Τετάρτη 18 Ιουλίου 2012

Ευρωπαϊστής της συμφοράς!


thumb
Του Γιώργου Λοβέρδου
«Το μέλλον της οικονομικής ένωσης περνά μέσα από την εκχώρηση κυριαρχίας» δήλωσε ένας ακόμα τραπεζίτης, ένας ακόμα «οικονομολόγος» από τις δεκάδες που φιλοξενούνται καθημερινά από τα ΜΜΕ σε μία προσπάθεια να μας πείσουν για τον μονόδρομο.
Το πρώτο σχόλιο που μου ήρθε στο μυαλό ήταν...
στα τούρκικα και ομολογώ πως δεν θα έδειχνε καμία παιδεία εκ μέρους μου, εάν το επαναλάμβανα.
Μα, πως από «ευρωπαϊστής» της δεκαετίας του ’80 και του ’90 έγινε πλέον τόσο σκεπτικός;
Πως από το όραμα της Ευρώπης του ’80, του Φρανσουά Μιτεράν, του Ζακ Ντελόρ, κάθε δήλωση των σημερινών ηγετών και παρατρεχάμενων με φοβίζει;
Ήταν τότε εκεί, στην Κέρκυρα, στη Σύνοδο Κορυφής που Ανδρέας και Φρανσουά έπιναν καφέ και τους έβλεπα με τα μάτια μου. Τότε είχαμε το όνειρο μιας Ευρώπης Ενωμένης και Δημοκρατικής, που θα κατοχύρωνε την  πορεία της Ελλάδας.
Πως καταλήξαμε σε μία Ευρώπη της Μέρκελ ή της τάδε υπουργού των εξωτερικών  που τρομάζει ακόμα και την Λαγκάρντ;
Η αλήθεια είναι πως εκείνη η Ευρώπη που ονειρευόμαστε ήταν ένα προϊόν επικοινωνίας, άγνοιας, έλλειψης ενημέρωσης, έλλειψης επικοινωνίας.
Ναι, θα ήταν δυνατόν να φτιάξουμε μια τέτοια Ευρώπη, αλλά τι πιθανότητες έχουμε;
Με προσγείωσε ένας φίλος που μου υπενθύμιζε πως η ΕΟΚ δημιουργήθηκε από τον Άνθρακα και τον Χάλυβα…  και όχι από κάποια εθελοντική οργάνωση προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου…
Πόσο καιρό τρώγαμε το όμορφο αμπαλάζ;
Ίσως όσο τρώγαμε επιδοτήσεις και πακέτα! Τότε που νομίζαμε πως ποτέ δεν θα φτάσουμε στο ταμείο!
Αυτή η Ευρώπη στην ουσία υπήρχε μόνον στο μυαλό μου. Δεν υπήρχε όμως στο μυαλό εκείνων που τη δημιούργησαν, ή τουλάχιστον όχι στο μυαλό εκείνων που ακολούθησαν!
Κοινωνική Ευρώπη; Σεβασμός του Ανθρώπου; Σεβασμός των Μειονοτήτων;
Ναι, έχουμε επιτροπές, μετράμε την ανεργία, μετράμε ποιες περιοχές είναι υποβαθμισμένες, πόσοι είναι κάτω από τα επίπεδα της φτώχειας, ρίχνουμε πρόστιμα… Αλλά;
Ήρθε καμιά τρόικα να πει:
Παιδιά,
Η Ευρώπη δεν δέχεται τόσες αυτοκτονίες.
Η Ευρώπη δεν δέχεται να πηγαίνουν παιδιά στο σχολείο χωρίς να έχουν φάει.
Η Ευρώπη δεν δέχεται τέτοια ανεργία.
Η Ευρώπη δεν δέχεται τόσους αστέγους.
Η Ευρώπη δεν δέχεται τέτοια υποβάθμιση της υγείας.
Η Ευρώπη δεν δέχεται τέτοιες συντάξεις, τέτοιους μισθούς…
Μην ανησυχείτε, κανείς δεν πρόκειται να το πει!
Γι αυτό είμαι πολύ σκεπτικός με την Ευρώπη του σήμερα, είτε έκαναν λάθη οι πολλοί, είτε οι λίγοι…
Έναν λαό ολόκληρο σε τιμωρία, δεν μπορείς να τον βάλεις… επιλέγοντας για μία ακόμη φορά τους ίδιους διεφθαρμένους πολιτικούς;
Ή μήπως οι συγκεκριμένοι διεφθαρμένοι πολιτικοί δεν ήταν επιλογή των «Ευρωπαίων»;
Γ.Λ.

Υ.Γ.1  Για να μην παρεξηγηθώ: Είμαι πολύ περισσότερο ευρωπαϊστής από την κυρία Μέρκελ. Απλά, δεν έχουμε την ίδια Ευρώπη στο μυαλό!
Υ.Γ.2  Κύριε Ασμουσεν, ενοποίηση και εκχώρηση κυριαρχίας  για να βοηθηθεί η Γερμανία, οι βιομηχανίες και οι τράπεζες;

topontiki.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου