Τα 10 ''Must''που χρειάζεται η ναυτιλία μας για να γίνει και πάλι ανταγωνιστική

Αναμφισβήτητα η Ελληνική Εμπορική Ναυτιλία και οι Έλληνες εφοπλιστές είναι και θα είναι μία παγκόσμια δύναμη που επηρεάζει και θα επηρεάζει πρόσωπα και καταστάσεις σε όλον τον οικονομικό πλανήτη.Μπορεί λοιπόν η Ελλάδα με τα 4.300 πλοία της (Ελληνικής σημαίας και σημαίας Ελληνικών συμφερόντων) να είναι μία παγκόσμια δύναμη...
στις 7 θάλασσες και να αποτελεί τον ένα από τους δύο πυλώνες της «βαριάς βιομηχανίας» της Ελληνικής Οικονομίας, η αποτυχημένη κυβερνητική πολιτική όμως που ακολουθήθηκε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και συνεχίζεται από την κυβέρνηση Παπαδήμου, έχει συμβάλλει στην αποδιοργάνωση και πλήρη αποδυνάμωσή της.

Ενδεικτική της κατάστασης της αλλοπρόσαλλης πολιτικής Παπανδρέου είναι η συνεχής μείωση του Ελληνικού νηολογίου και των εν ενεργεία ναυτικών πάνω στα Ελληνικά πλοία. Το 2009 όταν ανέλαβε η κυβέρνηση Παπανδρέου που πρώτο της «λαμπρό επίτευγμα» ήταν η διάλυση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, η δύναμη του Ελληνικού εμπορικού στόλου ήταν 1.050 πλοία, οι δε ναυτικοί μας ήταν γύρω στις 21.000, έτσι σήμερα ο Ελληνικός εμπορικός στόλος ενώ έχει αυξήσει την χωρητικότητά του, (μαζί με των Ελληνικών συμφερόντων πλοία), έχει μειωθεί δραστικά και δεν ανέρχεται σε πάνω από 880 πλοία οι δε ναυτικοί δεν υπερβαίνουν τις 15.500.

Μία απλή πράξη αριθμητικής αν κάνει κανείς, δείχνει ότι ο Ελληνικός εμπορικός στόλος μέσα σε 2 μόνο χρόνια μειώθηκε γύρω στο 17-20%, οι δε Έλληνες ναυτικοί (αν αναλογιστεί κανείς ότι οι μισοί ταξιδεύουν και οι άλλοι μισοί είναι στην ξηρά) δεν αναλογούν σε παραπάνω από 2-3 σε κάθε Ελληνικών συμφερόντων πλοίο όταν πριν 10-20 χρόνια η αναλογία αυτή ήταν το μισό τουλάχιστον πλήρωμα.

Αν η κυβέρνηση Παπαδήμου όσο και η επόμενη μετά τις εκλογές δεν συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να αλλάξει άρδην την στάση της, να βάλει στόχους και να τοποθετήσει επιτέλους σοβαρά άτομα στο τιμόνι της πολιτικής ηγεσίας της Ναυτιλίας, τότε το παιχνίδι είναι χαμένο μέσα στα επόμενα χρόνια.

Αν η εκάστοτε Ελληνική κυβέρνηση δεν καταλάβει ότι πρέπει να είναι αρωγός σε κάθε προσπάθεια του ιδιωτικού επιχειρηματικού ναυτιλιακού τομέα δίνοντας κίνητρα και μειώνοντας την απίστευτη γραφειοκρατία που υπάρχει σήμερα για την εγγραφή ενός πλοίου στο Ελληνικό νηολόγιο (35 υπογραφές, 3 διαφορετικά υπουργεία και πάνω από 3 μήνες διαδικασίες) όταν άλλα ανταγωνιστικά κράτη –σημαίες για τις ίδιες διεργασίες δεν χρειάζονται πάνω από 2 ημέρες και μία τελική υπογραφή, τότε είναι σίγουρο ότι κανείς εφοπλιστής δεν θα θέλει τα υπό κατασκευή πλοία του να φέρουν την Ελληνική σημαία «ταλαιπωρίας».

Δεν είναι τυχαίο ότι μέσα στο top 50 της λίστας των πιο επιτυχημένων εφοπλιστών φιγουράρουν 8 Ελληνικά ονόματα και πίσω τους έρχονται περίπου 1.000 ποντοπόρα πλοία.
Η προηγούμενη κυβέρνηση και οι υπουργοί της από την μία βροντοφώναζαν στην βουλή για καθαρά ψηφοθηριακούς λόγους οι εφοπλιστές ίσον ληστές από την άλλη σκοτωνόντουσαν μεταξύ τους ποιός θα είναι συνδαιτυμόνας ή θα είχε την εύνοια του Γ. Αγγελικούση, του Μ. Λαιμού, του Α. Χανδρή και άλλων επιφανών εφοπλιστών.

Η Ε.Ε.Ε. και το Ν.Ε.Ε. αλλά και η ίδια ναυτιλιακή αγορά του Πειραιά με την εμπειρία της γνώσης και της καθημερινής ενασχόλησης με τα προβλήματα της Ελληνικής εμπορικής ναυτιλίας έχει κατασταλάξει σε έναν απλό δεκάλογο «must do» για να γίνει και πάλι η εμπορική μας ναυτιλία τόσο ανταγωνιστική όσο και προσοδοφόρα στην Ελληνική οικονομία.

1. Άμεση επανασύσταση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και υπαγωγής του Λιμενικού Σώματος στην διοικητική δομή του.

2. Αναβάθμιση της εκπαίδευσης των ναυτικών σε Ανώτατες Ναυτικές Ακαδημίες και δημιουργία ιδιωτικών Ναυτικών Σχολών για εκπαίδευση σε διάφορες ειδικότητες και την απορόφηση ποσοστού ανέργων.

3. Δημιουργία τραπεζών οι οποίες θα έχουν την αποκλειστικότητα στην χρηματοδότηση Ναυτιλιακών εταιρειών και εύκολης δανειοδότησης για την κατασκευή νέων πλοίων προς αντικατάσταση γερασμένων αντίστοιχα.

4. Ενθάρυνση της εγγραφής ή της επανεγγραφής στο Ελληνικό νηολόγιο πλοίων Ελληνικών συμφερόντων με την δημιουργία ελκυστικών κινήτρων.

5. Ενίσχυση της Ναυτιγοεπισκευαστικής ζώνης με το καθεστώς της αυτοχρηματοδότησης από ιδιώτες και εταιρείες που έχουν να παρουσιάσουν νέες τεχνολογίες στην επισκευή και ναυτίγηση πλοίων.

6. Δημιουργία αξιόπιστου Ελληνικού Νηογνώμονα ο οποίος πέρα από τις επιθεωρήσεις να έχει την δυνατότητα παροχής εξειδικευμένων σεμιναρίων σε ναυτικούς και στελέχη ναυτιλιακών εταιρειών.

7. Φορολογικά οικονομικά κίνητρα σε νέους και παλιούς ναυτικούς καθώς και σε εταιρείες που θα προσλαμβάνουν Ελληνικά πληρώματα.

8. Έλεγχος του ανεξέλεγκτου κακού ναυτιλικού συνδικαλισμού με αλλαγή του αντίστοιχου κώδικα και δυνατότητα ψήφου στα Σωματεία μόνο από τα εν ενεργεία μέλη ναυτικούς.

9. Αύξηση προσωπικού της οροφής του Λιμενικού Σώματος σε 10.000 και ίδρυση νέων προξενικών Λιμενικών Αρχών σε λιμάνια του εξωτερικού που έχουν μεγάλη κίνηση.

10. Αυτοτέλεια και αυτονομία του ΝΑΤ και εκμετάλευση χρηματικών δωρεών εφοπλιστών για ίδρυση Νοσοκομείων/Κλινικών αποκλειστικά για τους ναυτικούς και τα μέλη των οικογενειών τους.
‘Οποια κυβέρνηση μελλοντικά καταλάβει πόσο σημαντική είναι η εμπορική ναυτιλία και βάλει στο πρόγραμμά της την υλοποίηση των δέκα παραπάνω απλών μα ουσιαστικών στόχων για την αναγέννηση της ναυτιλίας, τότε είναι σίγουρο ότι ούτε έλλειμμα στα ταμεία της θα έχει ούτε θα ψάχνει μέσω «Τρόικας» να βρεί δάνεια και επενδυτές.
   
του Αρχιπλοίαρχου Β. Πολίτη Π.Ν. (ε.α.)

www.elora.gr