβιαστές τους και η "αντιπαροχή" τους είναι η κατοχή της Γερμανίας.

Κατάλαβε ο αναγνώστης πόσο "διαβασμένοι" ήταν οι Βρετανοί πάνω στα θέματα που αφορούσαν τη λειτουργία της Δημοκρατίας; Γνώριζαν τι επεδίωκαν οι αρχαίοι Έλληνες από τη λειτουργία της και την "ακύρωναν" με επεμβάσεις τόσο "χειρουργικές", που ήταν σχεδόν "ανεπαίσθητες". Αυτό δεν είναι μυστήριο. Με ένα μικρό λεπίδι κόβεις την αορτή ενός ανθρώπου και τον σκοτώνεις, χωρίς να προκαλέσεις κανέναν. Γιατί να πάρεις ένα "τσεκούρι" ή έναν "μπαλτά", για να κάνεις το ίδιο, προκαλώντας τους πάντες; Αυτό ακριβώς έκαναν οι "μελετημένοι" Βρετανοί ...Με το "βαμβάκι" την "έσφαξαν" τη Δημοκρατία ...Ούτε που κατάλαβαν οι λαοί τι έγινε.

Από εκεί και πέρα —ακόμα και στο τυπικό επίπεδο— έκαναν συστηματικά και μεθοδευμένα ό,τι απαγορευόταν στη Δημοκρατία των Ελλήνων ...Ό,τι απέφευγαν για λόγους ασφαλείας να κάνουν οι αρχαίοι Έλληνες. Με αυτόν τον τρόπο αν μη τι άλλο αποδείκνυαν ότι είχαν μελετήσει καλά το "εφεύρημα" των Ελλήνων. Γνώριζαν πώς το προστάτευαν οι Έλληνες και άρα γνώριζαν τι ισχυροποιούσε τη Δημοκρατία και άρα και τον λαό. Γνώριζαν, δηλαδή, τι έπρεπε να αποφύγουν, εφόσον είχαν συγκρουόμενα συμφέροντα με αυτά του λαού.

Για παράδειγμα, στη Δημοκρατία των Ελλήνων η διαφθορά των δημοσίων λειτουργών και των αξιωματούχων της Δημοκρατίας τιμωρούνταν με θάνατο. Οι Έλληνες τιμωρούσαν τους διεφθαρμένους αξιωματούχους χωρίς δεύτερη σκέψη προς γνώση και συμμόρφωση των υπολοίπων. Στη Βρετανία η Διαφθορά ήταν σχεδόν "νόμιμη" χορηγία των πολιτών απέναντι στους εξουσιαστές τους. Την ίδια "κόντρα"-πολιτική ακολουθούσαν οι Βρετανοί σε όλες τις "δικλείδες" ασφαλείας, που επινόησαν οι Έλληνες, προκειμένου να προστατεύσουν τη Δημοκρατία. Οι Έλληνες, για παράδειγμα, τιμωρούσαν με θάνατο τους ομοφυλόφιλους, οι οποίοι θα απέκρυπταν την ιδιαιτερότητά τους και θα καταλάμβαναν δημόσιο αξίωμα και κατ’ επέκταση τη διαχείριση δημοσίων πόρων. Αυτό το έκαναν για λόγους, τους οποίους έχουμε εξηγήσει σε άλλο κείμενο.

Οι Βρετανοί μονάρχες και σε αυτήν την περίπτωση έκαναν ακριβώς το αντίθετο. Γιατί; Γιατί επεδίωκαν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Αν οι Έλληνες απαγόρευαν στους ομοφυλόφιλους τη συμμετοχή στα αξιώματα για λόγους προστασίας της Δημοκρατίας, οι Βρετανοί όχι μόνον το επέτρεπαν, αλλά το επεδίωκαν. Στην κυριολεξία "έσπρωχναν" τους ομοφυλόφιλους στα δημόσια αξιώματα. Γιατί; Γιατί ήταν σίγουροι ότι ο πουριτανισμός της βρετανικής κοινωνίας θα τους έθετε υπό την ομηρία τους και βεβαίως ότι η διαφθορά θα ήταν ένα δελεαστικό "κίνητρο" γι' αυτούς, προκειμένου ν' ασχοληθούν με τα "κοινά".

Έχοντας οι ίδιοι οι μονάρχες τη δυνατότητα να τιμωρούν και να αποκρύπτουν διεφθαρμένους και "αδερφές", μπορούσαν με αυτόν τον τρόπο να τους εκβιάζουν. Ο εκβιασμός των αξιωματούχων της Δημοκρατίας έθετε την ίδια τη Δημοκρατία υπό την ομηρία των μοναρχών. Η ειρωνεία είναι ότι την ομοφυλοφιλία αυτήν την απέδιδαν στην "προσέγγιση" με την ελληνική "κοσμοθεωρία" ...Οι "αδερφές" του Βρετανικού Κοινοβουλίου "αποδείκνυαν" την ελληνικότητα της καταγωγής της Democracy ...Τους φανατικούς Φιλέλληνες παρίσταναν οι πουλημένες "αδερφές" της μοναρχικής Βρετανίας.

Αυτήν την "επιτυχία" των Βρετανών μοναρχών τη "ζήλεψαν" και όλα τα φασιστόμουτρα του Πλανήτη, είτε επρόκειτο για βασιλείς είτε για απλούς ιδιώτες, οι οποίοι φιλοδοξούσαν να "βασιλεύσουν" άτυπα, έστω και ως κομματάρχες. Οι ίδιοι οι Βρετανοί, παρ' όλη τη βασιλική παράδοση και λατρεία που τους διέκρινε, την εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο. Βασιλείς "παραγωγοί" και "διαφημιστές" της "δημοκρατίας" μόνον ο Βρετανοί ήταν. Αυτήν "εξήγαγαν" στα προτεκτοράτα τους και τις αποικίες τους, όταν έβλεπαν ότι δεν έφτανε μέχρι εκεί το "σκήπτρο" τους ...Τόσο πολύ εμπιστεύονταν την "πατέντα" τους. Παντού τα ίδια έγιναν. Τα ίδια "λάθος" κατά της Δημοκρατίας και τα ίδια "σωστά" υπέρ της Democracy ...Η "πατέντα" της χιλιετίας. Όλα τα Κοινοβούλια του Δυτικού Κόσμου και όλα τα κομματικά δίπολα, που ταλαιπωρούν τους λαούς, είναι κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν της βρετανικής "πατέντας".

Το απόλυτο τεστ αυτής της "πατέντας" ήταν η Γαλλική Επανάσταση ...Η "στημένη" Γαλλική Επανάσταση ...Η πρόβα-τζενεράλε των βασιλέων για την επόμενη "ημέρα", αν χρειαστεί ...Το απόλυτο "καπέλωμα" με τον χρηματοδοτούμενο από τους Βρετανούς νάνο. Ο Ναπολέων ήταν αυτός, ο οποίος "πρόδωσε" την επανάσταση του λαού, μετατρέποντάς την σε "μετάλλαξη" των συμφερόντων. Αυτή η "επανάσταση" ήταν το απόλυτο τεστ, καθώς οι ολιγάρχες αυτού του κόσμου βεβαιώθηκαν με τον πειραματικό —και άρα τον απόλυτο— τρόπο πως, ακόμα και στην έσχατη περίπτωση, στην οποία θα χάνονταν τα "στέμματα" και οι "θρόνοι" τους, θα μπορούσαν να επιβιώσουν οι ίδιοι και τα συμφέροντά τους. Γνώριζαν ότι, ακόμα κι αν "έπεφταν" από τους θρόνους τους, θα στέκονταν "όρθιοι", εφόσον θα επιβίωναν τα συμφέροντά τους.

Γι' αυτόν τον λόγο "λατρεύτηκε" από τους πάντες η Γαλλική Επανάσταση. Ακόμα και σε χώρες, όπου —ακόμα και σήμερα— υπάρχει βασιλική εξουσία, η υποτιθέμενη αντιμοναρχική Γαλλική Επανάσταση διαφημίζεται και διδάσκεται υποχρεωτικά στα σχολεία. Γιατί; Γιατί, μέσω αυτής της εκπαίδευσης, επιβάλουν στα παιδιά των λαών μια άποψη, η οποία ευνοεί τους ισχυρούς ...Γιατί αυτή η άποψη είναι η "έξοδος κινδύνου" όλων των μοναρχών. Από εκεί και πέρα, όπου δεν υπήρχαν "Θρόνοι" ή έπεσαν "Θρόνοι" εξαιτίας πραξικοπημάτων, εφαρμόστηκαν οι ίδιες τακτικές ...Τακτικές, οι οποίες δημιουργούσαν ολιγαρχίες της Democracy. Ό,τι δηλαδή έγινε και στην Ελλάδα, όπου μετά την πτώση του Θρόνου των βρετανόδουλων "Κοκών" παρέδωσαν το κράτος σε απλούς ιδιώτες σφετεριστές τύπου Καραμανλήδων και Παπανδρέου ...Μιλάμε για την ΠΑΤΕΝΤΑ της χιλιετίας.

...Ακόμα και οι θεοκρατικές Τζαμαχιρίες διεκδικούν τη "δημοκρατία" για τους πολίτες τους. Όταν βλέπεις τη Μουσουλμανική Αδελφότητα στη σημερινή Αίγυπτο να "αγωνίζεται" για τη "δημοκρατία", καταλαβαίνεις πόσο "καλή" δουλειά έχουν κάνει οι Βρετανοί στον κόσμο. Όταν ένα φασιστόμουτρο, όπως η Κλίντον, "υπόσχεται" σε όλους ανεξαιρέτως τους δικτάτορες-υποτελείς των ΗΠΑ Democracy, ευνόητα είναι μερικά πράγματα. Όλα ήταν εύκολα να συμβούν, όταν υπάρχει γνώση από τα "αφεντικά" και διάθεση συνεργασίας από τους "υπαλλήλους" τους. Εύκολα ήταν όλα εάν συνεργάζονταν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, που είναι οι τοπικοί προδότες ηγέτες.

Πώς γινόταν αυτό; Όπως γίνεται τώρα στη Συρία, προηγουμένως στη Λιβύη και πριν μερικές δεκαετίες στην εμφυλιοπολεμική Ελλάδα. Με τα χρήματά τους και τους πράκτορές τους οι ξένοι ιμπεριαλιστές δημιουργούν συνθήκες εσωτερικής κοινωνικής σύγκρουσης και από αυτήν την σύγκρουση προκύπτουν τα διχαστικά δίπολα. Δίπολα, τα οποία, αν συνδυαζόταν με αιματοχυσία, γίνονταν μόνιμα. Αυτά τα διχαστικά δίπολα στη συνέχεια "εξωραΐζονταν" democratically και οδηγούσαν στον δικομματισμό της Democracy. Οι προηγούμενοι φονιάδες και χαφιέδες των ιμπεριαλιστών γίνονταν "πολιτισμένοι" δημοκράτες και πατριώτες και έχτιζαν τις δυναστείες τους.

Αυτό ήταν το κόλπο. Από αυτό το κόλπο "γεννήθηκαν" οι Παπανδρέου στην Ελλάδα, οι Μπούτο στο Πακιστάν, οι Μουμπάρακ στην Αίγυπτο, οι Γκάντι στην Ινδία και ποιος ξέρει ποιοι θα "γεννηθούν" στη μελλοντική Συρία ή την Τυνησία. Δίχαζαν τους λαούς με ιδεολογικά, πολιτισμικά ή θρησκευτικά κριτήρια και μετά τους παρέδιδαν "λάφυρα" στους ηγέτες τους ...Στους ηγέτες, τους οποίους οι ίδιοι είχαν επιλέξει ως "οικόσιτα" στις μυστικές τους Λέσχες. Με αυτούς τους ηγέτες, τους οποίους δημιουργούσαν και επέβαλαν οι ίδιοι στους λαούς, στη συνέχεια "συνεργάζονταν" ...Με τους ηγέτες τους οποίους οι ίδιοι είχαν μετατρέψει σε μεγιστάνες κομματάρχες και ως εκ τούτου εκβίαζαν ανά πάσα στιγμή.

Με αυτόν τον τρόπο η Democracy δεν έχει πρόβλημα να πάει ακόμα και σε χώρους, όπου δεν έχει την παραμικρή "συμβατότητα" ...Ακόμα και σε χώρες όπου βασιλεύει η Σαρία. Από τη στιγμή που οι υποστηρικτές και οι αντίπαλοι τής οποιασδήποτε Σαρία μπορούν να γίνουν κομματάρχες, το κόλπο "δουλεύει". Όλοι "δημοκράτες", έστω κι αν δεν γνωρίζουν καν τι σημαίνει Δημοκρατία. Σε ολόκληρο τον κόσμο το ίδιο έγινε. Όποιος ήταν κομματάρχης, είτε ελέω ξένης πρεσβείας είτε ελέω λαϊκισμού είτε ελέω φονταμενταλισμού, μπορούσε να βρει πολιτικούς "συνεταίρους" από "απέναντι" και καλύπτοντας το σύνολο του πολιτικού φάσματος, να δημιουργεί συνθήκες "κληρονομικής" μοναρχίας, παριστάνοντας όλοι μαζί τους δημοκράτες κομματάρχες.

Έτσι μας προέκυψαν τα γνωστά κουτορνίθια ...Οι Καραμανλήδες και οι Παπανδρέου junior. Οι γονείς τους και οι θείοι τους ήταν "εκλεκτοί" Λεσχών. Από εκεί ξεκίνησαν και, ως ιδιοκτήτες των μεγάλων κομμάτων, έγιναν ιδιοκτήτες του κράτους και μας "φόρτωσαν" και τους απογόνους τους. Αυτή η Democracy "ταΐζει" τώρα τον Καραμανλή junior και του επιτρέπει να μας "δουλεύει" κατάμουτρα. Η ίδια είναι αυτή, που θα εξασφαλίσει ισόβιες διακοπές στον επίσης junior Παπανδρέου ...Αυτοί είναι οι Έλληνες "δημοκράτες", που θαυμάζουν την Made in England απομίμηση της Δημοκρατίας ...Όλοι τους οπαδοί της Democracy ...Μιλάμε για "πατέντα" ανίκητη. Αν οι αρχαίοι Έλληνες "ξεδίψασαν" τους λαούς με τη γνώση της Δημοκρατίας, οι Αγγλοσάξονες στην κυριολεξία "δηλητηρίασαν" ολόκληρο τον Πλανήτη με την εμετική Democracy.

Για λόγους "δικαιοσύνης" δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι οι "ανώτεροι" αυτού του Πλανήτη, που είναι οι δαρβινιστές προτεστάντες, έχουν "προσφέρει" στην ανθρωπότητα αυτήν την Democracy και βέβαια τη ναζιστική κοσμοθεωρία. Αυτοί, οι οποίοι σήμερα "δείχνουν" τους Έλληνες με το "δάχτυλο", είναι αυτοί, οι οποίοι έχουν κάνει όλες τις τελευταίες μεγάλες —και "περιφραγμένες" με ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα— "δωρεές" στον κόσμο. Αυτοί, οι οποίοι σήμερα κατηγορούν τους Έλληνες για τεμπελιά και αχρηστίλα, είναι οι "εργατικοί" και "χρήσιμοι" αυτού του κόσμου ...Αυτοί, που τους τελευταίους αιώνες λεηλατούν τον Πλανήτη και ως δια μαγείας ο Πλανήτης ακόμα τους "χρωστάει" ...Οι μεγαλύτεροι βιαστές αλλά και τυμβωρύχοι του ελληνικού πολιτισμού ...Οι "εξελιγμένοι" οπαδοί του Δαρβίνου, που μονίμως αντιγράφουν τους αρχαίους, αλλά αυτοπιστώνονται "εξέλιξη".

Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα δει κάποιος τον Σόιμπλε, τη Μέρκελ ή τον Κάμερον να κατηγορούν τους Έλληνες, καλό είναι να γνωρίζει τι βλέπει ...Να γνωρίζει ότι αυτοί, οι οποίοι μιλάνε, δεν είναι ούτε δημοκράτες ούτε ηγέτες λαών ...Είναι απλά οικόσιτα "σκυλιά" των "αφεντικών" αυτού του κόσμου ...Υποταγμένα "σκουπίδια" των βασιλέων παλαιότερα και των Λεσχών των τραπεζιτών αργότερα, που ταλαιπωρούν τον κόσμο ...για λίγο ακόμα. Ασχολούνται με την Ελλάδα καθημερινά, γιατί απλούστατα από την Ελλάδα βλέπουν τα αφεντικά τους να έρχεται η απειλή. Η Ελλάδα "εφεύρε" τη Δημοκρατία και η Ελλάδα είναι η μόνη που μπορεί να την αποκαταστήσει. Η Ελλάδα είναι η μόνη απειλή για τους ιδιοκτήτες της "μαϊμού" Δημοκρατίας.

...Απλά πράγματα ...Δεν υπάρχουν μόνον SFICO, που παριστάνουν τα SEIKO ...Υπάρχουν και οι Democracy, που παριστάνουν τις Δημοκρατίες. Σε μια εποχή, όπου βασιλεύουν τα Πνευματικά Δικαιώματα και αναζητούνται τα "μαϊμού"-προϊόντα, για να προστατευτούν τα αυθεντικά, είναι θέμα χρόνου να "μαζέψουν" τη βρετανική "μαϊμού" της Δημοκρατίας. 

Οι προτάσεις μας για την αλλαγή του Συντάγματος.

Άποψή μας είναι ότι η σύγχρονη ελληνική Δημοκρατία, ως μια μορφή της αποτυχημένης Democracy, θα πρέπει να αναμορφωθεί εκ βάθρων σ' ό,τι αφορά τη λειτουργία της, προκειμένου να υπηρετήσει τα συμφέροντα του λαού και άρα των Ελλήνων. Η Democracy των σημερινών αδηφάγων και των κοιλιόδουλων, που παριστάνουν τους συνταγματολόγους, πρέπει να τελειώσει. Η Democracy, η οποία είναι σχεδιασμένη για να εξυπηρετεί ιδιωτικά συμφέροντα εις βάρος των συμφερόντων του λαού, πρέπει να τελειώσει. Η πλαδαρή, χυδαία, σπάταλη και διεφθαρμένη Democracy πρέπει να τελειώσει. Αποτελεί ντροπή —αν όχι ύβρη— και μόνον που υφίσταται πάνω στη ιερή γη των Ελλήνων.

Η σημερινή απόλυτη "παραλυσία" —και όχι απλά δυσλειτουργία— της Δημοκρατίας οφείλεται στη "διαπλοκή" μεταξύ των εξουσιών ...Οφείλεται στο γεγονός ότι άθλιοι και πονηροί φασίστες επενέβησαν στον σχεδιασμό της και τον "βραχυκύκλωσαν". Εξουδετέρωσαν τη Δικαιοσύνη και δημιούργησαν ένα ανάλγητο και αναίσθητο σύστημα, το οποίο δεν σέβεται τον άνθρωπο ...Ένα σύστημα κληρονομικής τυραννίας, που καταστρέφει τα πάντα μέσα στην πατρίδα μας. Η μόνη αλλαγή, που πραγματικά παρατηρούμε σήμερα, είναι η αλλαγή στα πρόσωπα των ιδιοκτητών της Δημοκρατίας μας και βέβαια του ελληνικού κράτους. Από τα παιδιά και τα ανίψια των "εθναρχών" κομματαρχών άρχισε να παραδίδεται το κράτος στους διεθνείς τοκογλύφους και ιμπεριαλιστές.

Οι παλιοί κληρονόμοι, δηλαδή, μεταβίβασαν την κυριότητά τους στους "δανειστές" μας. Με την πτώση της κυβέρνησης Παπανδρέου είχαμε στην πραγματικότητα τέλος εποχής για τον νεποτισμό της Μεταπολίτευσης. Αν μέχρι τώρα τα κόμματα —και άρα και το κράτος— το κληρονομούσαν τα παιδιά και τα ανίψια των "εθναρχών", από την πτώση της κυβέρνησης Παπανδρέου αυτό άλλαξε. Το κράτος περνά στην ιδιοκτησία των διεθνών τοκογλύφων και θα το κυβερνάνε οι υπάλληλοί τους ...είτε πραγματικοί υπάλληλοί τους, όπως ο Παπαδήμος, είτε επιλογές τους με ειδικά κριτήρια ...Επιλογές "φυτευτές", όπως ο γερμανοτραφής γόνος δωσίλογων ο Πικραμένος ή επιλογές "εκλεγμένες", όπως ο Σαμαράς.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις εντολές των δανειστών και των διαφόρων Σόιμπλε στον ελληνικό λαό για το τι πρέπει αυτός να ψηφίσει; Σαμαρά ήθελαν οι ιδιοκτήτες, Σαμαρά "έβγαλαν" οι εκλογές ...Σαμαρά θα "έβγαζαν" ακόμα κι αν έπαιρνε το 10%. Αυτή η αλλαγή είναι που σηματοδοτεί την πτώση της Mεταπολίτευσης. Οι μελλοντικοί Πρωθυπουργοί θα είναι "εκλεκτοί" των ξένων αφεντικών και όχι απαραίτητα γόνοι. Οι σημερινοί γόνοι, που μας πρόδωσαν, απλά θα αποκατασταθούν αιωνίως. Θεωρούμε δεδομένο ότι ο νόμος, ο οποίος προσφέρει σε όλους τους πρώην Πρωθυπουργούς δια βίου βουλευτικό μισθό και ασυλία, ήταν μέρος της "αντιπαροχής" για την προδοσία τους ...Έμπνευση των ξένων αφεντικών ήταν, για να καθησυχάσουν τους ντόπιους προδότες, που μας κυβέρνησαν.

Όλα αυτά συμβαίνουν, γιατί απλούστατα η Δημοκρατία μας έχει εκφυλιστεί. Δεν λειτουργεί και ως εκ τούτου έχει "ξεχάσει" τον ρόλο της. Έχει φύγει από τον έλεγχο του κυρίαρχου λαού και έχει παραδοθεί στα ιδιωτικά συμφέροντα των "ιδιοκτητών" της. Το κύριο πρόβλημα της δυσλειτουργίας της ξεκινάει από το γεγονός ότι δεν υπάρχει σεβασμός στην ανεξαρτησία των Κυρίαρχων Εξουσιών του Συντάγματος. Ενώ οι Εξουσίες —έστω και θεωρητικά— είναι "διακριτές" από το Σύνταγμα, δεν είναι "διακριτές" στη λειτουργία τους. Η "μαϊμού"-Δημοκρατία μας έχει όλα τα χαρακτηριστικά, που της έδωσαν οι εκμεταλλευτές της ...Οι πονηροί κομματάρχες της Μεταπολίτευσης, που με τη βοήθεια των ξένων ιμπεριαλιστών και "εμπόρων" της Democracy, τη "βραχυκύκλωσαν" και τελικά την κατέστρεψαν.

