Το ευρώ στο χείλος του γκρεμού

Γιώργος Δελαστίκ:Ξαφνικά οι Γερμανοί, οι Γάλλοι και άλλοι Ευρωπαίοι ηγέτες αλλά και έντυπα που μέχρι τώρα έβριζαν, λοιδορούσαν και ταπείνωναν την Ελλάδα? είδαν το φως το αληθινό: το πρόβλημα δεν είναι απλώς ή κυρίως η άθλια δημοσιονομική κατάσταση της Ελλάδας, καθώς διακυβεύεται πλέον η ίδια η τύχη του ευρώ ως κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος. Στη Γερμανία μαίνεται πλέον η εσωτερική διαπάλη ως προς το...

δέον γενέσθαι σε σχέση με την κρίση χρέους και το ευρώ.


"Ο Σόιμπλε προειδοποιεί για κατάρρευση του ευρώ", ήταν π.χ. προχθές ο κεντρικός πρωτοσέλιδος τίτλος της συντηρητικής εφημερίδας "Ντι Βελτ" με αφορμή σχετικές δηλώσεις του Γερμανού υπουργού Οικονομικών στην εφημερίδα "Βέστντοϊτσε Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ".
Στην ηγεμονική χώρα της ΕΕ, όπου είναι φανερό πως επικρατούν οι εθνικιστικοί κύκλοι στο πολιτικό της σύστημα, ξεσηκώθηκε η παλιά γενιά των πολιτικών - αυτοί που είχαν ζήσει τον όλεθρο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και τις συνέπειές του και πίστευαν πραγματικά στην ευρωπαϊκή ενοποίηση ως πολιτικό σχέδιο που φυσικά εναρμονιζόταν άριστα με τα συμφέροντα της Γερμανίας.
"Ανησυχώ όπως πολλοί για τις εξελίξεις στην Ευρώπη και το ευρώ" δήλωσε χαρακτηριστικά ο δεξιός τέως καγκελάριος Χέλμουτ Κολ στην "Μπλιντ". Σαφώς οξύτερος στις δηλώσεις του στην εφημερίδα "Βελτ αμ Ζόντακ" ήταν ο επί σειρά ετών φιλελεύθερος υπουργός Εξωτερικών Χανς - Ντίτριχ Γκένσερ: "Οποιος θέλει να γυρίσει τώρα την Ευρώπη προς τα πίσω, καταστρέφει τα θεμέλια για ένα ειρηνικό μέλλον των παιδιών μας" προειδοποίησε.
Ακόμη και ο πρώην υπουργός Οικονομικών Τέο Βάιγκελ της σκληρής δεξιάς Χριστιανοκοινωνικής Ενωσης (CSU) της Βαυαρίας, ήταν πολύ αυστηρός στην προειδοποίηση προς τους συμπατριώτες του. "Υπάρχει κίνδυνος να ξαναπέσει η Ευρώπη στην κατάσταση που βρέθηκε το 1918 με τη λήξη δηλαδή του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν το δεύτερο Ράιχ είχε ηττηθεί, διαμελιστεί και απομονωθεί" δήλωσε. "Η Γερμανία δεν θα περιβαλλόταν πλέον από φίλους και εταίρους, αλλά από ζηλόφθονους και αντιπάλους" υπογράμμισε αυστηρά.
"Πρέπει να σώσουμε την Ελλάδα για να σώσουμε την Ευρώπη" είναι ο τίτλος βαρυσήμαντου άρθρου της σοσιαλίστριας υποψήφιας για το χρίσμα του κόμματός της εν όψει των προεδρικών εκλογών της άνοιξης του 2012 Μαρτίν Ομπρί, γενικής γραμματέως του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, το οποίο δημοσιεύθηκε προχθές στην εφημερίδα "Λιμπερασιόν".
Η Ομπρί είναι χειμαρρώδης στο άρθρο της: "Η υποστήριξή μας προς την Ελλάδα είναι λοιπόν απαίτηση αλληλεγγύης ανάμεσα σε λαούς, αλλά επίσης υποστήριξη στους εαυτούς μας, στις θέσεις εργασίας μας, στην παραγωγική και τεχνολογική μας βάση, στα εδάφη μας. Κάθε Ευρωπαίος πρέπει να πει: βοηθώντας τους σημαίνει να βοηθήσουμε τους εαυτούς μας" τονίζει. "Πρέπει να πούμε δυνατά ότι δεν είναι οι οίκοι αξιολόγησης αυτοί που πρέπει να καθορίζουν το μέλλον των εθνών" υπογραμμίζει οργισμένη.
"Ποιος θέλει να εξοντώσει το ευρώ" ήταν ο κεντρικός πρωτοσέλιδος τίτλος της γαλλικής εφημερίδας "Λιμπερασιόν" την περασμένη Τετάρτη. "Το σενάριο μιας κατάρρευσης του ενιαίου νομίσματος δεν φαντάζει πλέον αδύνατο" επισήμαινε ο υπότιτλος.
Τραγικούς τόνους είχε το κύριο άρθρο της κεντροαριστερής εφημερίδας "Η πολιτική εξουσία έχει εξουσία; Υπάρχει ακόμη;" ρωτούσε εξαρχής και απαντούσε: "Βλέποντας να επεκτείνεται η κρίση στους κόλπους της Ευρωζώνης, βλέποντας τον κεραυνό να χτυπά χώρες που έχουν χάσει πολύ αίμα και άλλες που πνίγονται ασφυκτιώντας από τα σχέδια λιτότητας, η απάντηση είναι τόσο καθαρή όσο και δραματική: όχι! Οι τράπεζες και οι χρηματοοικονομικές αγορές υπαγορεύουν τον νόμο τους, αποφασίζουν με κύρος τις δημόσιες πολιτικές, τον τρόπο ζωής και το μέλλον εκατομμυρίων πολιτών. Περιφρονούν τη δύσκολη τέχνη της διακυβέρνησης και τον ρυθμό που χαρακτηρίζει τη δημοκρατία".
Ομολογία
ΗΠΑ και Ευρώπη ζουν με δανεικά
ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟ είναι αυτή την εβδομάδα το κύριο άρθρο του δεξιού γερμανικού περιοδικού "Φόκους", που αναφέρεται στο χρέος. "Σχεδόν όλα τα δυτικά κράτη έχουν συσσωρεύσει εδώ και μισό αιώνα συνεχώς αυξανόμενα χρέη" γράφει και συνεχίζει: "Η κρίση χρέους εξελίσσεται σε κρίση νομιμότητας των δημοκρατιών. Αν τα κράτη της Δύσης μπορούν επί δεκαετίες να υπάρχουν μόνο με νέα χρέη, τότε σύντομα δεν θα υπάρχουν πλέον. Χάνουν την ακεραιότητά τους. Η δημοκρατία φαίνεται ξαφνικά γυμνή, γιατί ένα σύστημα που εξαγοράζει την αποδοχή του με ξένα χρήματα, δανείζεται το παρόν από το μέλλον. Σε αυτή την περίπτωση δεν ισχύει πλέον ότι όλη η εξουσία πηγάζει από τον λαό, αλλά πηγάζει από τα δάνεια!" τονίζει ο αρχισυντάκτης του "Φόκους" στο κύριο άρθρο του.