Περί «υποκινητών» της λαϊκής οργής

Έχουμε την τάση να βλέπουμε τα πράγματα στατικά και σχηματικά και όχι στην κίνησή τους και στη διαλεκτική τους συνάφεια.

Η στατική αυτή των τυπικών εξισώσεων μας οδηγεί στο να ταυτίζουμε συχνά κάθε μαζική εκδήλωση με τους «υποκινητές» ή τους «πυροδότες» της.

ΤΙΠΟΤΕ όμως δεν θα μπορούσε να «πυροδοτήσει» και να «υποκινήσει» μαζικές εξεγέρσεις και λαϊκές εκρήξεις...
αν αυτές δεν υπήρχαν, σαν ηφαιστειακή ενέργεια, μέσα στα σπλάχνα της κοινωνίας.

ΤΙΠΟΤΑ δεν μπορεί να αποκτήσει ΜΑΖΙΚΗ ΒΑΣΗ αν δεν ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ και δεν ΕΚΦΡΑΖΕΙ βαθιές κοινωνικές ανάγκες.

ΚΑΜΙΑ λαϊκή ΟΡΓΗ δεν μπορεί να «κινητοποιηθεί» αν δεν υπάρχει η ΟΡΓΗ. Τίποτα δεν μπορεί να αναφλεγεί αν δεν υπάρχουν τα υλικά της ανάφλεξης.

Η κίνηση των λαϊκών μαζών, η αγανάκτηση και η οργή τους αποτελούν ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ δεδομένα. Δηλαδή καθορίζονται από τους αντικειμενικούς όρους ύπαρξης και λειτουργίας μιας κοινωνίας, από την εκμετάλλευση και βαρβαρότητα του συστήματος και την αυθάδεια των εξουσιών του.

Ο ΜΕΓΑΣ, λοιπόν, στρατηγικός και βασικός «υποκινητής» των λαϊκών εξεγέρσεων είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός και η μοχθηρία των εξουσιών του.

Κανένας εδώ δεν θα πει: «Απορρίπτω τις μαζικές εκρήξεις γιατί τις υποκινεί ο καπιταλισμός»!!!

Σήμερα, ωστόσο, εμμένουμε πεισματικά στους «υποκινητές» των τωρινών εκδηλώσεων. Οι «υποκινητές» γίνονται το πρωτεύον, το σημείο αναφοράς μας και τα ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ υλικά της λαϊκής έκρηξης το δευτερεύον, το επουσιώδες.

ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΑ πρέπει να τεθεί το ζήτημα: Η βάση είναι η κοχλάζουσα κοινωνία, οι ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΕΣ διεργασίες της ΚΙΝΗΣΗΣ της ΟΡΓΗΣ και όχι οι «υποκινητές».

Οι «υποκινητές» είναι η ΕΠΕΜΒΑΣΗ των μηχανισμών του καθεστώτος και της Νέας Τάξης πάνω στο ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ της λαϊκής κίνησης και της οργής.

Οπωσδήποτε οι μηχανισμοί εξουσίας είναι ένα ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ στοιχείο που παρεμβαίνει, με ποικίλους τρόπους, στο αντικειμενικό γίγνεσθαι και χρήζει ιδιαίτερης προσοχής και ανάλυσης.

Αλλά ΠΑΝΤΑ στη διαλεκτική του κίνηση και συνάρτηση με τις αντικειμενικές διεργασίες των μαζικών λαϊκών εκρήξεων. Πάντα με βάση το λαϊκό κίνημα και με το πώς αυτό θα ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΘΕΙ, θα ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ και θα ΣΠΑΣΕΙ τις αλυσίδες του καθεστώτος και των δολοπλοκιών του.

ΔΕΝ γυρίζουμε την πλάτη σε οποιαδήποτε μαζική λαϊκή κίνηση, ούτε την αφορίζουμε (αφορίζουμε έτσι την αντικειμενικότητα της λαϊκής αγανάκτησης) ΕΠΕΙΔΗ αυτή «υποκινείται» από το καθεστώς και τους μηχανισμούς του για την προώθηση νέων συμφορών.

ΟΙ συμφορές μπορεί να αποφευχθούν ΜΟΝΟ όταν σαρωθεί το πλαίσιο των «υποκινητών» και αποκτήσει ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ η ΟΡΓΗ.

Τα επιτελεία των παγκοσμιοποιητών και τα όργανά τους ΠΑΝΤΑ παρεμβαίνουν εναντίον των κινημάτων και ΠΑΝΤΑ μηχανορραφούν εναντίον τους.

ΣΗΜΕΡΑ οι μηχανισμοί της Νέας Τάξης έχουν αναλύσει επιστημονικά τις εμπειρίες των λαϊκών κινημάτων, παρακολουθούν συστηματικά τις διεργασίες της λαϊκής οργής, καταστρώνουν ποικίλα σχέδια αναχαίτισης της λαϊκής κίνησης και εκμετάλλευσης για τους δικούς τους σκοπούς.

Σήμερα επιδιώκουν να προλαβαίνουν τα γεγονότα και όχι να φωτογραφίζουν τα οπίσθιά τους. Να ενεργούν ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ και όχι ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ.

Η καλοδουλεμένη αυτή συνταγή συνίσταται σε τούτο: Στο να υποκινούν και να οργανώνουν οι δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης την ελεγχόμενη κινητοποίηση της λαϊκής οργής και την αξιοποίησή της.

Σήμερα οι δυνάμεις του καθεστώτος παρεμβαίνουν στα λαϊκά κινήματα ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ εκ των προτέρων και όχι πανικόβλητα κατασταλτικά εκ των υστέρων.

ΣΗΜΕΡΑ οι καταχθόνιοι σχεδιαστές της Νέας Τάξης και οι πολυεδρικοί μηχανισμοί τους (μέσα εδώ είναι και τα «αριστερά» τους παραρτήματα) έχουν διαγνώσει και υπολογίσει σωστά τις εκρηκτικές διεργασίες και τον καθολικό βρασμό της λαϊκής οργής.

Έχει αρχίσει, σε όλο τον κόσμο, ένας νέος κύκλος λαϊκών εξεγέρσεων και μαζικών κινημάτων.

Αυτές τις επαναστατικές, σαρωτικές θύελλες που έρχονται (προϊόν της παγκόσμιας νεοταξικής λεηλασίας των λαών και της κακουργηματικής βαρβαρότητας του καπιταλισμού) προσπαθούν να αναχαιτίσουν, να ελέγξουν και να τις χρησιμοποιήσουν για την προώθηση των νέων μακάβριων σκοπών τους: Την παγκόσμια δικτατορία…

ΠΡΙΝ ξεσπάσουν οι θύελλες θέλουν να παρέμβουν. Ο τελειότερος τρόπος, μια και τα επαναστατικά υποκείμενα δεν υπάρχουν και η «αριστερά» είναι το δεκανίκι τους, ΕΙΝΑΙ να πυροδοτήσουν («υποκινήσουν») μέσα σε ένα ελεγχόμενο πλαίσιο, τη μαζική λαϊκή κίνηση-εκτόνωση της αγανάκτησης ή τις τυφλές αιματοβαμμένες συγκρούσεις…

Σίγουρα, και αυτό το έχουμε αναλύσει διεξοδικά, οι «υποκινητές» των γεγονότων που ζούμε είναι οι μηχανισμοί του καθεστώτος. Αυτό μόνο οι τυφλοί δεν μπορεί να δούνε.

Όταν, όμως, μπαίνει σε κίνηση η λαϊκή ΟΡΓΗ δεν μπορεί να ελεγχθεί και οι πάντες, «υποκινητές» ή σφετεριστές και έμποροι των κινημάτων ΣΑΡΩΝΟΝΤΑΙ.

Οι μηχανισμοί της εξουσίας δεν μπορούν ΠΟΤΕ να υπολογίσουν αυτόν τον παράγοντα της ανάφλεξης και της κίνησης της οργής.

Η διαλεκτική της αντικειμενικής λαϊκής κίνησης δεν φυλακίζεται σε σχήματα του καθεστώτος.

Έργο δικό μας είναι να συμβάλλουμε στην ταχύτερη συνειδητοποίηση και στον ταχύτερο πολιτικό εξοπλισμό αυτών των λαϊκών εξεγέρσεων, στην προώθηση της Πολιτικής και της Οργάνωσης, στο ξεσκέπασμα των καθεστωτικών «επαίνων» και να μην τα αφορίζουμε επειδή τα «υποκινούν».

Και την Επανάσταση ο ίδιος ο καπιταλισμός την «υποκινεί», ο ίδιος γεννάει τους νεκροθάφτες του…

http://www.resaltomag.gr/