Τα όσα περιλαμβάνει το μνημόνιο αναφορικά με τον τομέα ενέργειας είναι...
η μία πλευρά του λόφου. Η άλλη αφορά το οικονομικό περιβάλλον που δημιουργείται.
Όπως ανέφερε το «Π» στο ρεπορτάζ της προηγούμενης εβδομάδας, με βάση το κλίμα στην οικονομία οι επιχειρήσεις που ανήκουν στο Δημόσιο (όσες κι όσο απέμειναν σε αυτό) οδηγούνται σε οικονομικό στραγγαλισμό, με αποτέλεσμα να είναι ακόμη φθηνότερες όταν φτάσουν οι... μνηστήρες για να τις εξαγοράσουν. Ακριβώς προς αυτή την κατεύθυνση σπρώχνουν τρόικα, κοινοτικοί και... Δουνουτούδες.
Και καλά αυτοί! Αυτή τη δουλειά έκαναν όπου πάτησαν το πόδι τους και σε όποια χώρα κι αν ανέπτυξαν την εγκληματική τους δράση: «Κλέβουν» από τους λαούς τα πιο πολύτιμα «χρυσαφικά» τους και τα πουλάνε σε εξευτελιστικές τιμές στους ιδιώτες, κυρίως στις μεγάλες πολυεθνικές.
Στην Κατοχή
Οι δικοί μας, ωστόσο, είναι παντελώς αδικαιολόγητοι, ακόμη κι όταν επικαλούνται το «εθνικό συμφέρον» ή τις πιέσεις από τους δανειστές μας... Ακόμη και στην Κατοχή, την εποχή της μεγάλης πείνας, οι νοικοκυραίοι προσπαθούσαν να διαφυλάξουν με κάθε τρόπο ό,τι πολύτιμο είχαν.
Μέσα στη θύελλα του μνημονίου, λοιπόν, σε αγαστή συνεργασία η κυβέρνηση και η τρόικα σχεδιάζουν και υλοποιούν την πολιτική που οδηγεί:
1. Σε συρρίκνωση και οικονομική ασφυξία τη ΔΕΗ, παίρνοντας τις καλύτερες μονάδες της, όλων των κατηγοριών, για να παραδοθούν στους ξένους ιδιώτες, με πρόσχημα τον ανταγωνισμό. Παρ’ όλα αυτά, σχεδόν το 32% της παραγωγής ελέγχεται ήδη από ιδιώτες, ένα ποσοστό που ξεπερνά τα αντίστοιχα άλλων χωρών της Ε.Ε.
Παράλληλα ο καλύτερος συνεργάτης της τρόικας, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, πέρασε από τη Βουλή, μόλις λίγα 24ωρα πριν από την ψήφιση του «Μνημονίου 2», τη διάταξη που ανοίγει τον δρόμο στους ιδιώτες να αλώσουν και τον τομέα της μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας.
2. Σε απαξίωση και μαρασμό τη ΔΕΠΑ, μία επιχείρηση που δικαιωματικά θα μπορούσε να παίξει τον ρόλο του πρωταγωνιστή στα ενεργειακά συστήματα της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, τόσο λόγω θέσης όσο και λόγω μεγάλης τεχνογνωσίας σε θέματα μεταφοράς, διανομής και εμπορίας φυσικού αερίου. Αντίθετα, η επιχείρηση αντιμετωπίζει πλέον σοβαρό πρόβλημα ρευστότητας, ενώ με τα γεωστρατηγικά «παιχνίδια» Τούρκων και Ρώσων κινδυνεύει να βρεθεί στο σημείο να μην μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της χώρας. 3. Σε ξεπούλημα των Ελληνικών Πετρελαίων, του μεγαλύτερου συγκροτήματος διύλισης πετρελαίου στην Ανατολική Μεσόγειο. Εδώ η υπόθεση περιπλέκεται, καθώς εμπλέκεται και ο όμιλος Λάτση. Η κοινή απόφαση με το Δημόσιο να πουλήσουν τη συμμετοχή στη ΔΕΠΑ (35% τα ΕΛ.ΠΕ. και αντίστοιχο ποσοστό το Δημόσιο) δημιουργεί ερωτήματα για τα μελλοντικά σχέδια του μεγαλοεπιχειρηματία, εάν δηλαδή σχεδιάζει να εξαγοράσει το ποσοστό του Δημοσίου στον πετρελαϊκό όμιλο ή εάν έχει αποφασίσει να αποχωρήσει και από αυτόν. Το τελευταίο διάστημα οι φήμες είναι έντονες και αντικρουόμενες...
Παράλληλα το τμήμα του μνημονίου που αφορά την ενέργεια δίνει σαφέστατες εντολές προς την κατεύθυνση την οποία έχει περιγράψει το «Π» εδώ και αρκετούς μήνες.
Εκτός από τον διαχωρισμό των δραστηριοτήτων στην ηλεκτρική ενέργεια (παραγωγή, μεταφορά, διανομή), τον οποίο επιβάλλουν με στόχο να κατακερματιστεί η ΔΕΗ και να πουληθεί πιο φθηνά, οι τροϊκανοί φροντίζουν να διαμορφώσουν τις συνθήκες ώστε οι ιδιώτες να βρουν μία αγορά έτοιμη να τους δώσει αμέσως μεγάλα κέρδη.
Οι όροι
Μέχρι τα μέσα του 2012 θα πρέπει να έχουν ξεκαθαρίσει ποιες λιγνιτικές μονάδες θα πουληθούν, ενώ είναι σαφέστατοι οι όροι που έχουν διατυπωθεί: «Ολοκληρώνεται η εφαρμογή των μέτρων που διασφαλίζουν την πρόσβαση ανταγωνιστών της ΔΕΗ στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από λιγνίτη. Οι τρίτοι μπορούν να χρησιμοποιούν αποτελεσματικά (σ.σ.: με μεγάλα κέρδη, εννοεί ο... ποιητής) την παραγωγή από λιγνίτη στην ελληνική αγορά [Νοέμβριος του 2013]».
Παράλληλα επιβάλλουν στη ΔΕΗ να πουλήσει και υδροηλεκτρικά έργα και μάλιστα ανεξάρτητα από τους λιγνιτικούς σταθμούς. Διαβάστε τα ωραία τους:
«Στο πλαίσιο της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, η κυβέρνηση λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να μπορέσει να πουλήσει υδροηλεκτρική παραγωγική ικανότητα και άλλα παραγωγικά περιουσιακά στοιχεία σε επενδυτές. Η εν λόγω πώληση είναι χωριστή από την αποεπένδυση (σ.σ.: ξεπούλημα εννοεί ο... ποιητής) της λιγνιτικής παραγωγικής ικανότητας που προβλέπεται στην απόφαση της Επιτροπής για την ελληνική υπόθεση λιγνίτη».
Γιουρούσι στο πλιάτσικο από τους μαυραγορίτες
Εν τω μεταξύ οι μαυραγορίτες προχωρούν ένα βήμα ακόμη: «Ωστόσο μπορεί να δοθεί στους επενδυτές η δυνατότητα αγοράς υδροηλεκτρικής παραγωγικής ικανότητας / λοιπών παραγωγικών περιουσιακών στοιχείων μαζί με τη λιγνιτική παραγωγική ικανότητα που προβλέπει η εν λόγω απόφαση. Η πώληση υδροηλεκτρικής παραγωγικής ικανότητας:
α. δεν θα καθυστερήσει την πώληση λιγνιτικών περιουσιακών στοιχείων πέραν του χρονικού πλαισίου που προβλέπει η σχετική απόφαση της Επιτροπής και
β. δεν θα εμποδίζει την πώληση λιγνιτικών περιουσιακών στοιχείων άνευ ελάχιστης τιμής».
Με άλλα λόγια, όχι απλώς θα ξεπουλήσουν, αλλά θα «σκοτώσουν» ακόμη και τις μονάδες εκείνες που σήμερα επιτελούν κοινωνικό έργο,
καθώς συμβάλλουν στην άρδευση γεωργικών εκτάσεων και στην ύδρευση μεγάλων τμημάτων της χώρας...
Τιμολόγια-φωτιά
Αλλά εάν οι απλοί καταναλωτές νομίζουν πως τη γλίτωσαν, κάνουν λάθος! Από τον Ιούνιο του 2013 καταργούνται τα τιμολόγια που ρυθμίζονται με υπουργικές αποφάσεις «για νοικοκυριά και μικρές επιχειρήσεις» και ο νέος τρόπος υπολογισμού τους θα πρέπει να «αντανακλά (...) τις τιμές χονδρικής αγοράς, με εξαίρεση τους ευπαθείς καταναλωτές».
Πάλι καλά που εξαιρεί κάποιους πολύ φτωχούς. Βέβαια, δεν το εξειδικεύει, αλλά μέχρι τότε, η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων θα έχει βρεθεί στις στρατιές των προλεταρίων που
δημιουργούν τα μέτρα τρόικας και κυβέρνησης! Και μη νομίσει κανείς πως θα γλιτώσει με μείωση τιμολογίων. Αυτό το σενάριο είναι επιστημονική φαντασία. Τα τιμολόγια θα... πετάξουν στα ύψη, διότι έτσι θέλουν τρόικα και ιδιώτες...
Για να δούμε πόσο αδίστακτα υπέρ των ξένων πολυεθνικών είναι ταγμένοι οι εκπρόσωποι της Ε.Ε., του ΔΝΤ και της ΕΚΤ, αρκεί να διαβάσουμε το απόσπασμα του μνημονίου σχετικά με τις εγκαταστάσεις υγροποιημένου αερίου (ΥΦΑ), όπως αυτή στη Ρεβυθούσα. Ως γνωστόν, τέτοιες μονάδες δεν μπορεί να τις κατασκευάσει οποιοσδήποτε, καθώς χρειάζονται μεγάλα κεφάλαια και τεχνογνωσία υψηλού επιπέδου.
Οι τροϊκανοί λοιπόν επιβάλλουν ότι η κυβέρνηση αναλαμβάνει την υποχρέωση να δημιουργήσει Υπηρεσία Μίας Στάσης (One-Stop Shop) για την αδειοδότηση και έγκριση των ακόλουθων κατηγοριών έργων υποδομής (4ο τρίμηνο 2012): εγκαταστάσεις ΥΦΑ, έργα αποθήκευσης και μεταφοράς φυσικού αερίου και γραμμές μεταφοράς ηλεκτρισμού.
Πρόκειται για ακριβώς αυτό που δεν μπορούσαν να αποκτήσουν μέχρι πρόσφατα οι κολοσσοί της ενέργειας από την Ευρώπη κι από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού: είτε να κάνουν δική τους τη Ρεβυθούσα (σε τιμές εξευτελιστικές) είτε να δημιουργήσουν δικές τους εγκαταστάσεις στη χώρα μας, με τους όρους και τις προϋποθέσεις που εκείνοι θέλουν και χωρίς το Ελληνικό Δημόσιο να έχει λόγο!
Εάν όλα τα παραπάνω δεν είναι ξεπούλημα και πράξεις υποταγής στους ξένους, τότε τι είναι;
topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου