Η ιδρυματοποίηση της πολιτικής

Της Βάλιας Μπαζού
Για να λέμε την αλήθεια, εάν το Ίδρυμα Ωνάση δεν ήταν χορηγός του αρχιτεκτονικού διαγωνισμού για την πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου ούτε ο πρωθυπουργός, ούτε ο Αντώνης Σαμάρας, ούτε, σχεδόν, σύσσωμο το υπουργικό συμβούλιο, δεν θα έδινε το παρόν στην παρουσίαση και ασφαλώς δεν θα έκανε διθυραμβικές δηλώσεις...
για τη μελέτη.
Και όπως σαρκαστικά σχολίαζαν στους διαδρόμους της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, άνθρωποι που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα αλλά έχουν και ισχυρή μνήμη, εάν η πρόσκληση δεν είχε την υπογραφή του Ιδρύματος Ωνάση, οι διαφωνίες και οι καταγγελίες των πολιτικών αλλά και των επαγγελματικών φορέων, θα ήταν περισσότερες από τις αποθεωτικές ομιλίες. Γιατί όπως και να το κάνουμε η ντεμοντέ, η παντελώς ξεπερασμένη αντίληψη περί πολιτικής- που όμως ζει και βασιλεύει - απαιτεί ευέλικτα αντανακλαστικά ανάλογα με το ποιος διαχειρίζεται μια πρόταση και όχι με το τι λέει η ίδια η πρόταση.
Το παρελθόν άλλωστε είναι αδιάψευστος μάρτυρας…
Όταν το 1983 ο αείμνηστος Αντώνης Τρίτσης κατέθεσε την πρόταση για την πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου και παρουσίασε τη μελέτη που προέβλεπε και τη διέλευση του τραμ, λοιδορήθηκε συστηματικά, χαρακτηρίστηκε «τρελός» και «εκτός τόπου και χρόνου». Η μελέτη, τελικά, χώθηκε σε ένα συρτάρι και η πολιτική της απαξίωσης της Αθήνας για μια ακόμα φορά θριάμβευσε.
Όταν το 2010, μετά από 27 χρόνια, η πρώην υπουργός ΠΕΚΑ Τίνα Μπιρμπίλη, επανέφερε την πρόταση και ανέθεσε μελέτη στο ΕΜΠ, λοιδορήθηκε επίσης, ως «η κηπουρός του Γιώργου που θέλει να ξοδέψει εκατομμύρια ενώ η χώρα καταρρέει».
Η μελέτη, όμως, προχώρησε και με μια έξυπνη κίνηση δια χειρός Πέτρου Ευθυμίου και Τίνας Μπιρμπίλη, μπήκε στο παιγνίδι το Ίδρυμα Ωνάση που δέχθηκε να αναλάβει το κόστος του ευρωπαϊκού αρχιτεκτονικού διαγωνισμού.
Η κίνηση αυτή τελικά αποδείχθηκε ματ, αφού από τις απαξιωτικές δηλώσεις και τα πικρόχολα σχόλια περάσαμε στις ευχαριστίες και τα θερμά συγχαρητήρια όπως του Λουκά Παπδήμου  «εξαιρετικά σημαντική η πρωτοβουλία του Ιδρύματος, ιδέα οραματική, πρωτοβουλία ζωής για το ιστορικό κέντρο» και του Αντώνη Σαμαρά « συγχαρητήρια στο Ίδρυμα- παρέμβαση αισιοδοξίας, ο συμβολισμός της πρωτοβουλίας βαρύς και πολυσήμαντος».
Το Ίδρυμα Ωνάση θα χρηματοδοτήσει μόνον το διαγωνισμό. Το εάν το έργο τελικά θα γίνει είναι αποκλειστική ευθύνη της Πολιτείας, των πολιτικών, δηλαδή, που στην εκδήλωση, "υποκλίθηκαν" στην πρόταση.
Για την ιστορία να θυμίσουμε ότι η μελέτη προβλέπει τον αποκλεισμό της κυκλοφορίας των αυτοκινήτων από την Πανεπιστημίου, την επέκταση του τραμ αρχικά μέχρι την πλατεία Αιγύπτου και στην τελική φάση του έργου μέχρι τα Άνω Πατήσια. Το κόστος της πεζοδρόμησης υπολογίζεται σε 25 εκατομμύρια ευρώ και το συνολικό κόστος της παρέμβασης μαζί με την επέκταση του τραμ στα 200 εκατομμύρια όσο, δηλαδή, στοιχίζει ένας μεγάλος ανισόπεδος κόμβος σε αυτοκινητόδρομου.
Υ.Γ
Ούτε ένας ομιλητής δεν αναφέρθηκε στον Αντώνη Τρίτση που έκανε πρώτος την πρόταση και τη μελέτη για την πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου. Αβλεψία ή άγνοια;

topontiki.gr