Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

Αρνίεμαι αρνίεμαι αρνίεμαι

Αρνιέμαι, να έχω μια θηλιά γύρω από τον λαιμό μου, την οποία θα σφίγγετε όταν εσείς θέλετε, για να μου στερείτε το δικαίωμα στο οξυγόνο, θαρρείς και σας έδωσε το δικαίωμα ο θεός να το διαχειριστείτε.

Αρνιέμαι, να με κάνετε ότι θέλετε, την ώρα που το θέλετε, χωρίς να αναγνωρίζετε ότι και εγώ είμαι άνθρωπος σας εσάς και έχω τα ίδια δικαιώματα με εσάς.

Αρνιέμαι, να μετατρέψετε την ψυχή μου και την οικογενειακή μου γαλήνη στον δικό σας προσωπικό οχετό, μέσα στον οποίο θα πετάτε ότι βρώμικο έχει η συνείδηση και η ψυχή σας.

Αρνιέμαι, να σας βλέπω και να σας ακούω να με κοροϊδεύετε στην βουλή, στις τηλεοράσεις, στα...
ραδιόφωνα και στα μπαλκόνια με πληρωμένους και πλαστικούς λόγους, κατάλληλα ντυμένους από τα πληρωμένα λυκόσκυλα σας.

Αρνιέμαι, να υποφέρω και να τρέμω, όταν εσείς θα κουνάτε τα σχοινιά της χώρας μου, διότι με αυτό θα με κάνετε και πάλι να κλαίω για χαμένες και αλησμόνητες πατρίδες.

Αρνιέμαι, να έχω καθημερινό πόνο και καημό εάν τελικά σταματήσω τα παιδιά μου από την δημόσια εκπαίδευση, λόγω έλλειψης χρημάτων, την ώρα που εσείς πάτε τα δικά σας παιδιά σε ιδιωτικά κολέγια, για να γίνουν κάποτε οι αυριανοί δημόσιοι τύραννοι.

Αρνιέμαι, να βλέπω να πεθαίνουν αυτά που τόσο αγαπώ και λατρεύω, κάτω από την δική σας προδοτική και φασιστική συμπεριφορά, που θα την ζήλευε ακόμα και ο ίδιος ο Χίτλερ.

Αρνιέμαι, να βλέπω να έχει η πατρίδα μου σκοτάδι και καταχνιά, την ώρα που οι πρόγονοι μου την παρέδωσαν σε εμάς μέσα στο φως του ήλιου και το γαλάζιο του ουρανού.

Αρνιέμαι, να βλέπω το Αιγαίο να έχει μετατραπεί σε μια απέραντη τουρκική σφηκοφωλιά και εσείς να μην έχετε το κουράγιο και την τόλμη να πείτε ένα ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ, μόνο και μόνο, να μην χάσετε την ζεστή σας καρέκλα και τα βασιλικά προνόμια, που σας έδωσε με την ανοχή και την ψήφο του ο λαός.

Αρνιέμαι, να βλέπω να έχει η χώρα μου τρακόσους βασιλιάδες, οι οποίοι ξεσκίζουν μαζί με την αυλή τους, ολημερίς και ολονυκτίς, το κράτος και τον λαό, έχοντας μόνο δικαιώματα και ανύπαρκτες υποχρεώσεις.

Αρνιέμαι, να βλέπω να πληρώνουν μόνο αυτοί που δεν πρέπει, ενώ αυτοί που πρέπει να γελάνε και να κοροϊδεύουν πίσω από τις πλάτες μας και από τις πλάτες των παιδιών μας.

Αρνιέμαι, να παρακολουθώ καθημερινά τον θάνατο και το ξεπούλημα της πατρίδος και της Ελληνικής ιστορίας, από τους ανεγκέφαλους προδότες και ανθέλληνες.

Αρνιέμαι, να βλέπω την χώρα του Σοφοκλή, του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Λεωνίδα, του Αλέξανδρου και τόσων άλλων εκατοντάδων φιλοσόφων, δασκάλων και ηρώων, να γίνεται το προσωπικό λημέρι του κάθε αμόρφωτου κατσαπλιά, κοτζαμπάση και δραγουμάνου.

Αρνιέμαι, να βλέπω τον δημόσιο υπάλληλο και δημόσιο λειτουργό να μετατρέπετε σε δημόσιο τύραννο και σατράπη, τόσο για εμένα, όσο και για την χώρα μου.

Αρνιέμαι, να βλέπω τους αστυνομικούς αντί να προστατεύουν τον πολίτη να γίνονται οι μετρέσες και οι σεκιουριτάδες του κάθε πολιτικάντη και του κάθε πληρωμένου δημοσιογράφου.

Αρνιέμαι, να βλέπω τα πανεπιστήμια της χώρας μου να έχουν μετατραπεί σε φθηνά πολιτικά παραμάγαζα και παραπήγματα, τα οποία κλείνει και ανοίγει κατά το δοκούν το κάθε αυριανό κομματόσκυλο.

Αρνιέμαι, να βλέπω την χώρα μου να μετατρέπετε σε παράρτημα της ισλαμικής Τεχεράνης, χαϊδεύοντας σε καθημερινή βάση τα αυτιά του κάθε πληρωμένου εγκληματία, που το μόνο μέλημα του είναι το πώς θα σφάξει όποιων βρει μπροστά του, όταν του δοθεί το σύνθημα και η ευκαιρία.

Αρνιέμαι, να συνεχίσω να ζω στην δική σας δημοκρατία, την οποία με την αλαζονεία, την αδιαφορία, την απατεωνιά, την ατιμωρησία και τον οχαδερφισμό μετατρέψατε σε κοινή αλητεία, με αποτέλεσμα να παράγει συνεχώς αυτό που σας βολεύει, το χάος.

Αρνιέμαι, να μου κόβετε τον μισθό, την σύνταξη και τις αποδοχές και συγχρόνως να μου βάζετε και πρόστιμο με έκτακτες εισφορές και φόρους και όταν δεν έχω να πληρώσω να λεονταρίζετε απέναντι μου με απειλές και κυρώσεις, όταν την ίδια στιγμή χιλιάδες λαμόγια αρνούνται να πληρώσουν τα υπέρογκα χρέη τους προς το δημόσιο.

Τέλος, αρνιέμαι να με κυβερνούν ανάξιοι, ημιμαθείς, ανθέλληνες, προδότες, απατεώνες, κλέφτες, ηλίθιοι και ανόητοι επαγγελματίες χειροκροτητές πολιτικάντηδες.

Σε σένα απευθύνομαι παιδί μου και σου λέω, εάν τελικά εγώ δεν βρω το κουράγιο να αρνηθώ και να σταθώ όρθιος απέναντι στα θέλω και στα πρέπει των προδοτών και ανθελλήνων που σαπίζουν το δένδρο της πατρίδος μου και της πατρίδος σου, εσύ να μην γίνεις έτσι, αλλά να σηκωθείς ολόρθος και να φωνάξεις και για μένα, ΑΡΝΙΕΜΑΙ.

ΕΛΕΥΘΕΡΗ  ΣΚΕΨΗ
ksipnistere.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου