Ὅταν ρώτησα τήν Καλλιόπη γιά τή συνεργασία της μέ τούς ἀντάρτες στά χρόνια του πολέμου, ἀδίσταχτα πρόβαλε δικαιολογίες κι ἐλογικεύσεις. «Τί ἄλλο μποροῦσα νά κάνω ὅταν σκοτώθηκε ὁ ἄντρας μου», εἶπε. «Δέν εἶχα...
Ἀνέφερε διάφορα περιστατικά ὅπου ἡ Καλλιόπη εἶχε κατηγορήσει τούς χωριανούς της πῶς ἀντιδροῦσαν μόνο καί μόνο γιά νά γίνει ἀρεστή στούς ἀντάρτες, καί τή ρώτησα ἄν καταλάβαινε πῶς ἡ μαρτυρία της θά μποροῦσε νά τούς εἶχε στερήσει τή...
ζωή.
«Ώ, ναί, ἔχεις ἀπόλυτο δίκιο», συμφώνησε. «Μιά στραβή λέξη σκότωνε ἐκεῖνες τίς μέρες. Μά σέ τέτοιους καιρούς αὐτά δέν τά σκέφτεσαι. Σκέφτεσαι τόν ἑαυτό σου».
(Ἀπό τό βιβλίο «Ἑλένη» τοῦ Νίκου Γκατζογιάννη)
Ἐδῶ βλέπουμε τήν κοροϊδία καί συνάμα ὅλες τίς γνωστές ἀνθρωπιστικές τους ἰδέες, πού μόνο πράξη δέν ἔκαναν. Ἀπό τή μία καλοπέραση οἱ κομματικοί κλπ ἡγέτες, καί ἀπό τήν ἄλλη ὁ λαός σέ πλήρη φτώχεια καί μέ πλύση ἐγκεφάλου. Τέλος οἱ ἐκβιασμοί ἦταν καθημερινό στοιχεῖο, χωρίς νά μεριμνοῦν γιά τίς ἀνθρώπινες ζωές....
www.orthodoxia-ellhnismos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου