Κυριακή 29 Απριλίου 2012

Ο εκλογικός νόμος δεν επιτρέπει την '' τιμωρία'' του πολιτικού μας συστήματος.

Το εκλογικό μας σύστημα είναι έτσι αριστοτεχνικά φτιάγμενο που δεν φοβάται ούτε την ψήφο διαμαρτυρίας.Αντίθετα την επιδιώκει, γιατί ακόμη και απο αυτήν ωφελείται ο δικομματισμός.Εξηγούμαι: Για να εκφραστεί η διαμαρτυρία των ψηφοφόρων , μέσα στο ισχύον πολιτικό σύστημα ,υπάρχουν 3 τρόποι.
Η αποχή, η λευκή ψήφος και το άκυρο.
1. Με την αποχή , τα ποσοστά των κομμάτων διαμορφώνονται με...
βάση τους συμμετέχοντες, άρα άν σε μια εκλογή συμμετέχουν το 60% των εγγεγραμένων, τότε αυτό αποτελεί το 100% της''πίτας '' που θα μοιραστούν τα κόμματα,άρα αυξάνουν τα ποσοστά τους.
Δηλαδή άν ένα κόμμα έπαιρνε π.χ 100.000 ψήφους σε μια εκλογή που δεν υπήρχε αποχή, με 1.000.000 εγγεγραμμένους το ποσοστό του θα ήταν 10%.Αν με τα ίδια δεδομένα υπήρχε αποχή 50%, γιατί ο κόσμος ήθελε να εκφράσει την δυσαρέσκεια του στο πολιτικό σύστημα , το ποσοστό του κόμματος θα ήταν 20%. Η υποτιθέμενη πράξη τιμωρίας του πολιτικού συστήματος,μέσω της αποχής, επιβράβευσε το ισχύον πολιτικό σύστημα με τον διπλασιασμό του ποσοστού του κόμματος!
Αν υπήρχε η στοιχειώδης δημοκρατική ευαισθησία , θα έπρεπε να υπάρχει στο εκλογικό νόμο, η πρόνοια ότι άν η συμμετοχή στις εκλογές είναι κάτω του 50% των εγγεγραμένων, τότε θα έπρεπε να επαναλαμβάνονται οι εκλογές , ώστε να μην προκύπτουν κυβερνήσεις ή τοπικοί άρχοντες εκλεγμένοι απο την μειοψηφία των πολιτών. Βέβαια αυτό δεν υπάρχει,γιατί δεν τους νοιάζει η δημοκρατία, οπότε δεν αποκλείονται τραγελαφικές καταστάσεις του τύπου, να εκλέγονται ''δημοκρατικές'' κυβερνήσεις που θα λάμβαναν την εντολή απο π.χ το 15% ή 20% του ''κυρίαρχου''λαού.
2.Η λευκή και η άκυρη ψήφος , μεταχειρίζονται νομικά το ίδιο, ''βαφτίζονται '' ως ''άκυρες'', , ευνοώντας τα ποσοστά κυρίως των δύο πρώτων κομμάτων.Εσύ νομίζεις ότι τους τιμωρείς και στην ουσία είναι σαν να τους ψηφίζεις.Δημοκρατία, που δεν αφήνει ούτε καν την διέξοδο της ψήφου διαμαρτυρίας.
Άρα το πολιτικό μας σύστημα επιδιώκει και αρκετές φορές ''προμοτάρει'' την δήθεν ψήφο διαμαρτυρίας , γιατί ουσιαστικά ενισχύεται και ωφελείται απ'αυτήν.Είναι τυχαίο που τα 2 ''μεγάλα'' κόμματα ,δεν ανησυχούν για τις διαμαρτυρίες του κόσμου, αλλά εμφανίζονται ''χαλαρά'' και σίγουρα για την συγκυβερνητική αυτοδυναμία ,μετά τις εκλογές;Είναι σχεδόν σίγουρα για το ευνοικό γι'αυτά εκλογικό αποτέλεσμα , γιατί ξέρουν τα ''πλεονεκτήματα'' του εκλογικού νόμου.., ενός εκλογικού νόμου που δεν επιτρέπει την ''τιμωρία'' του πολιτικού μας συστήματος.
Μόνο μια πραγματική ''τιμωρία'' υπάρχει, η καθολική συμμετοχή μας και η ''θετική'' μας ψήφος σε κάποιο κόμμα.

Chris Langaster
 ksipnistere.blogspot.com

1 σχόλιο:

  1. ΟΙ ΑΠΕΧΟΝΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΟΗΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ

    Γιατί απέχεις ψηφοφόρε της αποχής, του λευκού και του άκυρου; Το μόνο πού ουσιαστικά ακυρώνεις είναι η νοητική σου ακεραιότητα.

    Γιατί αφήνεις άλλους πού δεν απέχουν, να καθορίζουν την μοίρα σου, όταν ξέρεις ότι είναι κυρίως τα κομματόσκυλα αυτά πού δεν απέχουν;

    Η απλή ανάγνωση του εκλογικού νόμου, δείχνει ότι η αποχή, το λευκό και το άκυρο ενισχύουν τα μεγαλύτερα κόμματα περισσότερο και μεταξύ αυτών κυρίως το πρώτο κόμμα. Αυτό έχει εξηγηθεί επαρκώς σε πολλά άρθρα και είναι εύκολο να αναζητηθεί.

    Οι εκλογές μοιάζουν σαν μία ζυγαριά με δύο δίσκους. Στον ένα δίσκο μπαίνουν τα καθεστωτικά κόμματα της φανερής ή συγκαλυμμένης συνενοχής. Στον άλλον τα υπόλοιπα. Όσο πιο πολύ γέρνει η ζυγαριά προς την μεριά των διεφθαρμένων κομμάτων, τόσο χειρότερη η ζημιά στην χώρα.
    Αντί λοιπόν να ρίξεις την ψήφο σου ΟΧΙ στον δίσκο των διεφθαρμένων κομμάτων, αλλά στον άλλον, έτσι ώστε να γείρει η ζυγαριά λιγώτερο προς τα διεφθαρμένα, αυξάνοντας έτσι την πιθανότητα να τα βγάλεις εκτός μάχης, εσύ το βιολί σου: αποχή λευκό και άκυρο.
    Με αυτήν την επιλογή σου, η ζυγαριά, χωρίς το αντιστάθμισμα, γέρνει πιο πολύ πρός τα διεφθαρμένα κόμματα, πού νομίζεις ότι τα έφτυσες απέχοντας, ενώ αυτά πίνουν σαμπάνια στο όνομά σου και ευχαριστούν τον λαό για την «εμπιστοσύνη του» (και την αφέλειά του), χαμογελώντας με ικανοποίηση για μια ακόμα φορά.

    ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ:
    http://oimaskespeftoun.blogspot.com/2012/04/blog-post_13.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή