Η κρίση ως ευκαιρία

Το μεγαλύτερο πλήγμα που μπορεί να δεχτεί μια κοινωνία είναι ένας πόλεμος. Στον πόλεμο όλα τα επιτεύγματα του ανθρώπινου πολιτισμού καταπίπτουν και στη θέση τους επικρατεί απροκά­λυπτα ο νόμος της ζούγκλας. Στον πόλεμο πλήττε­ται ο ενδιάμεσος χώρος, η τέχνη του συμβιβασμού, η λογική, τα επιχειρήματα και κυρίως παύει η ισχύς των αξιών. Ο πόλεμος, με δυο λόγια, εκμηδενίζει...
την ίδια τη ζωή και εκπροσωπεί την απόλυτη καταστρο­φή. Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι από τα κολαστήρια των πεδίων των μαχών η ανθρωπότητα μετά τη λήξη των συγκρούσεων έκανε πάντα ένα τεράστιο βήμα προ­όδου και ανάπτυξης οικοδομώντας ένα ουσιαστικά καλύτερο παρόν και μέλλον. Η αναγέννηση μέσα από περιόδους κρίσης αποτελεί μια βασική ιστορική συνθήκη. Στη χώρα μας, καλώς ή κακώς, βρεθήκα­με στη δίνη μιας ευρύτερης παγκόσμιας κρίσης, μιας κρίσης ωστόσο που ανέδειξε δραματικά τις εγχώρι­ες δικές μας εγκληματικές αδυναμίες και τραγικές παραλείψεις, που χρόνια κάλυπτε ένα σύστημα το οποίο μόλις πριν από δυο χρόνια ευλογούσαμε και σήμερα καταριόμαστε συλλήβδην! Συνήθως, σε πε­ριόδους κρίσεως πριν απ’ όλα χάνεται η ψυχραιμία, η νηφαλιότητα, ο ορθολογισμός. Κυριαρχούν ο πανι­κός, οι κραυγές, η λατρεία της απόγνωσης.
Η χώρα μας βρέθηκε στη δίνη του κυκλώνα μιας κρίσης η οποία διακρίνεται για τις χαρακτηριστικές πολιτικο-οικονομικο-πολιτισμικές της ιδιαιτερότητες, τις οποίες συντήρησε και κάλυψε το ιθαγενές πολιτικό μας σύστημα. Στη διάρκεια αυτών των δυο δρα­ματικών χρόνων, όπου χάνονται με καταιγιστικούς ρυθμούς οι βεβαιότητες μιας κοινωνίας δομημένης κατά βάση πάνω στα ψέματα, αναπτύχτηκαν όλες εκείνες οι παρωχημένες και στερεότυπες άμυνες του πολιτικού συστήματος. Μια πρώτη γραμμή άμυ­νας είναι οι δαιμονοποιήσεις και η επικίνδυνη πολι­τική του άσπρου - μαύρου. Μνημονιακοί - αντιμνημονιακοί, ζηλωτές της επανάστασης και δωσίλογοι με κουκούλα, καθαροί και μιάσματα. Μέσα σε αυτό το ανατριχιαστικό δίπολο καλού - κακού επιχειρη­ματολογεί ασυστόλως όλο το πολιτικό σύστημα πα­ρασύροντας σε αυτή την τραγική αντιπαράθεση και την κοινωνία. Έτσι, αντί να πέφτουν οι μάσκες και τα ταμπού, όλοι οχυρώνονται πίσω τους, ανήσυχοι μή­πως πληγούν οι άθλιες βεβαιότητές τους που συνέ­βαλαν λίγο ή περισσότερο – δεν έχει μεγάλη σημα­σία – στη δημιουργία αυτής της τεράστιας μεταπολι­τευτικής φούσκας. Και για να εξηγούμαστε, κανένα κόμμα και πολιτικός που συμμετείχε στο μεταπολι­τευτικό σύστημα δεν είναι άμοιρος αναλογικών ευ­θυνών. Κανένα κόμμα δεν μπορεί να αρνηθεί ότι συ-νήργησε, είτε με τη συμμετοχή του είτε με την απο­χή του, στο έγκλημα. Τα ποσοστά κι ο επιμερισμός της ευθύνης λίγο μας ενδιαφέρουν, αλλά και σε αυ­τό τα φαινόμενα απατούν, μιας και οι ευθύνες είναι μεγάλες τόσο για τα κόμματα που κυβέρνησαν όσο και για αυτά που δεν κυβέρνησαν, αλλά άσκησαν την πολιτική τους επιρροή σε νοοτροπίες και ενέργειες καταστροφικές για τη χώρα, το πολίτευμα και τους θεσμούς. Ζούμε ταυτόχρονα και το ψυχοφθόρο ρε­σιτάλ αμοραλισμού, παρακολουθώντας αυτούς που για παράδειγμα έστηναν πάρτι με τις επιχορηγήσεις να τις καταγγέλλουν τώρα επαναστατικά. Ξαφνικά, όλα τα αμαρτήματα της νεοελληνικής ασυδοσίας τα επωμίστηκαν μερικοί πολιτικοί, ανεξάρτητα από τις πραγματικές τους ευθύνες, προκειμένου να μην θιγούν η τερατώδης συνδικαλιστική αυθαιρεσία, τα φακελάκια και τα γρηγορόσημα, η ουρανομήκης διαφθορά στις δημόσιες υπηρεσίες, η τερατώδης αναποτελεσματικότητά της, το σύστημα 4 - 4 - 2 στις εφορίες, οι πολεοδομίες, οι σκανδαλώδεις αναπηρι­κές συντάξεις που έφτασαν στο 23% των κανονικών, η «επιχειρηματική» πελατειακή σχέση με το κράτος, η καταλήστευση των ταμείων, η πρωτοφανής λυσ­σαλέα κατασυκοφάντηση κάθε λογικής φωνής που προειδοποιούσε για τα αποτελέσματα της ασυδοσί­ας μας, η αισχρή και εκατέρωθεν των πλευρών εκβι­αστική πελατειακή σχέση κράτους - πολίτη, η ελεγ­χόμενη δικαιοσύνη από τα διάφορα συστήματα, η απόλυτη κυριαρχία των μιντιανθρώπων (που σήμερα ξελαρυγγιάζονται για τα δίκαια του λαού) και τόσων άλλων απρεπειών κατά του λαού, της δημοκρατίας και της ισονομίας.
Με δυο λόγια, σήμερα η χώρα μας βρίσκεται μπροστά σε μια απρόσμενη πρόκληση και αυτή είναι απλή: να αλλάξει ριζικά μετατρέποντας την κρίση σε ευκαιρία για μια πραγματικά καλύτερη Ελλάδα…

topontiki.gr