Αδέρφια, Στείλτε τους στον πολιτικό Αγύριστο...

Ναι, στείλτε τους εκεί, στον Αγύριστο για πάντα, όλους εκείνους τούς βουλευτές, πολιτευτές, πολιτικάντηδες, συμβουλάτορες, σφουγγοκωλάριους, καθώς και τα κόμματα, που συμφώνησαν, το 2010, με το μνημόνιο – ενταφιασμό της αξιοπρέπειας τού Ελληνικού Λαού, και της δυνατότητος να παραδώσουμε στα παιδιά μας ένα καλύτερο τόπο – τρόπο ζωής.

Πετάξτε στον πολιτικό Καιάδα, όλους τούς βολεμένους...
συνδικαλιστές, που έριξαν -κατά το πρότυπο των Βέλγων στον Πόλεμο, δύο τρείς ντουφεκιές δήθεν, κάνοντας μερικές ημερήσιες απεργιακές ‘γυμναστικές’, αντί να οργανώσουν μια γενική διαρκή απεργία, κατά τα πρότυπα των Γάλλων φορτηγατζήδων ή παλιά των ελλήνων τραπεζικών (για να μην ξεχνιόμαστε επί ‘επαράτου’).

Περιφρονείστε έμπρακτα, όλους τούς ανώτατους δημοσίους υπαλλήλους, που προχώρησαν στην επεξεργασία και υλοποίηση των αποφάσεων υποδούλωσης και δεν τόλμησαν να παραμείνουν πιστοί στον όρκο τους να φυλάττουν το Σύνταγμα, εκφράζοντας γραπτά την διαφωνία τους, με την πολιτική των πολιτικών προϊσταμένων τους, ως όφειλαν.

Στείλτε στον σκουπιδώνα της πολιτικής, καταψηφίζοντάς τους στις επικείμενες και αναπόφευκτες εκλογές, όλους, πολιτικούς, συνδικαλιστές, βουλευτές και υπουργούς ,που αποφάσιζαν επαχθή μέτρα υποδούλωσης ενός περήφανου, το πάλαι ποτέ, λαού και καταδίκαζαν στην ανέχεια, τούς απόμαχους της ζωής.

Όλους αυτούς, υπουργούς και βουλευτές, που δεν είχαν κανένα ηθικό δικαίωμα όταν έχουν καταθέσεις –άκουσον, άκουσον, 2.772.992 € (που για να τις φτάσει ένα ζευγάρι δασκάλων πρέπει να δουλεύει χωρίς να βάλει μπουκιά στο στόμα του 100 χρόνια ή 1000 χρόνια αν βάλει μια μπουκιά στο στόμα) ή -όταν έχουν έστω και ένα ευρώ παραπάνω από τον συνταξιούχο, να κατακρημνίζουν τούς κόπους μιας ζωής και να κόβουν το εισόδημα των μισθωτών και συνταξιούχων, χωρίς πρώτα να κατεβάσουν στο ίδιο νούμερο τα λεφτά που παίρνουν  και όχι με το ξετσίπωτο δήθεν ‘αναλογικό’ τρόπο που οι ‘ξύπνιοι’ εφήρμοσαν για τον εαυτό τους.
Γιατί όταν το παίζουν ‘πετυχημένοι’ με το μυαλό και την μόρφωση που το ίδιο το κράτος (δηλαδή οι Άλλοι Πολίτες) τούς παρείχε, οφείλουν να αντιδώσουν σ’ αυτό το έρμο κράτος, πολλά περισσότερα, μετακενώνοντας το ‘μυστικό’ της επιτυχίας τους, μέσω τής πετυχημένης αλλαγής διακυβέρνησης υπέρ τού πολίτη και όχι ενάντιά του.

Γιατί, για να φτάσουν εκεί που έφτασαν, πάτησαν στους ώμους τού σκουπιδιάρη και τού εργάτη αποχέτευσης και ύδρευσης, μπήκαν στην αγκαλιά της δασκάλας και της νοσοκόμας,  έτρωγαν πάνω στην ράχη της αγρότισσας, φορτώθηκαν  στον οδηγό, βρήκαν τις αγορές τους στον έμπορο και στον υπάλληλο και κοντολογίς βασίστηκαν στον κάθε Άλλον συμπολίτη, δηλαδή σε μια κοινωνία πού προέχει το φιλικόν, όπως σκασμένος μ’ αυτούς, ουρλιάζει μέσ’ απ’ τα Πολιτικά του ο Σταγειρίτης, για να μπορέσουν οι ίδιοι να αναδειχθούν και να ‘Έχουν’. Που μόνο εικονικά (ως μεταβατικοί ‘λογαριασμοί’) έχουν βέβαια, αλλιώς καθίστανται λωποδύτες, όπως μάς νουνεχεί ο Μέγας Βασίλειος. Στυγνοί και απάνθρωποι λωποδύτες.

Στην ίδια πολιτική ανυποληψία, στείλτε ‘μαυρισμένους’ κι όλους τούς δήθεν ‘προοδευτικούς’, λιμασμένους για κάθε δυτική σαχλαμάρα και κάθε τι οθνείο, πιθηκίζοντες ‘αριστερούς’ και γλυφείντζουρες ευρωλιγούρηδες, που φόρεσαν τα φακιόλια της βάρβαρης ‘πολυπολιτισμικότητος’ και όρμησαν να καταστρέψουν αιώνες Ελληνικού Πολιτισμού, λοιδωροί κάθε τι τζιβαερικού του, παραχαράκτες της Ιστορίας, των Παθών και της Ανάστασής του, ακριβώς όπως πλαστογραφούν την Ελληνορθόδοξη Μεταφυσική, κάνοντας, αποδεχόμενοι ή μη αντιδρώντες,  θυσίες αίματος, στην έωλη ατομικότητα τού νεωτερικού υπανθρώπου.

Ακόμα και ο Χριστός, ο μεγαλύτερος -όχι γιαλαντζί,  επαναστάτης όλων των εποχών, που ήλθε στον κόσμο για να  ελευθερώσει τον κάθε άνθρωπο από κάθε δουλεία, να μάς δείξει ότι είμαστε θεοειδείς αν και κτιστοί, αυτεξούσιοι αν και θνητοί, ελεύθεροι από κάθε ‘επιταγή’, απαιτούντες Λογοδοσία και φυσικά υπόχρεοι αυτής στον Κοινό Λόγο, αν και «…ουκ ήλθεν βαλείν ειρήνην αλλά μάχαιραν» (Ματθ.10:34), σεβάσθηκε τον Θεό των Πατέρων του.

Ενώ εδώ, αναμασούσαν τα εγχώρια ασπόνδυλα μαλάκια, στα τηλεπαράθυρα, και οι κόρακες της δήθεν παγκόσμιας διακυβέρνησης, για να μην τούς σταματά κανείς, ούτε ο ίδιος ο Θεός τους, το ‘τα τού Καίσαρος τώ Καίσαρι και τα τού Θεού τώ Θεώ’ ομνύοντες δήθεν με ‘ευλάβεια’ στην κολοβομένη απ’ αυτούς ευαγγελική ρήση, για να διαχωρίσουν την εξουσία από την Μεταφυσική, για να μην έχουν ‘αμφισβητήσεις και άλλα ενοχλητικά από τούς λαούς, ώστε να τούς κρατούν εσαεί υπόδουλους.

Έρχεται όμως ο Παναγιώτης Νέλλας (που εν μέσω Απριλιανών, τόλμησε και συνέγραψε αλογόκριτα, το “Ορθοδοξία και Πολιτική”,  Εκδ.Εστία, 1971) και τούς πετάει κατάμουτρα ότι κάθε εξουσία είναι εσωτερική αταξία, γιατί στην εξουσία υπερτερεί ο Καίσαρ έναντι τού Νόμιμου, το οποίον όμως ευρίσκεται μόνο στο χώρο τού Ιερού, δηλαδή τού Θείου. Αρα η Εξουσία έχει όρια την  “Οικο-Νομία”, την Δικαιοσύνη στους Πολίτες και μόλις την παραβεί, τότε για τούς Ορθοδόξους ισχύει το «πειθαρχείν δεί Θεώ μάλλον ή ανθρώποις» (Πρ.5,29)

Εξουσία για τον βαφτισμένο ορθόδοξο σημαίνει πρωτεύθυνον, αλεξανδρινόν υπόδειγμα και εθελόθυτη εθελοδουλεία στο κοινωνικό σύνολο κι όχι αναρρίχηση σε σαλόνια και τόνους τοκοβγαλμένου ματωμένου νομίσματος.

Λοιπόν, δεν είχαν κανένα δικαίωμα ακόμα κι αν και τα 10 εκατομμύρια Έλληνες (κι όχι μόνο οι 300) ψήφιζαν για Μνημόνια,  Καίσαρες,  παγκοσμιοποιήσεις και διαλύσεις πολιτισμών και Ιερών, δεν είχαν κανένα δικαίωμα απόφασης επ’ αυτών. Γιατί η χώρα δηλαδή ο πολιτισμός των Θεών, Ηρώων,  Προγόνων και Πατέρων ημών,  δεν ανήκει ούτε στους βουλευτές, ούτε σε μάς, ούτε καν στον πληθυσμό της. Ανήκει στους Θεούς και τούς Ήρωές της, οι οποίοι είναι μαζί με τους νεκρούς και αγέννητους οι μονίμως πλειοψηφούντες, οι μόνοι νόμιμοι κάτοχοι και ιδιοκτήτες αυτής της μοίρας - χώρας, κι εμείς μόνο οι πρόσκαιροι διαχειριστές της.

 

-Ο κ. Γιώργος Κακαρελίδης είναι καθηγητής Εφαρμογών στην Επιχειρηματική Έρευνα & Στατιστική του ΤΕΙ Πατρών
gkakarel@gmail.com