Ευτυχώς, ακόμα, η Ελλάδα μας έχει μέλλον…

Του Βασίλη Θεοδωρόπουλου
«Ένα κράτος, όπου η αυθάδεια κι η ελευθερία του να κάνει κανείς ότι θέλει μένουν ατιμώρητα, μπορεί να είναι κανένας σίγουρος γι' αυτό, ότι μετά από ένα ευτυχισμένο ταξίδι, τελειώνει βυθισμένο μέσα στην άβυσσο...»
Σοφοκλής~ 496-406 π.Χ.
«...Οι ελληνικές πόλεις νοσούν. Οι πολιτευόμενοι και διαχειριστές των κοινών, δωροδοκούνται και εξαγοράζονται. Κι όσο για τη μεγάλη μάζα...
των πολιτών, είτε δεν αντιλαμβάνονται τα όσα διαπράττουν οι κυβερνώντες, είτε τα αντιλαμβάνονται αλλά δεν αντιδρούν, βυθισμένοι όπως είναι στην ραστώνη και την άνεση της καθημερινότητας. Από τούτη την αρρώστια έχουν προσβληθεί παντού οι πάντες - απλώς ο καθένας τρέφει την ψευδαίσθηση, ότι η συμφορά δεν θα χτυπήσει τη δική του πόρτα, αλλά θα διασφαλίσει τα δικά του συμφέροντα, εκμεταλλευόμενος τους κινδύνους των άλλων. Με αποτέλεσμα, οι λαοί να χάνουν την ελευθερία τους, λόγω υπερβολικής και αντίθετης προς τις επιταγές των καιρών ραθυμίας, ενώ οι προεστοί, που πίστευαν ότι ξεπουλούν τα πάντα εκτός από τους εαυτούς τους, αντιλαμβάνονται τώρα ότι το πρώτο πράγμα που εκχώρησαν ήταν ο εαυτός τους...». ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ - ΚΑΤΑ ΑΘΗΝΑΙΩΝ.- 4ος αιώνας π.χ.
Εδώ και μήνες η Ελλάδα μας είναι στο Πραιτόριο... Χλευάζεται και κατασυκοφαντείται. Πρώτα από μας, τους ίδιους, απ' τους απεσταλμένους πολιτικούς μας... Μετά απ' εκείνους που αυτοαποκαλούνται «φίλοι» και σύμμαχοί μας... Μετά απ' τους άλλους... Που άρπαξαν την ευκαιρία, ώστε... Αναίσχυντοι αργυραμοιβοί να «την παίζουν στα ζάρια». Να προσβάλουν τους ανθρώπους της, ν' αμφισβητούν την ιστορία της και τον πολιτισμό της. Να γελοιοποιούν κάθε αξία, κάθε ιδανικό, που στήθηκε σε τούτο τον ευλογημένο τόπο, χιλιάδες χρόνια πριν, όταν αυτοί ακόμη ζούσαν στις σπηλιές και στα δάση...
Όποια εφημερίδα και ν' ανοίξεις, μας έχουν κατατάξει στα «σκουπίδια». Μας θεωρούν ένα περιττό βάρος, από το οποίο όλοι θέλουν να απαλλαγούν, αλλά δεν ξέρουν ακόμα πώς. Και προετοιμάζονται γι' αυτό, μιας κι οι «άξιοι» πολιτικοί μας τους έδωσαν πολύτιμο χρόνο...
Ε, λοιπόν, η Ελλάδα δεν είναι «σκουπίδι», η Πατρίδα μας δεν είναι για τα σκουπίδια!
Δεν είμαστε οι Έλληνες διεφθαρμένοι και τεμπέληδες. Χαβαλέδες ναι, ήμασταν για πολύ καιρό. Ζούσαμε, θαρρείς, σ' ένα όνειρο. Βάλαμε τον αυτόματο πιλότο. Ένας φτωχός λαός, που γνώρισε την αφθονία της κατανάλωσης και παρασύρθηκε, γιατί νόμισε πως θα κρατήσει για πάντα. Πίστεψε και στα «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» κάποιων αδίστακτων πολιτικάντηδων. Για την ακρίβεια, ίσως στην Ελλάδα υπάρχουν λιγότεροι διεφθαρμένοι και τεμπέληδες, απ' ότι σε πολλές άλλες χώρες. Που κάνουν τις άκαμπτες, που φορούν δικαστικές περούκες, ενώ χρησιμοποιούν τη διαφθορά σαν όπλο, προκειμένου να πουλήσουν τα αγαθά της παραγωγής τους. Αυτοί, οι γνωστοί πουριτανοί προτεστάντες, που έχουν μετατρέψει τον χριστιανισμό σ' εμπόριο και το Χριστό τιμωρό του κακού, το οποίο οι ίδιοι πρώτα καλλιεργούν, ώστε τελικά ν' αποκτήσουν εμπορικό κέρδος...
«Να θυμόμαστε, όχι τα λόγια των εχθρών μας, αλλά τη σιωπή των φίλων μας»
(Μartin Luther King)
Και τώρα, για μας, ήρθε η ώρα του λογαριασμού. Είναι μια δύσκολη ώρα, αλλά δεν ήρθε το τέλος. Γιατί αυτή η χώρα «προόρισται να ζήσει και θα ζήσει»... Εις μάτην οι προσπάθειές τους, που σίγουρα θα πέσουν στο κενό. Γιατί «λογαριάζουν, χωρίς τον ξενοδόχο», το αθάνατο ελληνικό πνεύμα, την αθάνατη ελληνική γλώσσα...
Γιατί ευτυχώς, η δημιουργία μας παρέδωσε μια απίθανη εδαφική κληρονομιά, μια πλούσια χώρα σε φυσικό κάλλος, μ' άφθονα νησιά – μαργαριτάρια - , με πελάγη φιλόξενα και γαλανά, με πλούτο ορυκτό μεγάλο, με κλίμα υπέροχο, με πανίδα και χλωρίδα μοναδική, με τον ήλιο να λάμπει και να μας ζεσταίνει και τη σελήνη τις νύχτες να μας καθοδηγεί...
Γέννησε φιλόσοφους μοναδικούς, ποιητές έξοχους, την παγκόσμια γνώση, κυοφόρησε τον σύγχρονο πολιτισμό κι έδωσε στην Ορθοδοξία το ελληνικό πνεύμα και το κλειδί της γλώσσας, διευκολύνοντας την παγκοσμιότητα του Χριστιανισμού...
Όμως, ευτυχώς ακόμα στην Ελλάδα το 15% του πληθυσμού της, δεν ζει «με κουπόνια», όπως στις δικές τους χώρες.
Ευτυχώς ακόμα στην Ελλάδα, κάθε ελληνόπουλο έχει δωρεάν πρόσβαση στο Πανεπιστήμιο, όποιο κι αν είναι αυτό... Κι οι απόφοιτοί του – ας γκρινιάζουμε εμείς - διακρίνονται, όπου κι αν ταξιδέψουν μετά...
Ευτυχώς ακόμα στην Ελλάδα έχουμε ένα, έστω ημιτελές, αλλά έχουμε ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας, με άξιους γιατρούς και νοσηλευτές...
Ευτυχώς ακόμα στην Ελλάδα έχουμε ένα κράτος, που έχει μια μεγάλη περιουσία. Άλλα κράτη δεν έχουν τίποτα. Αυτή γνωρίζουν και «ξερογλείφονται». Και βάλθηκαν να την κουρσέψουν «μισοτιμής»...
Ευτυχώς ακόμα στην Ελλάδα οι γονείς βοηθάνε τα παιδιά τους κι εκείνα τους γονείς τους. Οι γονείς νοιάζονται για τα παιδιά και τα εγγόνια τους, ώσαμε να πεθάνουν... Και τα παιδιά ποτέ δεν αδιαφορούν για τους γονείς τους...
Ευτυχώς, η μικρή και φτωχή Ελλάδα δεν ήταν ποτέ απούσα από καμιά μεγάλη μάχη για την Ελευθερία. Κι έδινε το αίμα της, το είναι της, όταν οι άλλοι είχαν ήδη παραδώσει και την ψυχή και το πνεύμα τους. Έκαναν, οι άμοιροι, τους «καμπόσους», στηριζόμενοι μόνο στα όπλα ή στην τεχνολογία τους, ενώ δεν είχαν την «ψυχή», για να τα υποστηρίξουν... Η Ελλάδα μας, αντίθετα μ' αυτούς, έχει «ψυχή», γι' αυτό έχει και μέλλον, γιατί στη μακραίωνα ιστορία της κάθε μεγάλη ήττα και καταστροφή, αντί να την αφανίσει, την ανάσταινε!
Ευτυχώς, φίλοι μου, ακόμα, η Ελλάδα μας έχει μέλλον...
Έβλεπα, δακρυσμένος, εκείνα τα κορίτσια της Εθνικής Ομάδος Πόλο, να ανεβαίνουν «στον Όλυμπο», μέσ' τη «φωλιά του Δράκου», και συλλογίστηκα , πως δεν χάθηκε η ελπίδα. Υπάρχει ακόμα «το μέταλλο του νικητή», σε κάθε μια ελληνική ψυχή!!! Έχει τους ιστορικά διαχρονικούς της ήρωες...
«Ο Θεός έβαλε την υπογραφή του για τη λευτεριά της Ελλάδας και δεν την παίρνει πίσω» Θεόδωρος Κολοκοτρώνης~ 1770-1843 μΧ.
Γιατί τα γράφω αυτά;
Μου τηλεφώνησαν κάποιοι «φίλοι» απ' το εξωτερικό και μού 'λεγαν, πως τώρα, προχτές, που το PSI δεν ευδοκίμησε, έρχεται η ώρα της ασύντακτης χρεωκοπίας μας... Και – δήθεν – αυτοί θέλησαν να μ' ειδοποιήσουν, να προλάβω να σωθώ... «Φύγε», μού 'παν, «έρχεται η απόλυτη καταστροφή»...
Μου φάνηκαν οι φωνές τους, σαν κρωξίματα των κορακιών, απ' αυτά τα όρνεα πού 'χουν στοιχηματίσει στην πτώχευσή μας κι ανησυχούν μήπως και χάσουν τα λεφτά τους! Και βιάζονται! Τόσο πολύ θύμωσα που έκλεισα το τηλέφωνο. Αργότερα το μετάνιωσα και τους έστειλα το κείμενο, που ακολουθεί....
........................................................
Αγαπητοί φίλοι,
Ξέρω τι μου λέτε: «Τα δάνεια δούλους τους ελευθέρους ποιεί», έλεγε ο Μένανδρος (4ος αιών π.Χ.).
Αλλά δεν υπολογίσατε ποτέ την ελληνική ψυχή. Αυτή που μεγαλούργησε στις Θερμοπύλες, στο Μαραθώνα, στη Μυκάλη, στο Μανιάκι ή στο Ναβαρίνο... Στα βουνά της Αλβανίας, στο Σκρά, στο Γοργοπόταμο, στα οχυρά του Ρούπελ...
Δεν υπολογίσατε πως μέσα μας ζουν ακόμη ο Πυθαγόρας, ο Όμηρος, ο Σόλων, ο Ευρυπίδης, ο Ηράκλειτος, ο Περικλής, ο Λεωνίδας κι ο Μιλτιάδης... Κι ο Δαβάκης, ο Άρης, ο Ναπολέων, ο Λαμπράκης κι ο Σωτήρης Πέτρουλας, αντάμα τους...
Κι αν σήμερα η πατρίδα μου υποφέρει απ' όλους εσάς, είναι επειδή την «πλανέψατε», επειδή μας εξαπατήσατε κι επειδή δεν είχαμε άξιους υπερασπιστές.
«Μια από τις τιμωρίες, που δεν καταδέχεσαι να ασχοληθείς με την πολιτική, είναι ότι καταλήγεις να σε κυβερνούν οι κατώτεροί σου», είπε κάποτε ο Πλάτων (427-347 π.Χ.).
Αυτό, ναι, συμβαίνει σήμερα στον τόπο μου... Δεν θα κρατήσει, όμως, για πολύ, αφού οι συμπατριώτες μου γνωρίζουν, πως:
«Η γάρ άγαν ελευθερία έοικεν ουκ εις άλλο τι ή εις άγαν δουλείαν, μεταβάλλειν καί ιδιώτη καί πόλει» (Πλάτων).
Κι η πατρίδα μου σύντομα θ' αναγεννηθεί...
Εδώ, λοιπόν, θα μείνω, ας νιώσω την «καταστροφή» σας, αρκεί νά 'μαι κοντά στους «βωμούς και στις εστίες» μας, κοντά στους δικούς μου ανθρώπους, ν' αγωνιστώ κι ας χαθώ μαζί τους...
Η Ελλάδα μας, ποτέ δεν πεθαίνει, χωνέψτε το...

............................................................................................................
ΥΓ. Πολύ συγκινήθηκα απ' το κειμενάκι, που μού 'στειλε ο φίλος μου ο Νίκος:
«Και φυσικά όλοι ξέρουμε πλέον, τι μας φυλάνε για μετά... Πάντως "την κραυγή των παιδιών μου δεν θέλω να δω, που θα λέει, πατέρα, τη σιωπή σου την πλήρωσα εγώ"...».
Όχι, φίλε μου Νίκο, δε θα σιωπήσουμε τώρα. Έχουμε χρέος να σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλο, είμαστε αδέλφια, άλλωστε, παιδιά της ίδιας μάνας, της μιας και μοναδικής μας Ελλάδας... Ώστε να μην πουν τα παιδιά μας, αυτό που μου έγραψες... Στο χέρι μας είναι, όλα να τ' αλλάξουμε για το μέλλον αυτού του πολύπαθου κι ιστορικού τόπου. Παρηγοριά μας οι πρόγονοί μας και δύναμή μας το αθάνατο πνεύμα του λαού μας... Δεν θα τους παραδώσουμε, λοιπόν, τα κλειδιά, ας έλθουν να τα πάρουν, αν τολμούν... Αν...

www.newstrap.gr