Φωτιά και τσεκούρι στους δημίους και προσκυνημένους…

ΘΑΝΑΤΟΣ!!!

Θάνατος είναι οι ευρω-δήμιοι και ταεκτελεστικά τους όργανα: Τα ανδρείκελα της πραξικοπηματικής κυβέρνησηςΠαπαδήμου.

Θάνατος είναι το αιμοσταγές ρύγχος τωντοκογλύφων…

Θάνατος είναι τα νέα μέτρα της ολοκληρωτικήςσφαγής μας: Η χαριστική βολή των εκτελεστών μας και των προσκυνημένων δωσίλογων…



Και ο ακόμα χειρότερος ΘΑΝΑΤΟΣ είναι ηΦΡΙΚΗ του ΧΛΕΥΑΣΜΟΥ του θανάτου μας. Οι δήμιοι και τα ανδρείκελά τους δεν μας εκτελούνμόνο, αλλά χορεύουν, με εκβιαστικές υστερίες, με ψυχωτικούς χλευασμούς καιαχαλίνωτα ψεύδη, ΠΑΝΩ στο πτώμα μας…

ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ, λοιπόν, στους δημίους-εκτελεστέςμας και στα προσκυνημένα ανδρείκελά τους…

Δεν έχουμε πλέον να χάσουμε ΤΙΠΟΤΑ,παρά μόνο την καταχνιά της απελπισίας και του θανάτου μας…

ΕΝΑΣ είναι πλέον ο δρόμος της ΖΩΗΣ: ΗΓΕΝΙΚΗ παλλαϊκή ΕΞΕΓΕΡΣΗ και η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ με το θάνατο.

ΔΕΝ υπάρχει άλλος δρόμος από τον ΑΓΩΝΑστο ΔΡΟΜΟ. Από την οργάνωση της λαϊκής ΟΡΓΗΣ στο δρόμο: Αυτό είναι τοακατανίκητο όπλο μας…

Προσυπογράφουμε το παρακάτω κείμενοτου Νίκου Μπογιόπουλου, με δύο υποσημειώσεις:

α). Η ηγεσία του ΚΚΕ δεν είναι άμοιρη ευθυνώνγια το σημερινό εφιάλτη: Νομιμοποίησε πολιτικά, υποταγμένη στην καθεστωτική «νομιμότητα»και στον «ορνιθώνα» της κατοχικής Βουλής, όλα τα εγκλήματα. Μάλιστα σε πολλάσυμμετείχε ενεργά: «Ανοικτά σύνορα», λαθρομεταναστευτικό, «αντιρατσισμούς», «αντιεθνικισμούςκλπ…

β). Η ηγεσία του ΚΚΕ ακόμα και σήμεραείναι εντοιχισμένη στις ορειχάλκινες πλάκες της Βουλής των ανδρεικέλων και στα τελετουργικάθεάματα των «αιτημάτων» και «συζητήσεων»προς τα ανδρείκελα, καθώς και αυτών των κομματικών παρελάσεων.

Μιλάει στα λόγια για «λαϊκούςξεσηκωμούς» και παραμένει στη Βουλή, δεν παραιτείται από αυτή τη Βουλή και τοχειρότερο: Εννοεί τους «λαϊκούς ξεσηκωμούς» σαν κομματικές παρελάσεις με στόχοτην αύξηση του κομματικού και εκλογικού της στρατού.


ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ, όμως, ενός λαού δενέχουν ΚΑΜΙΑ, απολύτως καμία, σχέση με αυτή την αντίληψη του ΚΚΕ: Της κομματικήςχειραγώγησης του λαού, ΚΑΜΙΑ σχέση με την επαναστατική θεωρία (το έχουμε αναλύσει σε άλλα μας κείμενα).

Το κείμενο, τώρα, του ΝίκουΜπογιόπουλου:

http://www1.rizospastis.gr/columnPage.do?publDate=9/2/2012&columnId=1821

Ως εδώ!

Ζούμειστορικές στιγμές.

Βρισκόμαστεμπροστά σε ένα από τα πιο κρίσιμα σταυροδρόμια της Ιστορίας του ελληνικού λαού.

Ο λαός τηςΕλλάδας οδηγείταιμε συνοπτικές διαδικασίες στο «εκτελεστικό απόσπασμα».

Αν και πάλιαφεθεί να του καθορίσουν τη «μοίρα» αυτοί που τον οδήγησαν ως εδώ, τότε τοημερολόγιο στην Ελλάδα γυρίζει πριν το 1898. Δύο αιώνες πίσω! Μας γυρίζουν -μέσα σε 24 ώρες - σε εποχές Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου, όταν ο Ελληνας ήτανσυνώνυμο της δυστυχίας και της εξαθλίωσης, όταν η ύπαρξή του οριζόταν διά νόμουότι αποτελούσε περιουσιακό στοιχείο των ντόπιων και ξένων κεφαλαιοκρατών,δανειστών και τοκογλύφων ιμπεριαλιστών.


Ο ελληνικόςλαός - άλλο ένα«κατόρθωμα» όσων κυβερνούν αυτόν τον τόπο για δεκαετίες - έχει στοχοποιηθεί καιέχει μετατραπεί από την εγχώρια πλουτοκρατία και το πολιτικό της υπηρετικόπροσωπικό σε ένα διεθνές πειραματόζωο,

σε έναπαγκόσμιο υπόδειγμα για το πώς τα αρπακτικά του καπιταλισμού θα ξεπεράσουν τηνκρίση τους, προσθέτοντας νέους αβάσταχτους χαλκάδες στις αλυσίδες των μισθωτώνσκλάβων.


Εμείς, ταπαιδιά μας, οι γέροντές μας, δεχόμαστε καθημερινές ύβρεις, υφιστάμεθα τηδιαστρέβλωση της αλήθειας, προσβολές της νοημοσύνης μας, πλύση εγκεφάλου,προπαγανδιστική λοβοτομή, τρομοκρατία, αδίστακτους εκβιασμούς, δημαγωγία,εξαπάτηση.

Μας σέρνουνστα «Νταχάου» και στις αποβάθρες του σφαγιασμού και έχουν ταυτόχρονα έτοιμουςτους «ιστορικούς» τους για να γράψουν ότι υπήρχε κάποτε ένας λαός, ο λαός τωνΕλλήνων, που πήγε από... «συνωστισμό».


Ο κύβοςερρίφθη! Εφτασε πιαη ώρα που οι δήμιοι απαιτούν εκτός από το κορμί να τους παραδώσουμε και τηνψυχή μας. Να αρνηθούμε την αξιοπρέπειά μας. Να γίνουμε ενέχυρο και υποθήκητους.

Η πτώχευσηκαι η χρεοκοπία δεν σημαίνει πια μόνο την παράδοση του μισθού και τωνστοιχειωδέστερων δικαιωμάτων μας. Ζητούν να τους παραδώσουμε ακόμα και τοφιλότιμο, ακόμα και τον αυτοσεβασμό μας.

Οιεγκληματίες, οι άρπαγες, αντί να κρύβονται από προσώπου Γης, έχουν το θράσοςνα λένε ότι καταβάλλουν «υπεράνθρωπες» προσπάθειες για να μας... σώσουν.

Αλλά πρόκειται για την ίδια «ακρίδα» που μας έχει εξοντώσει!

Μας λένε ότιέχουν τη «συνταγή», ότι πρέπει να κάτσουμε ήσυχοι και να πιούμε το «φάρμακο».

Πράγματι:Εχουν τη συνταγή, έχουν το φάρμακο για να θεραπεύσουν όλες τις ασθένειες. Εκτόςαπό μία: Την ασθένεια από την οποία πεθαίνουν οι άνθρωποι. Και την οποίαπροκαλούν οι συνταγές και τα φάρμακά τους...


Οι «σωτήρες»μας είναι καλοί, δενξεχωρίζουν τους ανθρώπους. Γι' αυτούς δεν υπάρχουν βιομήχανοι, τραπεζίτες,εφοπλιστές, εργολάβοι, εργάτες, άνεργοι, αγρότες, υπάλληλοι, συνταξιούχοι,άστεγοι, άποροι στις ουρές των συσσιτίων.

Γι' αυτούςείμαστε όλοι ...«πολίτες», είμαστε «όλοι ίδιοι», «είμαστε όλοι Ελληνες» και«όλοι μαζί» πρέπει να πληρώσουμε, αφού «όλοι μαζί τα φάγαμε»!

Και το λένεαυτοί που ποτέ δεν πλήρωσαν τίποτα. Αυτοί που πάντα ανήκαν και ανήκουν σ'εκείνους που πάντα εισπράττουν. Ερχονται οι χορτάτοι και λένε στουςπεινασμένους «όλοι μαζί τα φάγαμε»!

Κάθε τρειςκαι λίγο ψάχνουν -τάχα - τη λύση. Και φυσικά η κάθε νέα τους «λύση» είναι εκείνη που θα«διορθώσει» το πρόβλημα. Μόνο που το πρόβλημα το μεγάλωσε και το διόγκωσε ηκάθε φορά προηγούμενη «λύση» τους.


Οι «σωτήρες»μας είναιπρόσωπα πολυάσχολα. Που δεν έχουν χρόνο να μιλήσουν για τα αίτια τουπροβλήματος. «Εχουμε φωτιά, λένε, πρέπει πρώτα να τη σβήσουμε, δεν είναι τώρα ηώρα να βρούμε τις αιτίες. Εμπιστευτείτε μας»!

