Οι μυστικές «γκρίζες ζώνες» στο deal με τους δανειστές

Στην κρισιμότερη καμπή, στην Ώρα Μηδέν, βρίσκεται η μεθοδευμένη ποδηγέτηση της χώρας, η οποία γίνεται «πειραματόζωο» για την διερεύνηση και εφαρμογή ενός νέου δόγματος. Ενός συστήματος που θα μετατρέπει την Ευρώπη της αλληλεγγύης, των κοινωνικών παροχών, των κατοχυρωμένων εργασιακών δικαιωμάτων σε μία οργουελική... Νέα Ευρώπη, όπως μεθοδικά τη σχεδιάζουν εδώ και χρόνια οι Γερμανοί. 


Εύλογη η δραματική ένταση των πιέσεων, των σεναρίων καταστροφολογίας, των απόλυτα φοβικών τακτικών προκειμένου να παραλύσει κάθε νεύρο του ιστού της χώρας προκειμένου να περάσουν τα επαχθέστερα μέτρα στην σύγχρονη ιστορία. Όλο το διεθνές σύστημα «συνωμοτεί» για να περάσει ο τελικός εκβιασμός- τελειωτικός για την κοινωνία και τον πολύ κόσμο- με τους ξένους να εντείνουν την προπαγάνδα περί εξόδου από την ευρωζώνη, την επιστροφή στη δραχμή και άλλα σχετικά. 

Δεν είναι τυχαίο, πως στο «μη παρέκει» που λένε, η αμερικανική Citi ανεβάζει στο 50% τις πιθανότητες εξόδου από την ευρωζώνη, ο Fitch προτάσσει το διλημματικό «αναδιάρθρωση ή χρεοκοπία και έξοδος», στο παρασκήνιο προωθούνται μεθοδικά οι πραγματικοί σχεδιασμοί των δανειστών, κυρίως των Γερμανών. 

Συγκεκριμένα, τη στιγμή που τα εγχώρια ΜΜΕ αφιερώνουν ώρες επί ωρών στην προβολή θεμάτων που αφορούν στον 13ο – 14^ο μισθό, στις επικουρικές, τον κατώτατο μισθό (και δικαιολογημένα βέβαια) αποσιωπώνται παντελώς ζητήματα που σχετίζονται με την υπαγωγή του ελληνικού χρέους στο νομικό πλαίσιο του αγγλικού δικαίου, την δημιουργία επιχειρηματικών ζωνών «ειδικού σκοπού», αλλά και την επαναφορά του βελτιωμένου προγράμματος «Εύρηκα». 

Και αν η μετάταξη του χρέους θεωρείται τελειωμένη υπόθεση (με όσα αυτό συνεπάγεται) καλά ενημερωμένες πηγές μας διαβεβαίωναν πως προχωρά και το σχέδιο δημιουργίας-λειτουργίας ειδικών ζωνών και το «Εύρηκα ΙΙ». Όπως εξηγούσαν στο Μoneypost, η αδυναμία (;) της προηγούμενης κυβέρνησης να προχωρήσει τις αποκρατικοποιήσεις οδηγεί τους δανειστές στην σύσταση του ευρωπαϊκού ταμείου διαχείρισης των προς εκχώρηση επιχειρήσεων, φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα και όχι μόνον. 

Πρακτικά εάν επί πρωθυπουργίας Γ. Παπανδρέου είχαν γίνει κάποια βήματα, ορισμένες κινήσεις (στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων) θα μπορούσε να αποφευχθεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο, που σημειωτέον αποτελεί πάγια πρόταση γερμανικών συμφερόντων εδώ και δέκα μήνες.

Ουσιαστικά, η πολιτική (;) του πρώην πρωθυπουργού, του πρώην τσάρου της Οικονομίας και υπουργών της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ ανοίγει διάπλατα τον δρόμο για την επαναφορά του «Εύρηκα ΙΙ», την αποκλειστική ευθύνη του οποίου θα έχουν οι Ευρωπαίοι και δη ο σκληρός πυρήνας της ΕΕ. Ένα χαρτοφυλάκιο  (που θα εδρεύει κατά πάσα βεβαιότητα στο Λουξεμβούργο) θα έχει την συνολική ευθύνη διαχείρισης και ανάλογα με τα έσοδα (από τις ιδιωτικοποιήσεις), θα χρηματοδοτεί ουσιαστικά την πληρωμή των τόκων, μέρος των δανείων και λιγότερο τα άμεσα έξοδα λειτουργίας του κράτους (μισθούς, συντάξεις, δαπάνες).

Η ουσία έγκειται στο ό τι και σε αυτό το θέμα η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου φαίνεται, πως είχε «καταφέρει» να εκχωρήσει και αυτή την πηγή πλούτου στα ξένα συμφέροντα. 

Όμως καμία αμφιβολία δεν θα πρέπει να έχουμε και όσον αφορά στην πάγια επιδίωξη του Βερολίνου για την δημιουργία-λειτουργία επιχειρηματικών ζωνών «ειδικού σκοπού». Οι ίδιες πηγές υποστηρίζουν, πως παράλληλα με την ένταση της πίεσης και του εκφοβισμού που ασκεί η Άνγκελα Μέρκελ, προχωρά από τους γερμανούς η εκπόνηση του νομικού πλαισίου που θα διέπει αυτές τις ζώνες. Από τη στιγμή, που θα συνταχθεί θα πρέπει να θεωρείται ζήτημα συγκυρίας και αντοχών της Αθήνας για να προταθεί δεόντως από τους δανειστές. 

Αλλά ειδικά για αυτό το θέμα θα επανέλθουμε εκτενέστερα τις αμέσως επόμενες ημέρες.      

Joffrey Postman

 

www.newpost.gr