Ορισμένοι επιχειρούν να εμφανίσουν εν
πολλοίς ως πρωτοχρονιάτικο μποναμά τις εξελίξεις που δρομολογούνται στο
τραπεζικό σύστημα με αφορμή τη «συγκόλληση της ALFA με τη EUROBANK.
Και δυστυχώς υπάρχουν κι εκείνοι που σχεδόν επιχειρούν να
προτρέψουν...
την Ελληνική κοινωνία να στήσει τριήμερο πανηγύρι, προκειμένου να υποδεχθεί μετά βαΐων και κλάδων τους αυριανούς της «λυτρωτές».
την Ελληνική κοινωνία να στήσει τριήμερο πανηγύρι, προκειμένου να υποδεχθεί μετά βαΐων και κλάδων τους αυριανούς της «λυτρωτές».
Προφανέστατα αυτή η κοινωνία που της πετσοκόβουν το μισθό
και τη σύνταξη...
Που τη βομβαρδίζουν με τα ραβασάκια του φορολογικού νταβατζή
καθημερινά...
Που στερούν τη δουλειά από τα παιδιά της...
Που της βιάζουν το
όνειρο, την ελπίδα και την αξιοπρέπεια...
Που άλλοτε τη διασύρουν θρασύτατα,
άλλοτε την απειλούν ανοικτά, και την κρίσιμη στιγμή δε διστάζουν να βγάλουν στο
δρόμο τα τάγματα εφόδου του Παπουτσή για να της τσακίσουν τα παΐδια...
Αυτή η κοινωνία λοιπόν, έχει κάθε
λόγο να χαίρεται (κατά την άποψή τους) μαζί με όρνια που μόνο σε μια μέρα χθες,
παντελόνιασαν αρκετά δις από το χρηματιστήριο της «χρεοκοπημένης» Ελλάδας και
τα μπαμπέσικα παιχνίδια του.
ΓΙΑ ΓΕΛΙΑ ή ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ???
Για ν απαντήσουμε σ
αυτό το ερώτημα, ας ρίξουμε πρώτα μια ματιά στα δεδομένα που το διέπουν:...
- Ποια είναι η EUROBANK??? Μήπως είναι η τράπεζα που στο περίφημο crash test «κόπηκε» και τότε έκλαιγαν μανούλες???
Εμείς απλά θυμίζουμε ποιο είναι ακριβώς
το… «αντικείμενο του πόθου».
Κρατήστε στο αυτό!!!
- Ποια είναι η ALFA BANK??? Μήπως πρόκειται για την τράπεζα που το όνομά της είχε εμπλακεί στο περίφημο deal που ποτέ δεν έγινε για τη συγχώνευσή της με την ΕΘΝΙΚΗ???
Την πραγματική αιτία του
«ναυάγιου» δε την μάθαμε ποτέ. Μάθαμε όμως ότι
η ευκαιρία που δόθηκε στις δύο
«ελληνικών συμφερόντων» τράπεζες να
…ενισχυθούν δια της ενώσεως», ακυρώθηκε
στην πράξη από τους ίδιους
τους πρωταγωνιστές της.
Κρατήστε το και αυτό!!!
- Τι είναι το Κατάρ??? Ένας όμιλος επενδυτών και επιχειρηματικών
κεφαλαίων με κατασκευασμένη κρατική
υπόσταση, που επενδύει ανά τον
κόσμο τα πλούτη του, και δίνει πραγματικό
περιεχόμενο στην έννοια της
αυθεντικής καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Είναι ένας θύλακας γεωγραφικός,
παγκοσμιοποιημένα προστατευμένος. Ένα
φυτώριο «επενδυτικών» πολιτικών
και στρατηγικών. Κρατήστε το επίσης και
αυτό!!!
Ελάτε τώρα να
«στήσουμε» το πάζλ όλων των παραπάνω δεδομένων και να δούμε τι θα προκύψει:
- Την Ελληνικής φυσιογνωμίας ενίσχυση των υπό συγχώνευση τραπεζών περί ων ο λόγος, κανείς δε την ήθελε. Και πάντως δε την ήθελαν οι «σωτήρες» νταβατζήδες της διεθνούς μαφίας, με τους οποίους συνομιλεί και τις απόψεις των οποίων ασπάζεται, η «ελληνική» κυβέρνηση.
- Ο ανταγωνισμός των νταβατζήδων ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού για το ποιος θα πλιατσικολογήσει την ελληνική οικονομία μέσα και από την άλωση των τραπεζών κορυφώθηκε.
Στον πρώτο γύρο αυτού του ανελέητου
πολέμου, φαίνεται πως το πάνω χέρι
πήραν τα Αμερικανικά συμφέροντα.
Τυχαίο???
Αν ανακαλέσουμε στη μνήμη μας το ρόλο της
Αμερικανίδας υπουργού επί
των εξωτερικών στα αμφιλεγόμενα
ερωτοτροπήματα της Ελληνικής πολιτείας
με τον «Όμιλο Κατάρ» και με την πανθομολογούμενη
(ή παναλογομούνα
σύμφωνα με την Jeffreyική διάλεκτο) «αδυναμία του
«έλληνα»
πρωθυπουργού στα υπερατλαντικά
συμφέροντα, προφανώς και δεν είναι
καθόλου τυχαία αυτή η εξέλιξη.
Με αυτό που λέμε φυσικά, περιγράφουμε τις
εξελίξεις και διόλου δεν
μπαίνουμε στον πειρασμό να επιλέξουμε αν
είναι καλύτερος ο Ευρωπαίος ή ο
Αμερικανοκινούμενος νταβατζής.
- Μια από τις δραστηριότητες του επενδυτικού fund του Κατάρ, είναι και η εμπορία οπλικών συστημάτων. Και αυτή τη στιγμή 12 πολεμικά αεροσκάφη Mirage 2000 ιδιοκτησίας Κατάρ, αναζητούν εναγωνίως αγοραστή. Και όλα δείχνουν πως αυτά τα «πετούμενα» τα ζαχαρώνει η Ελληνική πολεμική αεροπορία. Η τιμή τους??? Γύρω στα 500 εκατομμύρια ευρώ μέσα από την έκδοση υποχρεωτικά μετατρέψιμων τίτλων. Πόσα θα συνεισφέρει άμεσα το Κατάρ για την ευόδωση του τραπεζικού deal??? Γύρω στα 500 εκατομμύρια ευρώ. ΩΠΑ!!! Θεϊκή σύμπτωση???
Σε απλά – απλούστατα ελληνικά, το Ελληνικό
δημόσιο… ο κατακρεουργημένος φορολογούμενος Έλληνας πολίτης, θα πληρώσει τα
γαμησιάτικα του ..μεγάλου deal. Έχετε κι άλλες απορίες???
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:
- Το πρώτο βήμα για την «παγκοσμιοποιημένη» ενίσχυση του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου έγινε. Θα ακολουθήσουν κι άλλα. Πρόκειται για βήματα που θα το αποθρασύνουν το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο… Θα βγάλουν εκτός ελέγχου την απόλυτη ασυδοσία του…Θα το καταστήσουν απόλυτο δυνάστη της πολιτικής και των πολιτικών… Πρόκειται για βήματα που εδραιώνουν την απόλυτη δικτατορία του.
- Τα κεφάλαια του Κατάρ, δεν ήρθαν για να σώσουν τη «χρεοκοπημένη». Ελλάδα. Ήρθαν για να πλιατσικολογήσουν πάνω στο κουφάρι της. Ήρθαν για να την βουλιάξουν ακόμη πιο βαθειά στην απόγνωση. Να στηρίξουν την παγκοσμιοποιημένη τραπεζική δικτατορία….
- Τα κεφάλαια του Κατάρ ήρθαν για να σπείρουν ακόμη μεγαλύτερη και με τρόπο ασυδοτο δυστυχία, καταστροφή και απόλυτη απόγνωση. Υπάρχει κανείς που ακόμη αμφιβάλλει γι αυτό???
Απάντηση: Ναι!!! Οι
πράσινοι αυστραλοπίθηκοι και οι αβανταδόροι των ΜΜΕ που στηρίζουν την πολιτική
του απόλυτου εθνικού και κοινωνικού ολέθρου γι αυτή τη δόλια πατρίδα.
ellinikoforum.blogspot.com
![Αρνηθείτε τις Ηλεκτρονικές Νέες Ταυτότητες: [Διαβάστε το για να γνωρίζετε και ενημερώστε τους...]](http://1.bp.blogspot.com/-Ta9YksUoMtQ/UK4B9WNvwkI/AAAAAAAAVUY/0iHDVoCTR40/s236/%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AC%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25BF%25CF%2582.jpg)
«ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ, ΗΛΙΘΙΕ»!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα βιβλίο που τιμά, εκτός από το μεγαλείο της ιδεολογικής αντιπαράθεσης, τη δημοσιογραφία την ίδια.
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΥ, Ελευθεροτυπία, 16/7/2011 (για το βιβλίο του Νίκου Μπογιόπουλου)
«Η βαθύτερη αιτία των καπιταλιστικών κρίσεων βρίσκεται στη βασική και ανίατη αντίθεση του καπιταλιστικού συστήματος: στην αντίθεση ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής, από τη μια μεριά, και στον ατομικό τρόπο ιδιοποίησης των αποτελεσμάτων της, από την άλλη».
Συγγραφέας των ως άνω, ο δημοσιογράφος Νίκος Μπογιόπουλος. Περιέχονται στο πρώτο κεφάλαιο του άρτι εκδοθέντος βιβλίου του με τίτλο
«Είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε»
και υπότιτλο
«Οι υπαίτιοι της Κρίσης και το "χρέος" της ανατροπής τους - Μια ευγενική απάντηση στους πραιτωριανούς των ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ» (εκδόσεις Α.Α. Λιβάνη).
Ο Νίκος Μπογιόπουλος συμμετέχει χρόνια στο δημόσιο διάλογο (…). Η εμπειρία του αυτή τον βοηθά να δει πίσω από τα φαινόμενα και να φέρει στο φως τα ψεύδη, αλλά και τη σήψη του καπιταλιστικού συστήματος. Ενα άλλο όπλο που διαθέτει στον «πόλεμο» της ιδεολογικής αντιπαράθεσης είναι η ευρεία μαρξική του παιδεία, η «αποκάθαρση» που επιχειρεί στο μαρξικό λόγο από τη διαστροφή που έχουν επιφέρει αστοί, αλλά και «αριστεροί» αναλυτές του.
Ο συγγραφέας είναι ξεκάθαρος. Η διεθνής οικονομική κρίση δεν είναι προϊόν της κακής διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος, όπως ανοήτως (σκοπίμως, όμως) ισχυρίζονται οι θιασώτες του• ούτε οφείλεται στα ανεπαρκή μέτρα διαφάνειας και ελέγχου στη διακίνηση των κεφαλαίων• ούτε, επίσης, στους αστρονομικούς μισθούς των golden boys και στελεχών των τραπεζών• ούτε στα φαινόμενα σκανδάλων και διασπάθισης του δημόσιου χρήματος• ούτε, τέλος, σ' εκείνους που βρήκαν ένοχο της κρίσης τον «καζινοκαπιταλισμό».
Η κρίση οφείλεται στη διακοπή του κύκλου αναπαραγωγής του κεφαλαίου, όταν δηλαδή τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια αδυνατούν να διαγράψουν τον κύκλο της διευρυμένης παραγωγής. «Η κρίση υπερπαραγωγής είναι το αναπόφευκτο φαινόμενο του καπιταλιστικού κύκλου παραγωγής και η δυσαναλογία μεταξύ παραγωγής - κατανάλωσης (υπό οποιαδήποτε διαχείριση, κεϊνσιανή ή φιλελεύθερη, περιοριστική ή επεκτατική κ.λπ.) το αναγκαστικό παρακολούθημά της. Και τούτο διότι ποτέ η κατανάλωση δεν μπορεί να υπερκεράσει την παραγωγή...».
Με περισσή άνεση ο Ν. Μπογιόπουλος διαλύει τους μύθους των υπερασπιστών του καπιταλιστικού συστήματος, περί επικράτειας τάχα της αγοράς, ανάγκης να ιδιωτικοποιηθεί η δημόσια περιουσία και όλα όσα επιτάσσει το Μνημόνιο.
Ξεσκεπάζει το ρεσιτάλ ανηθικότητας («όλοι μαζί τα φάγαμε», «κοπρίτες»...) αναλύοντας διεξοδικά τα έργα και τις ημέρες των κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών, την απληστία, ασυδοσία, αυθαιρεσία του πολιτικού προσωπικού. Με ατράνταχτα στοιχεία αποδεικνύει ποιος, πού, πότε, πώς άρπαξε τον πλούτο της χώρας, βυθίζοντας στην ανέχεια, την ανεργία και την εξαθλίωση μεσαία, λαϊκά και μειονοτικά στρώματα.
Διπλά εξαιρετικό, με πολυεπίπεδη ανάγνωση. Από τη μια είναι ένα θαυμάσιο αρχειακό corpus και από την άλλη μια διεισδυτική ανάλυση των νόμων της αγοράς που οδηγούν στο καπιταλιστικό αδιέξοδο και τη συνεπακόλουθη φρίκη του συστήματος.
Και, βεβαίως, έχει τη δική του οικονομική πρόταση, τον πανεθνικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας της χώρας, που «κλειδί» της είναι «η αλλαγή των ξεπερασμένων ιστορικά κοινωνικών σχέσεων ιδιοκτησίας, που καθορίζουν το οικονομικό και πολιτικό σύστημα• προϋπόθεση είναι η απαλλοτρίωση της ατομικής ιδιοκτησίας και η μετατροπή της σε κοινωνική».
Ο μόνος δρόμος, υποστηρίζει, είναι ο σοσιαλισμός. Αλλως θα επικρατεί η (καπιταλιστική) βαρβαρότητα. Το βιβλίο τιμά, εκτός από το μεγαλείο της ιδεολογικής αντιπαράθεσης, τη δημοσιογραφία την ίδια.