Απαιτούνται λεπτές ισορροποίες εν όψει επέμβασης στη Συρία

Mε τα όσα εξυφαίνονται στη Μέση Ανατολή, και αναφερόμαστε κυρίως στο σχέδιο επέμβασης στην Συρία, εκτιμούμε πως δεν θα ωφεληθούν δυνάμεις σταθερότητας, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος. Ανωμαλίες με απρόβλεπτες προεκτάσεις, θα βγάλουν κερδισμένους παίκτες όπως την Τουρκία, χώρες που λειτουργούν με την νοοτροπία του άρπαγα και του επιδρομέα. Αυτή την ώρα τίποτα δεν είναι...
βέβαιο, γνωρίζουμε όμως τι προβλέπουν γενικά οι αμερικανικοί σχεδιασμοί.

Βάση για μια στρατιωτική επέμβαση των δυτικών στη Συρία, θα αποτελέσει μια ομάδα κρατών υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ, οι δυνάμεις των οποίων δεν πρόκειται να είναι χερσαίες δυνάμεις, παρά μόνον αεροπορικές. Όπως και στην επίθεση κατά της κανταφικής Λιβύης, αναμένεται οι δυνάμεις κρούσης να προέρχονται από τη Γαλλία, την Βρετανία, την Ιταλία, την Ολλανδία και -το ανησυχητικό για εμάς- την Τουρκία.

Ακόμη πιό πολύ, μπαίνουν ''στο κάδρο'' Ελλάδα και Κύπρος, με εμπλοκή της βρετανικής βάσης Ακρωτηρίου στην Κύπρο και Σούδας στην Κρήτη. Εννοείται πως οι καραδοκούντες Τούρκοι θα ''τα δώσουν όλα'', πρωτίστως μέσα από τις άκρως σημαντικές για το ΝΑΤΟ βάσεις Incirlik και Diyarbakir.
Όπως και στο παρελθόν σε ανάλογες περιπτώσεις, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους θα επιβάλλουν ζώνη απαγόρευσης πτήσεων σε όλη την βόρειο Συρία, αλλά κσι το δυτικό τμήμα της χώρας, όπου έχουν αναπτυχθεί επάκτια ρωσικά πυραυλικά συστήματα.
Ο όλος σχεδοασμός προβλέπει την απελευθέρωση (με ή χωρίς εισαγωγικά) μέρους της επικράτειας, όπου την διοίκηση των περιοχών θα αναλάβουν φιλοδυτικοί (και φιλότουρκοι;) παράγοντες, με τη συνδρομή δυτικών αξιωματικών και πολιτικών αξιωματούχων. Εάν αυτά ευοδωθούν και η Συρία περάσει στην ''επόμενη μέρα'', καθίσταται φανερό πως απομονώνεται πλήρως το σιιτικό Ιράν, ο επόμενος δηλαδή στόχος, όπως επιθυμεί διακαώς πρώτο από όλους το Ισραήλ.
Το όλο ζήτημα και οι εξελίξεις που αναμένονται, απαιτούν την διατήρηση εξαιρετικά λεπτών ισορροπιών από Αθήνα και Λευκωσία. Και η Κύπρος έχει αποδείξει τελευταία, ότι σε συγκεκριμένα πεδία μπορεί να ασκήσει εθνικά συμφέρουσα εξωτερική πολιτική. Για αυτόν που αμφιβάλλουμε (ξανά...) είναι για τον συνήθη ύποπτο, που λέγεται ελληνική κυβέρνηση. Αυτή και οι προηγούμενες....

www.elkeda.gr