Άρα, αυτά, τα οποία εμείς θα προτείνουμε, είναι αυτά, τα οποία θα έχουν ως στόχο την επανόρθωση των "βλαβών", που της έχουν προκαλέσει. Θα προτείνουμε ριζικές αλλαγές, οι οποίες θα την κάνουν όμοια με την αυθεντική Δημοκρατία των αρχαίων Ελλήνων ...Τη έξυπνη και "θωρακισμένη" Δημοκρατία, την οποία δεν θα μπορούσαν να την "ξεγελάσουν" ανθρωπάκια σαν τους Καραμανλήδες και Παπανδρέου Junior, που σήμερα γελάνε εις βάρος μας ...Τα άχρηστα ανθρωπάκια, που έφαγαν και ήπιαν εις βάρος της κοινωνίας και στο τέλος μας πρόδωσαν, παραδίδοντάς μας στους ξένους δανειστές ...Οι άχρηστοι κηφήνες, που πήραν ως αντιπαροχή για την προδοσία τους τούς μισθούς, την ασυλία και την υπόσχεση να βολευτούν στο μέλλον και τα παιδιά τους.

Όλα αυτά, για να μην γίνουν το αίτιο της καταστροφής του λαού μας, θα πρέπει να τα σταματήσουμε. Θα πρέπει να αναμορφώσουμε την ίδια την Δημοκρατία μας και αυτό γίνεται με ριζικές αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας της. Οι αλλαγές αυτές θα πρέπει να έχουν ως στόχο να διασφαλίσουν την ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ των Κυρίαρχων Εξουσιών και να εξασφαλίσουν τη στελέχωσή τους με τον τρόπο που είχαν επιλέξει οι αρχαίοι πρόγονοί μας ...Οι εφευρέτες της Δημοκρατίας. Στη στελέχωση των Εξουσιών βρίσκεται το μυστικό της ορθής λειτουργίας τους ...Στην σωστή επιλογή των κοινωνικών "δεξαμενών" μέσα από τις οποίες οι Εξουσίες αυτές θα αντλούν το δυναμικό τους.

Σ' ό,τι αφορά την εκτελεστική εξουσία: Κυρίαρχο ρόλο στη διεκδίκηση της εκτελεστικής εξουσίας θα παίζουν τα κόμματα ...Τα κόμματα, όπως ακριβώς τα γνωρίζουμε σήμερα. Δεν χρειάζεται καν ν' αλλάξει ο νόμος περί σύστασης κόμματος. Ο κάθε πολίτης, ο οποίος απολαμβάνει τα πλήρη πολιτικά του δικαιώματα, θα έχει το δικαίωμα να δημιουργήσει κόμμα και να το οδηγήσει στη διαδικασία των εκλογών. Σε κανέναν δεν θα απαγορεύεται να βάζει μέσα σ' αυτά τα ανίψια του, τους κουμπάρους του και τους συμπεθέρους του ...Με μία διαφορά ...ότι αυτά τα κόμματα δεν θα απολαμβάνουν της παραμικρής κρατικής επιχορήγησης ...Δεν θα έχουν τους πόρους, για να μπορούν να δίνουν "μισθούς" και να παρέχουν βολέματα σε συγγενείς και φίλους.

Υπεύθυνος για το κόμμα θα είναι ο κομματάρχης. Θα εκλέγεται εντός του κόμματος, όπως ορίζει το καταστατικό του. Αυτός ο κομματάρχης θα κατεβαίνει ως υποψήφιος του κόμματος για τη θέση του Πρωθυπουργού στις εκλογές. Θα διεκδικεί την εκτελεστική εξουσία στο σύνολό της και θα πρέπει να καταλαμβάνει το πόστο του ως επιλογή της πλειοψηφίας του λαού. Όπως στην αρχαία Αθήνα Λαός και Βουλή εξέλεγαν με βάση την αρχή της πλειοψηφίας τον Στρατηγό-Αυτοκράτορα, έτσι θα πρέπει να εκλέγεται και ο αρχηγός του κράτους, είτε αυτός είναι ο Πρωθυπουργός σε μια Προεδρευόμενη Δημοκρατία είτε είναι ο Πρόεδρος σε μια Προεδρική Δημοκρατία.

Η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος θα εκλέγει τον αρχηγό της κυβέρνησης και οι μειοψηφούντες θα τον ελέγχουν. Αυτό σημαίνει ότι η εκλογική διαδικασία για τη θέση του αρχηγού της Κυβέρνησης και άρα του αρχηγού της Εκτελεστικής Εξουσίας, θα πρέπει να γίνεται σε δύο αναμετρήσεις μέχρι να καλυφθεί η προϋπόθεση αυτή. Στην πρώτη αναμέτρηση θα συμμετέχουν όλοι οι υποψήφιοι και στη δεύτερη οι δύο πρώτοι. Ό,τι γίνεται σήμερα στις προεδρικές εκλογές της Γαλλίας, για παράδειγμα. Η εξουσία θα πηγαίνει σ' αυτόν, ο οποίος παίρνει καθαρά την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος. Η "παπαρολογία" των απλών αναλογικών και των "τούρμπο" αναλογικών θα πρέπει κάποτε να τελειώνει.

Αυτός ο αρχηγός της πλειοψηφίας του λαού θα παίρνει εντολή σχηματισμού Κυβέρνησης και θα μπορεί να επιλέγει όποιον πολίτη αυτός νομίζει καταλληλότερο για μέλος του υπουργικού του Συμβουλίου. Είτε χρησιμοποιώντας μέλη του κόμματός του είτε τον οποιονδήποτε άλλο, θα σχηματίζει Κυβέρνηση και θα πηγαίνει στη Βουλή, για την εξασφάλιση της ψήφου Εμπιστοσύνης ...Την δεδομένη ψήφο, εφόσον είναι ο νικητής των εκλογών. Από εκεί και πέρα όσοι από τους υστερήσαντες αντιπάλους του συγκέντρωσαν ένα ποσοστό, το οποίο μπορεί εκ των προτέρων να θεσμοθετηθεί, θα συμμετέχουν στη λειτουργία της Βουλής ως συμβουλευτική "αντιπολίτευση" του σώματος της Βουλής.

Δεν θα είναι μέλη της Βουλής, αλλά θα έχουν λόγο εντός της Βουλής, χωρίς δικαίωμα ψήφου. Απέναντι στη Νόμιμη Κυβέρνηση θα μπορούν αυτά τα κόμματα να σχηματίζουν τις γνωστές "σκιώδεις" Κυβερνήσεις, για να ελέγχουν το έργο της ...Να τοποθετούν στελέχη τους να "παρακολουθούν" το κυβερνητικό έργο και να "ενημερώνουν" τη Βουλή. Σε αυτά τα κόμματα της Βουλής —και προκειμένου να φέρουν εις πέρας το έργο τους— θα παρέχεται από το κράτος το σύνολο των διευκολύνσεων, που θα έχουν ανάγκη ...Διευκολύνσεις σαν κι αυτές που σήμερα παρέχονται στους βουλευτές.

...Παροχές σε "είδος", τις οποίες το κόμμα θα μοιράζει κατά βούληση στο δυναμικό του. Κάποια γραφεία σε δημόσια κτίρια. Δωρεάν εισιτήρια στα ΜΜΕ. Κουπόνια δωρεάν φαγητού. Δωρεάν τηλεφωνικές υπηρεσίες. Συμβουλευτικές υπηρεσίες από το προσωπικό των κρατικών υπηρεσιών και κάποιους απλούς κρατικούς υπάλληλους, ώστε να μπορούν να διατηρούν μια στοιχειώδη γραμματειακή υποστήριξη και να καλύπτουν κάποιες πολύ βασικές τους ανάγκες, προκειμένου να εξασφαλίσουν την καλή τους λειτουργία. Να παράσχει σε κάθε κόμμα ό,τι παρέχει σήμερα σε κάποιους επιφανείς βουλευτές. Από εκεί και πέρα οι εκπρόσωποί αυτών των κομμάτων να παρευρίσκονται στη Βουλή σε ειδικές θέσεις "απέναντι" από τη Βουλή των αντιπροσώπων και "δίπλα" στην Κυβέρνηση.

Δικαίωμα στη διεκδίκηση της Εκτελεστικής Εξουσίας θα έχουν όλοι οι πολίτες, οι οποίοι για τον οποιονδήποτε λόγο δεν έχουν στερηθεί τα πολιτικά τους δικαιώματα ...Πολίτες, οι οποίοι θα έχουν εκπληρώσει όλες τους τις υποχρεώσεις απέναντι στην Πολιτεία και άρα και τη στρατιωτική τους θητεία ...Ό,τι προβλεπόταν από τους αρχαίους νομοθέτες. Από αυτό το αξίωμα θα πρέπει να εξαιρούνται όλοι οι ομοφυλόφιλοι. Η απόκρυψη της ομοφυλοφιλίας για τους υποψήφιους Πρωθυπουργούς θα πρέπει να γίνει ένα Ιδιώνυμο Έγκλημα. Να ισχύει μόνον γι' αυτούς η θανατική ποινή σε περίπτωση που θα επιχειρήσουν να αποκρύψουν την ιδιαιτερότητά τους, εφόσον το τελικό αποτέλεσμα αυτής της απόκρυψης θα θεωρείται "προπαρασκευή" του εγκλήματος της εθνικής προδοσίας ή της διαφθοράς.

...Απλά πράγματα. Ο πολιτισμός της κοινωνίας δεν θίγεται από "αποκλεισμούς", όταν υπάρχει η λογική των ασυμβιβάστων. Δεν θα γίνει βάρβαρη η κοινωνία μας, επειδή θα αποκλείσουμε τους ομοφυλόφιλους από την πολιτική. Βάρβαρη γίνεται, όταν τους αποκλείουμε από την κοινωνία. Υπάρχουν εκατομμύρια πράγματα, τα οποία μπορεί να κάνει κάποιος ομοφυλόφιλος μέσα στην κοινωνία ...Τα δημόσια αξιώματα δεν ανήκουν σ' αυτά ...Υπάρχει ασυμβίβαστο ...Ένα από τα πολλά, που υπάρχουν σε μια Δημοκρατία. Όπως δεν μπορεί να δικάζει ένας πατέρας δικαστής το παιδί του, έτσι δεν μπορεί κάποιος με σεξουαλικές "ιδιομορφίες" να φέρει δημόσιο αξίωμα.

Το "θέατρο" της Democracy πρέπει να τελειώσει ...Κομματάρχες, που να είναι ταυτόχρονα Πρωθυπουργοί, "αφεντικά" των Προέδρων της Βουλής, "εκλέκτορες" των προέδρων των Ανώτατων Δικαστηρίων και γονείς Βουλευτών, δεν πρέπει να ξαναϋπάρξουν ...Φασίστες, που να ζητάνε την ψήφο "εμπιστοσύνης" και να ελέγχονται από τους βουλευτές-υπαλλήλους τους, δεν πρέπει να ξαναϋπάρξουν ...Φασίστες, που ξεκινούν ως αρχηγοί κομμάτων και στη συνέχεια γίνονται ιδιοκτήτες του κράτους και τύραννοι της κοινωνίας, δεν πρέπει να ξαναϋπάρξουν ...Γελοίοι και άχρηστοι γόνοι, που κληρονόμησαν ιδιωτικά κομματικά "μαγαζιά" και μας φορτώθηκαν στον "σβέρκο", δεν πρέπει να ξαναϋπάρξουν.

Γι' αυτόν τον λόγο πρέπει να προσεχθούν οι παροχές απέναντι στα κόμματα. Οι κρατικές παροχές υπέρ μηχανισμών που ανήκουν σε ιδιώτες και συνδέονται με την εξουσία. Με κουπόνια φαγητού, εισιτήρια λεωφορείων και τζάμπα τηλέφωνα δεν συντηρείς τους παρασιτικούς γόνους των φασιστικών οικογενειών, που λυμαίνονται την Δημοκρατία. Τα δημόσια χρήματα είναι αυτά, τα οποία σήμερα επιτρέπουν στους επαγγελματίες κομματάρχες να μας φορτώνουν τα παιδιά τους. Τα δημόσια χρήματα συντηρούν αυτά τα παράσιτα. Οι κρατικές χρηματοδοτήσεις των κομμάτων και οι κρατικοί μισθοί των βουλευτών είναι που καταστρέφουν την λειτουργία της Δημοκρατίας. Τέτοιου είδους αθλιότητες είναι ντροπή να υπάρχουν όχι απλά για την δημοκρατία αλλά για τον ανθρώπινο πολιτισμό.

Σ' ό,τι αφορά τη νομοθετική εξουσία: Η Βουλή θα πρέπει, για λόγους ασφαλείας, να αυξήσει το δυναμικό της. Θα πρέπει οι βουλευτές να είναι αρκετοί, ώστε η προσωπική τους ψήφος να είναι "αδύναμη" και να μην συμφέρει σε κάποιους διαπλεκόμενους η "εξαγορά" της. Ταυτόχρονα οι βουλευτές θα πρέπει να θητεύουν για ένα διάστημα, το οποίο δεν θα τους επιτρέπει να "αλλάζουν" τις καθημερινές τους συνήθειες. Η θητεία τους θα πρέπει να είναι αρκετά μεγάλη, ώστε να εκπαιδεύονται στα καθήκοντά τους, αλλά όχι τόσο μεγάλη, για να τους εξοικειώνει με την εξουσία και την παρασιτική ζωή. Επειδή οι αρχαίοι Έλληνες ήταν δαιμόνιοι, δεν έχουμε λόγο ν' αμφισβητήσουμε τον δικό τους "υπολογισμό" πάνω στο θέμα των βουλευτών. Ως εκ τούτου προτείνουμε ότι πρέπει να αυξηθεί ο αριθμός των βουλευτών και από τους σημερινούς 300 βουλευτές να πάμε στους 500.

Αυτοί οι βουλευτές θα πρέπει να κληρώνονται ανάμεσα στους πολίτες για διετή ή τριετή θητεία ...Θητεία, η οποία θα ολοκληρώνεται ως θητεία και δεν θα "διακόπτεται" από την πορεία της εκάστοτε Κυβέρνησης. Όπως δεν "αλλάζει" ο λαός, κάθε φορά που αλλάζει η Κυβέρνηση, έτσι δεν υπάρχει λόγος να αλλάζει και το δυναμικό τής Βουλής, που τον αντιπροσωπεύει. Ως εκ τούτου η διαδικασία της επιλογής τους δεν θα συνδέεται σε καμία περίπτωση με τη διαδικασία των εκλογών. Θα είναι μια διαδικασία, η οποία θα γίνεται πάντα στον προβλεπόμενο χρόνο με τον προβλεπόμενο τρόπο ..Μια διαδικασία, που, για λόγους λειτουργικότητας, μπορεί να γίνεται τμηματικά, προκειμένου να μην μένει ποτέ το βουλευτικό "σώμα" χωρίς έμπειρους στις διαδικασίες βουλευτές. Να κληρώνεται, για παράδειγμα, το ένα τρίτο της Βουλής ανά έτος. Ανά έτος αυτή η Βουλή να εκλέγει το Προεδρείο της ανάμεσα στα μέλη της και αυτό το Προεδρείο να είναι υπεύθυνο για τη διεξαγωγή της επόμενης κλήρωσης για την πλήρωσή της.

Με μισθό, ο οποίος δεν θα είναι πολύ διαφορετικός από αυτόν του μέσου εργαζόμενου, οι βουλευτές θα είναι υποχρεωμένοι να παρευρίσκονται καθημερινά στις συνεδριάσεις της Βουλής ...Να ελέγχονται γι' αυτό και άρα να χτυπάνε "κάρτα" εργαζομένου στη Βουλή ...Να παρίσταντο στη Βουλή με δικαίωμα λόγου και ψήφου ...Να παρακολουθούν την επιχειρηματολογία της Κυβέρνησης και της Αντιπολίτευσης με βασικό τους καθήκον να "επιλέγουν" αυτά που συμφέρουν τους ίδιους και άρα τον λαό.

 ...Να τα κάνουν όλα αυτά με μισθό τέτοιο, που θα τους αναγκάζει να κινούνται με τα ΜΜΜ, όπως όλοι οι εργαζόμενοι και να μην το θεωρούν "ξεφτίλα", όπως συμβαίνει με τα σημερινά φασιστοειδή, τα οποία νομίζουν ότι οι Βουλευτές είναι celebrities, που πρέπει να τους παρέχουμε life-style μεγιστάνων. Η διάρκεια της θητείας τους θα υπολογίζεται ως εργάσιμος χρόνος και τα ασφάλιστρά τους θα καταβάλλονται κανονικά στο ασφαλιστικό ταμείο στο οποίο ανήκαν πριν τη βουλευτική τους θητεία και προφανώς θα συνεχίσουν να ανήκουν σ' αυτό και μετά από αυτήν. Κανένα προνόμιο και καμία ασυλία δεν θα πρέπει να προβλέπεται για τους βουλευτές.

Όπως συμβαίνει πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις, θα πρέπει να υπάρχουν και τα ασυμβίβαστα. Άνθρωποι, οι οποίοι είναι ενταγμένοι και οργανωμένοι σε κόμματα ή παρεμφερείς πολιτικούς ή ιδεολογικούς φορείς, θα πρέπει να αποκλείονται από τις κληρώσεις για το βουλευτικό αξίωμα. Η "κομματικοποίηση" του πολίτη θα πρέπει να δημιουργεί ασυμβίβαστο για το αξίωμα του βουλευτή. Θα πρέπει να ποινικοποιηθεί ακόμα και η απλή κοινωνική σχέση μεταξύ βουλευτή και πολιτικού. Και πάλι θα πρέπει να γίνει χρήση της έννοιας του Ιδιώνυμου Εγκλήματος. Να θεωρείται αυτή η σχέση ως "προπαρασκευή" για το έγκλημα της εθνικής προδοσίας.

Πρέπει ο βουλευτής στη διάρκεια της θητείας του να ελέγχεται για τις σχέσεις του με πολιτικούς με τους ίδιους τρόπους και τους ίδιους λόγους που ελέγχεται ένας "ένορκος" για τις σχέσεις του με τους "διαδίκους". Θα εξαιρούνται από τις κληρώσεις για το βουλευτικό αξίωμα και ΟΛΟΙ οι ομοφυλόφιλοι. Για τη δική τους ασφάλεια και υπό την προστασία των νόμων περί προσωπικών δεδομένων θα δηλώνουν "κόλλημα" ή ενεργή συμμετοχή σε κόμματα και θα αυτοαποκλείονται από τις κληρώσεις ...Απλά πράγματα ...Δεν θα χρησιμοποιούμε τις κληρώσεις, για να μαθαίνουμε τα μυστικά και τις ιδιαιτερότητες των πολιτών ...Δεν αναζητούμε "μάγισσες", για να τις "κάψουμε" ...Την ασφάλεια της Δημοκρατίας αναζητούμε.

Δεν χρειάζεται να "δηλώσεις" στην κοινωνία την ιδιαιτερότητά σου. Δεν χρειάζεται να γνωρίζει κανείς τι συμβαίνει. Δεν χρειάζεται να περιμένεις πρώτα να κληρωθείς και μετά ν' αναγκαστείς ν' αποκαλύψεις την ιδιαιτερότητά σου δημοσίως. Θα πηγαίνεις εκ των προτέρων και θα δηλώνεις "κόλλημα" να συμμετάσχεις στην κλήρωση, επικαλούμενος ασυμβίβαστα, που ισχύουν για όλους τους πολίτες.

Όμως, για τα μέλη της Βουλής θα υπάρχει έλεγχος. Σε αυτήν την περίπτωση τα πράγματα αλλάζουν και μπορούν να γίνουν εξόχως επικίνδυνα γι' αυτούς που θέλησαν να ξεγελάσουν τη Δημοκρατία ...Για τα μέλη της Βουλής θα αναζητούνται οι "μάγισσες", για να "καούν" δημοσίως. Αυτός ο έλεγχος θα πρέπει να ανήκει στη σφαίρα ευθύνης του Προεδρείου της Βουλής. Αυτό το Προεδρείο θα είναι κατά τον νόμο υπεύθυνο ακόμα και για τη σεξουαλική συμπεριφορά των μελών του ...Απόλυτος "αυτοέλεγχος" για το ανώτατο όργανο της Δημοκρατίας.

Τέλος, σ' ό,τι αφορά τη Δικαστική Εξουσία: Η άποψή μας είναι ότι πρέπει ο λαός να έχει "λόγο" στη Δικαιοσύνη. Έναν "λόγο", όμως, ο οποίος να σέβεται την ελληνική λογική των αρχαίων Αθηναίων, αλλά προσαρμοσμένο στις σύγχρονες εξελίξεις. Από τη στιγμή που ο νομικός μας πολιτισμός μάς επιτρέπει να εκπαιδεύουμε επαγγελματίες Δικαστές και άρα μας επιτρέπει να "βγάλουμε" τον λαό από την "υποχρέωση" να αποδίδει ο ίδιος τη Δικαιοσύνη, θα πρέπει να βρούμε τα "ισοδύναμα μέτρα" ...σύμφωνα με την ορολογία της εποχής.

Τι "λόγο" όμως μπορεί και δικαιούται να έχει ένας λαός σε μια τόσο "εξειδικευμένη" κατάσταση; ...Ένας λαός ανεκπαίδευτος νομικά και ως εκ τούτου επικίνδυνος να κρίνει επαγγελματίες; ...Ένας λαός, ο οποίος το μόνο που "δικαιούται" είναι να "διψά" για Δικαιοσύνη, άσχετα αν είναι αδύνατον να την απονείμει ο ίδιος; Είναι δυνατόν στο "όνομα" της Δημοκρατίας να βάλουμε τον λαό να ψηφίζει τους Δικαστές που θα τον δικάζουν; Αυτό —εκτός όλων των άλλων— είναι και λάθος. Τέτοια απόφαση απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις, διαφορετικά θα οδηγήσει στην ανομία και στην ατιμωρησία. Στην πραγματικότητα είναι σαν να δίνουμε στον λαό την εξουσία με την ψήφο του να κάνει "κρίσεις" στη Δικαιοσύνη. Είναι δυνατόν; Όχι βέβαια.

Αυτό, το οποίο πρέπει να γίνει, είναι το εξής. Το "ισοδύναμο μέτρο" είναι ο φόβος, τον οποίο μπορεί να προκαλεί ο λαός απέναντι στους Δικαστές, προκειμένου να κάνουν τη δουλειά τους όπως έχουν εκπαιδευτεί να την κάνουν. Η "απουσία" του λαού δεν πρέπει να τους ενθαρρύνει να παραβαίνουν το καθήκον τους και να εξυπηρετούν τους ισχυρούς της κοινωνίας. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Με το να δοθεί στον λαό η δυνατότητα να δίνει "επιθετικότητα" στις Διωκτικές Αρχές ..."Επιθετικότητα" από την οποία δεν θα ξεφεύγουν ούτε οι δικαστικοί. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να διαχωριστεί η έννοια της Δικαιοσύνης από αυτήν την Διωκτικών Αρχών. Ο σημερινός σφικτός εναγκαλισμός μεταξύ των Κριτών και των Διωκτών του εγκλήματος είναι αυτός, ο οποίος "καταστρέφει" τη Δικαιοσύνη.

Τίποτε δεν λειτουργεί, όταν ο διώκτης και ο διωκόμενος ταυτίζονται ...Όταν ελεγχόμενος και ελέγχων ανήκουν στην ίδια κατηγορία λειτουργών. Με απλά λόγια αυτό σημαίνει ότι πρέπει οι Δικαστές να διαχωριστούν από τους Εισαγγελείς. Πρέπει οι Δικαστές να εξακολουθήσουν να παραμένουν ένα κλειστό "σώμα" μόνιμων και καλά εκπαιδευμένων επαγγελματιών, αλλά οι Εισαγγελείς να γίνουν σε ένα μεγάλο ποσοστό τους αιρετοί. Γιατί συμφέρει αυτό τον λαό; Γιατί ο λαός μπορεί με τις επιλογές του στο επίπεδο των προσώπων να δώσει "επιθετικότητα" στις Διωκτικές Αρχές ...Μπορεί να "εκφράσει" τη θέλησή του για απονομή δικαιοσύνης μέσω της επιλογής ανάμεσα στα πρόσωπα των υποψηφίων Εισαγγελέων.

Αυτό είναι ακίνδυνο για τη λειτουργία της Δικαιοσύνης. Γιατί; Γιατί η "απόφαση" του λαού, μέσω εκλογικών διαδικασιών, που θα αφορούν τις εισαγγελικές αρχές, δεν επηρεάζει την ποιότητα της Δικαιοσύνης που αποδίδεται ...Απλά πράγματα. Το να ψηφίζουν οι πολίτες τους "άξιους" Δικαστές είναι επικίνδυνο και λάθος. Το να ψηφίσουν τους "άξιους" Εισαγγελείς είναι χρήσιμο και σωστό. Δεν είναι όμοιοι οι Δικαστές με τους Εισαγγελείς. Δεν έχουν τον ίδιο ρόλο και άρα δεν κρίνονται για τα ίδια πράγματα. Λειτουργούν συμπληρωματικά, έστω κι αν ασχολούνται με το ίδιο πράγμα, που είναι η αναζήτηση και η απόδοση της Δικαιοσύνης σε κοινές υποθέσεις. Μοιάζουν μεταξύ τους, αλλά δεν είναι ίδιοι. Μοιάζουν, όπως μοιάζουν οι πολιτικοί με τους βουλευτές που, ενώ θεωρητικά ασχολούνται με την "παραγωγή" νόμων, δεν είναι ίδιοι κι ούτε "επιλέγονται" με τον ίδιο τρόπο.

Οι Δικαστικές Αρχές στον συμπληρωματικό τους ρόλο με τις Διωκτικές Αρχές μοιάζουν ως ζεύγος με έναν κυνηγό, ο οποίος υποβοηθείται από έναν σκύλο. Λειτουργούν από κοινού για τον ίδιο στόχο, χωρίς να είναι ίδιοι. Ο λαός δεν έχει τις γνώσεις και δεν μπορεί ν' αποφασίζει για την ποιότητα του "κυνηγού", αλλά μπορεί ν' αποφασίζει για τα "σκυλιά" της δίωξης. Αυτό είναι ακίνδυνο για την απόδοση της Δικαιοσύνης, εφόσον αυτά τα "σκυλιά" δεν "πυροβολούν" με τις αποφάσεις τους. Αυτά κρίνονται για την "προθυμία" τους ή την "κινητικότητά" τους. Άλλοι είναι υπεύθυνοι για τους "πυροβολισμούς" και άρα κρίνονται γι' αυτούς. Αν καταλάβει ο αναγνώστης το παράδειγμα με τον κυνηγό και τον σκύλο του, θα καταλάβει τι σημαίνει σχεδιασμός με κοινούς στόχους και διαφορετικούς "πρωταγωνιστές".

...Απλά πράγματα. Άλλα προσόντα απαιτούνται από τον "σκύλο" για ένα καλό κυνήγι και άλλα προσόντα από έναν καλό "κυνηγό". Ο "σκύλος" πρέπει να είναι γρήγορος ή να μυρίζει καλά, ενώ ο "κυνηγός" πρέπει να είναι έξυπνος, λογικός ή καταρτισμένος, γιατί αυτός θα κρίνει τι απ' όλα αυτά που κυνηγά ο "σκύλος" θα πρέπει να το "πυροβολήσει" ...Ο "σκύλος" αποκαλύπτει, αλλά δεν "σκοτώνει" ...Ο "σκύλος" μπορεί από υπερβάλλοντα ζήλο και άγνοια να "ξετρυπώσει" έναν αθώο άνθρωπο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αυτός θα "πυροβοληθεί". Ο "κυνηγός" αποφασίζει τι θα "σκοτώσει" ή θα "απαλλάξει". Ο λαός μπορεί να μην έχει τη γνώση να επιλέγει ποιοτικούς "κυνηγούς", αλλά γνώση για να επιλέγει "σκύλους" έχει.

Ο λαός μπορεί να επιλέγει άνετα τους επιθετικούς και άγριους "σκύλους" της αρεσκείας του, για να διασφαλίσει ότι τα "θηράματα" δεν θα ξεφύγουν, αλλά και ότι οι "κυνηγοί" δεν θα "χαλαρώνουν" στους ρόλους τους. "Σκύλοι" άγριοι και επιθετικοί δεν θα επιτρέπουν στους "κυνηγούς" να χαλαρώνουν, γιατί θα αντιλαμβάνονται και τους ίδιους ως "θηράματα". Αυτό είναι το ζητούμενο για τις Διωκτικές Αρχές ...Να είναι ανήσυχες και κινητικές ...Να μην εφησυχάζουν ...Να βλέπουν τους πάντες ως δυνάμει εγκληματίες και άρα και τους Δικαστές. Από εκεί και πέρα πρόβλημα δεν υπάρχει με την απόδοση ποιοτικής Δικαιοσύνης, γιατί αυτή αποδίδεται από άλλους ...Αποδίδεται από τους επαγγελματίες Δικαστές.

Αυτό, το οποίο προτείνουμε, είναι να διαχωριστεί πλήρως η Δικαστική Εξουσία από τις Εισαγγελικές Αρχές. Να θεσπιστεί η θέση του Γενικού Εισαγγελέα της χώρας και να γίνουν αιρετοί όλοι οι Εισαγγελείς της επικράτειας. Το εισαγγελικό αξίωμα να γίνει αιρετό, του οποίου η "πλήρωση" θα μπορεί να συνδυάζεται με τις εκλογές για Κυβέρνηση. Έτσι κι αλλιώς δεν "φορτώνεται" η κατάσταση, εφόσον σε αυτές τις εκλογές ο λαός επιλέγει μόνον κόμμα μέσω του αρχηγού του. Οι υποψήφιοι για την Εκτελεστική Εξουσία θα "προτείνουν" στους πολίτες και τους "εκλεκτούς" τους για την Εισαγγελική Διεύθυνση. Μαζί με τον υποψήφιο Πρωθυπουργό ο λαός θα παίρνει "πακέτο" και τον Γενικό Εισαγγελέα, ο οποίος αποτελεί την επιλογή του.

 Από εκεί και πέρα στο τοπικό επίπεδο —ελλείψει και πάλι υποψηφίων βουλευτών από την πλευρά των κομμάτων στα ψηφοδέλτια— ο λαός θα μπορεί να ψηφίζει με σταυρό προτίμησης τούς υποψήφιους Εισαγγελείς σε αυτό το επίπεδο. Τα κόμματα στα ψηφοδέλτιά τους δεν θα προτείνουν υποψήφιους βουλευτές, όπως συμβαίνει σήμερα, αλλά υποψήφιους Εισαγγελείς. Οι Καστοριανοί θα ψηφίζουν κόμμα και Γενικό Εισαγγελέα, αλλά θα σταυρώνουν υποψήφιο για τον Εισαγγελέα της περιφέρειάς τους ...Οι Καστοριανοί για τον Εισαγγελέα της Καστοριάς, οι Χανιώτες για τον Εισαγγελέα των Χανίων κλπ..

Προσωπική προεκλογική "εκστρατεία" σε τοπικό επίπεδο θα γίνεται μόνον από τους υποψήφιους Εισαγγελείς ...Μια "εκστρατεία" χρήσιμη για την κοινωνική λειτουργία, εφόσον εξαιτίας της όχι μόνον θα βγαίνουν τα "άπλυτα" της κοινωνίας στη φόρα, για να μαθαίνει ο κόσμος τι γίνεται, αλλά θα εξηγούνται και οι λύσεις οι οποίες προτείνονται. Σε γνωστά προβλήματα, που απασχολούν την τοπική κοινωνία, οι υποψήφιοι θα προτείνουν και θα εξηγούν λύσεις και θα κρίνονται γι' αυτές. Ο οποιοσδήποτε πολίτης, ο οποίος είναι παθιασμένος με την έννοια της Δικαιοσύνης, μπορεί να είναι υποψήφιος γι' αυτήν τη θέση.

Δεν χρειάζεται καν να είναι νομικός, εφόσον το πάθος αρκεί για τη θέση. Για παράδειγμα, πολλοί σήμερα, που, μέσω του δημοσιογραφικού λειτουργήματος, βρίσκουν τρόπο να εκτονώσουν το πάθος τους για απόδοση Δικαιοσύνης, θα μπορούσαν άνετα να είναι αιρετοί Εισαγγελείς. Πρόβλημα δεν υπάρχει με την όποια έλλειψη νομικής κατάρτισης ...Μορφωμένοι άνθρωποι είναι, που εύκολα εκπαιδεύονται σε μερικές βασικές νομικές αρχές ...Έτσι κι αλλιώς απλές διώξεις ασκούν οι Εισαγγελείς και δεν δικάζουν. Αυτοί οι αιρετοί Εισαγγελείς θα πλαισιώνονται από μόνιμο νομικό προσωπικό και αυτό το προσωπικό θα είναι υπεύθυνο για τη νομική "υποστήριξη" αυτών των διώξεων ...Πολιτικοί προϊστάμενοι επαγγελματιών αστυνομικών θα είναι.

...Απλά πράγματα. Ο κάθε αιρετός Εισαγγελέας θα γνωρίζει ότι, όσο πιο πολλά από τα "θηράματά" του τα "πυροβολεί" η Δικαιοσύνη με την κρίση της, τόσο πιο καλά κάνει τη δουλειά του. Δεν υπάρχει δηλαδή τίποτε μυστήριο ή παράξενο, που δεν θα μπορεί ο κόσμος ν' αντιληφθεί, προκειμένου να τον κρίνει. Δεν είναι δηλαδή σαν τον σημερινό βουλευτή, που θα "έσωζε" τον κόσμο, αλλά δεν τον "άφησαν" τα συμφέροντα και οι "Αγορές". Η αποστολή του Εισαγγελέα είναι απλή και αφορά απλά θέματα. Θα γνωρίζει ο κόσμος, αλλά και ο ίδιος προκαταβολικά —και με αντικειμενικά κριτήρια—, πότε και ποιες υπηρεσίες προσφέρει από τη θέση του στον λαό.

 Όσο πιο πολλοί καταδικασμένοι εγκληματίες προκύψουν στη θητεία του, τόσο πιο λαμπρό το βιογραφικό του. Αν ανάμεσα στους εγκληματίες αυτούς υπάρχει και κάποιος Δικαστής, ακόμα καλύτερα. Όσο λιγότερη διαφθορά υπάρχει στην περιφέρειά του, τόσο πιο πετυχημένη είναι η θητεία του. Όσο περισσότερη ασφάλεια αισθάνονται οι πολίτες στην περιφέρειά του, τόσο πιο πολύ θα αυξάνει τις πιθανότητες να παραμείνει στη θέση του.

Γι' αυτόν τον λόγο θεωρούμε ότι οι μελλοντικοί Εισαγγελείς δεν χρειάζεται καν να είναι νομικοί οι ίδιοι. Ανοικτά αυτιά και μάτια να έχουν, για να ακούν και να βλέπουν τι γίνεται μέσα στην κοινωνία ...αυτά είναι τα προσόντα, που πρέπει να έχουν ...τα μόνα προσόντα, που κατά την άποψή μας πρέπει να έχουν οι Εισαγγελείς εκτός βέβαια από μια ικανοποιητική γενική μόρφωση ...Αυτό, δηλαδή, που δεν συμβαίνει σήμερα και ειδικά στις μικρές κοινωνίες ...Εκεί όπου όλοι γνωρίζουν τα πάντα εκτός από τους Εισαγγελείς, οι οποίοι δεν γνωρίζουν ποτέ τίποτε ...Εκεί όπου όλοι κατοικούν στην ίδια κοινωνία εκτός από τον άσχετο και επαγγελματία Εισαγγελέα, ο οποίος "κατοικεί" σε κάποιον μυστηριώδη "Σείριο".

Αυτή η διαδικασία ευνοεί και τη γενικότερη κοινωνική λειτουργία, εφόσον "παράγει" ανθρώπινο δυναμικό, το οποίο έχει συμμετοχή στα "κοινά" και έχει κριθεί προκαταβολικά για την ποιότητά του ...Ένα δυναμικό, το οποίο "κρίνεται" από τον λαό για "κατώτερα" πράγματα και μπορεί στη συνέχεια να διεκδικήσει ανώτερους ρόλους. Όχι όπως τώρα, που μας κυβερνάνε ανεπάγγελτοι και άεργοι τεμπέληδες με το "δικαίωμα" του κληρονομικού DNA. Με αυτόν τον τρόπο το εισαγγελικό λειτούργημα μπορεί να γίνει ένας "βατήρας" για οποιαδήποτε άλλη πολιτική φιλοδοξία μπορεί να έχει ένας πολίτης ...Θεμιτός "βατήρας", εφόσον από τη φύση του λειτουργεί υπέρ της αξιοκρατίας.

Η "ώρα" της Ελλάδας πλησιάζει.

Η Ελλάδα έχει υποχρέωση απέναντι στην ιστορία της και τα παιδιά της να επέμβει και να "σώσει" τη Δημοκρατία. Πρέπει να σώσει το "αυθεντικό" δημιούργημα των αρχαίων προγόνων της και να το διαχωρίσει από το "μαϊμού"-προϊόν των Αγγλοσαξόνων. Αυτή είναι ίσως και η τελευταία μας ευκαιρία να σωθούμε. Πρέπει, ως Έλληνες, να σώσουμε τη Δημοκρατία ...Είμαστε οι μόνοι στον κόσμο που μπορούμε ...Οι μόνοι που μπορούμε να διαβάσουμε τους λόγους των αρχαίων προγόνων μας και να σκεφτούμε τα προβλήματά μας υπό τις ίδιες συνθήκες. Από εκεί και πέρα η Δημοκρατία μπορεί να σώσει όχι μόνον την Ελλάδα, αλλά και τον κόσμο ολόκληρο.

Η Δημοκρατία είναι το ιδανικότερο πολίτευμα στον κόσμο. Παραμένει ιδανικότερη ακόμα και τώρα ...χιλιάδες χρόνια μετά την επινόησή της. Δεν υπάρχει άλλο σύστημα εξουσίας στον κόσμο, που να μπορεί να λειτουργήσει ως φορέας κοινωνικής ανάπτυξης και ασφάλειας και ταυτόχρονα να σέβεται τον απλό άνθρωπο. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο πλέον και έχει την εξήγησή του. Είναι ένα σύστημα, το οποίο έχει "ψηθεί" μέσα στο απόλυτο "καμίνι" της ιστορίας. Κανένα άλλο σύστημα δεν έχει σχεδιαστεί και δεν έχει δοκιμαστεί σε τόσο ακραίες συνθήκες. Είναι το σύστημα, το οποίο επινόησαν οι πιο ισχυροί άνθρωποι που γνώρισε ποτέ ο κόσμος στις χειρότερες και πιο σκοτεινές εποχές της ιστορίας της ανθρωπότητας.

Όταν το "κράμα" της Δημοκρατίας όχι μόνον επιβιώνει, αλλά και νικά μια Περσική Αυτοκρατορία, η οποία εκείνον τον καιρό μπορούσε να πνίξει τα πάντα στο αίμα τους, χωρίς να δώσει λογαριασμό σε κανέναν, τότε αυτό μπορεί εύκολα ν' αντισταθεί σε "αυτοκρατορίες" σαν τις σημερινές. "Αυτοκρατορίες" της πλάκας και της Microsoft. Αυτό το "κράμα" δεν μπορεί ν' αντικατασταθεί από τις σημερινές επινοήσεις της ημέρας. Οι σημερινές σκέψεις των χορτάτων "συνταγματολόγων" στα ανοικτά —λόγω των αρχαίων Ελλήνων— συστήματα εξουσίας μοιάζουν με "χαρτοπετσέτες" μπροστά στην "ατσάλινη" Δημοκρατία. Αυτό το "κράμα" πρέπει να υπερασπιστούν οι Έλληνες για ακόμα μια φορά στην ιστορία τους ...Οι μεγαλύτεροι "εξαγωγείς" πολιτισμού, που γνώρισε ποτέ ο κόσμος.

Πρέπει οι νέοι να βγουν ξανά στους δρόμους και να επαναλάβουν την ιστορία τού λαού τους ...Να επιχειρήσουν ξανά ν' αλλάξουν τον κόσμο, "υπενθυμίζοντάς" του αυτά, τα οποία "ξέχασε" ...Τον κόσμο, ο οποίος σήμερα καταρρέει και απειλεί να τους πάρει" μαζί του ...Να βγουν ξανά στους δρόμους, όχι όμως ως "αγανακτισμένοι", αλλά ως "αποφασισμένοι" ...Όχι ως άνθρωποι που "ψάχνονται" και ζητούν λύσεις από τους άλλους, αλλά ως άνθρωποι οι οποίοι έχουν τις λύσεις και θέλουν να τις εφαρμόσουν ...Άνθρωποι αποφασισμένοι ν' αλλάξουν το σύστημα ...Αποφασισμένοι όχι μόνον να κερδίσουν για τους εαυτούς τους, αλλά και να γίνουν ευεργέτες των υπολοίπων.

Πρέπει οι λαοί να κερδίσουν ξανά τις πατρίδες τους από τα τέρατα του φασισμού. Πρέπει οι Έλληνες να υπερασπιστούν την ιστορία τους απέναντι στην επίθεση που δέχονται σήμερα ...Μια επίθεση, η οποία δεν διαφέρει και πολύ από εκείνη που κάποτε απείλησε τους προγόνους τους και "γέννησε" τη Δημοκρατία. Στη θέση των βάρβαρων Περσών βρίσκονται σήμερα οι βάρβαροι Γερμανοί. Στη θέση των σκοταδιστών της Ανατολής βρίσκονται σήμερα οι ναζιστές της Δύσης ...Αυτοί, οι οποίοι βρίσκονται επικεφαλής της πιο τρομερής επίθεσης που μεθοδεύτηκε στη σύγχρονη ιστορία εις βάρος της "μητέρας" της Δημοκρατίας ...Μια επίθεση, η οποία εκδηλώνεται εις βάρος της Ελλάδας, αλλά στην πραγματικότητα στόχο έχει ολόκληρη την ανθρωπότητα ...Μια επίθεση, η οποία χρησιμοποιεί ως "όπλα" της τις μόνιμες "βλάβες" του ανθρώπινου είδους ...Την ανωμαλία, την ασχήμια και την αναπηρία ...Τον Βεστερβέλε, την Μέρκελ και τον Σόιμπλε.

Η Ελλάδα της Δημοκρατίας, του φωτός, της ανθρώπινης ομορφιάς και του "μέτρου" πρέπει ν' αντισταθεί με πάθος στην επίθεση των βαρβάρων και για να συμβεί αυτό θα πρέπει να σταθεί ξανά στα πόδια της. Αυτό, όσο κι αν φαίνεται δύσκολο υπό τις παρούσες συνθήκες, δεν είναι και τόσο. Άλλωστε, όπως αποδεικνύεται και στο κείμενο αυτό, δεν χρειάζεται ν' αλλάξουν και πολλά πράγματα, προκειμένου ν' ανατραπεί το Democratic-"όπλο" του φασισμού. Γνώση χρειάζεται κι αυτή υπάρχει ανάμεσα στους Έλληνες. Όπως περιγράψαμε ήδη στο κείμενό μας, δυο-τρία πραγματάκια είναι αυτά, τα οποία πρέπει ν' αλλάξουν στον σχεδιασμό και η Δημοκρατία των Ελλήνων μπορεί να ξαναγίνει το λαμπερό "κόσμημα" σε έναν θεοσκότεινο Πλανήτη.

Ευκαιρία τέτοια δεν θα ξαναϋπάρξει για τη σημερινή νέα γενιά ...Την υποτιμημένη γενιά, της οποίας τα μέλη, όταν δεν είναι άνεργα, εργάζονται για "ψίχουλα", χωρίς να έχουν εξασφαλισμένο κανένα εργασιακό δικαίωμα. Ευκαιρία για τόσο εύκολο θρίαμβο δεν θα ξαναδοθεί σ' αυτήν τη γενιά. Αν δεν αρπάξει σήμερα την ευκαιρία που της δίδεται, αύριο μπορεί να είναι αργά. Αν δεν αντισταθεί τώρα, που το σύστημα επιχειρεί τη μεγάλη "αλλαγή" στον τρόπο διακυβέρνησης των "ελευθέρων" κρατών, στο μέλλον η αντίσταση θα είναι μάταιη, εφόσον το σύστημα θα έχει επιτύχει τους στόχους του. Αυτό πρέπει να το γνωρίζει η σημερινή νεολαία.

...Ας μας ακούσει και θα έχει κέρδος ...Ας κρίνει αυτά που της προτείνουμε και —αν συμφωνεί— ας τα "υιοθετήσει" ...Ας τα κάνει δικά της και ας αγωνιστεί, για να τα επιβάλει στην κοινωνία. Τέτοιο έτοιμο και πλήρες "πακέτο" γνώσης δεν υπάρχει άλλο προς παραχώρηση. Μπορεί σήμερα κιόλας να ξεκινήσει έναν αγώνα ...Έναν αγώνα ν' αλλάξει το Πολίτευμα, ώστε να επανέλθει η Δημοκρατία ...Έναν αγώνα, ο οποίος μπορεί να ξεκινήσει από την Ελλάδα και εύκολα να γίνει παγκόσμιος ...Τον αγώνα για την πραγματική Δημοκρατία, όπως την σχεδίασαν οι "εμπνευστές" της ...Τον αγώνα για επαναφορά του τελειότερου συστήματος, που γνώρισε ποτέ ο κόσμος. Αυτή η γενιά, η οποία σήμερα εύκολα επικοινωνεί με ολόκληρο τον κόσμο, μπορεί να μετατρέψει τη γνώση σε "φωτιά", ώστε να "πυρπολήσει" αυτόν τον κόσμο.

Τώρα είναι ευκαιρία να δώσουν η νέοι τη μάχη της γενιάς τους ...Να μετατρέψουν τη δική τους μάχη σε "μάχη των μαχών" για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Τώρα είναι η σειρά τους να πετύχουν εκεί όπου απέτυχαν όλες οι υπόλοιπες γενιές ...Εκεί όπου απέτυχε η "Άνοιξη", ο "Μάης", το "Πολυτεχνείο" ...Εκεί που απέτυχαν όλες οι γενιές, οι οποίες παγιδεύτηκαν από τη βρετανική "εφεύρεση". Στο χέρι τους είναι να νικήσουν την Democracy και την νίκη της γενιάς τους να την μετατρέψουν σε μια παγκόσμια νίκη ...Να επιλέξουν τη στρατηγική τους και να τα καταφέρουν εκεί όπου δεν τα κατάφερε καμία γενιά πριν από αυτούς ...Να καταφέρουν να δώσουν στην ανθρωπότητα αυτό, το οποίο μέχρι στιγμής δεν της έδωσε καμία γενιά. Σήμερα αυτό μπορούν να το κάνουν εύκολα, γιατί —εκτός των άλλων— έχουν αλλάξει και οι συνθήκες. Ενώ φαινομενικά είναι πιο περίπλοκες από ποτέ, στην πραγματικότητα έχουν γίνει ευκολότερες, εφόσον υπάρχει γνώση.

Κάποτε οι καταστάσεις ήταν πιο εύκολες στην ανάλυσή τους, αλλά απαιτούνταν αίμα, ώστε να νικηθεί το σύστημα. Το σύστημα ήταν απλό στη λειτουργία του, αλλά πολύ σκληρό στις αντιδράσεις του. Σήμερα αρκεί απλά η γνώση ...Φρόντισε το σύστημα γι' αυτό ...Επένδυσε στην "πολυπλοκότητα" του πεδίου της μάχης και αφαίρεσε ωμότητα και ισχύ από την άμυνά του ...Επένδυσε στην αδυναμία των ανθρώπων να καταλάβουν τι συμβαίνει και άρα στην αυτοπαγίδευσή τους και όχι στη δική του δύναμη να τους υποτάσσει. Γι' αυτόν τον λόγο σήμερα στην κυριολεξία διασκεδάζει με τις βίαιες αντιδράσεις των νέων.

Δεν υπάρχει πιο διασκεδαστικό πράγμα για το σύστημα από τις σημερινές αντιδράσεις των νέων. Διασκεδάζει το σύστημα, κάθε φορά που βλέπει τους νέους να αντιδρούν βίαια. Διασκεδάζει, κάθε φορά που τους βλέπει να κατασκηνώνουν στην Piazza del Sol ή την Πλατεία Συντάγματος, νομίζοντας ότι "εκστρατεύουν" κατά του συστήματος. Θα συνεχίσει να τους ωθεί στην ανεργία και στην πείνα των 200 ευρώ για όσο διάστημα βλέπει αυτές τις αφελείς αντιδράσεις ...για όσο διάστημα τους βλέπει να σπάνε τζαμαρίες και να καίνε σκουπιδοτενεκέδες, νομίζοντας ότι το απειλούν ...για όσο διάστημα αντιδρούν με κινήσεις ενστικτώδεις, οι οποίες είχαν νόημα τον Μεσαίωνα, αλλά όχι σήμερα. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα είχε νόημα να βγουν οι λαοί και να τα "σπάσουν", αλλά όχι τώρα. Τότε είχε νόημα και γι' αυτόν τον λόγο το σύστημα ήταν απίστευτα σκληρό κάθε φορά που υποπτευόταν τέτοια προσπάθεια.

Σήμερα αυτού του είδους ο "πόλεμος" όχι μόνον δεν το απειλεί, αλλά στην πραγματικότητα έναν τέτοιο "πόλεμο" τον προκαλεί το ίδιο το σύστημα. Το ίδιο το σύστημα προσπαθεί να ενεργοποιήσει τα άγρια ένστικτα των ανθρώπων, για να τους παγιδεύσει. Το ίδιο το σύστημα προσπαθεί να βγάλει τους νέους στους δρόμους, για να τους "διδάξει" αυτά, που θέλει να γνωρίζουν ...για να τους δείξει ότι δεν υπάρχει λύση εκτός από αυτό και άρα να τους υποτάξει.

Θα "παίξει" μερικές ημέρες το παιχνίδι του "πολέμου" μ' αυτούς και μετά θα τους στείλει στα σπίτια τους. Θα καταναλώσει μερικά δακρυγόνα για την παράσταση και μετά θα τους στείλει στα σπίτια τους. Θα τους στείλει, όμως, αφού τους έχει πείσει ότι δεν γίνεται τίποτε ...αφού τους έχει υποσχεθεί ότι θα τους εξασφαλίσει δικαίωμα ακόμα και για επανάληψη του "μαθήματος" — για όσους δεν το κατάλαβαν. Θα τους επιτρέπει να το επαναλαμβάνουν όσες φορές θέλουν ...μέχρι να το καταλάβουν. Τόσο δημοκρατικό είναι το σύστημα σήμερα. Θα σε εκπαιδεύσει όσες τζαμαρίες κι αν χρειαστεί να σπάσεις ...μέχρι να μάθεις. Συνειδητά επιτρέπει τις βιαιοπραγίες, εφόσον δεν τιμωρεί κανέναν από τους ταραξίες. Αυτό είναι το κόλπο. Θα τους "κουράζει" στους ψευδοαγώνες μέχρι να τους εξουθενώνει και να γυρίζουν στα σπίτια τους και στη μιζέρια τους. Όταν θα ανακτούν τις δυνάμεις τους, θα επαναλαμβάνεται το ίδιο ...Κανένα κέρδος από καμία νέα αντίδραση.

Κάθε νέα ήττα των "πρωταγωνιστών" των δρόμων θα απογοητεύσει τους "παρατηρητές" του καναπέ. Κανένας δεν θα έχει λόγο να ρισκάρει τίποτε σε έναν αγώνα, ο οποίος εξ’ αρχής δείχνει χαμένος. Αυτή η βίαιη αντίδραση είναι τόσο λάθος όσο λάθος είναι να προσπαθήσεις να χτυπήσεις ένα avatar με τις γροθιές σου ...Να το κυνηγάς και να νομίζεις ότι, αν το πιάσεις, θα το εξοντώσεις με τη δύναμή σου ...Να το κυνηγάς και κάθε φορά, που αποτυγχάνεις να το πιάσεις, να ζεις με την ελπίδα ότι θα το καταφέρεις την επόμενη φορά ...Να ζεις με το όνειρο του σκύλου, ο οποίος νομίζει ότι σε κάποια στιγμή θα πιάσει τη σκιά του. Αυτό έχει καταφέρει το σύστημα. Βάζει τους νέους σε ένα virtual περιβάλλον και τους ωθεί στο να αντιδράνε με τον παλιό παραδοσιακό τρόπο της βίας.

Αυτός είναι ένας τρόπος παντελώς λάθος, εφόσον οι εχθροί πλέον είναι τρισδιάστατα ομοιώματα ανθρώπων ...Ομοιώματα κοινωνικών αντιπάλων, εφόσον το σύστημα χρησιμοποιεί αναλώσιμα. Οι υπάλληλοί του παριστάνουν τους εχθρούς των λαών και οι λαοί δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει. Όταν σε βάζουν να ελπίζεις, ψηφίζοντας ανάμεσα στους υπαλλήλους τους τούς "ηγέτες" σου, είναι θέμα χρόνου να παγιδευτείς για πάντα. Όταν κυνηγάς τους διάφορους Σόιμπλε, Μέρκελ και Τόμσεν, νομίζοντας ότι εξαιτίας τους υποφέρεις, θα την πατήσεις. Το σύστημα, κάθε φορά που θα τους πιάνεις, θα τους αντικαθιστά με νέους. Άδεια "πουκάμισα" ενός εχθρού που δεν τον γνωρίζεις θα μένουν στα χέρια σου. Αιωνίως μπορεί να γίνεται αυτό για όσο διάστημα δεν καταλαβαίνεις τι παίζεται.

Αυτό είναι το πρόβλημα σήμερα. Άλλοι μας "κυβερνάνε" και άλλοι είναι τα αφεντικά του Κόσμου. Άλλοι φαίνονται σαν δυνάστες του Κόσμου και άλλοι κρύβονται πίσω από αυτούς. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά σήμερα σε σχέση με το παρελθόν. Κάποτε αυτός, τον οποίο έβλεπες ως εκφραστή του κακού, ήταν πράγματι ο εχθρός σου. Σήμερα αυτό δεν ισχύει. Ο σημερινός "κακός" είναι ένας "ηθοποιός" ...Ένας έμμισθος "υπάλληλος" των ισχυρών και ο οποίος δεν διαφέρει από εκείνον που ταλαιπωρεί ...Είδωλα εξουσίας είναι τα "ζωντανά" τύπου Μπαρόζο ή Βαν Ρομπάι.

Αυτή είναι η επιτυχία του συστήματος, αλλά και το ρίσκο του. Βάζει μπροστά στους ανθρώπους είδωλα και οι άνθρωποι αυτά κυνηγάνε. Οι πραγματικά ισχυροί αυτού του κόσμου γελάνε, βλέποντας τον κόσμο να λατρεύει ή να μισεί τις "μαριονέτες" τους. Διασκεδάζουν με την αφέλεια των ανθρώπων στις κλειστές τους τις Λέσχες. Έχει πάψει να ενδιαφέρει τους ίδιους η διασημότητα του "σωτήρα" και αρκούνται στο να παράγουν "σωτήρες" με τον τόνο. Πουθενά δεν εκτίθενται οι ίδιοι, εφόσον παντού εμφανίζονται ως είδωλα κάτι φουκαράδες τύπου Ομπάμα. Στους εαυτούς τους προσφέρουν μόνον τη διασημότητα των φιλάνθρωπων. Μόνον σαν "φιλάνθρωποι" και "ευεργέτες" εκτίθενται στη δημόσια θέα.

Όμως, αυτό το κόλπο των αναλώσιμων "ειδώλων" έχει αξία για όσο διάστημα οι λαοί δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει ...Για όσο διάστημα δεν καταλαβαίνουν ποιοι δίνουν εντολές βασανισμού σ' αυτούς, οι οποίοι παριστάνουν τους μισητούς βασανιστές ...Για όσο διάστημα οι λαοί δεν γνωρίζουν πού βρίσκεται το control room αυτού του κόσμου. Αν το καταλάβουν αυτό, θα κερδίσουν τη μάχη μέσα σε λίγες ώρες.  

 Αυτό είναι το σύστημα της Νέας Τάξης. Αυτή είναι η τελική μορφή της Democracy, όπως την βελτίωσαν οι θαμώνες της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ. Όπως εύκολα πλέον μπορεί να καταλάβει ο αναγνώστης, αυτό ήταν ένα ρίσκο ...Ένα μεγάλο ρίσκο για το σύστημα. Για να λειτουργεί, απαιτείται να υπάρχει άγνοια στον κόσμο και αυτό δεν είναι πάντα σίγουρο. Το σύστημα έκανε λάθη και σήμερα είναι η κατάλληλη ώρα να τα πληρώσει. Το σύστημα, το οποίο για τη δική του ευκολία έκανε τον κόσμο ολόκληρο ένα "χωριό", κινδυνεύει να την "πατήσει". Αυτό, το οποίο έκανε, ώστε με την ελάχιστη προσπάθεια να ελέγχει τον κόσμο ολόκληρο, θα γίνει μπούμερανγκ, γιατί μια πιθανή αντίσταση του κόσμου σήμερα —απ' όπου κι αν αυτή ξεκινήσει— εύκολα μπορεί να γίνει παγκόσμια.

Αυτό προτείνουμε εμείς σήμερα ...Αγώνα για τη Δημοκρατία ...ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΟ και τίποτε άλλο ...Συμφωνούμε απόλυτα με την νεολαία ...Να νικηθεί το παλιό ...Να πάει στα "σκουπίδια" ...Απλά αυτό το παλιό δεν είναι η Δημοκρατία ...Η Δημοκρατία είναι "χρυσάφι" και το "χρυσάφι" δεν παλιώνει ποτέ ...Το παλιό είναι η Democracy ...Το παλιό είναι αυτό, το οποίο επινόησαν τα δουλικά των βασιλέων, για να τους εξυπηρετήσει στη σύγκρουσή τους με τους λαούς ...Το παλιό είναι αυτό, το οποίο "γεννήθηκε" στον Μεσαίωνα, ώστε να μην βγει κανένας από αυτόν ...Το παλιό είναι αυτό, το οποίο διασκέδασε επί δύο αιώνες τους βασιλείς και κόστισε στην ανθρωπότητα τόνους αίματος και απίστευτο πόνο ...Το παλιό είναι αυτό, που σκοτώνει σήμερα ανθρώπους στη Συρία και αύριο θα το επαναλάβει όπου ενοχλείται το σύστημα ...Αυτό το παλιό πρέπει να νικηθεί.

Από την Ελλάδα θα πρέπει να ξεκινήσει ο αγώνας για την πραγματική Δημοκρατία, ο οποίος θα "πυρπολήσει" τις χώρες της Μεσογείου και από εκεί τον κόσμο ολόκληρο. Μόνον γι' αυτήν τη Δημοκρατία θα πρέπει ν' ανησυχούμε και για τίποτε άλλο. Η Δημοκρατία θα κάνει όλα τα υπόλοιπα για λογαριασμό μας ...Η Δημοκρατία θα μας εξασφαλίσει τις πατρίδες ...Η Δημοκρατία θα μας απαλλάξει από τους δανειστές ...Η Δημοκρατία θα εξαλείψει τη διαφθορά ...Η Δημοκρατία θα εξασφαλίσει την κοινωνική δικαιοσύνη ...Η Δημοκρατία θα εξασφαλίσει τα εργασιακά μας δικαιώματα ...Η Δημοκρατία θα εξασφαλίσει τις συντάξεις μας ...Όλα θα τα κάνει η Δημοκρατία, αν εμείς κατορθώσουμε και την επιβάλλουμε στον κόσμο.

Αυτήν τη Δημοκρατία πρέπει να ζητήσουμε ...Να βγει ο κόσμος στους δρόμους και να απαιτήσει τη λειτουργία της με τον αυθεντικό τρόπο. Δεν χρειάζεται να φωνάζει ..."να καεί να καεί το ... ... η Βουλή" και να σπρώχνεται με τα ΜΑΤ και το σταλινικό ΚΚΕ ...Να φωνάζει να επανδρωθεί η Βουλή με κληρωτούς βουλευτές. Δεν χρειάζεται να φωνάζει για τη διαφθορά της Δικαιοσύνης, περιμένοντας να τον "ελεήσουν" με Δικαιοσύνη οι διεφθαρμένοι δικαστές ...Να φωνάζει για το δικαίωμα του λαού να ψηφίζει τους Εισαγγελείς, οι οποίοι θα απαιτούν τη Δικαιοσύνη στο όνομά του ...Απλά πράγματα ...Δεν χρειάζεται καν ένταση ...Δεν απαιτούνται αίμα και φασαρίες ...ΓΝΩΣΗ χρειάζεται και τίποτε άλλο ...Δύο πράγματα ζητάς και ο κόσμος ποτέ δεν θα είναι ξανά ο ίδιος ...Δύο πράγματα ζητάς και η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ θα αρχίσει να μην "αισθάνεται" καλά ...Δύο πράγματα ζητάς και οι τύραννοι αυτού του κόσμου δεν θα ξανακοιμηθούν ήσυχοι ποτέ.

...Απλά πράγματα. Όταν, ως λαός, γνωρίζεις τι θέλεις, μπορείς και να το ζητάς. Σε μια τέτοια περίπτωση το σύστημα αναγκαστικά σε ακούει. Δεν μπορεί να μην σε ακούσει. Δεν θα σε υπολογίσει σήμερα; ...Θα το κάνει αύριο ...Αναγκαστικά. Δεν μπορεί το σύστημα να νικήσει τον λαό σε απευθείας σύγκρουση μ' αυτόν. Το σύστημα επιβάλλεται μόνον όταν ο λαός είναι άσχετος και τον παγιδεύει. Μόνον όταν ο λαός δεν γνωρίζει τι πρέπει να κάνει και τι να ζητήσει. Αν ο λαός γνωρίζει τι θέλει, έχει τη δύναμη να το πάρει. Ο λαός είναι η Δύναμη και εκφραστής της δύναμής του η Δημοκρατία. Για ό,τι μας απασχολεί, η Δημοκρατία έχει την λύση. Απλά περιμένει από εμάς να το ζητήσουμε. Δεν μπορεί όμως να μας "δώσει" τίποτε η Δημοκρατία, αν δεν την έχουμε "μπροστά" μας, ώστε να της το ζητήσουμε.

Τα βρετανικής και γαλλικής εμπνεύσεως "Κοινωνικά Συμβόλαια" μεταξύ εξουσίας και λαού πρέπει να πάνε στα "σκουπίδια". Δεν υπάρχουν "συμβόλαια" μεταξύ αρνιών και λύκων και τα οποία μπορούν να λειτουργήσουν ..."Συμβόλαια" μεταξύ πονηρών εξουσιαστών —οι οποίοι αθετούν τα πάντα, για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους— και αφελών υπηκόων —οι οποίοι δεν γνωρίζουν ούτε καν πότε θίγονται τα δικά τους συμφέροντα— ..."Συμβόλαια", τα οποία συντάχτηκαν από υπαλλήλους-συνηγόρους των αθλίων εξουσιαστών, δεν έχουν νόημα ύπαρξης ..."Συμβόλαια", τα οποία είχαν ως στόχο να δώσουν χρόνο στους αθλίους να γλιτώσουν και χρόνο στους λαούς να "ξανακοιμηθούν", δεν πρέπει να υπάρξουν ξανά. Δεν υπάρχει καραγκιόζης πολιτικός στην ιστορία, που να μην υποσχέθηκε σε κάποια στιγμή κάποιο νέο "Συμβόλαιο" ή κάποιο νέο "Deal" στους αφελείς οπαδούς του.

Οι λαοί πρέπει να το πάρουν απόφαση ότι δεν μπορούν να περιμένουν να λυθούν τα προβλήματά τους από τους "μορφωμένους" υπαλλήλους των Λεσχών. Κανένας δεν πρόκειται να τους βοηθήσει, αν δεν βοηθήσουν μόνοι τους τούς εαυτούς τους. Πρέπει να το πάρουν απόφαση να λύσουν μόνοι τους τα προβλήματα που τους αφορούν και αυτό να το κάνουν άπαξ και δια παντώς. Οι λαοί πρέπει μόνοι τους ν' αποφασίσουν και για τα θέματα της εξουσίας και όχι να συναλλάσσονται με τους "δικηγόρους" της και να εκλιπαρούν για το έλεός της. Αυτό μόνον η Δημοκρατία των πολιτών μπορεί να τους το εξασφαλίσει.

Σε αυτόν τον αγώνα θα πρέπει να πρωταγωνιστήσουμε εμείς οι Έλληνες. Πρέπει να ξαναγίνουμε αυτοί, οι οποίοι "βλέπουν" εκεί όπου δεν μπορεί να "δει" κανένας άλλος. Πρέπει να ανακτήσουμε τις δυνάμεις και την αυτοπεποίθησή μας και να ξαναγίνουμε οι οδηγοί των λαών ...Εύκολο είναι ...Πιο εύκολο απ' ό,τι νομίζουμε. Η Ελλάδα κρύβει απίστευτες δυνάμεις στα "σωθικά" της. Δεν βρέθηκε κι ούτε θα βρεθεί δύναμη ικανή να την εξαφανίσει. Η δύναμη, που νικά το σκότος, δεν μπορεί να εξαφανιστεί από τη φύση. Η Δημοκρατία τελικά θα νικήσει τη Democracy ...Το φως θα νικήσει το σκοτάδι ...Οι άνθρωποι θα νικήσουν τα κτήνη ...Το 2012 όλο και πιο πολύ μοιάζει με το ΤΕΛΟΣ της ιστορίας.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο - ΕΑΜ Β’

http://eamb-ydrohoos.blogspot.com

Υ.Γ.

Την επόμενη φορά, που θα βγουν οι "αγανακτισμένοι" στην Πλατεία, εμείς θα είμαστε εκεί, για να μοιράσουμε φυλλάδια με το κείμενο αυτό. Θέλουμε το κείμενο αυτό να γίνει το "όπλο" σε μια "μάχη", η οποία φαίνεται αναπόφευκτη. Οι εγκληματίες δωσίλογοι συνεχίζουν να "κουρεύουν" μισθούς και συντάξεις εργαζομένων, προκειμένου να σώσουν τις τράπεζες της Διαπλοκής. Ο Χειμώνας έρχεται πιο απειλητικός από ποτέ. Με το πετρέλαιο στην τιμή του 1,5 ευρώ το λίτρο η κοινωνική "έκρηξη" φαντάζει αναπόφευκτη. Τώρα, που "τελείωσαν" οι σταλινικοί με τις συνταγματικού τύπου "ασκήσεις" της "Άμεσης Δημοκρατίας", καλό είναι να "μιλήσει" η ίδια η Δημοκρατία. 

 

eamb-ydrohoos.blogspot.gr