Η αλήθεια είναι ότι προς στιγμήν νόμισα ότι η τυπωμένη οργή που βρισκόταν διάσπαρτη σε παρκάκι της Αθήνας, απευθυνόταν στους έχοντες και κατέχοντες σκύλους, οι οποίοι – και είναι η πλειοψηφία- δεν καταδέχονται να μαζέψουν τα κακάκια τους.
Όμως όχι! Ο ποιητής, πίσω από τις γραμμές απευθυνόταν...
στους έχοντες και κατέχοντες βουλιμική εξουσία, γλωσσική ανορεξία, συνδικαλιστική ασυλία και τραμπούκικη παιδεία.
Απευθυνόταν σε όλους εκείνους που επιδίδονται στην πιο ακραία κοινωνική συμπεριφορά είτε στο όνομα της σωτηρίας της πατρίδας είτε στο όνομα της σωτηρίας της κοινωνίας από τους πατριδοκάπηλους.
Απευθυνόταν στους δίδυμους καθρέφτες, στους κλώνους που φυλάσσουν το πολιτικό καλούπι τους ως κόρη οφθαλμού για να το πλασάρουν σε νέα συσκευασία την κατάλληλη στιγμή.
Απευθυνόταν στους «σωτήρες» και τους «επαναστάτες», τέκνα της ίδιας πολιτικής μήτρας , που απλώς αφοδεύουν ασύστολα και «αφήνουν τα σκατά του σκύλου τους να τα τρώνε στη μάπα οι άλλοι».
Απευθυνόταν σε όλους εκείνους που αντιλαμβάνονται την έκτακτη ανάγκη στην οποία έχει περιέλθει η χώρα, ως ακόμα μια ευκαιρία για να κάνουν την «ανάγκη» τους επάνω μας.
Και είναι πολλοί… Και είναι στην πρώτη γραμμή…
topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου