Το μνημόνιο απέκτησε τους «γαλάζιους» και «πράσινους» ιδεολόγους του

Θέλουν διορισμένους Παπαδήμους για πάντα!
Η φιλο-Ρεπουσική Αννούλα εισηγήθηκε στο πλαίσιο της εκδήλωσης της οργάνωσης «Για την Ελλάδα τώρα»: «η κυβέρνηση Παπαδήμου πρέπει να μετατραπεί σε κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, χωρίς χρονικό προσδιορισμό, που όχι μόνο να υπογράψει, αλλά και να εφαρμόσει...
τα αναγκαία μέτρα και τις μεταρρυθμίσεις». Και όταν οι εκσυγχρονιστές λένε «μεταρρυθμίσεις», εννοούν αντιλαϊκά μέτρα που πλήττουν τον εθνικό κορμό, όπως το χαράτσι στα κτίσματα, αλλά και το επερχόμενο χαράτσι στα αγροτεμάχια, τη μείωση μισθών και συντάξεων, την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού και άλλα πολλά...
Και έτσι έγινε η φιλομνημονική εκδήλωση στην Παλαιά Βουλή (φωτογραφία), για την οποία σας ενημερώσαμε προ ημερών, με διαφόρους του συστήματος να μας λένε πόσο «σημαντικό» είναι να ολοκληρωθούν αισίως οι διαπραγματεύσεις για το PSI και να υπογραφεί η νέα δανειακή σύμβαση που θα δεσμεύσει γενιές και γενιές Ελλήνων. Και μίλησαν για την Ελλάδα τύποι με τις ίδιες απόψεις, όπως η Αννούλα, ο Κωστής Χατζηδάκης και άλλοι. Η αγωνία της ελίτ να μη χάσει τον έλεγχο των εξελίξεων, είναι παραπάνω από προφανής...
Θέλουν Παπαδήμο για... πάντα!
Η «εκσυγχρονίστρια» υπουργός (πάλαι ποτέ Εθνικής) Παιδείας, κατέθεσε και πρόταση: η επόμενη κυβέρνηση να είναι κυβέρνηση προγραμματικής συμφωνίας με πρωθυπουργό... τύπου Παπαδήμου. Δηλαδή έναν τύπο χωρίς νομιμοποίηση από την κάλπη. Και μας είπε ότι τάσσεται υπέρ υπέρ των επιχειρησιακών συμβάσεων και της απευθείας συνεννόησης ανάμεσα σε εργοδότη και εργαζόμενο. Που φυσικά, θα σημάνει από την εργοδοσία για τους Έλληνες εργαζόμενους «τόσα κι αν σ' αρέσει, αν όχι, υπάρχουν και οι Πακιστανοί» (γιατί έχουν πλέον την καβάτζα των αλλοδαπών, για να «ρίξουν» το κόστος της παραγωγής). Θέλουν, με λίγα λόγια, να μην υπάρχει συλλογική σύμβαση! Ό,τι θέσπισε ο Ιωάννης Μεταξάς, έρχονται να το κατεδαφίσουν οι «σύντροφοι» της «προόδου»...
Και είναι όντως εντυπωσιακό, πως όταν όλοι αυτοί στριμώχνονται, αρχίζουν τα περί έθνους και πατρίδος, όπως τις προάλλες ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, την ώρα που καταργούσε τις γενικές γραμματείες Νήσων και Μακεδονίας Θράκης). Αννούλα λοιπόν: «Η χώρα χρειάζεται "Εθνική Ατζέντα 2020", εθνική ατζέντα προτεραιοτήτων που να μπορεί να υποστηριχθεί από ένα ισχυρό και κρίσιμο ρεύμα του ελληνικού λαού. Το κρίσιμο ρεύμα που υποστηρίζει τη μεταρρύθμιση, που υποστηρίζει τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας, που υποστηρίζει αλλαγές και καινοτομίες, αλλαγή της νόρμας που είχαμε μέχρι τώρα. Θεωρώ ότι αυτή η ατζέντα πρέπει να έχει τρεις μεγάλες ενότητες: ασφάλεια και σταθερότητα εντός της ΕΕ. Δουλειές, δουλειές, δουλειές και κοινωνική συνοχή και δίχτυ προστασίας». Φυσικά, δεν μας λέει πως γίνεται να συνυπάρξει το δίχτυ προστασίας, με τις επιχειρησιακές συμβάσεις, που θα εξαθλιώσουν τους εργαζόμενους...
Και κάπου εδώ, αρχίζει η παράθεση των αγωνιών του συστήματος: «πρέπει να αποφύγουμε την κοινωνική και οικονομική εκτροπή, να διατηρήσουμε σταθερά τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας και να ξεκινήσουμε το πρόγραμμα ανασυγκρότησης σε όλους τους τομείς και σε όλη την επικράτεια... η κυβέρνηση πρέπει τώρα, για την Ελλάδα τώρα, να πάρει χαρακτηριστικά εθνικής σωτηρίας...» Και τώρα που δεν τους παίρνει, η αποστροφή για την κάλπη και ας κραύγαζαν επί δεκαετίες ότι στις δημοκρατίες «δεν υπάρχουν αδιέξοδα»: «Εκλογές γρήγορα κατά την εκτίμησή μου, σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα έχω θα είναι μια πρόσκαιρη νίκη του λαϊκισμού, των αντιμεταρρυθμιστικών δυνάμεων, οι οποίες συσπειρώνονται».
Συνεργασία ή κάτι άλλο;
Και ακούστηκαν και άλλα φαιδρά από την Αννούλα, για «κοινή προσπάθεια που είναι η συνεργασία με τους δανειστές μας». Διαβάστε και φρίξτε: «η επόμενη κυβέρνηση και ανεξαρτήτως του αποτελέσματος, θα πρέπει να είναι κυβέρνηση προγραμματικής συμφωνίας και με πρωθυπουργό τύπου Παπαδήμου». Ανεξαρτήτως αποτελέσματος; Και τότε το νόημα θα έχουν οι εκλογές, αν οι τύποι σαν την Αννούλα, έχουν προαποφασίσει την εξέλιξη; Αυτά, για να αντιληφθούν όλοι την απύθμενη υποκρισία του συστήματος. Όσο για το παραμύθι από κάποιους, του αντιμνημονίου: η ΝΔ είχε στείλει εκεί τον άνθρωπό της, τον φιλομνημονιακό Κωστή Χατζηδάκη, ο οποίος δεν δείχνει καμία αποστροφή για όλο το «φωταδιστικό» συνονθύλευμα, αντίθετα ταυτίζεται συνεχώς μαζί του και δεν παύει να στηρίζει με την παρουσία του όλες τις επικοινωνιακές απόπειρες του συστήματος, να ανακάμψει.

www.elkosmos.gr