Γιατί ο Παπανδρέου βυθίζει την ελληνική ναυτιλία

Λένε ότι κάτι που πάει καλά όχι μόνο δεν το αλλάζουμε αλλά δεν το πειράζουμε καθόλου. Πόσο μάλλον δεν αγγίζουμε οτιδήποτε πάει όχι μόνο άριστα αλλά άριστα με τόνο.
Και η Ελληνική Εμπορική Ναυτιλία είναι η μόνη Ελληνική δραστηριότητα...
που όχι μόνο πάει άριστα και μάλιστα σε παγκόσμιο επίπεδο αλλά και η μόνη δραστηριότητα που μας κάνει υπερήφανους τα τελευταία 50 χρόνια αφού το Ελληνικό επιχειρηματικό δαιμόνιο έχει δώσει στη χώρα μας την παγκόσμια πρωτιά στο δυσκολότερο και πιο ανταγωνιστικό πεδίο οικονομικής δράσης. Τις διεθνείς θαλάσσιες μεταφορές.  

Και αυτή η μεγάλη επιτυχία της χώρας μας είναι η μοναδική αφού σε όλους τους άλλους τομείς της οικονομίας η Ελλάδα είναι γνωστή για την παταγώδη αποτυχία της.
Είμαστε από τις χειρότερες οικονομίες του κόσμου. Τις πιο αναποτελεσματικές. Τις πιο αντιπαραγωγικές. Τις μη ανταγωνιστικές. Τις πιο διεφθαρμένες. Τις πιο υπερχρεωμένες.
Σε όλους τους τομείς είμαστε τελευταίοι.
Εκτός από τις διεθνείς θαλάσσιες μεταφορές. Δηλαδή την Παγκόσμια Ναυτιλία.
Όπου εκεί οι Έλληνες είμαστε πρώτοι. Η μεγαλύτερη ναυτιλιακή δύναμη του κόσμου.
Και έρχεται η μέρα που αναλαμβάνει την διακυβέρνηση της Ελλάδας ο Γιώργος Παπανδρέου.
Και το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να καταργήσει το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και να σκορπίσει τις αρμοδιότητές του σε διάφορα υπουργεία.
Λες και η αναδημιουργία του άρρωστου Ελληνικού οικοδομήματος θα έπρεπε να ξεκινήσει από την καταστροφή του μοναδικού υγιούς κομματιού του!!!
Όμως η κατάργηση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας ξεσήκωσε όλο τον κόσμο (όχι μόνο τον ναυτιλιακό) με αποτέλεσμα ο Γιώργος Παπανδρέου μετά από τις πιέσεις να αναγκαστεί να το ξανασυστήσει για λίγο καιρό (διατηρώντας όμως τις υπηρεσίες του διασπασμένες).
Και με την πρώτη ευκαιρία στον ανασχηματισμό του περασμένου Ιουνίου ξανακαταργεί το ήδη ‘κουτσό’ υπουργείο. Με αποτέλεσμα σήμερα κύριες Ναυτιλιακές αρμοδιότητες να ανήκουν στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη (Λιμενικό κλπ) και άλλες στο Υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας.
Τελικό αποτέλεσμα;
Το μεγαλύτερο (και το μόνο) οικονομικό επίτευγμα της χώρας μας στο διεθνές στερέωμα να έχει κυβερνητική εκπροσώπηση κατώτερη από άλλους τομείς (υπουργεία) που μόνο ντροπή (διεθνή) προσφέρουν στη χώρα μας.
Ακόμα και το ίδιο το δεξί χέρι του Πρωθυπουργού ο αναπληρωτής Υπουργός  Χάρης Παμπούκης (ο οποίος είχε αναλάβει τα θέματα ναυτιλίας του Υπουργείου Ανάπτυξης) μη μπορώντας να αντέξει, αλλά και να εξηγήσει την αδικία που υφίσταται η Ελληνική Ναυτιλία διαφώνησε έντονα με τον Γιώργο Παπανδρέου για τη επιμονή του να μην υπάρχει Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας.
Αναγκάστηκε μάλιστα να υποβάλλει την παραίτηση του «ως αυτονόητη πράξη αξιοπρέπειας» τονίζοντας ότι η επανασύσταση του Υπουργείου Ναυτιλίας είναι απαραίτητη γιατί «είναι θεσμικό εργαλείο του κράτους.»
Και το μεγάλο ερώτημα είναι γιατί ο Πρωθυπουργός συμπεριφέρεται έτσι απαξιωτικά στο μεγάλο αυτό άθλο της χώρας μας;
Γιατί ο Γιώργος Παπανδρέου δεν θέλει τη λειτουργία ενός ‘Θεσμικού Εργαλείου’;
Μήπως η απάντηση βρίσκεται σε αυτό που πολλοί τόσο στη Ναυτιλία όσο και στην άλλη Οικονομία συνηθίζουν να λένε ότι δηλαδή ο ‘Γιωργάκης’ δεν είναι μεγάλων διανοητικών ικανοτήτων και ότι τόσα καταλαβαίνει, τόσα κάνει;
Μακάρι να ήταν αυτό αλλά δυστυχώς δεν είναι.
Δεν είναι δυνατόν ένας ‘μέτριος’ άνθρωπος να έχει καταφέρει να γίνει ο πιο προβεβλημένος και πιο αξιοσέβαστος διεθνώς ηγέτης μας (στην σύγχρονη ιστορία της χώρας) και να ηγείται του Οργάνου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στις συνεδριάσεις της οποίας έχει ‘από κάτω του’ 50 πρωθυπουργούς και άλλους τόσους αρχηγούς αξιωματικών αντιπολιτεύσεων.
Άρα  η απάντηση βρίσκεται σε αυτό  που έμμεσα υπονόησε ο Χάρης  Παμπούκης:
Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν θέλει ένα αυτόνομο Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας επειδή ακριβώς δεν θέλει αυτό να λειτουργήσει ως ‘θεσμικό εργαλείο’.
Και όχι μόνο ως θεσμικό εργαλείο της Ελλάδας αλλά και ως θεσμικό εργαλείο της Ευρώπης.
Γιατί το Ελληνικό Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας εκπροσωπώντας το 50% της Ευρωπαϊκής Ναυτιλιακής δύναμης (τόσο δυνατή είναι η Ελληνική Ναυτιλία) είναι ουσιαστικά ένα Ευρωπαϊκό θεσμικό όργανο.
 Ένα Ευρωπαϊκό θεσμικό όργανο που πρέπει να έχει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του ρυθμιστικού πλαισίου του Παγκόσμιου Θαλασσίου Εμπορίου.
Του ρυθμιστικού πλαισίου που σήμερα διαφεντεύεται  από τους Άγγλους και τους Αμερικάνους οι όποιοι όμως και οι δυο έχουν από τους μικρότερους στόλους του κόσμου και άρα θα έπρεπε να έχουν και μικρότερο λόγο στη διαμόρφωση του διεθνούς πλαισίου.
Η διατήρηση όμως της δύναμης των Αγγλοσαξόνων στις θάλασσες προϋποθέτει την κατά το δυνατόν μικρότερη ανάμιξη των πραγματικών θαλασσοκρατόρων Ελλήνων, άλλων Ευρωπαίων και Κινέζων.
Και αυτό ακριβώς εξυπηρετεί ο κατακερματισμός του Ελληνικού (δηλαδή του Ευρωπαϊκού) Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας.
Επτανήσιος 

www.elora.gr