Αποικιοκρατικό δίκαιο

Την ιστορία τη συγγράφουν οι νικητές. Και το δίκαιο επί­σης, καθώς οι διατάξεις του αποκρυσταλλώνουν τις δεδομένες σχέσεις κυριαρχίας κάποιων (ισχυρών) έναντι των υπολοίπων (αδύναμων - ηττημένων). Η Βρετανική Αυτοκρατορία, για παράδειγμα, νομιμότατα ξεζούμισε τις αποικίες της με βάση το δικό της δίκαιο.
Το αγγλικό δίκαιο, υπ’ αυτήν την έννοια, είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα...
του ισχυρού έναντι του αδύναμου, του πιστωτή - τοκογλύφου έναντι του χρεοκοπημένου.
Στην προκειµένη - ελληνική - περίπτωση, δεν χρειάζεται μεγάλη φαντασία για να αντιληφθεί κανείς πως η όλη συζήτηση περί της εφαρμογής του αγγλικού δικαίου στις αλλεπάλληλες δανειακές συμβάσεις που καλείται να υπογράψει η χώρα προκειμένου απλώς και μόνο να αναχρηματοδοτήσει παλαιότερα δανεικά είναι προ­σχηματική. Ο λόγος είναι απλούστατος: Το δίκαιο δεν προκύπτει από τον ουρανό, αλλά από αυτόν που έχει τη δύναμη να το επιβάλει.
Παρακολουθούµε λοιπόν αυτό το διάστημα, από τη στιγμή της προσφυγής στο ΔΝΤ και την τροϊκανή εποπτεία, μια διαδικασία επιβολής. Όλα όσα παρακολουθούμε και μας συμβαίνουν τα τελευταία δυο χρόνια συνοψί­ζονται με μια φράση: Συμμορφωθείτε ή... ψοφήστε!
Με µια πιο κοµψή διατύπωση το παραπάνω δίλημμα το άκουσαν οι εκλεγμένοι κυβερνήτες του τόπου από τους υπαλλήλους των πιστωτών. Και συμμορφώθη­καν...
Κάπως έτσι - συμμορφούμενη - τινάχτηκε στον αέρα η χώρα. Στο όνομα του εκσυγχρονισμού υπονομεύθη­καν οι κοινωνικές υποδομές του κράτους. Στο όνο­μα της ανταγωνιστικότητας διαλύθηκε ο κοινωνικός ιστός. Στο όνομα του αποικιοκρατικού δικαίου έχουν υποθηκευθεί ο πλούτος και οι πόροι της χώρας.
Τα όσα µεθοδεύονται περί της υπαγωγής των δανειακών συμβάσεων στο αγγλικό δίκαιο έχουν να κάνουν και με την τυπική εξασφάλιση των τοκογλύφων. Η απώ­λεια της εθνικής κυριαρχίας έναντι των πιστωτών, άλ­λωστε, δεν προκύπτει από την υπογραφή ενός χαρτι­ού, αλλά κυρίως από την αδυναμία ενός κράτους, του πολιτικού του συστήματος και της κοινωνίας του να αντισταθούν.
Για να το πούµε με άλλα λόγια: Η υπαγωγή των δανειακών συμβάσεων στο αγγλικό δίκαιο απλώς περιγράφει και τυπικά την υποταγή της χώρας και όσων τη συν-αποτελούν (λαός, πολιτικές δυνάμεις, κόμματα, κυβέρνηση) στο αποικιοκρατικό «δίκαιο».

topontiki.gr