Ναι, αλλάπόσο ακόμα θα ανεχόμαστε να γινόμαστε παρανάλωμα από τους εμπρηστές που έχουντόσο θράσος ώστε να καμώνονται τους πυροσβέστες;


Εχετε χρέος, μας λένε, να θυσιαστείτε για τηχώρα. Ναι, αλλά εμείς δεν υπάρχει θυσία που δεν την υποστήκαμε. Δεν υπάρχει«Αγαμέμνονας» που για τη βασιλεία του, για τη «δόξα» του, για τα κέρδη του, ναμη μας μετέτρεψε σε «Ιφιγένειες».

Τώρα, όμως,δεν τους φτάνει ο εξαναγκασμός μας σε αφανισμό. Τώρα θέλουν και να ασελγήσουνπάνω στο κουφάρι της «Ιφιγένειας»!

«Πρέπει όλοινα καταβάλουμε το χρέος μας», λένε.

Ναι, αλλά ταδικά μας χρέη τα έχουμε πληρώσει. Είμαστε η γενιά των 700 ευρώ που μας έκανανγενιά των 300 ευρώ σε μια χώρα που μια χούφτα πλουτοκρατών δηλώνουν - επίσημα -ότι το σύνολο του Ενεργητικού των Ανωνύμων Εταιρειών τους ξεπερνά τα 700 δισ.ευρώ.

Εμείς τοχρέος μας στο ΙΚΑ το πληρώσαμε. Τι γίνεται με εκείνους που έκλεψαν και κλέβουντο ΙΚΑ;

Εμείς τοχρέος μας στην εφορία το πληρώσαμε. Τι γίνεται με εκείνους που, αντί ναπληρώνουν, εισπράττουν τις επιχορηγήσεις, τις χαριστικές ρυθμίσεις, τιςφοροαπαλλαγές;

Εμείς ταχρέη μας για Υγεία, για Παιδεία, τα πληρώσαμε. Τι γίνεται με εκείνους πουθησαυρίζουν από το εμπόριο αγαθών, που, ενώ τα πληρώσαμε, μας τα στερούν, καιπου, ενώ υποτίθεται ότι είναι δημόσια και δωρεάν, μας ζητούν να τους ταξαναπληρώσουμε;

Για πόσοακόμα θα ανεχόμαστε να πληρώνουμε τα δικά τους τα χρέη σαν να ήταν δικά μας;Για πόσο ακόμα θα δεχόμαστε να γινόμαστε η «καύσιμη» ύλη στα κρεματόρια της«ανταγωνιστικότητας» των τραπεζιτών και των εφοπλιστών «μας»;



Μαςχλευάζουν.


Υπερμεγεθυμένεςασημαντότητες τουπολιτικού συστήματος, σαλονάτοι εκπρόσωποι του οικονομικού κατεστημένου καιακροδεξιοί κλόουν, παράγοντες του διοικητικού και τεχνοκρατικούεποικοδομήματος, μέσα από τα οξυζενέ, τα αποστειρωμένα από τα λαϊκά «μικρόβια»Μέσα Μαζικής αποχαύνωσης, μας μεταχειρίζονται σαν αναλώσιμα πιόνια, σαν«περιττά βάρη» της δημιουργικής λογιστικής των δοτών πρωθυπουργών - τραπεζιτώντους, σαν σκουπίδια που εμποδίζουν την επιβεβαίωση των ματαιόσπουδων«αναλύσεων» και των σπουδαιοφανών εξυπνακισμών τους.


Διάφοροιμεγαλυναρίωνες της σαπίλαςκαι της εκμεταλλευτικής απανθρωπιάς, τα περιτρίμματα του πολιτικούσαλτιμπαγκισμού που έχουν από καιρό διαρρήξει κάθε σχέση με την έννοια τηςαυτοεκτίμησης, «σοφοί» του συστήματος, κοκορεύονται στα «γκαλά» τηςαριστοκρατίας τους, πουλούν από τα κανάλια των «νταβατζήδων» εφετζιλίκι«εναλλακτικής σκέψης», κηρύττουν το «ρεαλισμό», την «υπευθυνότητα», τον«πατριωτισμό» του «αναπόφευκτου» - έτσι τον αποκαλούν (!) - εξανδραποδισμούμας!

«Είμαστε σεπόλεμο», μας λένε.«Να δείξουμε αυτοθυσία όπως το '40» (!), προσθέτουν, βάζοντας τα δυνατά τουςμήπως και προσδώσουν λίγη έμφαση στους θεατρινισμούς και στους δεκάρικους τουμαυρογιαλουρισμού τους.

Ε, ναι,λοιπόν:

«Είμαστε σεπόλεμο»! Αλλά αυτοί που μιλούν για τον πόλεμο, είναι οι ίδιοι που τον έχουνκηρύξει εναντίον του ελληνικού λαού! Εναν πόλεμο ταξικό, ολοκληρωτικό μέχρι τουβαθμού της γενοκτονίας!

Ναι, έχουμειστορική μνήμη καιιστορική εμπειρία να γνωρίζουμε τι σημαίνει αυτοθυσία. Η «αυτοθυσία» είναι μιαέννοια που δε λερώνεται όσο κι αν την πιάσουν στο στόμα τους οι εγχώριοιτροϊκανοί, οι θρασύτατοι «ναιναίκοι», οι συνένοχοι της Μέρκελ, οι συνεταίροιτου ΔΝΤ και της ΕΕ.

Η απάντησητου ελληνικού λαού στους άδικους εναντίον του πολέμους, ποτέ δεν ήταν «Ναι»,ποτέ δεν ήταν «Γιαβόλ», ποτέ δεν ήταν «Γιες». Ηταν ακριβώς το αντίθετο:

Ηταν και θαείναι πάντα το μεγαλειώδες «ΟΧΙ»!

Εκείνο το«όχι» που δεν μπορούν να το μολύνουν ούτε τα Καρατζαφυρεράκια, ούτε οιδικομματικοί πάτρωνές τους με τους θλιβερούς μεταμεσονύχτιους θεατρινισμούςτους.

Και αφούθέλουν να μιλούν με όρους '40, ας μην ξεχνούν το γράμμα του Ζαχαριάδη: Τοανεξίτηλο μήνυμα - φάρος αυτού του «ΟΧΙ» σήμαινε και θα σημαίνει πάντα πως

«έπαθλο γιατον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα, πρέπει να είναικαι θα είναι μια καινούρια Ελλάδα της δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη απόκάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ' έναν πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό».

Αυτό το«ΟΧΙ», στις νέεςσυνθήκες, έχει πάλι σημαιοφόρο το ΚΚΕ, ενάντια στους εντός και εκτός των πυλών«Σελτζούκους»!

Αυτό το«ΟΧΙ», στις νέεςσυνθήκες, σημαίνει ότι αναγνωρίζουμε ένα και μόνο χρέος:

Το χρέοςαπέναντι στον εαυτό μας, στους κόπους μας, στην αξιοπρέπειά μας, στα παιδιάμας, στους φίλους μας, στους συνανθρώπους μας, στους συναδέλφους μας, νασταθούμε όρθιοι! Να δώσουμε τα χέρια, αλληλέγγυοι, ενωμένοι, οργανωμένοι,ταξικά αταλάντευτοι.


Αυτό το«ΟΧΙ», στις νέεςσυνθήκες, σημαίνει να θυμώσουμε, να εξοργιστούμε, να γίνουμε ο καθένας χωριστάκαι όλοι μαζί συναγερμός, σαλπιστές του ξεσηκωμού, πρωταγωνιστές της ζωής μας.

Αυτό το«ΟΧΙ», στις νέεςσυνθήκες, σημαίνει ότι έχουμε και αναλαμβάνουμε το χρέος απέναντι στην τιμήμας, στην τάξη μας, στα αδέρφια μας στο εργοστάσιο, στην οικοδομή, στο γραφείο,στο μαγαζί, στο πανεπιστήμιο, στο σχολείο, να μπούμε μπροστά,

οργανωτέςκαι πρωτοπανηγυριώτες μιας παλλαϊκής κοινωνικής συμμαχίας που μετατρέπει κάθεχώρο δουλειάς σε «οδόφραγμα», που αποκρούει το νέο μνημόνιο - λαιμητόμο, πουπλημμυρίζει τους δρόμους, που γίνεται ποτάμι, που γίνεται ηφαίστειο, πουγίνεται λάβα, που σαρώνει τους εκμεταλλευτές, που καθιστά την Ελλάδα κάστρο τηςαντίστασης, της αντεπίθεσης, της ανατροπής της καπιταλιστικής βαρβαρότητας,

μια Ελλάδατης ΛΑΪΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ που

με πυξίδακαι νόμο το δίκιο του εργάτη,

διαγράφει μονομερώς το χρέος

αποδεσμεύει τη χώρα από τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ,

κοινωνικοποιεί τα μέσα παραγωγής,

σπάει τιςαλυσίδες των μισθωτών σκλάβων και παραδίδει τον πλούτο σε εκείνους που τονδημιουργούν, σε εκείνους που τους ανήκει!

www.resaltomag.gr