Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Το παιχνίδι είναι στημένο

sthmenoΕίναι δεδομένο ότι τούτην εδώ την εφημερίδα, όσο και τον γράφων με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος, τους χωρίζει άβυσσος σε κάθε επίπεδο. Ιδεολογικό, πολιτικό, θρησκευτικό και ό,τι μπορεί να βάλει κανείς με το κεφάλι του. Όταν βλέπουμε όμως κάτι σωστό, δεν μπορούμε παρά να το σημειώσουμε.
Και συγκεκριμένα αναφερόμαστε...
στην ανακοίνωση που εξέδωσε το ΚΚΕ σχετικά με τα όσα λαμβάνουν χώρα τις τελευταίες ημέρες στην πλατεία Συντάγματος με τους κουκουλοφόρους, τα ΜΑΤ και το σύστημα κράτους – παρακράτους: «Σε διατεταγμένη υπηρεσία οργανωμένες ομάδες κουκουλοφόρων και τα ΜΑΤ στρέφονται με αγριότητα και τόνους χημικών κατά της λαϊκής κινητοποίησης έξω από τη Βουλή» καταγγέλλοντας τη στάση της αστυνομίας έναντι των διαδηλωτών.
Προσθέτει πως «βρίσκονται στην υπηρεσία της κυβέρνησης, υπηρετώντας το σχέδιο τρομοκράτησης του λαού και του λαϊκού κινήματος. Συμπληρώνουν με τον κατασταλτικό αυταρχισμό τον αισχρό εκβιασμό της κυβέρνησης και της πλουτοκρατίας».
Γιατί εάν γίνει μια πρακτική αποτίμηση των ημερών της 28ης και της 29ης Ιουνίου για τις κινητοποιήσεις των αγανακτισμένων, θα διαπιστώσει κανείς ότι το συγκεκριμένο κίνημα γνώρισε σημαντική ήττα, καθώς επέτρεψε τελικά – και αυτό λόγω των δεσμεύσεων και των ευαισθησιών συγκεκριμένων συνιστωσών του – σε μικρές ομάδες αναρχικών/αντιεξουσιαστών, που συνήθως δεν ξεπερνούσαν τα 100-200 άτομα να μετατρέψουν την πλέον ελπιδοφόρα, μαζική και μεγαλύτερη σε διάρκεια διαμαρτυρία του ελληνικού λαού τα τελευταία χρόνια σε ένα “στημένο ματς” μεταξύ αυτών και των ΜΑΤ, στο οποίο η μπάλα πήγαινε μπρος πίσω, χωρίς κανένας από τους δύο να θέλει να βάλει γκόλ.
Αυτή τη φορά οι αναρχικοί, και έχοντας την εμπειρία της 15ης Ιουνίου, όταν τις “άρπαξαν” από αγανακτισμένους που δεν ανέχθηκαν τα παρακρατικά τους παιχνίδια  οι αναρχικοί είχαν κινητοποιηθεί από όλη την Ελλάδα. Είχαν φέρει στο Σύνταγμα όλες τους τις δυνάμεις για "να προκαλέσουμε το χάος" όπως υπερθεμάτιζαν στην ημικρατική ιστοσελίδα τους, Indymedia.
Τους γνωρίζουμε ως «γνωστούς-αγνώστους», ως «αγνώστους-γνωστούς», ως «νεαρούς», ως «τα παιδιά», ως «κοινωνικούς αγωνιστές», ως, ως ως… Διαλέγετε και παίρνετε. Εξάλλου ό,τι και να διαλέξετε είναι το ίδιο πράγμα. Πρόκειται για τα ίδια ακριβώς άτομα. Κοινά χαρακτηριστικά τους; Είναι αριστεροί, καίνε ελληνικές σημαίες, μισούν την Ελλάδα και τον ελληνισμό όσο τίποτε άλλο στον κόσμο, πουλάνε ναρκωτικά και προωθούν την ναρκοκουλτούρα, είναι ανθελληναράδες και προδοταράδες και παρέχουν τις «υπηρεσίες τους» προς οποιονδήποτε θέλει να κάνει κακό στην Ελλάδα.
Είναι ακόμη νεαροί εθισμένοι στην βία, επηρεασμένοι από την κυρίαρχη πνευματική υποκουλτούρα της αριστεράς, η οποία θέτει κάθε είδους μέσο στην διάθεση του αγώνα. Είναι τα παιδιά των αριστερών οικογενειών που ανακάλυψαν τον καπιταλισμό και ως προσπάθεια καταπράυνσης των ... ενοχών τους, τα άφησαν ... ελεύθερα να ανακαλύψουν τον δρόμο τους δήθεν, καθοδηγώντας τα στην ουσία προς τα εκεί. Είναι ακόμη παιδιά μεταναστών, τα οποία μισούν την Ελλάδα, μισούν τους πάντες και τα πάντα και θέλουν να καταστρέψουν τα πάντα, προκειμένου να εκδικηθούν για τις δικές τους ατυχίες.
Είναι οι νεο-νεάντερνταλ της πολιτικής οι οποίοι θεωρούν ότι επαναστατούν συμμετέχοντας στο γνωστό παιχνίδι με τα ΜΑΤ και στην ουσία ακυρώνουν τους αγώνες του ελληνικού λαού. Είναι αυτοί οι οποίοι επιτέθηκαν σε νομπελίστα της Χημείας μέσα στο πανεπιστήμιο Πατρών, επειδή κάποιοι τους είπαν – σιγά να μην διάβαζαν οι ίδιοι χημεία και γενετική – ότι αυτός είναι ρατσιστής!
Αυτοί λοιπόν οι θλιβεροί τύποι, υπό την ανοχή και την ελαφριά ενθάρρυνση της άκρας αριστεράς, κατέφεραν χτες να “τελειώσουν” εύκολα και γρήγορα, με προφανώς παρακρατική έμπνευση, τον αγώνα των Ελλήνων ενάντια στον εκμαυλισμό της πολιτικής, αλλά και την εκμετάλλευσή τους από διεθνή και ντόπια συμφέροντα. Κατάφεραν πετώντας καρέκλες, τρομοκρατώντας τους “αγανακτισμένους” και παίζοντας το παιχνιδάκι τους γενικά, να “τελειώσουν” τις λαϊκές αντιδράσεις ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης. Τουλάχιστον αυτή την φορά, δεν χρειάστηκαν τρείς νεκροί, όπως είχε γίνει την προηγούμενη φορά, όταν η τότε “υπηρεσία” τους, κόστισε και ανθρώπινες ζωές.
Δημήτρης Παπαγεωργίου
www.elora.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου