Η Ιπποκράτους στα… κάγκελα

Νευρικότητα, περισυλλογή και σοβαρός προβληματι­σμός πλανιέται πάνω από το ΠΑΣΟΚ, από τη συνεχή διαπίστωση ότι, παρά τις προσπάθει­ες να «μαζευτεί» έστω και μερικά το μαγαζί, οι πολίτες δείχνουν όχι μόνο δύσπιστοι, αλλά και εντελώς αρνητι­κοί να ακούσουν έστω και την πολιτι­κή πρόταση του κόμματος. Ο ίδιος ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ διατυπώ­νει σε συνεργάτες του την αίσθησή του ότι...
μιλάει αλλά κανείς από κάτω δεν τον ακούει. Ο κίνδυνος να μη γρά­ψει «2» μπροστά στην εκλογική επί­δοση του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή η επίδοσή του να είναι κάτω από 19%, προκαλεί τρόμο.
Γι’ αυτό και συνεχίζουν να επεξερ­γάζονται την ιδέα μιας μεγάλης εκλο­γικής ανοιχτής συγκέντρωσης στην Αθήνα, προκειμένου να στείλουν μή­νυμα «ανάτασης» και ενθουσιασμού στους μαραζωμένους ψηφοφόρους του κόμματος. Στην πρόταση αυτήν, που ανήκει στον ίδιο τον Βενιζέλο, έχουν κατατεθεί σοβαρές επιφυλά­ξεις και προβληματισμοί. Και οι επι­φυλάξεις αυτές δεν αφορούν μόνο την…  ανεύρεση πλήθους προκειμέ­νου να υπάρξει μια ικανοποιητική τη­λεοπτική εικόνα, αλλά και ζητήματα ασφαλείας. Για το πρώτο πρόβλημα, λένε τα στελέχη του οργανωτικού, το ζήτημα μπορεί να διευθετηθεί με την κινητοποίηση και την υποχρέωση των βουλευτών Αττικής και όμορων νο­μών να «φέρουν» στο Σύνταγμα ένα με δύο πούλμαν ο καθένας, αλλά και με τηλεοπτική σκηνοθεσία ώστε η συ­γκέντρωση να δείχνει ικανοποιητική. Άλλωστε ο σχεδιασμός περιλαμβά­νει η εξέδρα να στηθεί μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη με φόντο το κτή­ριο της Βουλής και οι συγκεντρωμένοι να καλύψουν την Αμαλίας στα βήματα των συγκεντρώσεων των «Αγανακτισμένων». Το μεγάλο ζήτημα όμως είναι τι θα συμβεί αν επιχειρηθεί αντι-συγκέντρωση από αγανακτισμένους πολίτες ή πώς μπορεί ένας ανοιχτός χώρος τέτοιου είδους να φυλαχτεί ικανοποιητικά έναντι οποιουδήποτε κακόβουλου.
Επ’  αυτού ο Ευάγγελος Βενιζέλος απάντησε στις κλειστές συσκέψεις συνεργατών του ότι το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να δείχνει φοβικότητα, ούτε να κλειστεί στο καβούκι του από τον φόβο της οποιασδήποτε προβοκάτσι­ας. Μάλιστα, συμπλήρωσε ότι είναι ευκαιρία να αποτινάξει την αχλύ ενο­χής για τον κυβερνητικό του βίο που άλλα κόμματα επιχειρούν να του ρί­ξουν και να στείλει μήνυμα αποφασι­στικότητας στους οπαδούς του.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις του επισημαίνει ότι τα κλειστά στάδια δεν μπορούν να αποτυπώσουν κλίμα εκλογών και τον ενθουσιασμό που οι περιστάσεις απαιτούν, ενώ δεν τον ικανοποιεί η εικόνα ανθρώπων που καθισμένοι ακούνε ήσυχα και νωχελικά μια ομι­λία που αναγκαστικά διεξάγεται σε πιο ήπιους τόνους απ’ αυτούς που επιβάλλονται.
Κι ενώ ώς χτες το απόγευμα το θέ­μα του Συντάγματος παρέμενε σε εκκρεμότητα, αυτό που έχει αποφα­σιστεί είναι η ανοιχτή συγκέντρωση στην παραλία της Θεσσαλονίκης την Κυριακή. Η «εκλογική» και ιδιαίτερη πατρίδα του Ευ. Βενιζέλου αποτελεί και το δοκιμαστικό τεστ για την αντί­στοιχη συγκέντρωση στο Σύνταγμα και οι επιτελείς του μιλάνε για ικανο­ποιητικό δείγμα γραφής από τη συγκυβέρνηση.
Στα ντιμπέιτ λέει «ναι»
Ταυτόχρονα, ο Ευάγγελος Βενιζέλος πιέζει ασφυκτικά τον Αντώνη Σαμαρά για την τηλεμαχία προκει­μένου να αποδείξει ότι επιχειρεί να «υφαρπάξει» την ψήφο των πολιτών χωρίς καμία αντιπαράθεση. «Νομί­ζω ότι ο κ. Σαμαράς έχει μία αποστροφή στον διάλογο ή δεν νιώθει τη σιγουριά που απαιτείται για τις θέσεις που υποστηρίζει και για τη στρατηγική της κομματικής αυτοδυ­ναμίας και της δικής του προσωπι­κής επιδίωξης για την κατάληψη τηςπρωθυπουργίας» δήλωσε χτες από την Ιπποκράτους.
Μάλιστα, θέτει και θέμα δημοκρα­τίας σημειώνοντας ότι δεν μπορεί τα δύο κόμματα που έχουν προοπτική εξουσίας να μην αντιπαραθέσουν τις απόψεις τους.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει δε­χθεί εισηγήσεις να συνεχίσει το στε­νό μαρκάρισμα προς τη Ν.Δ. για το θέμα της κυβερνητικής συνεργασί­ας, θεωρώντας ότι έχει καταφέρει να απονεκρώσει σχεδόν το σύνθημα της αυτοδυναμίας του Αντώνη Σαμα­ρά. Στην Ιπποκράτους εκτιμούν ότι η επιθετική καμπάνια της αυτοδυναμί­ας που επέλεξε η Συγγρού κόντρα στη διάθεση των πολιτών ήταν λά­θος και ότι αν εμμείνει ο Σαμαράς με πολύ ηχηρό τρόπο θα βάζει συνεχώς αυτογκόλ. Μάλιστα, κάποιοι έφτα­σαν στο σημείο να λένε ότι το θέμα Συμπιλίδη, η πολιτική ασυνέπεια του προέδρου της Ν.Δ. ως προς το μνη­μόνιο και η επιθετική του καμπάνια μπορεί να του στοιχίσουν την πρώ­τη θέση, αρκεί να επιτύχει το ΠΑΣΟΚ μια μίνιμουμ επανασυσπείρωση τις τελευταίες δέκα μέρες.
Προγραμματικό κυβερνητικό πλαίσιο
Στο πλαίσιο αυτό πληθαίνουν οι προτά­σεις ο Ευ. Βενιζέλος να βγει τις τελευταίες μέρες με ένα συνεκτικό και σαφές πλαίσιο προγραμματικών θέσεων που θα αφορά τις κυβερνήσεις συνεργασίας. Δηλαδή να θέσει έναν κατάλογο θέσεων και προϋποθέσεων και να καλεί να δεσμευτούν όλες οι υπεύθυ­νες πολιτικές δυνάμεις για την επόμενη μέρα. Με τη λογική ότι οι πολίτες ενδιαφέρονται για την επόμενη μέρα θα θέτει το πλαίσιο, τους στόχους και το χρονοδιάγραμμα της επόμε­νης κυβέρνησης με σαφή και καθαρό τρόπο. «Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να πείσουμε ότι μάθαμε από τα λάθη μας και επιθυμού­με πραγματικά μια κυβέρνηση συνεργασίας.
Έτσι θα μεταθέσουμε και τη συζήτηση για το ποιος θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός». Επ’  αυτού έγινε πολλή συζήτηση αυτήν την εβδομάδα από την ατάκα του Βενιζέλου στον «ΑΝΤ1», ότι θα μπορούσε να είναι και ο Σα­μαράς πρωθυπουργός σε μια κυβέρνηση συ­νεργασίας. Την επόμενη μέρα το μάζεψε, βέ­βαια, θέτοντας μια σειρά από προϋποθέσεις, αλλά, όπως λένε συνεργάτες του, ο ίδιος δεν έχει κανένα ταμπού για το όνομα του πρωθυ­πουργού. «Ο πολιτικός συσχετισμός και τα αποτελέσματα θα δείξουν τον δρόμο στο συ­γκεκριμένο ερώτημα» λένε ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και επισημαίνουν πως, αν η Ν.Δ. είναι κοντά στην αυτοδυναμία, δεν μπορεί να
αποκλειστεί να είναι πρωθυπουργός ο Σαμα­ράς. Αλλά αν η διαφορά μεταξύ των δύο κομ­μάτων είναι μερικές μόνο μονάδες, τότε θα πρέπει να αναζητηθεί ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν εν­θουσιάζεται καθόλου από την παράταση της παραμονής στον πρωθυπουργικό θώκο του Λουκά Παπαδήμου και πιστεύει ότι οι πολιτι­κοί δεν μπορεί να θεοποιούν τους τεχνοκρά­τες, αλλά να πάρουν στα χέρια τους την τύχη της χώρας. Στο πλαίσιο αυτό ο ίδιος θα προτεί­νει στέλεχος εντός ή εκτός ενεργού πολιτικής από το αντίπαλο κόμμα, αν είναι πρώτο κόμμα η Ν.Δ. Μάλιστα σε κατ’ ιδίαν συσκέψεις έχουν πέσει και στο τραπέζι ονόματα προερχόμενα
από ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. Ο Ευ. Βενιζέλος επιση­μαίνει πάντως και αναμένεται να ξεκαθαρίσει ότι μεταξύ των κομμάτων που θα συμφωνή­σουν να συνεργαστούν θα πρέπει να υπάρξει ένα συνυποσχετικό για τον χρονικό ορίζοντα, τον τρόπο λειτουργίας και λήψης αποφάσεων αλλά και το πολιτικό πλαίσιο της κυβέρνησης. Σημειώνει ακόμα ότι μπορεί μέσα σε συγκε­κριμένο χρόνο να γίνουν διαπραγματεύσεις για την παρουσίαση ανά υπουργείο συγκε­κριμένων δράσεων που θα επικυρωθούν και στην ανάγνωση των προγραμματικών δηλώ­σεων της κυβέρνησης, ώστε κανένα κόμμα και κανένας υπουργός του κυβερνητικού συ­νασπισμού να μην αυθαιρετεί.
Στο ΠΑΣΟΚ επιμένουν ότι θα ήταν ιδανικό αν στην κυβέρνηση συνεργασίας εντασσόταν και η ΔΗΜΑΡ του Φ. Κουβέλη, αν και εκτιμούν ότι δύσκολα κάτι τέτοιο μπορεί να επιτευχθεί, αφού το νεότευκτο κόμμα φοβάται την απορ­ρόφησή  του από το ΠΑΣΟΚ, σύμπλεγμα που διακατέχει μεταπολιτευτικά την ανανεωτική Αριστερά και δεν την άφησε να συνεργαστεί με το μεγαλύτερο κόμμα. Ήδη, όπως λένε στο ΠΑΣΟΚ, η ταύτιση της ΔΗΜΑΡ μ’  αυτούς από άλλα αριστερά κόμματα επιχειρεί να υπονο­μεύσει οποιοδήποτε ενδεχόμενο συνεργα­σίας. Τη συγκεκριμένη συνεργασία την έχει ανάγκη το ΠΑΣΟΚ προκειμένου να αναβαθμι­στεί ηθικά και αισθητικά στα μάτια της κοινής
γνώμης, αλλά εκτιμούν ότι δεν μπορεί να την αποφεύγει εσαεί και χωρίς πολιτικό κόστος η Δημοκρατική Αριστερά, ειδικά αν γίνουν δε­κτοί κάποιοι όροι και προϋποθέσεις. Στην Ιπ­ποκράτους επισημαίνουν ότι η ενδεχόμενη διολίσθηση της ΔΗΜΑΡ στο αντιμνημονιακό μέτωπο μετεκλογικά θα της στοιχίσει ακριβά. Στο επιτελείο του Ευ. Βενιζέλου αναμένεται τις τελευταίες μέρες να παίξουν και το χαρτί της ακυβερνησίας, προφανώς για να αυξήσουν τα ποσοστά τους. Μπορεί πολλά ηγετικά στελέχη να παραδέχονται ότι οι πολίτες δεν «τσιμπά­νε», ούτε «ψαρώνουν» από εκβιασμούς και διλήμματα περί χάους, ωστόσο υπάρχουν κι αυτοί που εκτιμούν ότι μια μερίδα νοικοκυραίων προβληματίζεται για το αύριο της χώρας. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα επιμείνει μέχρι τέ­λους να απευθύνεται στις αντιμνημονιακές δυνάμεις, εφόσον εγγυώνται στους ψηφοφόρους ότι τον Ιούνιο θα έχουν να δώσουν μισθούς και συντάξεις, αν ως κυβερνητική πλειοψηφία επι­χειρήσουν μετεκλογικά να μην αναγνωρίσουν τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας, εκτιμώ­ντας ότι το επιχείρημα «αφορά» πολύ θυμω­μένους πολίτες που «ανησυχούν» για τα περί χάους και χρεοκοπίας.
Παρακολουθώντας καθημερινά τις κυλιό­μενες δημοσκοπήσεις στο ΠΑΣΟΚ πιστεύουν ότι, αν τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα προ­σεγγίσουν το 50%, μπορούν να ελπίζουν ότι
θα υπάρξει για ένα χρονικό διάστημα διετίας μια πολιτική σταθερότητα. Αν αναγκαστούν όμως να συμπράξουν κυβερνητικά μ’  ένα πο­σοστό κάτω από 45%, τότε η κυβέρνηση θα εί­ναι αδύναμη, οι συνθήκες στη Βουλή θα είναι τραγικά δύσκολες και μέσα στους επόμενους μήνες η χώρα θα πρέπει να καταφύγει ξανά σε εκλογές. Μάλιστα στις θεωρίες που ανα­πτύσσουν ηγετικά στελέχη είναι ότι, αν μέσα στο επόμενο 8μηνο γίνουν ξανά εκλογές, τότε θα έχει υποχωρήσει ο θυμός, η εκτόνωση και η τιμωρητική διάθεση των πολιτών και όλοι θα κριθούν με βάση την πολιτική τους συμπεριφο­ρά και την προοπτική που δίνουν στους πολίτες την επόμενη μέρα…
Θεσμικές αλλαγές…
Στο μεταξύ, χτες ο Ευ. Βενιζέλος παρουσίασε τις θέσεις του για τους θεσμούς και το πολι­τικό σύστημα καταθέτοντας την πρόταση για ολική αναθεώρηση του συντάγματος, συμπλη­ρώνοντας ότι η νέα Βουλή μπορεί να οργανώ­σει και να ολοκληρώσει τη νέα φάση της δια­δικασίας, και τόνισε ότι χρειάζεται μια μεγά­λη εθνική, πολιτική και θεσμική συμφωνία για μια νέα πολιτεία. Πρότεινε η εκλογή του Προ­έδρου της Δημοκρατίας να γίνεται άμεσα από τον λαό, αν δεν προκύπτει συμφωνία 3/5 της
Βουλής στο πρόσωπο, καθώς και να παραχω­ρηθούν σε αυτόν και ρυθμιστικές αρμοδιότη­τες. Ζητά να εγκαταλειφθεί το κλειστό πρωθυ­πουργικό μοντέλο, αλλά και να υπάρχει μικρό­τερο κυβερνητικό σχήμα, με 14 υπουργεία, συμπεριλαμβανομένου και του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, όχι περισσότερους από δέκα υφυπουργούς, έναν γενικό γραμματέα ανά υπουργείο, καθώς και ολιγομελείς υπουρ­γικές επιτροπές. Ως προς το πρωθυπουργικό του συστήματος, δεν κατέθεσε περισσότερες
λεπτομέρειες και κυρίως δεν μας είπε αν απο­δέχεται προνόμια και αποκλειστικές αρμοδι­ότητες του πρωθυπουργού να περάσουν στο Υπουργικό Συμβούλιο και στη Βουλή και αν πρέπει να διατηρεί το δικαίωμα ο επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας να αποπέμπει κατά το δοκούν τους εκλεγμένους βουλευτές, χωρίς να μεσολαβεί άλλο όργανο, καθώς και πώς αντιλαμβάνεται την κομματική πειθαρχία που συχνά πάει εντελώς κόντρα με τη συνταγ­ματική πρόβλεψη της ψήφου κατά συνείδηση των βουλευτών. Επίσης, πρότεινε μείωση του ορίου ηλικίας του εκλέγεσθαι, κατάργηση του σταυρού προτίμησης και προσαρμογή των εκλογικών περιφερειών προς το διοικητικό σύ­στημα της χώρας, όπως και επανεξέταση του θεσμού των βουλευτών Επικρατείας, αφού οι βουλευτές θα εκλέγονται από λίστα, χωρίς να αναλύει αν η επιλογή της λίστας θα είναι από­λυτο προνόμιο του προέδρου του κόμματος ή θα προκύπτει μέσα από υποχρεωτικές εκλογι­κές διαδικασίες βάσης.

topontiki.gr