Δεξιοί ναι, αλλά να το θυμούνται και στην κάλπη...

Στη Βουλή, εισήλθαν κάποιοι συμπολίτες μας με διακεκηρυγμένες εθνομηδενιστικές αντιλήψεις, με έχθρα σε ο,τιδήποτε συμβολίζει κάθε τι ελληνικό και εθνοπρεπές, αλλά και με έχθρα στη θρησκεία μας.

 Όχι, δεν μπορούμε να καλωσορίσουμε όλους αυτούς στη νέα Βουλή, η οποία θα είναι...

άγνωστης διάρκειας, με μια νέα προσφυγή στην κάλπη να μη φαντάζει διόλου απίθανη. Και μην έχετε καμία αμφιβολία ότι δεν αναφερόμαστε μόνο στα ψηφοδέλτια των κομμάτων της αριστεράς, όπως η ΔΗΜΑΡ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Θα έρθουμε και στη ΝΔ και σε κάποιους άλλους που ακόμα δεν μπήκαν στη Βουλή και το έριξαν στους λεονταρισμούς.

Ό,τι νάναι;

Ο κόσμος στριμώχτηκε πολύ από το μνημόνιο και από τις πολιτικές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Πάρα πολύ. Θα ψήφιζε, όπως ήρθαν τα πράγματα, ο,τιδήποτε εκτός από τα δύο πάλαι ποτέ μεγάλα κόμματα. Και είδαμε την 6η Μαΐου πολλά παράδοξα: δεξιούς να ψηφίζουν τον εξτρεμιστικό ΣΥΡΙΖΑ και τη ΔΗΜΑΡ, αστούς και ορθόδοξους χριστιανούς να ψηφίζουν τη Χρυσή Αυγή και πάει λέγοντας.

Και είπαμε ότι δεν είναι κακό να υπάρχει μια δόση ανορθολογισμού στην πολιτική. Το αντίθετο. Όμως, για να μιλήσουμε για τους δεξιούς: πόσο σοβαρό και υπεύθυνο είναι εκ μέρους ενός δεξιού λοιπόν, να ψηφίζει ένα κόμμα, βάζοντας στο φάκελο ένα ψηφοδέλτιο στο οποίο περιλαμβάνεται το όνομα Ρεπούση ή το όνομα Τατσόπουλος, προσώπων που προσπαθούν να αποδομήσουν τον εθνικό κορμό; Είδαμε μάλιστα πρόσφατα πως συμπεριφέρθηκε ο τελευταίος σε διαδικτυακή εκπομπή σε υποψήφια της ΝΔ...

Α, είπαμε «δεξιός». Αλλά, εδώ πρέπει να γίνουν κάποιες διευκρινίσεις. Υπάρχει η Δεξιά, η εθνοπρεπής, η εθνοκεντρική, η υπό τη γαλανόλευκη. Υπάρχει όμως και η κατά την αριστερά «πεφωτισμένη δεξιά». Η κοινώς νεοφιλελεύθερη, η εθνομηδενιστική, η «δεξιά» ντουντούκα του δικαιωματισμού και της παρακμιακής ελευθεριότητας.

Η οποία «δεξιά», έσπευσε να στελεχώσει και να στηρίξει τα μικρά νεοφιλελεύθερα κόμματα που ξεφύτρωσαν σα μανιτάρια από το πουθενά και με άγνωστες πηγές χρηματοδότησης, αποσπώντας, χωρίς να καταφέρουν λόγω της πολυδιάσπασης, να μπουν στη Βουλή, ποσοστό της τάξης του 6%.

Ναι, ο κόσμος ψήφισε χωρίς για άλλη μια φορά, να ψαχτεί. Κάποιοι «εκ δεξιών» έκρυψαν τους υποψηφίους τους, καθόλη τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, για να μην πάρει πρέφα ο κοσμάκης τι παίζεται. Και πήξαμε σε σατανιστές (που πήγε εδώ το υπέρ πίστεως;), γραφικούς, νταβαντόσκυλα και γενικά ό,τι συμβολίζει ένα «ψιλομαύρο» και πολύ νεφαλώδες ιδεολογικοπολιτικό περιθώριο.

Και όλοι αυτοί «τράφηκαν» από ψήφους δεξιών. Επίσης, ψηφίστηκαν από τους εναπομείναντες ψηφοφόρους της ΝΔ τηλεπλασιέδες, άτομα με νεοφιλελεύθερες και φιλομνημονιακές αντιλήψεις, που κάποτε παρίσταναν τις ντουντούκες του πατριωτικού χώρου και υπήρξαν συστηματικοί υβριστές του μεγαλύτερου κόμματος της ελληνικής κεντροδεξιάς, της ΝΔ. Τα βιντεάκια στο youtube, είναι αδιάψευστοι μάρτυρες των όσων σας λέω.

Ζητείται μνήμη

Κι όμως, μνήμη πολλοί «δεξιοί» δεν έχουν. Πάντως, πολύ παράδοξα ηχούν ακόμα στα αυτιά πολλών δεξιών που έχουν δώσει το είναι τους όλο για τη ΝΔ, οι προεκλογικές πατριωτικές κορώνες του Αντώνη Σαμαρά. Λίγες μέρες μετά, οι δεξιοί άνευ εισαγωγικών, είδαν τις «πρωτιές» ανθρώπων όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης (είναι δεξιός αυτός;) σε διάφορες εκλογικές περιφέρειες.

Όσοι ψηφοφόροι απέμειναν στη ΝΔ, είναι μνημονιακοί, καθώς το κόμμα αλώθηκε από νεοφιλελεύθερους, οι συντηρητικοί έφυγαν. Και αυτό αποδείχθηκε στην πράξη. Αλλά, ας τους πει κάποιος ότι οι όροι μνημονιακός και δεξιός, είναι αντιθετικοί.

Και δεν «παντρεύονται», όσες «σούπες» αλά αριστεριστικά «μαγειρέψουν» κάποιοι νεοφιλελεύθεροι. Πριν λίγες ημέρες, για να καταλάβετε πως προσπαθούν κάποιοι να μπερδέψουν τον κόσμο, μου έδωσαν ένα φυλλάδιο υποψηφίου της Δημοκρατικής Συμμαχίας στην περιφέρεια Ατικής, που ανέγραφε το εξής σύνθημα: «όχι στον προδοτικό λαϊκισμό». Το πιάσατε το υπονοούμενο; Μιλάμε για την απόλυτη διαστροφή.

Ας μην ξεχνούν κάποιοι τις αξίες μας

Πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια. Αυτό είναι το τρίπτυχο των εθνικοφρόνων. Οι νεοφιλελεύθεροι, με την πρώτη, τη δεύτερη και την τρίτη έννοια, έχουν «προβλήματα». Είναι εθνομηδενιστές και δεν δίνουν έμφαση στο σύνολο, δηλαδή στο έθνος και επικεντρώνονται στο άτομο.

Επίσης, είναι θιασώτες της ελευθεριότητας, η οποία είναι ασυμβίβαστη με τη θρησκεία μας και διαβρώνει τον θεσμό της οικογένειας. Άρα, δεν είναι δεξιοί. Στο μόνο θέμα στο οποίο ταυτίζονται με την πραγματική Δεξιά, είναι στην ασφάλεια. Την οποία όμως φροντίζουν να διαβρώνουν με την ελευθεριότητα την οποία προωθούν, χέρι-χέρι με την αριστερά. Αλήθεια, σε τι πραγματικά διαφέρουν η εθνομηδενιστική Δράση των Μάνου-Βαλλιανάτου και ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα; Στα θέματα οικονομίας. Μέχρι εκεί όμως.

Ψύχραιμα παίδες

Και κάτι τελευταίο: πόσο πατριωτικό είναι ένα κόμμα, το οποίο δεν κρύβει τις παγανιστικές προεκτάσεις της ιδεολογίας του; Ιδού η απορία. Παραθέτω λοιπόν τι είπε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, μιλώντας στην Πνύκα, στους μαθητές του Α’ Γυμνασίου Αρρένων: «Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας, και να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ πίστεως και έπειτα υπέρ πατρίδος».

Και τα γράφω αυτά, ασκώντας κριτική, υπό το δικό μου πρίσμα, διότι έχω πολύ συγκεκριμένη εικόνα για το βίωμα της ζωής στην Ελλάδα: η μυρωδιά του θυμαριού και του βασιλικού, το απέραντο γαλάζιο, το ξωκλήσι με την εικόνα της Μεγαλόχαρης, το κερί, η παράκληση να προσέχει τους αγαπημένους μας, η ευχή της γερόντισσας.

Ναι, «αφρίζουν τα ποτήρια της αδικίας, δυνάσται πολλοί και διψασμένοι ιδού τ’ αδράχνουν», όπως έγραψε ο Ανδρέας Κάλβος. Όμως, πατριώτες, ψύχραιμα. Ελπίζω πως «όχι, δεν είναι σήμερα η στερνή μας λέξη», όπως θα έλεγε ο Ανδρέας Κάλβος.

Νίκος Χιδίρογλου

 www.elora.gr