Πού το πάει η Γερμανία;

Γιώργος Κακαρελίδης:Ας δούμε περιληπτικά, λίγα από αυτά, που έχει πετύχει η Γερμανία από την αλόγιστη αμερικανική (διάβαζε «αγγλική») τακτική:

-να επανενωθεί ως χώρα, αποκτώντας και πάλι κρίσιμο όγκο, που να επιτρέπει διεκδικήσεις «ζωτικού χώρου», παρά το γεγονός ότι είχε προκαλέσει εκατόμβες εκατομμυρίων με τους πολέμους της για αυτόν ακριβώς τον λόγο.

-να μπουκωθεί...

σε χρήμα και δυναμικό από τούς Συμμάχους, εις βάρος Δανειστών της και νικητών της.

-να διαλύσει την Γιουγκοσλαβία, «αποσπώντας» την Κροατία και επανιδρύοντάς την (μην ξεχνάμε ότι είχε πρωτοϊδρυθεί στην Νεώτερη ιστορία από την Ναζιστική Γερμανία εις βάρος της ζωής ολίγων... εκατοντάδων χιλιάδων Σέρβων).

-να αυξήσει την επιρροή της τόσο με την δημιουργία τού Κοσσόβου όσο και στα υπόλοιπα νεοσχηματισθέντα κράτη της Βαλκανικής καθώς και στην Βαλτική.

-να πρωτοστατήσει στην επέκταση τού ΝΑΤΟ και της ΕΕ, ενάντια στην Ρωσία, κατά την περίοδο τού ανίκανου Γέλτσιν.

-να δημιουργήσει την Νομισματική Ένωση, δηλαδή το Ευρω(μάρκο), παρά το προφανές ανέφικτο, αυτού τού μακροοικονομικού εγχειρήματος, έτσι ώστε να αναδειχθεί μοναδική κερδισμένη και να αποκτήσει τα απαραίτητα πλεονάσματα εις βάρος των... εταίρων της.

Με άλλα λόγια να επεκταθεί γεωστρατηγικά και οικονομικά μέσα από ένα ενοποιημένο Ευρωπαϊκό Χώρο, έτσι ώστε α) να απομειώσει την επιρροή της Αγγλίας β) να επεκτείνει την επιρροή της, περιχαρακώνοντας την Ρωσία και κινούμενη από την Αδριατική μέχρι την Μέση Ανατολή δια τής Κύπρου, και από την Βαλκανική και το Αιγαίο μέχρι την Τουρκία,

Αυτά βέβαια είναι σταθερές επιδιώξεις της Γερμανίας, από τον 19ο αιώνα, που συνεχίζονται  μέχρι τις ημέρες μας.

Υπήρξε όμως ένα μικρό πρόβλημα: ότι δεν υπάρχει στην Ευρώπη, Οικονομική Ένωση. Και εδώ τον δρόμο τον πρωτάνοιξε το ΠΑΣΟΚ, δια τού Σημίτη, που ονόμασε «οικονομική» (πού δεν ήταν) την Νομισματική (που δεν λειτουργούσε) Ένωση δείχνοντας την κατεύθυνση, που από τον Πόλεμο χάραζαν οι Γερμανοί οικονομολόγοι.

 Και δια τού Γ.Α.Π. και των όσων επέφερε εν γνώσει του, ενάντια στην Ελλάδα, αλλά και στα ελλειμματικά κράτη τής ΕΕ, η Γερμανία προσπαθεί να ολοκληρώσει και οικονομικά τα γεωστρατηγικά σχέδιά της. Και απροσχημάτιστα και ανερυθρίαστα δηλώνει ότι: η ολοκλήρωση της Ευρωζώνης πρέπει να προχωρήσει και τα κράτη που απαιτούν βοήθεια θα πρέπει να είναι έτοιμα να εκχωρήσουν ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας τους στην ΕΕ, (ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, σύμφωνα με το περιοδικό Stern). Και στις αρχές του Ιούλη, ο πρόεδρος  του «Eurogrup» , είχε δηλώσει το αντίστοιχο : «Η κυριαρχία των Ελλήνων θα περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό» (συνέντευξή του προς το περιοδικό Focus).

Και για όσους ακόμη αμφιβάλλουν, ένας σημαντικός Ευρωπαϊστής πολιτικός αξιωματούχος της Γερμανίας, εδήλωσε ότι «η παρούσα κακοφωνία των μικρών εθνικών Κρατών που υφίστανται στην Ευρώπη, πρέπει να εξαφανισθή και  ο σκοπός τού αγώνα όλων μας (πρέπει να) είναι η ενοποίηση της Ευρώπης». Αυτά, λίγο πρωτύτερα από τους προηγούμενους και για την ακρίβεια στις… 8 Μαΐου 1943. Και ήταν ο Δρ. Γκαίμπελς.


-Ο κ. Γ. Κακαρελίδης είναι καθηγητής Εφαρμογών στην Επιχειρηματική Έρευνα & Στατιστική του ΤΕΙ Πατρών

gkakarel@gmail.com