Η
Μητροπολιτική Αστυνομία του Λονδίνου ενθαρρύνει τις επιχειρήσεις και το
ευρύ κοινό να αναφέρουν αμέσως στις αρχές, όποιον έχει αντικυβερνητικές
πολιτικές πεποιθήσεις ως ‘τρομοκράτη’, καλώντας τους ανθρώπους να
γίνουν εθελοντές πληροφοριοδότες, καθώς το κράτος προετοιμάζεται για μία
εκτεταμένη κοινωνική αναταραχή.
"Αυτή
ήταν μία απίστευτη εντολή...
από την Μητροπολιτική Αστυνομία που εκδόθηκε
για τις επιχειρήσεις και τους πολίτες στο Westminster την περασμένη
εβδομάδα», αναφέρει η Guardian
του Λονδίνου. "Δεν υπήρξε καμία προειδοποίηση σχετικά με άλλες
πολιτικές ομάδες, αλλά δίπλα σε μια εικόνα του εμβλήματος αναρχικών, το
"γραφείο καταπολέμησης τρομοκρατών" της αστυνομίας του Westminster έκανε
έκκληση σε αντι-αναρχικούς πληροφοριοδότες δηλώνοντας: «Ο αναρχισμός
είναι μια πολιτική φιλοσοφία που θεωρεί το κράτος ανεπιθύμητο, περιττό,
και επιζήμιο και αντί αυτού προωθεί μια αταξική κοινωνία, ή την αναρχία.
Κάθε πληροφορία σχετική με τους αναρχικούς θα πρέπει να αναφέρεται στην
τοπική αστυνομία σας. "
Επίσης,
καλεί τους πολίτες να καταγγέλλουν συνεργούς της Αλ Κάιντα στην
αστυνομία, και συγχέει τους "αναρχικούς" με τους τρομοκράτες.
«Αυτό
συνεπάγεται άδικα, ότι οποιοσδήποτε εμπλέκεται στον αναρχισμό πρέπει να
είναι γνωστός στην αστυνομία και ότι εμπλέκεται σε επικίνδυνη
δραστηριότητα", δήλωσε ο Jason Sands, αναρχικός από το Νότιο Λονδίνο.
"Δεν υπάρχει κανένα από τη φύση του έγκλημα σε μία πολιτική φιλοσοφία,
όποια και αν είναι. Το έργο της αστυνομίας πρέπει να είναι στα πλαίσια
της Σύμβασης για τα ανθρώπινα δικαιώματα η οποία απαγορεύει τις
διακρίσεις εις βάρος ατόμων λόγω των πολιτικών πεποιθήσεών τους και
ακόμη και το αίτημα για πληροφορίες φαίνεται να είναι κατά παράβασή
της".
Φυσικά, η ετικέτα του "αναρχικού" μπορεί να εφαρμοστεί σε μια ολόκληρη σειρά από πολιτικές πεποιθήσεις,
αλλά το γεγονός ότι το κράτος ποινικοποιεί πλέον ανοιχτά,
αντικυβερνητικά συναισθήματα και ενθαρρύνει τους ανθρώπους να υποβάλουν
αναφορές για τους γείτονές τους για την έκφραση διαφωνίας ή να την
εμφάνιση κάποιου σημαδιού της πολιτικής τους φιλοσοφίας είναι μια σαφής
ένδειξη του πόσο παρανοϊκή έχει γίνει η βρετανική κυβέρνηση στους ίδιους
της τους πολίτες.
Ως
αναρχικός ο Sean Smith είπε στην Guardian, «Είναι αρκετά παράλογο, αλλά
δεν προκαλεί έκπληξη, όταν το κράτος προσπαθεί να ποινικοποιήσει τις
ιδέες που κρίνει ότι είναι επικίνδυνες για την επιβίωσή του."
Πράγματι, εάν θέλετε μια εικόνα, για το πώς τα βλέπει η βρετανική κυβέρνηση, δείτε μία αναφορά του Υπουργείου Άμυνας του 2007 που προέβλεπε ότι «η μεσαία τάξη θα γίνει επαναστατική» και «θα πάρει το ρόλο του προλεταριάτου του Μαρξ» μέσα σε τρεις δεκαετίες.
«Η
μεσαία τάξη σε όλο το κόσμο μπορεί να ενωθεί, χρησιμοποιώντας την
πρόσβαση στη γνώση, τους πόρους και τις δεξιότητες για τη διαμόρφωση
διακρατικών διεργασιών προς το ταξικό τους συμφέρον», προειδοποιεί η έκθεση, προβλέποντας μαζική αναταραχή και κοινωνική αποδιάρθρωση.
Για
το λόγο αυτό οι αρχές ασκούν ήδη ισχυρή πίεση σε κάθε είδους πολιτικές
πεποιθήσεις που θα μπορούσαν να ερμηνευθούν ως αντι-κυβερνητικές. Έχουν
επίγνωση του γεγονότος ότι η όλο και πιο επικίνδυνη, άδικη και
οικονομικά υποβαθμισμένη μετα-βιομηχανική επανάσταση που τώρα
χρησιμοποιείται για την αφαίρεση των σπλάχνων της μεσαίας τάξης στη Δύση, θα προκαλέσει μία εχθρική και ριζοσπαστική αντίδραση.
Το
να ενθαρρύνονται οι άνθρωποι να υποβάλουν αναφορές ο ένας για τον
άλλον, για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, που θεωρούνται ανεπιθύμητες
από το κράτος είναι ακριβώς ό, τι συνέβη στη Σοβιετική Ρωσία και τη
ναζιστική Γερμανία.
Μια
κοινή παρανόηση σχετικά με τη ναζιστική Γερμανία ήταν ότι το αστυνομικό
κράτος ήταν αποκλειστικά δημιούργημα των αρχών και ότι οι πολίτες ήταν
μόνο θύματα. Αντίθετα, τα αρχεία της Γκεστάπο δείχνουν ότι το 80% όλων
των ερευνών της Γκεστάπο ξεκίνησε ως απάντηση στις πληροφορίες που
παρέχονταν από καταγγελίες από τους "συνηθισμένους" Γερμανούς.
«Ήταν ο συνηθισμένος Γερμανός που έδινε πληροφορίες σχετικά με τους γείτονές του», γράφει ο Robert Gellately του Florida State University.
Ο
Gellately ανακάλυψε ότι οι άνθρωποι που έδιναν πληροφορίες για τους
γείτονές τους υποκινήθηκαν κυρίως από κοινά ελατήρια - «απληστία, ζήλια,
και ασήμαντες διαφορές», και όχι από μια γνήσια ανησυχία για την
εγκληματικότητα ή την ανασφάλεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου