Κύπρος: Εύκολη λεία για τα «νύχια» των κερδοσκόπων

Η οικονομία της Κύπρου κατρακυλά και από πολλούς θεωρείται ότι θα είναι η επόμενη χώρα που θα εισέλθει στον μηχανισμό στήριξης, αν και η πολιτική ηγεσία της δηλώνει ότι ακόμη δεν είναι αναγκαίος και μπορεί μόνη της να τα καταφέρει. «Ως τώρα η Κύπρος έχει καταφέρει να καλύψει τις χρηματοδοτικές ανάγκες της ως τα τέλη του έτους. Αρα μην το παίρνετε δεδομένο ότι...

θα προσφύγει σε μηχανισμό στήριξης», διαβεβαίωνε πριν από λίγες ημέρες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Στ. Στεφάνου.

Κι όμως οι προκαταρκτικές εκτιμήσεις του υπουργείου Οικονομικών σημειώνουν ότι μετά τη φονική έκρηξη στη Λεμεσό η κυπριακή οικονομία θα οδηγηθεί εφέτος σε μηδενική οικονομική ανάπτυξη.

Αν «σκαλίσει» κάποιος τα δημοσιονομικά στοιχεία της κυπριακής οικονομίας εύκολα συμπεραίνει ότι το «αμάρτημά» της δεν είναι άλλο από την έκθεση του τραπεζικού συστήματος στο χρέος της Ελλάδας. Διότι η συνολική εικόνα της οικονομίας, είναι πολύ καλύτερη από αυτή των αποκαλούμενων περιφερειακών χωρών της ευρωζώνης. Αρκεί να εστιάσει κάποιος στα βασικά δημοσιονομικά μεγέθη για να αντιληφθεί την πραγματική κατάσταση.

Το έλλειμμα της κυβέρνησης έφτασε στα τέλη της περασμένης χρονιάς το 5,3% του ΑΕΠ, την ίδια στιγμή που η Ισπανία είχε δημοσιονομικό έλλειμμα 9,2%, η Γαλλία 7% και η Ολλανδία 5,4%.

Το δημόσιο χρέος της Κύπρου κυμαίνεται στο 60% του ΑΕΠ που τοποθετηθεί τη χώρα σε πολύ καλύτερη θέση από τη Γερμανία (83%), τη Γαλλία (81%) και ασφαλώς την Ιταλία (120%).

Το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της Κύπρου διαμορφώθηκε το πρώτο τρίμηνο του 2011 στο 0,7% του ΑΕΠ, ενώ σε όλες τις «περιφερειακές οικονομίες» της ευρωζώνης κυμάνθηκε σε μεγαλύτερα έως και διψήφια ποσοστά. Με οριακό πλεόνασμα στο 0,7% έκλεισε την ίδια περίοδο το εμπορικό ισοζύγιο την ώρα που στη Γερμανία διαμορφώθηκε στο -3,2% και στην Ιταλία (μια επίσης εξαγωγική οικονομία) στο -3,9% του ΑΕΠ.

Από την άλλη πλευρά είναι βέβαιο ότι μετά το τραγικό δυστύχημα στο Μαρί τον περασμένο μήνα η οικονομία δέχθηκε ισχυρό πλήγμα. Σύμφωνα με τις μέχρι σήμερα εκτιμήσεις το συνολικό κόστος θα ανέλθει στα 2 δισ. ευρώ σε μια χώρα με ακαθάριστο προϊόν που δεν ξεπερνά τα 18 δισ. ευρώ ετησίως. Αυτό θα φέρει πιθανότατα τη χώρα σε μηδενικούς ρυθμούς ανάπτυξης στο τέλος του έτους ενώ οι προηγούμενες προβλέψεις έκαναν λόγο για ανάπτυξη κοντά στο 1,5%.

Πέρα από τη διασύνδεση της οικονομίας με τα ελληνικά ομόλογα η αχίλλειος πτέρνα της Κύπρου είναι απλώς το μέγεθός της. Μια χώρα με τόσο μικρό ΑΕΠ συγκριτικά με τα μεγέθη της ευρωζώνης και της ΕΕ είναι ο πλέον εύκολος στόχος για τους «αχόρταγους» οίκους αξιολόγησης που αναζητούν διαρκώς νέα θηράματα προς υποβάθμιση.

Όμως δεν είναι μόνο αυτό. Λαμβάνοντας υπόψη τη χαμηλή συμμετοχή των κοινωνικών δαπανών (μισθοί, συντάξεις, επιδόματα, παροχές σε είδος) στο σύνολο των δαπανών του κράτους εύκολα συνάγεται ότι μεγάλο μέρος αυτών προέρχεται από το αυξανόμενο κόστος δανεισμού στις διεθνείς χρηματαγορές. Υπεύθυνοι για αυτό δεν είναι παρά οι ίδιοι οίκοι που έχουν υποβαθμίσει το αξιόχρεο της χώρας δίνοντας το «πράσινο φως» στους επενδυτές να ανεβάσουν το επιτόκιο του 10ετούς ομολόγου πάνω από το 12%.

Ασφαλώς η Moody's, η Fitch και η Standard & Poor's «δεν ξεχνούν» να συνοδεύσουν τις ανακοινώσεις υποβάθμισης με παραινέσεις προς την ηγεσία της χώρας για την υιοθέτηση αυστηρής δημοσιονομικής πολιτικής.