Δεν είναι μόνο ότι ο Μητρόπουλος, ένας άνθρωπος με πολύ και ιδιαίτερο παρελθόν, όπως θα δούμε πιο κάτω, επιλέχτηκε για τη θέση...
αυτή στο παρά πέντε. Ή μήπως αυτό «φάνηκε» ότι γίνεται έτσι, επειδή βολεύει περισσότερο. Και στην πράξη είναι μια επιλογή σημασίας που είχε αποφασιστεί πολύ πιο πριν. Τα ερωτήματα που εγείρονται από τώρα (και είναι τεράστια) αφορούν γενικότερα τον τρόπο με τον οποίο έγινε η επιλογή των επικεφαλής του Ταμείου Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας. Αφού, ανεξάρτητα από τη διαδικασία για το ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας (οι συμβάσεις θα περνάνε από τη Βουλή), υπήρξε πολύ μεγάλη σπουδή να στελεχωθεί από άτομα που εκφράζουν απόλυτα τις κομματικές ηγεσίες και τις επιθυμίες τους.
Μια πρώτη γεύση - απόδειξη θα πάρουμε όταν τα πρόσωπα αυτά περάσουν από την «οντισιόν» της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής. Από εκεί θα φανούν οι διαθέσεις ορισμένων σε συγκεκριμένες επιχειρηματικές προτιμήσεις, σε ειδικούς συνδυασμούς για τα τραπεζικά ντιλ και γενικώς «ορέξεις» που δημιουργούν μονοπωλιακές καταστάσεις στην αγορά.
«Δεν έχω συζητήσει με κανέναν για το ποια πολιτική θα ακολουθήσουμε στις αποκρατικοποιήσεις», «δεν με έχει ενημερώσει κανείς» και. «αν δω ότι δεν γίνεται τίποτα, θα φύγω. Ποιος τα είπε όλα αυτά. Μα ένας από τους αρμόδιους του Ταμείου στο μθ§3. Μάλιστα είναι τόσο αρμόδιος, που δέχθηκε να είναι και πρόεδρος των αποκρατικοποιήσεων. Είναι ο καθηγητής Ι. Κουκιάδης, που έδειξε εύγλωττα την προχειρότητα με την οποία έγιναν οι επιλογές για την Εταιρεία Αξιοποίησης Ιδιωτικής Κρατικής Περιουσίας.
Αν όμως ο καθηγητής Κουκιάδης έχει τέτοια. υπαρξιακά διλήμματα, ο επιλεγείς διευθύνων σύμβουλος Κωνσταντίνος Μητρόπουλος δεν φαίνεται να διαθέτει τέτοιες ανησυχίες. Γιατί, όπως λένε οι καλά ενημερωμένες δημοσιογραφικές πηγές (προερχόμενες μάλιστα από κυβερνητικούς κύκλους), «ήταν σαν προετοιμασμένος από καιρό». Πώς;
Όλως τυχαίως, ένας κορυφαίος μάνατζερ κρατικής τράπεζας τον είχε προτείνει στον Γιώργο Παπανδρέου και είχαν, μαζί με άλλους μάνατζερ, σχεδιάσει τα πρώτα βήματα για το πώς θα αρχίσει το μεγάλο ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας. Με μαθηματική ακρίβεια, όπως σκωπτικά παρατηρούν ορισμένοι. Διόλου τυχαίο, όπως προσθέτουν, αφού η εταιρεία, την οποία δημιούργησε πριν πολλά χρόνια ο Μητρόπουλος, λέγεται Kantor. Και για την ιστορία, ο Γκέοργκ Κάντορ (1845-1918) υπήρξε ο πατέρας αυτού που αποκαλούμε σήμερα «μοντέρνα μαθηματικά» και ήταν ο δημιουργός της «Θεωρίας των Συνόλων».
Ερωτήματα υπουργών
Από την αρχή όμως κάτι δείχνει ότι δεν πάει καλά σε αυτήν την ιστορία. Σχεδόν οι μισοί υπουργοί υποβάλλουν ήδη αυστηρά ερωτήματα:
1. Με ποια κριτήρια έγινε η επιλογή του διευθύνοντος συμβούλου;
2. Σε ποιους άλλους έγινε πρόταση και την αρνήθηκαν;
3. Ο Βενιζέλος μόνος του έκανε την πρόταση για το συγκεκριμένο πρόσωπο ή ο Παπανδρέου το είχε συμφωνήσει σε μια «συνάντηση κορυφής» με μεγάλο επιχειρηματία στο Λονδίνο;
4. Θα εξαιρεθούν από τους διαγωνισμούς εταιρείες που εντάσσονται στον ευρύτερο χώρο συμφερόντων του διευθύνοντος συμβούλου, προκειμένου να μην εγερθούν ζητήματα εισαγγελικών παρεμβάσεων και διαφάνειας στις αποφάσεις;
5. Πόσο ικανοποιητικά θα λειτουργήσει το σχήμα του Ταμείου, όταν πολλοί λένε ότι ο Μητρόπουλος είναι δύσκολος στις συνεργασίες του, με ειρωνική και συχνά απαξιωτική συμπεριφορά προς τους συνεργάτες του; Ισχυρογνώμων και με ελιτίστικη συμπεριφορά σε όποιον δεν είναι τουλάχιστον. επισκέπτης καθηγητής σε πανεπιστήμιο της Μεγάλης Βρετανίας, όπου και σπούδασε.
Ποιος είναι
Ας δούμε, τώρα, ποιος είναι ο Κωνσταντίνος Μητρόπουλος, που επιλέχθηκε να ηγηθεί της διαδικασίας ξεπουλήματος. Μόλις τρία χρονάκια είχε συμπληρώσει στο εγχώριο «χρηματιστηριακό κουρμπέτι». Αντίθετα, τα περισσότερα χρόνια - είκοσι, για την ακρίβεια - τα αξιοποίησε στην εταιρεία συμβούλων επιχειρήσεων Kantor, της οποίας ήταν ιδρυτικό στέλεχος και διευθύνων σύμβουλος έως το 2008.
Το επίσημο βιογραφικό του λέει ότι γεννήθηκε το 1955 και σπούδασε μηχανολόγος - ηλεκτρολόγος στο ΕΜΠ. Είναι κάτοχος μάστερ στη Διοίκηση Επιχειρήσεων, με μεταπτυχιακές σπουδές στα Οικονομικά από το Imperial College, και επίσης κάτοχος διδακτορικού από το London Business School. Ξεκίνησε την καριέρα του ως σύμβουλος στην Coopers & Lybrand στην Αγγλία. Εργάστηκε ως σύμβουλος στην Ελλάδα, την Αγγλία, την Κεντρική Ευρώπη και σε χώρες της Αφρικής και της τέως Σοβιετικής Ένωσης στους τομείς της ενέργειας, των μεταφορών, των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και της οργάνωσης. Το βιογραφικό προσθέτει ακόμη περίτεχνα ότι στην καριέρα του ασχολήθηκε με πολλές ιδιωτικοποιήσεις καθώς και με εταιρικές αναδιοργανώσεις, χαρακτηριστικό που σίγουρα θα του χρειαστεί για το νέο του πόστο.
Πίσω από αυτό το «χλιαρό» βιογραφικό κρύβεται ένας άνθρωπος που έχει όπλο περισσότερο τις διασυνδέσεις. Πώς να εξηγηθεί αλλιώς ότι σήμερα η Kantor έχει πάρει δεκάδες έργα από το Δημόσιο (ή και με τη βοήθειά του), ενώ πλασάρεται ως η μεγαλύτερη εταιρεία συμβούλων στον ελληνικό χώρο; Εκτός κι αν κάτι τέτοιο δεν είναι ακριβές και ισχύει αυτό που διαρρέουν ως φήμη οι ανταγωνιστές της: ότι η Kantor δεν έχει καμία επαγγελματική πιστοποίηση από την Ε.Ε. ούτε ο ίδιος ο Μητρόπουλος στη διαχείριση χαρτοφυλακίων, όπως γράφεται στο επίσημο βιογραφικό του που εστάλη στη Βουλή από τον Βενιζέλο.
Εάν λοιπόν τα όσα λένε ο ι άσπονδο ι... φίλοι του αληθεύουν και ο ίδιος έκανε διαχείριση χωρίς πιστοποίηση, υπάρχει «θέμα». Δηλαδή, ή το βιογραφικό της Βουλής είναι ελλιπές είτε ο ίδιος δεν είχε το πιστοποιητικό που απαιτείται για διαχείριση χαρτοφυλακίων...
Η Kantor
Η Kantor ξεκίνησε το 1988 ως σύμβουλος ιδιωτικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα και το 1991 ανέλαβε μια μελέτη για την πετρελαϊκή αγορά για λογαριασμό της Κομισιόν. Κάπου εκεί «ξεκίνησε» και η σχέση της με την Ε.Ε. που, κατά την εταιρεία, κατέληξε το 1995 στο να δοθεί από την Ένωση πιστοποιητικό ISO 9001.
Έναν χρόνο νωρίτερα η Κυπριακή Τράπεζα Επενδύσεων είχε πάρει το 20% του μετοχικού της Kantor δίνοντάς της μια διεθνή διάσταση. Το 1998 ανέλαβε - όλως τυχαίως - την αναδιοργάνωση του ομίλου των ΕΛ.ΠΕ., πριν από την ιδιωτικοποίηση, ενώ την ίδια χιονιά συμμετείχε και στην αντίστοιχη διαδικασία για τα Ναυπηγεία Χαλκίδας. Ακόμη είχε εμπλοκή σε κάποιες φάσεις των διαδικασιών ιδιωτικοποίησης του ΟΣΕ, ενώ η εταιρεία αναφέρει ότι έχει εμπλακεί και σε όλες τις διεργασίες που έχουν να κάνουν με την πώληση της κρατικής Ολυμπιακής Αεροπορίας. Από το 2002 έως το 2008 «άνοιξε» μέσω εξαγορών τοπικών οργανισμών στο Λονδίνο, τις Βρυξέλλες, τη Σόφια και το Βουκουρέστι, ενώ οι δουλειές επεκτάθηκαν στις τηλεπικοινωνίες και τα αγροτικά. Μάλιστα το 2005 «διαφήμιζε» σε δελτία Τύπου την έναρξη των συνεργασιών με το Δημόσιο.
www.topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου