με τον τρόπο αυτό απόλυτα σχετικές εκτιμήσεις στις οποίες είχε προβεί το «defence-point.gr». Με τις συνθήκες όπως ακριβώς είχαν διαμορφωθεί, ο αιφνιδιασμός της Ευρώπης ήταν απόλυτος οπότε η τήρηση σκληρής στάσης αποτελούσε μπλόφα με σκοπό να «γονατίσει» την ελληνική πλευρά, αφού οι επιπτώσεις από ενδεχόμενη «άτακτη» χρεοκοπία της Ελλάδας θα έφερνε καταστροφικές και μη διαχειρίσιμες συνέπειες.
«Μπλόφα» κατά της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν τελικά η εξαγγελία δημοψηφίσματος από τον πρωθυπουργό, όπως τουλάχιστον υποστήριξε ο ίδιος στην θυελλώδη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής του ομάδας, η οποία διεκόπη άρον-άρον, για να αποφευχθούν τα χειρότερα. Οι ουσιαστικοί ηγέτες της ΕΕ, Μέρκελ και Σαρκοζί, «μάλωσαν» στις Κάννες τον «άτακτο» Έλληνα πρωθυπουργό και του επέβαλαν ακόμα και το ερώτημα που θα έπρεπε να τεθεί στον Ελληνικό λαό, αν το διαβόητο δημοψήφισμα ελάμβανε χώρα. Εάν όμως αυτό που ανέφερε είναι αλήθεια, τότε σημαίνει ότι ο Γιώργος Παπανδρέου πρόταξε το κομματικό συμφέρον τοποθετώντας πάνω από το εθνικό. Εκτός και αν διεκδικεί… το ακαταλόγιστο ως μη έχων συναίσθηση – αντίληψη των συνεπειών των κινήσεων στις οποίες προβαίνει, άρα θα πρέπει ταχύτατα να απομακρυνθεί.
Η Νέα Δημοκρατία από την πλευρά της, στη συνέχεια, διαβλέποντας ότι πλησιάζει στην εξουσία και ότι θα εκτεθεί εάν συνεχίσει να υποστηρίζει ότι δεν θα δεχθεί τη δανειακή σύμβαση, έριξε τους αντιμνημονιακούς τόνους και φάνηκε πρόθυμη να στηρίξει την υπερψήφιση της νέας δανειακής σύμβασης και του «κουρέματος».
Ενεός παρατηρητής της τραγελαφικής αυτής κατάστασης είναι ο ελληνικός λαός, να παρακολουθεί εμβρόντητος τα πολιτικά τερτίπια όχι απλώς ενός κατώτερου των περιστάσεων πολιτικού συστήματος, αλλά και τον νέο διεθνή εξευτελισμό της Ελλάδας, τους συνεχείς εκβιασμούς από τους «εταίρους» και την πλήρη αδυναμία των κυβερνώντων να διαχειριστούν επιτυχώς την κατάσταση και να διεκδικήσουν για λογαριασμό του καλύτερους όρους σε όσα ζητούνται για την εκταμίευση των δόσεων, οι οποίες έχουν καταντήσει τη χώρα… ναρκομανή!
Με βάση και τα ερωτήματα που καταγράφονται στο δημοσίευμα του Economist, αναρωτιόμαστε εάν μπορεί πράγματι η ΕΕ να αντιμετωπίσει την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και την ΕΕ, έχοντας την βόμβα της Ιταλίας έτοιμα να σκάσει στα χέρια των Μέρκελ και Σαρκοζί. Επαρκεί η εξοικονόμηση των χρημάτων που δεν θα δοθούν στην Ελλάδα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που θα προκύψουν σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Για ποιο λόγο άπαντες κάνουν διάκριση ανάμεσα σε μια «συντεταγμένη» και μια «άτακτη» χρεοκοπία της Ελλάδας; Εάν υφίσταται τέτοια διάκριση και έχει συγκεκριμένες συνέπειες ποιος ΑΠΕΤΥΧΕ να το αξιοποιήσει στη στρατηγική αντιμετώπισης της κατάστασης απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
Το δίλημμα που θα τεθεί νομοτελειακά εάν η χώρα συνεχίσει την ίδια αυτοκαταστροφική πορεία είναι όχι τόσο «ευρώ ή δραχμή», αλλά «αξιοπρέπεια ή ξεφτίλισμα – απεμπόληση κυριαρχίας». Αντιευρωπαϊστές δεν υπήρξαμε ποτέ, ούτε και υποστηρίζουμε την επιστροφή στη δραχμή. Ωστόσο, εάν συνεχίσουν στον ολισθηρό δρόμο που ακολουθούν ίσως το τίμημα διατήρησης του ευρώ αποδειχθεί στο τέλος πολύ βαρύτερο από όσα εκτιμούσαμε. Και καμία κυβέρνηση, όπως και αν ονομαστεί δεν θα μπορέσει να συγκρατήσει την κοινωνική οργή που θα προκαλέσει η εφαρμογή – επιβολή νέων ΚΑΙ ΑΔΙΕΞΟΔΩΝ μέτρων και θυσιών που προβλέπονται στη νέα δανειακή σύμβαση.
Από τη στιγμή που άπαντες καταλήγουν σε συμφωνία – με χαρακτηριστική καθυστέρηση – ότι εάν δεν υπάρξει και αναπτυξιακό σκέλος στην όλη υπόθεση το παιχνίδι είναι χαμένο, είναι απορίας άξιον για ποιο λόγο δεν μπορούν να ομονοήσουν και να συνεννοηθούν στα απολύτως απαραίτητα μπας και σταματήσει η χώρα να είναι περίγελος ανά την υφήλιο, το οποίο με τη σειρά του έχει σοβαρότατες επιπτώσεις στη δυνατότητα αντιστροφής της κατάστασης, ασχέτως του πόσα χρήματα θα εισρεύσουν…
www.defence-point.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου