Η πολλά υποσχόμενη ενεργειακή μας δυνατότητα ας γίνει εργαλείο απελευθερωτικού δόγματος και όχι ευμάρειας και εκμαυλισμού!

Το Ιστορικό μας στίγμα στον Ενεργειακό Χάρτη.
Μια Πολιτεία, ένας λαός υμνείται, κερδίζει την υστεροφημία και την Ιστορική αθανασία  μέσω των διαχρονικών αξιών και αρχών τις οποίες πρεσβεύει και  πραγματώνει καθ’ όλη τη διάρκεια της Ιστορικής του Διαδρομής. Η οικονομική ευμάρεια και μόνον,  δεν υπήρξε ποτέ αξία διαχρονική, αλλά έναν εκ των μέσων που η ορθολογική διαχείριση...
του και η σώφρων αξιοποίησή του, δύναται να συμβάλει στην ολοκλήρωση της Πολιτειακής Αρετής. Και οι διαχρονικές αρχές για να περάσουν από τη θεωρία στα έργα, ένας έκαστος των πολιτών οφείλει ενσυνειδήτως και οικειοθελώς να τις πρεσβεύει και να τις πραγματώνει, με μοναδικό γνώμονα το νόμο. Και δεν αναφέρομαι αποκλειστικά στη συμμόρφωση με τους αμιγώς δημοκρατικούς νόμους αλλά πρωτίστως στο σεβασμό στους άγραφους νόμους και στο εθιμικό δίκαιο, ελεύθερα. Γιατί μόνον η ελευθερία εν λόγοις και εν πράξεσι μετριάζει και καθιστά υποφερτή τη στυγερότητα της ανθρώπινης τραγικής μοίρας .
Έτσι και ο υποθαλάσσιός μας πλούτος δύναται να δράσει καταλυτικά  στην επίτευξη του πρωταρχικού μας στόχου, αυτού της απελευθέρωσης της πατρίδος μας από το βάρβαρο εισβολέα. Και αυτός ο στόχος δε θα είναι το τέλος των αγώνων μας. Τέλος δεν υπάρχει, γιατί είναι σύμφυτο στον άνθρωπο να επιμένει και να εξαντλείται. Έτσι ο στόχος αυτός θα αποτελέσει την απαρχή για το νέο αγώνα της απελευθέρωσης μας από τα εσωτερικά δεσμά που το νεοφιλελεύθερο παγκοσμιοποιημένο σύστημα,  το παντελώς ανάρμοστο με την ιδιοπροσωπία και ιδιοσυγκρασία του λαού μας, θέτει στις ψυχές μας. Ο νέος αγώνας θα αποτελεί μια διαρκή πάλη για  επανάκτηση της Εθνικής μας ταυτότητας , του Στίγματός μας, όχι μόνον στον εφήμερο ενεργειακό χάρτη αλλά στον άφθαρτο χάρτη της Ανθρώπινης Ιστορίας. Τοιουτοτρόπως,  εμείς οι Έλληνες οι μέτοχοι δηλαδή της (κατά Ισοκράτη) ημετέρας παιδεύσεως θα μπορέσουμε να ξαναγίνουμε δημιουργοί, φορείς και κομιστές πολιτισμού. Γιατί οι ξένοι δε διψούν μονάχα για ενεργειακές πηγές, αλλά απεγνωσμένα αναζητούν πρόταση πολιτισμού. Πολιτισμό που μόνο εμείς οι Έλληνες, ζώντες, πεπαιδευμένοι και πολιτευόμενοι   κατά  τον Ελληνικό ‘τρόπο’ του βίου, μπορούμε να παραγάγουμε. Ας μην ξεχνάμε πως όταν οι Αθηναίοι βρέθηκαν αιχμάλωτοι στα λατομεία των Συρακουσών, όπου έτυχαν σκληροτάτης μεταχείρισης, οι Συρακούσιοι υποσχέθηκαν να χαρίσουν την ελευθερία σε όσους μπορούσαν να τραγουδήσουν και να τους διδάξουν τα χορικά από τις τελευταίες τραγωδίες του Ευριπίδη.
 Ο φυσικός μας πλούτος λοιπόν δεν πρέπει να αποτελέσει αυτοσκοπό. Αυτό δε μας το επιτρέπει η Ιστορία μας, δηλαδή ο εαυτός μας. Οι Νύμφες οι Λαιστρυγόνες, οι Κύκλωπες και οι Σειρήνες δε θα μας αλλοτριώσουν, ούτε θα μας αποπροσανατολίσουν από την Ιθάκη. Ο κίνδυνος εν μέσω οικονομικής κρίσης να ενδώσουμε στα καλέσματα της Καλυψούς που μας προσφέρει τη δυνατότητα να μείνουμε δίπλα της για πάντα, να μοιραστούμε τον έρωτά της και την υποσχόμενη αθανασία, να ενδώσουμε στις ακολασίες που θα ακολουθήσουν, καθίσταται εξαιρετικά μεγάλος. Διότι είμαστε άνθρωποι. Δηλαδή όντα με πάθη και αδυναμίες, επιρρεπή στους πειρασμούς.   Όμως αυτή η εύθραυστη φύση του ανθρώπου, η μικρότητά του, και οι αδυναμίες του  αναδεικνύουν το μεγαλείο του. Η συνειδητοποίηση και συναίσθησή τους, επιτάσσουν τη μοναδική μας οριστική και αμετάκλητη απάντηση. Γι’ αυτό πράττοντας όπως ο απόλυτα ανθρώπινός πρόγονός μας Οδυσσέας, εμμένουμε στο στόχο μας απαντώντας:
«Συμπάθα με λατρευτή θεά. Καλά κι εγώ το ξέρω σαν πόσο φαίνεται άσχημη μπροστά σου η Πηνελόπη… Μα κι έτσι πάντα λαχταρώ να φτάσω στην Πατρίδα και να τη δουν τα μάτια μου του γυρισμού τη μέρα.» (Ομήρου Οδύσσεια, Ραψ. Ε΄ 215)
Καλούμαστε λοιπόν να αξιοποιήσουμε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που μας παρέχει η νέα ενεργειακή τάξις πραγμάτων. Οι αναφυόμενες  γεωστρατηγικές συμμαχίες, ο αναβαθμισμένος γεωπολιτικός μας ρόλος, η προς όφελός μας αλλαγή του ισοζυγίου δυνάμεων στην ευρύτερη περιοχή, καθώς και η προσδοκώμενη μακροχρόνια  οικονομική μας δυναμική, πρέπει να δράσουν καταλυτικά στην αποκατάσταση του δικαίου στην Πατρίδα μας. Να αποτελέσουν  το εφαλτήριο για τον ατέρμονα αγώνα της ατομικής και πολιτικοκοινωνικής μας ευδαιμονίας-αυτοπραγμάτωσης.
Η Aισχύλεια ηθική μας, η οποία απορρίπτει κάθε συμβιβασμό με την αδικία, δεν πρόκειται να επιτρέψει στα εφιαλτικά ανύπαρκτα Σεφέρεια ‘κρικέλια’ για ακόμα μια φορά να διαψεύσουν τον ποιητή και να γίνουν πραγματικότητα.
Δρ. Γιώργος Χάιλος
Πανεπιστημιακός-Μαθηματικός

antistasi.org