Από χθες όλοι προσπαθούν να μπουν
στα άδυτα του εγκεφάλου του ΓΑΠ(δεν τον λέω Έλληνα ή πρωθυπουργό) και
να καταλάβουν(δεν πρόκειται, όχι επειδή είναι ηλίθιοι πάντως) γιατί
αποφάσισε να κάνει δημοψήφισμα. Τι μύγα τον τσίμπησε που λέει και ένα
γαλλικό δημοσίευμα; Το σκέφτηκε(;) μόνος του, με το σόι του ή με
συμβούλους και φίλους, γνωστά κοράκια της παγκόσμιας οικονομίας; Γίνεται
να κάνεις δημοψήφισμα, και καλά για να αποφασίσει ο ελληνικός λαός(που
τον έχεις ξεφτιλίσει, τον έχεις κάνει δακτυλοδεικτούμενο και ανέκδοτο
φράγκικο ή στόχο ακραίων εθνικιστών, ως και νεοναζί, και ξετινάξει με
την ανικανότητα και την εθελοδουλία σου) την...
«τύχη» του, για μια συμφωνία που έκλεισε στις 27/10, που δεν ξέρει
ακριβώς και πιθανόν να μην μάθει, όπως γίνεται πάντα, τις λεπτομέρειές
της, όπου και η ουσία(ο τρόπος δηλ. του «κουρέματος»);
Γιατί να μην τεθεί σε δημοψηφίσματα και στην υπόλοιπη Ευρωζώνη; Μπορεί, για την παλιοκαρέκλα, ένας ανίκανος με οικογενειακή παράδοση στην «πολιτική», να θέτει, μετά από 2 χρόνια απίστευτης βαρβαρότητας, στους «τεμπέληδες» πολίτες της διεφθαρμένης χώρας(δική του ατάκα) το δίλημμα ή ευρώ ή ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ φτώχεια; Μπορεί το άτομο αυτό, που μισεί την Ελλάδα και την προσφορά της(φανερό όχι μόνο από τα 2 αυτά χρόνια, αλλά και από τις πράξεις του ως υπουργός φαύλων «ελληνικών» κυβερνήσεων, βλ. «δώρα» σε Τουρκία και Σκόπια και φροντίδα στον λαθρομετανάστη), να παίζει την ευρωπαϊκή μας πορεία στα ζάρια για να μείνει σε μια καρέκλα που τον έχει αποβάλλει;
Η Ελλάδα είναι η καρδιά και τα θεμέλια της Ευρώπης. Το ξεχνούν όλοι και γι’ αυτό είδαν τον τόπο μας ως αποικία και οι πολίτες τους ως τόπο διακοπών μόνο. Νόμιζαν το 2009 ότι ο ΓΑΠ ενδιαφέρεται μόνο να ξεπουλήσει και να φύγει. Δεν ξέραμε ούτε εμείς, που τον είχαμε, δυστυχώς, φίδι στον κόρφο μας, ούτε οι πιο φανατικοί ΠΑΣΟΚοι, ότι είναι τόσο εκδικητικός και τόσο επικίνδυνος. Μόνος του είπε ότι δεν μπορεί να κυβερνήσει με 153 βουλευτές και έμεινε με 152, για την ώρα και κάνει ακόμα τον «πρωθυπουργό»… του Ράιχενμπαχ. Αν ήθελε δημοψήφισμα να το έκανε πριν πάει να κάνει τον Οδυσσέα στο Καστελόριζο, ενώ είχε προαποφασίσει, για να πάρει την καρέκλα, την υποδούλωση στο ΔΝΤ.
Δεν έχει κανένας δικαίωμα να παίζει με το φαγητό και την αξιοπρέπεια και την τύχη όχι μόνο των Ελλήνων, αλλά όλων των Ευρωπαίων. Το δημοψήφισμα έγινε στον δρόμο, στην Ευρώπη, τον αραβικό κόσμο, στις ΗΠΑ και παντού στην γη και στην Ελλάδα η απόφαση ανακοινώθηκε στις 28/10 και παραδόθηκε με «χαιρετισμό»(μούντζα, τι ποιο ελληνικό;). ΟΧΙ. Όχι σε εκβιασμούς και απειλές. Και ΝΑΙ σε όποιον μας δώσει ελπίδα, φέρει νέα νοοτροπία και συμπεριφορά στον δημόσιο βίο(πολιτική και ΜΜΕ κυρίως), τιμωρήσει τους φαύλους και τους συκοφάντες εσωτερικού και εξωτερικού και ένα κοινωνικό συμβόλαιο για σοβαρή εθνική, εξωτερική, εσωτερική, οικονομική, εκπαιδευτική, οικονομική, πολιτιστική πολιτική, με σεβασμό στο παρελθόν μας και στα όσα περάσαμε αυτά τα 2 χρόνια, για να μην έρθει ποτέ άλλη τέτοια τραγωδία.
