Οι Γερμανοί είναι φίλοι μας

Του Αλέξανδρου Μερκούριου

Οι άνθρωποι μας το λένε από καιρό. Για την ακρίβεια εδώ και δύο χρόνια που άρχισαν να ασχολούνται τόσο πολύ με εμάς: Για να ενισχυθεί η περιβόητη ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, βασική προϋπόθεση είναι  η εξομοίωση του μισθολογικού-εργατικού κόστους. Λες και δεν σαν να μην υπάρχουν άλλοι ρυθμιστές της ανταγωνιστικότητας.
Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι οι Γερμανοί φίλοι μας ετοιμάζουν...
μεθοδικά την παρουσία τους στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Ευρώπης, που θα είναι το νέοι προτεκτοράτο τους. ‘Άλλωστε ήδη έχουν επενδύσει στις υποδομές, που αποτελούν τον κύριο στόχο, και θα συνεχίσουν. Ξεκίνησαν  πληρώνοντας αδρά, (όπως στην περίπτωση του ΟΤΕ) αλλά τώρα θα συνεχίσουν φθηνά. Με καταγεγραμμένους στόχους στο χώρο της ενέργειας, σημαντικά συμφέροντα στην τουριστική βιομηχανία, τις μεταφορές και όπως όλα… θα δείξουν και στις τράπεζες. Όταν φτάσει ο καιρός. Τι λείπει απ όλο αυτό το σχέδιο για να δουλέψει άριστα η καλογυαλισμένη γερμανική μηχανή; Μα οι φθηνοί εργάτες.
Εξ ου και η πρεμούρα για την ανταγωνιστικότητα. Εξ ου και οι αναλύσεις που επιμένουν ότι η Ελλάδα θα πρέπει να αποκτήσει μισθούς και κοινωνική ασφάλιση… Αφρικής. Συγνώμη… Πολωνίας και Βουλγαρίας.
Το λάθος δεν είναι τυχαίο. πάντα στη διαπραγμάτευση, προσφέρουμε κάτι  χειρότερο στην απέναντι πλευρά, και τονίζουμε πόσο ανυποχώρητοι είμαστε, ώστε να δεχθεί με ανακούφιση αυτό που στην αρχή θέλαμε… Η Ελλάδα έχει χάσει τη μάχη προσέλκυσης επενδύσεων από τα πρώην  κομμουνιστικά κράτη, που είναι τώρα μέλη της Ε.Ε., λένε σε κάθε ευκαιρία οι Γερμανοί εδώ και μήνες και κάπου… εκεί θα φτάσουν με εμάς, τελικά. Γι αυτό μην έχετε καμία αμφιβολία ότι αυτά που είχαν αναφέρει οι Γερμανοί στις αρχές του 2010 θα γίνουν (σχεδόν) όλα. Και ιδιωτικοποιήσεις (που όσο αργούμε να τις κάνουμε, τόσο φθηνότερα θα πουλήσουμε) θα γίνουν, και οι αποδοχές στο δημόσιο θα περικοπούν, και τα ασφαλιστικά δικαιώματα θα κουτσουρευτούν, και τουλάχιστον ο ένας από τους δύο «έξτρα» μισθούς θα «χαθείς». Βέβαια, ο άλλος έχει ήδη διαγράφει από της εσωτερική υποτίμηση…
Ο συστηματικός επικοινωνιακός πόλεμος που κάνει ο αγαπητός υπουργός οικονομίας της Γερμανίας Φίλιπ Ρέσλερ (που οι ΠΑΣΟΚοι, οι οποίοι ήταν αδιάβαστοι και σε εκείνο το μάθημα) παρουσίαζαν περίπου κάτι σε… σύντροφο από το Βιετνάμ, δείχνει πάντοτε προς τα που πάει το πράγμα. Για χαμηλό εργατικό κόστος, ελαστικές εργασιακές σχέσεις, αλλά και ειδικό νομικό μιλούσε πέρυσι, για τοποτηρητή μιλάει φέτος. Και θα το δείτε ότι στο τέλος θα γίνουν όλα, ένα «κλικ» πιο κάτω…

topontiki.gr