Τα 15 ολέθρια λάθη του Γιώργου Παπακωνσταντίνου

Την ερχόμενη εβδομάδα… κρίνεται στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για την ΕΛΣΤΑΤ ο πρώην «τσάρος», Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Με το κλίμα να έχει βαρύνει δραματικά, μετά την κατάθεση- για το ίδιο θέμα- του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και τον Γιώργο Προβόπουλο να αποδίδει άμεσα ευθύνες...
στον πρώην υπουργό Οικονομικών και τον πρώην Πρωθυπουργό, ο νυν υπουργός ΠΕΚΑ βρίσκεται σε δυσχερέστατη θέση.

Τα στοιχεία είναι συντριπτικά και όπως σημειώνει καλά ενημερωμένη πολιτική πηγή φέρεται να στοιχειοθετείται η κατηγορία του μεθοδευμένου «φουσκώματος»  του ελλείμματος. Ο πρώην «τσάρος» εκ θέσεως διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής που έφερε την χώρα σε αυτό το σημείο και κατά συνέπεια δύσκολα θα αποφύγει τα… επέκεινα των πράξεων του. Ωστόσο άλλοι παράγοντες εκτιμούν, πως θα γίνει μεγάλη επικοινωνιακή προσπάθεια προκειμένου Παπακωνσταντίνου μπορεί να «πέσει στα μαλακά». Όλα αυτά βέβαια δεν ακυρώνουν τα έργα και τις ημέρες του πρώην «τσάρου»  στον οποίο αποδίδονται πλέον απ΄ όλους ουσιαστικές ευθύνες. 

Για να παρακολουθήσουμε όμως τα… βήματα του Γ. Παπακωνσταντίνου, που οδήγησαν την χώρα μας στο ΔΝΤ θα πρέπει να ανατρέξουμε στις πρώτες εβδομάδες της θητείας του, όταν αισθανόταν «καίσαρας»  και «γκουρού των αγορών».   


Όλα ξεκίνησαν από το προεκλογικό «λεφτά υπάρχουν» και «αυξήσεις στους μισθούς» που ήταν δικής του έμπνευσης. Τελικά από τα 32 δις ευρώ που έλεγε προεκλογικά ότι υπήρχαν και επαρκούσαν για να συγκρατηθεί το έλλειμμα, έφθασε πριν από λίγες ημέρες να επιχειρεί να διαγράψει τα 24 δις ευρώ ως ανεπίδεκτα είσπραξης!
Ο ίδιος αμέσως μετά τις εκλογές έκανε το ίδιο λάθος με τον Αλογοσκούφη, αλλά με τραγικότερη κατάληξη. Έκανε «απογραφή» και διπλασίασε το έλλειμμα. Από εκείνη την ημέρα τα ελληνικά ομόλογα δεν είδαν άσπρη μέρα στις αγορές με τη γνωστή κατάληξη της χώρας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και στο μνημόνιο.

Την ίδια ώρα:

1. Οι δηλώσεις περί Τιτανικού διέσυραν την Ελλάδα και «έπεισαν» ακόμη και τους πιο αισιόδοξους στο εξωτερικό ότι η Ελλάδα οδηγείται στην χρεωκοπία.
2. Ο ίδιος φέρεται να πρότεινε να χρησιμοποιηθεί η απειλή της χρεοκοπίας προκειμένου να πειστούν οι ‘Ελληνες για την αναγκαιότητα λήψης μέτρων. Έτσι, όμως οι ξένοι άρχισαν να ξεφορτώνονται τα ελληνικά ομόλογα, οδηγλώντας από τη μία υποβαθμιση στην άλλη...
3. Τον Ιανουάριο του 2010 κατέθεσε διατάξεις για την αύξηση των φόρων στα τσιγάρα που οδηγούσαν τις τιμές τους σε εξωπραγματικά επίπεδα. ‘Όταν συνειδητοποίησε τη γκάφα τις άλλαξε λέγοντας το απίστευτο: «Δεν γράφω ο ίδιος τις διατάξεις, αλλά οι υπηρεσιακοί παράγοντες»!
4. Σημειώθηκε ολιγωρία για τη λήψη μέτρων αποτροπής της κρίσης δανεισμού. Χρειάστηκε να φτάσει ο Φεβρουάριος του 2010 μέχρι να ανακοινώσει ένα σοβαρό πακέτο μέτρων αύξησης των εσόδων και μείωσης των δαπανών.
5. Έθεσε θέμα μηχανισμού αποφυγής χρεωκοπίας, προκειμένου να φοβηθούν οι αγορές και να μας δανείσουν φθηνά. Το αποτέλεσμα ήταν ακριβώς το αντίθετο: Οι αγορές μας τιμώρησαν αφού πείστηκαν ότι ζητάμε το μηχανισμό επειδή χρεοκοπούμε.
6. Δεν δανείστηκε μεγαλύτερα ποσά όταν ακόμη μπορούσε, δηλαδή στις αρχές του 2010. Συγκεκριμένα η έκδοση του Ιανουαρίου έδινε την δυνατότητα στην Αθήνα (και το υπουργείο Οικονομικών) να αντλήσει (πραγματικά !) ακόμη και 18 δις. ευρώ. Ο τότε τσάρος περιορίστηκε στα κεφάλαια της έκδοσης (κάτι λιγότερα από 5,5 δις. ευρώ) αφήνοντας αναξιοποίητα 12,5-13,0 δις. ευρώ.
7. Ενώ είχε πάρει το πρώτο πακέτο μέτρων (Φεβρουάριος 2010) απείλησε τους εταίρους μας ότι θα προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Οι αγορές είπαν με το δίκιο τους: αφού πήραν τα μέτρα και λένε ότι θα προσφύγουν στο ΔΝΤ, τότε τα μέτρα δεν επαρκούν για να τους σώσουν από τη χρεοκοπία. Και έστειλαν τα spread στα ύψη
8. Δήλωσε την ίδια περίοδο ότι το ΔΝΤ δεν θα μας ζητήσει περισσότερα μέτρα από αυτά που έχουμε ήδη λάβει (τότε είχε ανακοινωθεί μόνο αύξηση ΦΠΑ, η πρώτη μείωση των δώρων στο δημόσιο τομέα, η πρώτη μείωση των αποδοχών στις ΔΕΚΟ κατά 12% και η αύξηση των φόρων σε καύσιμα). Με την παράδοση της χώρας στο ΔΝΤ ακολούθησε πολύ σκληρό πακέτο μέτρων με νέα μείωση μισθών στο δημόσιο και στις ΔΕΚΟ και νέες αυξήσεις φόρων. Κατά τα άλλα δεν θα μας ζητούσαν νέα μέτρα και μάλιστα συνεχόμενα με τη μορφή του διαρκώς επικαιροποιούμενου μνημονίου.
9. Στις αρχές του καλοκαιριού του 2010 και ενώ το σκέλος των εσόδων δεν πήγαινε καλά έλεγε: «’Εχουμε λάβει περισσότερα μέτρα από αυτά που απαιτούνται για να μειωθεί το έλλειμμα στο 8,1% του ΑΕΠ». Τελικά έλαβε και νέα μέτρα, όπως η περαίωση, η νέα ρύθμιση για τα ληξιπρόθεσμα χρέη, νέα αύξηση φόρων στα τσιγάρα κλπ.
10. Δήλωσε τον Νοέμβριο του 2010 ότι στα πλαίσια εφαρμογής του νέου πόθεν έσχες θα κληθούν οι φορολογούμενοι να δηλώσουν τις καταθέσεις τους. Προκλήθηκε άμεσα μεγάλη διαρροή καταθέσεων η οποία εντάθηκε τους επόμενους μήνες με την πορεία προς τη χρεοκοπία και τελικά το μηχανισμό της τρόικας.
11. Δεν διαπραγματεύθηκε το μνημόνιο. Σε αντίθεση με τους Ιρλανδούς που «πούλησαν ακριβά το τομάρι τους» με μνημόνιο ηπιότερων μέτρων, ο Έλληνας υπουργός έβαλε άρον άρον υπογραφή χωρίς να παίξει το χαρτί της απειλής χρεοκοπίας που έπαιξαν οι Ιρλανδοί
12. Υπερφορολόγησε την οικονομία με αρνητικά αποτελέσματα στην πορεία των φορολογικών εσόδων και στην οικονομική ανάπτυξη. Χαρακτηριστική είναι η γκάφα της υπερφορολόγησης των ΙΧ που είχε σαν αποτέλεσμα να παγώσει η αγορά αυτοκινήτου και τα έσοδα από τις πωλήσεις ΙΧ να καταρρεύσουν. Με το «πολυνομοσχέδιο» προχώρησε σε μειώσεις των τιμών των μεσαίων ΙΧ και επανέφερε το μέτρο της απόσυρσης το οποίο είχε καταργήσει ο ίδιος.
13. Το Σεπτέμβριο δήλωνε ότι η επίπτωση στο φετινό έλλειμμα λόγω της ένταξης των ζημιογόνων ΔΕΚΟ στη γενική κυβέρνηση θα είναι αμελητέα. Τελικά το έλλειμμα αυξήθηκε κατά τουλάχιστον 1,5 μονάδα του ΑΕΠ απαιτώντας νέα σκληρά μέτρα για το 2011.  Αποδείχτηκε, πως εξαιτίας αυτής της ολέθριας πολιτικής το ελληνικό έλλειμμα διογκώθηκε σε βαθμό, που κατέστησε αναπόφευκτη την υπαγωγή στο Μνημόνιο Ι και ΙΙ.  Και αυτό είναι το αντικείμενο της διερεύνησης της υπόθεσης της ΕΛΣΤΑΤ.
14. Πριν τις περιφερειακές εκλογές έλεγε ότι δεν θα μειωθούν άλλο οι μισθοί. Μισθοί τελικά μειώνονται και στο δημόσιο (εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ) και στον ιδιωτικό τομέα (επιχειρησιακές συμβάσεις εργασίας που θα υπερισχύουν των κλαδικών).
15. Με τη ρύθμιση περαίωσης και την αναστολή του πόθεν έσχες στην αγορά πρώτης κατοικίας ισοπέδωσε οτιδήποτε είχε χτίσει όσον αφορά στην καλλιέργεια φορολογικής συνείδησης στην κοινωνία. 

Θυμηθείτε κύριε Παπακωνσταντίνου και αυτό, που γράφαμε (πρόσφατα) για τον ΟΤΕ και τη διάθεση του 105% του μ.κ. στους Γερμανούς. Σε τι τιμές προχώρησε τελικά και πόσα… διαφυγόντα είχε. 

www.moneypost.gr