Δεν θέλουμε διαγγέλματα και λόγια κούφια, αλλά ελπίδα ότι δεν θα επικρατήσει οριστικά το Χάος… Όχι μόνο οικονομικό. Δημοψήφισμα στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με κρίση και αλλαγές σκόπιμες στις Ένοπλες Δυνάμεις, φέρνουν στο νου όσων έχουν ζήσει ή διαβάσει ιστορία, άλλες εποχές, που η μεταπολίτευση ορκίστηκε να αφήσει πίσω της… Όμως πάτησε εμάς τους νέους, σε όρκους θα «κόλλαγε»;
Γιατί να μην τεθεί σε δημοψηφίσματα και στην υπόλοιπη Ευρωζώνη; Μπορεί, για την παλιοκαρέκλα, ένας ανίκανος με οικογενειακή παράδοση στην «πολιτική», να θέτει, μετά από 2 χρόνια απίστευτης βαρβαρότητας, στους «τεμπέληδες» πολίτες της διεφθαρμένης χώρας(δική του ατάκα) το δίλημμα ή ευρώ ή ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ φτώχεια; Μπορεί το άτομο αυτό, που μισεί την Ελλάδα και την προσφορά της(φανερό όχι μόνο από τα 2 αυτά χρόνια, αλλά και από τις πράξεις του ως υπουργός φαύλων «ελληνικών» κυβερνήσεων, βλ. «δώρα» σε Τουρκία και Σκόπια και φροντίδα στον λαθρομετανάστη), να παίζει την ευρωπαϊκή μας πορεία στα ζάρια για να μείνει σε μια καρέκλα που τον έχει αποβάλλει;
Η Ελλάδα είναι η καρδιά και τα θεμέλια της Ευρώπης. Το ξεχνούν όλοι και γι’ αυτό είδαν τον τόπο μας ως αποικία και οι πολίτες τους ως τόπο διακοπών μόνο. Νόμιζαν το 2009 ότι ο ΓΑΠ ενδιαφέρεται μόνο να ξεπουλήσει και να φύγει. Δεν ξέραμε ούτε εμείς, που τον είχαμε, δυστυχώς, φίδι στον κόρφο μας, ούτε οι πιο φανατικοί ΠΑΣΟΚοι, ότι είναι τόσο εκδικητικός και τόσο επικίνδυνος. Μόνος του είπε ότι δεν μπορεί να κυβερνήσει με 153 βουλευτές και έμεινε με 152, για την ώρα και κάνει ακόμα τον «πρωθυπουργό»… του Ράιχενμπαχ. Αν ήθελε δημοψήφισμα να το έκανε πριν πάει να κάνει τον Οδυσσέα στο Καστελόριζο, ενώ είχε προαποφασίσει, για να πάρει την καρέκλα, την υποδούλωση στο ΔΝΤ.
Δεν έχει κανένας δικαίωμα να παίζει με το φαγητό και την αξιοπρέπεια και την τύχη όχι μόνο των Ελλήνων, αλλά όλων των Ευρωπαίων. Το δημοψήφισμα έγινε στον δρόμο, στην Ευρώπη, τον αραβικό κόσμο, στις ΗΠΑ και παντού στην γη και στην Ελλάδα η απόφαση ανακοινώθηκε στις 28/10 και παραδόθηκε με «χαιρετισμό»(μούντζα, τι ποιο ελληνικό;). ΟΧΙ. Όχι σε εκβιασμούς και απειλές. Και ΝΑΙ σε όποιον μας δώσει ελπίδα, φέρει νέα νοοτροπία και συμπεριφορά στον δημόσιο βίο(πολιτική και ΜΜΕ κυρίως), τιμωρήσει τους φαύλους και τους συκοφάντες εσωτερικού και εξωτερικού και ένα κοινωνικό συμβόλαιο για σοβαρή εθνική, εξωτερική, εσωτερική, οικονομική, εκπαιδευτική, οικονομική, πολιτιστική πολιτική, με σεβασμό στο παρελθόν μας και στα όσα περάσαμε αυτά τα 2 χρόνια, για να μην έρθει ποτέ άλλη τέτοια τραγωδία.
Δεν θέλουμε διαγγέλματα και λόγια κούφια, αλλά ελπίδα ότι δεν θα επικρατήσει οριστικά το Χάος… Όχι μόνο οικονομικό. Δημοψήφισμα στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με κρίση και αλλαγές σκόπιμες στις Ένοπλες Δυνάμεις, φέρνουν στο νου όσων έχουν ζήσει ή διαβάσει ιστορία, άλλες εποχές, που η μεταπολίτευση ορκίστηκε να αφήσει πίσω της… Όμως πάτησε εμάς τους νέους, σε όρκους θα «κόλλαγε»;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου