Η Δραχμολαγνεία και το Ιερατείο της Ντροπής

Κατά την διάρκεια του 19ου αιώνα και με κορύφωση την εποχή του 2ου Παγκοσμίου Πόλεμου, αναπτύχθηκαν σε απομονωμένες φυλές του Ειρηνικού λατρείες οι οποίες ονομάστηκαν “λατρείες φορτίου”. Οι πρωτόγονοι εκείνοι λαοί παρατηρούσαν τα υλικά φορτία να συσσωρεύονται στο έδαφος τους, ερχόμενα για τις αποικιακές φρουρές. Το περίεργο για αυτούς ήταν ότι...
δεν έβλεπαν κάποιον να τα κατασκευάζει. Όλοι οι δυτικοί ήταν στρατιώτες ή γραφιάδες και έκαναν πράγματα ακατανόητα για τους ιθαγενείς : έγραφαν σε χαρτί, μιλούσαν στον ασύρματο ή έκαναν παρελάσεις φορώντας ομοιόμορφη ενδυμασία.

του Γιώργου Χαρκοφτάκη

Το συμπέρασμα βγήκε αβίαστα. Τα υλικά αγαθά προέρχονται από μια ανώτερη δύναμη και οι δραστηριότητες των λευκών είναι ιεροτελεστίες με τις οποίες ζητούν να παραλάβουν το “φορτίο”. Επιπλέον θεώρησαν ότι το φορτίο προορίζεται για τον δικό τους λαό τους και ότι οι πονηροί λευκοί το αρπάζουν για δικό τους όφελος. Κάθε νησιωτική φυλή απέκτησε και έναν μυθικό Μεσσία, ο οποίος θα απελευθέρωνε τον καταπιεσμένο λαό από τους εισβολείς και θα επέτρεπε την “απόλαυση” του φορτίου. Ο πιο γνωστός μεσσίας αυτών των θρησκειών είναι ένα μυθικό πρόσωπο, ο John Frum. Οι πόλεμοι τελείωσαν και οι φρουρές αποσύρθηκαν, όμως οι ιθαγενείς ακόμα και σήμερα περιμένουν “φορτία” και για αυτό τον λόγο φτιάχνουν ομοιώματα αεροδρομίων, αεροπλάνων, ασυρμάτων και κάνουν παρελάσεις με κόκκινες στολές.

Όλα αυτά θα απασχολούσαν μόνο τους ανθρωπολόγους και όσους μελετούν τη δημιουργία των θρησκειών, αν δεν υπήρχαν ομοιότητες με μία χώρα της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Σε αυτή τη χώρα η παραγωγή απαξιώθηκε και τα πάντα είναι “φορτίο”, έρχονται δηλαδή “απέξω”. Η διαφορά είναι ότι αναγνωρίζουν ως Μεσσία την απρόσωπη οντότητα του κράτους, το οποίο απελευθέρωσε τον περιούσιο λαό από το άγχος της παραγωγής. Ο πλούτος δεν δημιουργείται με ομαδική και συστηματική εργασία΄ αυτά είναι για τους κουτόφραγκους. Το φορτίο παρέχεται με Λατρεία του κράτους Λεβιάθαν, με ικεσίες για θέσεις εργασίας στο Δημόσιο, για επιδοτήσεις, για μαϊμού συντάξεις και άλλα συναφή.  Πιθηκίζοντας δυτικά πρότυπα εκλιπαρούν για ακόμα περισσότερο φορτίο.  Επιπλέον οι φραγκολεβαντίνικες δυνάμεις προσπαθούν τελευταία με δόλιο τρόπο να εμποδίσουν τον λαό αυτό να απολαύσει όσα αυτοδικαίως απαιτεί το πεπρωμένο του: μια άνετη ζωή βασισμένη στα όσα πρόσφερε στην ανθρωπότητα το ιστορικό έθνος από την αρχαιότητα ως σήμερα! Τι θα γίνει αν οι δυτικοί αποικιοκράτες αποσυρθούν όταν εκπληρώσουν τους σκοπούς τους, δηλαδή τη λεηλασία της χώρας; Πιθανόν θα φτιαχτούν “ομοιώματα πλούτου”, δηλαδή δραχμές με τις οποίες θα προσπαθήσουν να προσελκύσουν “νέα φορτία”. Η παραγωγή και η γνώση δεν θα απασχολούν κανένα, εφόσον οι αρχιερείς και οι παρατρεχάμενοί τους βολεύονται να κοροϊδεύουν τους λοιπούς ιθαγενείς με πλαστά φράγκα και κούφιες ιδεολογίες.

Ο Παναγιώτης Κονδύλης το διατύπωσε με ακρίβεια :

“Απέναντι σε όλα αυτά τα φαινόμενα μπορεί κανείς να δοκιμάζει οδύνη, νιώθοντας μετέωρος και δίχως εθνικές ρίζες, ή μπορεί και να τα θεωρεί ασήμαντα, πιστεύοντας ότι πατρίδα του ανθρώπου, προπαντός σήμερα, είναι ο κόσμος κι ότι την τροφή που δεν μπορεί να του δώσει ό ένας τόπος του την παρέχει ένας άλλος “

Κανείς όμως δεν θα μείνει ανέγγιχτος, Κ.Π. Καβάφης :

“Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ’ όλην την γη την χάλασες. “

Σε λίγες ημέρες έχουμε εκλογές, θα επιβραβεύσουμε το διεφθαρμένο ιερατείο ή θα δώσουμε την ευκαιρια σε μεταρρυθμιστικές δυνάμεις ;

—

από το προσωπικό του blog 

 freepen.gr